ใครสนเรื่อง(การรู้แนวนิยายของตัวเอง)กันบ้างคะ?[แบ่งปันประสบการณ์+เพิ่มความอยากเขียน)

ราตรีสวัสดิ์ครับ อย่าลืมฝันถึงผมนะ 555

เป็นประสบการณ์และความรู้ที่ดีมากครับ

อ่านแล้วคิดเหมือนกันว่า คนที่เขียนงานทุกคน Base ในตัวเองอยู่แล้ว อย่างเราชอบดูการ์ตูนตั้งแต่เด็ก ๆ แนวขบวนการ 5 สี ต่อสู้แฟนตาซี ต่างโลก พอโตมาก็ได้นำมาตัวเองไปหาการ์ตูนตาหวาน ไม่ใช่อะไร ยืมบัตรเพื่อนไปเช่ามา จนนางบอกว่า เดี๋ยวสมัครบัตรให้ พอเริ่มอ่านก็แนวรักนั่นเอง สรุปว่าพอโตขึ้น Base ตอนละอ่อนก็กลายเป็นกระแสนิยมตามเพื่อน จนเริ่มเขียนนิยายแนวรัก ๆ เรื่องแรกก็เละตามสเต็ป แต่ก่อนเป็นคนกระหายยอดวิวอยู่ คอมมงคอมเมนต์ พอได้อ่านแฟนตาซี ก็รู้สึกว่า เนี่ยแหละมันใช่ เรื่องแรกก็โดนด่าว่าลอก ถึงขั้นว่า 'ไม่มีสมอง' (เหมือนเล่าไปในกระทู้ที่เคยโพสมั้ง จำไม่ได้และ) เลยพับเก็บเรื่องนี้นกับหอบความเสียใจเอาไว้่ ต่อมาก็ลองเขียนแฟนตาซีอีกรอบ สรุปกระแสก็เงียบ... เลยคิดว่า นิยายไม่เราไม่สนุกมั้ง ก็เริ่มเขียนนี่นา ต่อมาก็หาความรู้ในบอร์ด (แต่ก่อนสิงบอร์ดนักเขียนอยู่แล้ว สายอ่าน) เลยเอาเคล็ดลับของทุกคนที่แชร์มา เพื่อพัฒนาตัวเอง ลองทำแล้วนิยายเรื่องหนึ่งของเราติด TOP 100 ค่ะ ว้าวมาก คือ งงจริง (ปล. เรื่องอีกเรื่องก็เคยคิดไฮไลท์ของเด็กดีอยู่) สรุปว่าเราต้องฝึกฝนด้วย ศึกษาจากการอ่าน สมัยก่อนเราชอบเอานิยายไปฝากบทความที่รับวิจารณ์ ประมาณว่าเราเขาเปิดรับก็แปะไว้ บางทีเรารู้แค่ว่า อ่านนิยายตัวเองไม่สนุกและ แค่ไม่รู้ว่าจุดมันอยู่ตรงไหน ให้พวกที่รับวิจารณ์ช่วยจะดีมาก แต่ไม่เหมาะกับช่วงเริ่มเขียนนะคะ เดี๋ยวท้อซะก่อน 555 (เหมือนคุณ Somean พูดไว้่่ ) ช่วงหลังเราเริ่มคิดว่าเขียนแบบที่ชอบไปเถอะ คอมเมนต์ ยอดวิวอะไรเดี๋ยวก็มีคนที่ชอบมาอ่านเอง เราอาจจะไม่มีความสามารถถึงขั้นเขียนแล้วให้คนมาคอมเมนต์ได้ ก็เริ่มไม่ได้อาลัยกับคอมเมนต์แล้ว จนมีพี่ที่รู้จักทักมา บอกว่าเรื่องที่เขียนพี่อ่านนะ สนุกดี เลยคิดว่า การที่เขาไม่เมนต์อะไร ก็ไม่ได้หมายว่าจะไม่มีคนอ่านเลยอะไรแบบนั้น

เท่าที่เราไปอ่านมานะคะ (นอกเรื่อง) นิยายของพวกเขียนใหม่ บางคนอย่างเขียนแล้วปังเลย ต้องยอมรับว่า บางคนที่ปังในเรื่องแรก คือ เขียนมาแล้วถูกจริตคนอ่านจริง ๆ บางคนหยิบยืมความ Mass ของวลี คำคม แท็ก ในทวิตหรือเฟซ ไม่ก็โครงและพล็อตเรื่องที่มีความสำเร็จรูปมา แล้วเป็นคนมีภาษีการเล่าเรื่องและการเขียนที่ดีเป็นทุน พอมาจับเลยเป็นที่นิยมเลยก็ได้ ก็ไม่ได้ว่าเป็นเรื่องผิดนะคะ สิทธิ์ของเขาจริง ๆ ถึงเคยเจอว่าเคลมว่าเป็นตัวเองก็เถอะ ถ้าเขียนเรื่องแรก เรามองว่าลองเขียนที่คิดออกมาก่อน อยากเขียนอะไรก็เขียนเลยดีกว่า แต่ควรคาดหวังให้พอดีตัวด้วย ไม่ใช่ว่ามาหาคนอ่าน แล้วต้องการคำชม ติไม่ได้เลย พอเจอติ ก็แค่เขียนเล่น เราอยากจะบอกว่า ก็เขียนในบทความไปเลยค่ะ ว่าไม่ได้จริงจัง เพราะบางคนอ่านเขาตั้งใจอ่านจริง ๆ เพราะอยากเป็นส่วนหนึ่งที่เห็นผลงานที่ผ่านตาพัฒนาไปอีก บางคนความคิดดี สดใสมาก แต่โครงเรื่องไม่แน่น ภาษายังงง ๆ ซึ่งพัฒนาได้ อ่านคอมเมนต์ติชมอย่างมีสติและรู้จุดยืนก็พอ

หลายครั้งที่อ่านนิยายที่ฝากในบอร์ด แค่รูปประโยคกับย่อหน้ายังแปลก ๆ โชคดีที่ได้แอปช่วยชีวิตกัน ด้วยเราอ่านในเว็บบางทีย่อหน้าขัดใจจริง ๆ นะ

พอลองอ่านจับได้เลยว่า เอามาจากเรื่องไหน โครงแบบไหน ต่อไปจะเป็นยังไง ยังไม่รวมการเขียนแบบไม่รู้ว่าจะเจาะกลุ่มไหนให้ใครอ่าน (ส่วนนี้คุณ Somean พูดเอาไว้ตอนวิจารณ์ดีมาก เราขอชื่นชมเลย) ที่พูด ๆ เราเคยเป็นมาหมดนั่นแหละค่ะ แต่ก็ปรับปรุงมา ตอนนี้ก็คิดว่าตัวเองยังต้องพัฒนาต่อไปเรื่อย ๆ ก็เท่านั้น

เป็นกำลังใจให้คนเริ่มเขียนนะคะ

ปล. นิยายที่โพสโปรโมทเราก็ไปอ่าน ถ้าว่างนะ ไม่ใช่ว่าไม่สนใจเลย

ปล2 . แก้ความงง ๆ ที่เมนต์เมื่อเช้า

เอาจริงๆ ยังไม่รู้เลยครับว่าตัวเองถนัดแนวไหน อ้ายที่วางแพลนเอาไว้ก็มีหลายแนวละ

คือ ดีอ่ะ

เนี่ยอยากเขียนก็แค่เขียน แล้วก็สนุกไปกับมัน :)

ผมก็มีความคิดไม่ต่างจากคุณน้ำค้างแสงดาวเลยนะครับ พออ่านไปก็ทำให้นึกถึงตัวเองที่ตัดสินใจเริ่มแต่งนิยายออกมา

ต้องส่วนตัวแล้วผมจะเป็นพวกไม่ชอบอ่าน จะเน้นเป็นการดูมากกว่า ผมเป็นคนที่เรียกได้ว่าติดเลยก็ว่าได้ แต่ผมไม่เลือกประเภทนะครับ ถ้าสนุกผมดูได้หมด เพราะแบบนั้นมั้งครับ เลยทำให้ผมเป็นคนที่เวลาชอบแนวไหนก็จะดูแต่แนวนั้น แต่เวลาเบื่อก็จะไม่แตะแนวนั้นอีกเลย ด้วยนิสัยนั้นเลยทำให้ผมเป็นคนที่แต่งได้ทุกแนวและชอบในทุกแนวด้วย ก็เลยได้ความคิดมาว่าคนเรานั้นมีสิ่งที่ชอบอยู่มากมาย แต่ความชอบนั้นมันก็ไม่จีรัง ชอบได้ก็เลิกชอบได้ เป็นเหมือนกระแสที่เข้ามาและก็จากไป แต่ในความหมายนั้นก็จะมองในคำว่าเลิกชอบได้ ก็กลับมาชอบได้อีกเหมือนกัน

ไม่รู้ว่าคนที่อ่านจะเคยเป็นเหมือนผมไหมนะครับ ผมเป็นคนที่มักจะอยู่ในโลกที่ผมสร้างขึ้นมาเอง จนชอบที่จะจัดเวทีละครอยู่ในห้องน้ำ และเข้าสู้โลกแห่งทวยเทพเวลานอน แม้ตอนจะอยู่กับเพื่อนที่โรงเรียน บางทีท่าเบื่อ ๆ ผมก็แอบเข้าไปในโลกของผม เล่นคนเดียวพูดคนเดียว แต่บอกก่อนว่าก็มีเพื่อนและเล่นเป็นปกติทุกคนนะครับ จนผมได้คิดไปคิดมาแล้วเกิดไอเดียว่าผมอยากสร้างหนังคิดมา แต่ตอนนั้นด้วยสิ่งที่ตัวเองมีมันแทบไม่มีอะไรเอามาสร้างได้เลย มือถือตอนนั้นจำได้ว่ายังใช้แบบจอพับได้ กล้องที่มีก็ห่วยมาก ๆ เลยตัดสินใจเอามาแต่งนิยายแทนแล้วกัน แต่ก็แต่ง ๆ ไปแล้ววันหนึ่งก็เกิดความคิดขึ้นมาได้ว่า แนวนี้มันจะมีโอกาศได้ตีพิมพ์จริง ๆ เหรอ ในตอนนั้นแนวแฟนตาซีสำหรับผมยังไม่เป็นที่นิยมนัก ถ้าอยากจะได้ตีพิมพ์ก็ต้องมาแต่งแนวแจ่มใส แต่พอแต่งไปซัพักอีก ก็มีคนมาบอกว่านิยายสนุกนะ แต่ผู้ชายดำเนินเรื่องแบบนี้ ผู้หญิงไม่ชอบหรอก เอาแล้วไง แจ่มใสฐานแฟนคลับหลัก ๆ ยังไงก็คือผู้หญิง ผมก็เลยเปลี่ยนการแต่งไปตามคนโน่นคนนี้บอกมา อันไหนว่าดีก็ทำไป จนพอมารู้สึกตัวอีกที นิยายของผมมันก็กลายเป็นอะไรไม่รู้ จากที่เคยคิดว่าจะเขียนได้ทุกแนว ใช้เวลาในการแต่งอยากมีความสุข ก็กลายเป็นไม่สนุกไปกับมันอีกเลย แค่นึกถึงสิ่งที่จะแต่งก็หนักเอาการแล้ว แต่เพราะอยากได้รับการตีพิมพ์และนักอ่านที่มาเม้นก็บอกว่าดี ก็เลยฝืนแต่งต่อไปให้มันจบ ๆ จนได้รับเม้นมาอีกว่านิยายไม่สนุกเลย ตอนนั้นแทบอยากจะพิมพ์ด่ากลับไปเลย คือเหมือนอุส่าแต่งมาให้ขนาดนี้แล้วยังจะเอาอาไรอีก ก็ลองเอาสิ่งที่เขาคนนั้นบอกว่าดีใส่เข้าไปในนิยายอีก แล้วพอทีนี้ เหมือนมีคำวิจารว่าแย่เข้ามาเยอะขึ้น ๆ ความกดดันหลาย ๆ ด้านเริ่มก่อตัว จนมารู้สึกอีกทีก็ตอนที่ตัวเองลบเรื่องนั้นไปแล้ว ผมไม่อยากจะแต่งนิยาย และลืมเรื่องทั้งหมดนั้นไป จนผ่านมาหลายปี พอกลับมานึกถึงเรื่องตอนนั้น ก็ทำให้เข้าใจอะไรได้หลาย ๆ อย่าง ทั้งความเป็นตัวของตัวเอง ความภูมิใจ ความมั่นใจที่เคยมี ผมสูญเสียความเป็นตัวของตัวเองไป เพียงเพราะจุดยืนที่มีไม่มากพอ และแปรเปลี่ยนทุกอย่างเพื่อนเป็นที่ยอมรับของทุกคน แต่มันไม่มีสิ่งที่ถูกต้องอยู่เลย คนหนึ่งว่าดี แต่อีกคนก็ต้องมองว่าไม่ เราไม่สามารถทำให้ทุกคนมาชอบเราทุกคนได้ แต่ในตอนนั้นพอมานึกดี ๆ ผมก็จะเห็นนิยายที่ตัวเองอยากแต่งในเวลานั้นอยู่แล้วนะ เพราะมันมักจะมาทำให้ตัวเองนึกสนุกอยู่ในหลาย ๆ ฉาก ทั้ง ๆ ที่เรามองเห็น แต่กลับทำเป็นมองไม่เห็นมัน ก็ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน 555

พอผมว่างก็เลยนึกสนุกอยากกลับมาแต่งอีกครั้ง ก็สนุกดีนะ เด็กดีก็เปลี่ยนไปมาก สามารถขายนิยายได้ด้วย นักเขียนหน้าใหม่เหมือนกันก็มีเข้ามาเยอะขึ้นมากเลย 5555 ไม่รู้ว่าที่เล่ามาจะเกี่ยวกับหัวขอไหมนะครับ แต่ถ้าใครได้ประโยชน์จากเรื่องนี้ก็ถือว่าดี อิอิ บอกเลยว่าไม่ได้ตั้งใจพิมพ์ยาวขนาดนี้นะ แต่พอมันเริ่่มแล้วก็หยุดไม่ได้จริง ๆ ยังไงก็ของฝากเนื้อฝากตัวกับทุกคนด้วยนะครับ

เขียนแต่เกมออนไลน์กับแฟนตาซี เพราะอ่านแต่พวกแบบนี้ แต่มีแพลนอยากลองนิยายรักบ้าง ไม่เคยแต่ง

กำลังพยายามอยู่ครับ ขอบคุณสำหรับข้อมูลดีๆ นะครับ