อยากทราบว่าเหล่านักเขียนมีวิธีการดีไซน์บทสนทนา หรือ ไดอะล็อกของตัวละครกันอย่างไรบ้างครับ

เข้าทรง อันเชิญวิญญาณตัวละครเข้าร่าง

+1 ความเห็น#1 อธิบายเพิ่มก็น่าจะประมาณถ้าเป็นตัวละครนี้ในสถานการณ์นี้เวลานี้จะพูดหรือทำอะไรกันนะ : มโนแล้วเขียน ทั้งนี้ขึ้นกับคนที่อยู่ด้วยในเวลานั้นตามความสัมพันธ์ตัวละครค่ะ

มโนว่าถ้าตัวเองเป็นตัวละครนั้นจะพูดยังไง

ถ้าเราเซ็ตตัวละครไว้ดีมันจะมีนิสัยเฉพาะตัวรวมถึงสำเนียงในการพูดค่ะ ตัวละครบางตัวเราก็จะมอบคำพูดติดปากให้ จากนั้นก็อัญเชิญตัวละครให้องค์ลงค่ะ มันจะมาอย่างลื่นปรี๊ด ลื่นปรื๊ด จะมีก็แค่เขียน/พิมพ์ไม่ทันโดยเฉพาะตัวที่พูดมาก พูดรัว

ลองพูดออกเสียงดูว่าพูดออกมาแล้วขัด ๆ ไหม จากนั้นก็อัญเชิญตัวละครประทับร่างที่นี้ลื่นเลย

ใช้วิธีจินตนาการว่าถ้าตัวเองเป็นตัวละครจะแสดงออกหรือพูดยังไงให้เป็นธรรมชาติ

ลองคิดดูว่าถ้าเป็นตนเองตนเองจะพูดอะไรถ้าตัวเองมีนิสัยเหมือนตัวละครนั้น

มันมีวิธีฝึกง่าย ๆ ครับ ลองคิดเล่น ๆ ตอนเราไปซื้อขนม ว่าถ้าตัวละครของเราตัวนึงเป็นคนไปซื้อ เขาจะพูดอะไร สั่งอะไร

- กอลั่ม "อาาาา ริงป๊อบของข้า"

- รอน วีสลีย์ "ขอช็อคโกเลตกบครับ ผมอยากได้การ์ด"

อะไรทำนองนี้ คิด ๆ ไปมันก็จะชิน

เอกมโนโทจินตนาการเอาแหละฮะ5555

เพราะเราเป็นผู้กำกับรวมถึงเป็นนักแสดงด้วยในเรื่องของเรา

คงต้องสวมบทบาทและพูดออกเสียงเหมือนแสดงเอง

ส่วนตัวจะอิงจากนิสัยของตัวละครด้วยส่วนนึงว่าเป็นคนยังไง จะมีการสื่อสารออกมาแล้วให้ความรู้สึกแบบไหน ปกติเราจะคิดเรื่องในหัวก่อนว่าบทสนทนาจะไปไหนทิศทางไหน(แบบว่าตัวละครคุยกันเป็นประโยคๆ เลย) แล้วค่อยเขียนออกมาค่ะ

ตามความเห็นท่านอื่น ๆ เลยค่ะ ลองมโนว่าเป็นตัวละครดูก็ใช้ได้แล้ว

แต่เราเพิ่มเติมส่วนตัว เราว่าก่อนจะมโน

นักเขียนต้องรู้ก่อนค่ะว่า 'บทสนทนานี้นำไปสู่อะไร?'

เช่นว่า บทสนทนาคุยไป จนนำไปสู่การแนะนำตัวละครใหม่ สถานที่ใหม่ อันนี้ดี

แต่ถ้าไม่รู้ว่านำไปสู่อะไร แค่บทละครคุยกันเรื่องดินฟ้าอากาศคงไม่ลื่นไหลล่ะมั้งคะ555

ขอให้นักเขียนรู้ว่าตัวละครนั้นมีคาแรคเตอร์แบบไหนก็จะสามารถเขียนออกมาได้เองค่ะ

ตัวอย่าง

แบบเย็นชา : เขามองมาแ้วยสายตาเรียบเฉยจนรู้สึกได้ว่าเขากำลังครุ่นคิด ไม่นานเสียงเรียบนิ่งเย็นยะเยือกก็ดังขึ้น" ไม่ชอบคนเยอะ มันเบียด" ความรู้สึกแรกที่ได้ยินคือความต้องการการเป็นส่วนตัว

ลองเขียนลักษณะนิสัยของตัวละครลงกระดาษก่อนก็ได้ค่ะ ว่าคนนี้ ชื่อนี้ นิสัยเป็นแบบนี้ แล้วก็อาจจะมีพวกคำพูดติดปาก หรือสไตล์การพูดเฉพาะตัว เช่นคนนี้ชอบพูดจาห้วน ๆ ตรงไปตรงมา คนนี้พูดทำนองทีเล่นทีจริง

แล้วพอถึงสถานการณ์ที่เป็นบทสนทนาเมื่อไหร่ ก็ลองจินตนาการตัวเราเข้าไปอยู่ในบทสนทนา เริ่มจากตัวละครที่พูด ลองคิดดูถ้าเป็นตัวเรา เรานิสัยแบบนี้ เราจะพูดอย่างไร (แล้วก็อย่าลืมประเด็นสำคัญที่ว่า บทสนทนานี้จะนำไปสู่เรื่องราวอะไรในอนาคตด้วยนะคะ)

ยกตัวอย่างก็บทสนทนาแบบทักทายกันยามเช้าสั้น ๆ

นาย A(นิสัยแบบเฟรนลี่ ลามก) : "สวัสดี! เมื่อคืนนี้ได้ดูคลิปเพื่อการผ่อนคลายที่ส่งไปป่ะ?"

/ตอบนาย A/ นาย B(นิสัยเจ้าเล่ห์ เก็บสีหน้าเก่ง) : คลี่ยิ้มเฉย ๆ ไม่ได้พูดอะไร แต่ใจจริงก็หัวเราะขำกับสไตล์การเลือกคลิปของอีกฝ่ายที่บ่งบอกสเป็คส่วนตัวชัดเจน

ลองทำไปเรื่อย ๆ แรก ๆ มันอาจจะวุ่นวาย แล้วก็ใช้เวลานิดหนึ่ง แต่ถ้านาน ๆ ไป มันจะทำให้เราคุ้นเคยกับตัวละครมากยิ่งขึ้น ยิ่งกับตัวละครหลัก มันจะช่วยทำให้เรามีอารมณ์ร่วมไปกับตัวละครมากขึ้นด้วยค่ะ การคิดบทสนทนาจะเป็นไปได้ไหลลื่นและเร็วมากขึ้น

พยายามเข้านะคะ