หลักการเเต่งนิยายยังไงให้สนุก....

ส่วนตัวคิดว่า...

เทคนิคการเขียนเป็นเรื่องเฉพาะตัวค่ะ ไม่มีใครสอนใครได้ สมองคนเราเรียนรู้ที่จะจดจำและนำมาปรับใช้ไม่เหมือนกัน บางคนก้าวกระโดด คิดนอกกรอบ ไม่จำเป็นต้องทำตามแบบอย่าง ในขณะที่บางคนหมกหมุ่น ต้องทำทุกอย่างตามขั้นตอนเป๊ะๆ เคร่งครัดกับหลักเกณฑ์ 5W1H รวมทั้งเรื่องการใช้สรรพนามบุคคลที่1,2,3 จนพาเครียด หลงลืมความสนุกในการเขียน ทั้งที่สิ่งนี้ผู้อ่านสัมผัสได้ผ่านตัวอักษรของคุณ

เราเป็นคนหนึ่งที่เขียนงานโดยไม่ยึดหลักเกณฑ์อะไร ไม่ใช่เก่งกล้าสามารถ แต่จัดอยู่ในประเภทชอบทำอะไรง่ายๆ ตามใจฉัน อยากเขียนอะไรก็เขียน เข้าใจยังไง ก็เขียนไปตามนั้น และมักจะเขียนตามอารมณ์เป็นส่วนใหญ่ ไม่เคยศึกษาอะไรกับเขา อาศัยอ่านเอาอย่างเดียว

เรื่องเดียวที่ดูจะตรงกับจขกท. คือการไม่มีอิมเมจตัวละครในหน้านิยาย แต่ปล่อยให้คนอ่านจดจำภาพลักษณ์เอาจากการอ่าน อยากให้หล่อสวยแค่ไหน จิ้นเอาตามสบายเลยจ้า

ตอนนี้สิ่งที่พัฒนาขึ้นจากการเขียนที่ผ่านมา คือการใช้ภาษาได้ดีขึ้น เขียนให้คนอ่านเข้าใจได้มากกว่าเมื่อ 10 กว่าปีก่อน ไม่วกไปวนมา อ่านแล้วไม่งงในงงอย่างแต่ก่อน แค่นี้ก็โอแล้วล่ะ

#ถ้ารักที่จะเขียน อย่าได้กังวล เรื่องนี้อาจไม่เข้าตา แต่เรื่องหน้าอาจโดนใจก็ได้ ใครจะไปรู้...

โหเปิดกระทู้คาดหวังสุด ๆ ว่ามีนิยานให้อ่านแล้วช่วงหยุดยาว แต่พูดตรง ๆ นะ

เริ่มจากอ่านนิยายชาวบ้านเขาก่อนดีกว่าไหมครับ ว่าเขาเขียนนิยายอย่างไรให้สนุก

อ่านที่คุณเขียนก็ทราบทันทีว่าไม่มีทักษะจากการอ่านนิยายเลย

ความสนุกของนิยายไม่ได้วัดถึงคุณภาพของนิยาย อย่างนิยายที่ผมเขียนก็ไม่ค่อยมีคุณภาพแต่อ่านแล้วสนุก

ในส่วนของเรื่องคุณภาพนั้นเช่น คำผิด รูปประโยคที่สวยน่าอ่าน การใช้คำซ้ำ ชื่อตัวละครที่มีความหมายลึกซึ้ง อะไรประมาณนี้ นิยายของผมยังไม่ถึงขั้น นิยายบางเรื่องภาษาสวย คำผิดเป๊ะแทบไม่มี รูปประโยคถูกต้องแต่คนอ่านไม่มี มันก็มีหลายสาเหตุ หนึ่งนั้นคือนิยายไม่น่าอ่าน พลอตไม่ดึงดูดใจ หรือโปรโมทไม่มากพอ ฐานแฟนคลับไม่มี มันมีหลายสาเหตุ จากที่ท่านแนะนำมาคือหลักอย่างหนึ่งของการเขียนนิยายแต่ไม่ใช่วิธีเขียนยังไงให้สนุกนะครับ นิยายที่สนุกและน่าสนใจ บางทีภาษาห่วย คำผิดบาน มันก็ยังมีคนอ่านแต่นิยายที่น่าเบื่อ ต่อให้ภาษาเป๊ะ รูปประโยคสวย คนก็ไม่อ่าน ถ้าจะเริ่มเรื่องความสนุกควรแนะนำเกี่ยวกับพลอต .. ถัดจากพลอตก็วิธีการเล่าเรื่อง วิธีการดึงอารมณ์ร่วมให้นักอ่านเขาอิน << สิ่งเหล่านี้มันเรียนรู้ได้จากการอ่าน สอนกันลำบากแต่ก็ยกตัวอย่างให้เห็นได้ ซึ่งผมไม่เห็นจากการแนะนำของท่าน ปล.เคยบอกไปหลายทีแล้ว โฆษณาในบอร์ดนี้ไปก็ไม่ได้ประโยชน์ ยอดคนอ่านไม่ได้พุ่งพรวดอย่างที่หวังหรอก เพราะกลุ่มนักอ่านเป้าหมายส่วนใหญ่เขาไม่ได้อยู่ในบอร์ดนักเขียนครับ

ก่อนอื่นตัวเราต้องสนุกกับนิยายของตัวเองก่อน เราอ่านนิยายของตัวเองทุกๆเรื่อง อ่านแล้วอ่านอีก ที่เราเขียนงานออกมาก็เพื่ออ่านเองส่วนหนึ่ง เพราะเราอ่านงานตัวเองแล้วสบายใจดังนั้นจึงตั้งใจเขียนเพื่อจะมีงานให้ตัวเองอ่าน อย่างนี้เรียกว่ารักการเขียนได้มั้ยคะ?