ขอความเห็นเรื่อง คำโปรย กับ บทนำอีกครั้ง
สงคราม...อีกแล้ว ข้าก็คงเลือกข้างมนุษย์เช่นเคย ปีศาจมันจะไปดีได้อย่างไร...หรือข้าคิดผิด?
——————————————————
บทนำ
บันทึกวันที่ 101
ร้อยวันนับจากกองทัพปีศาจบุกเมืองมนุษย์ครั้งแรก บัดนี้เราต่างลืมไปแล้วว่าพวกเราเหล่ามนุษย์เคยอยู่ร่วมกันกับปีศาจอย่างสงบ ข้ายังเคยมีเพื่อนเป็นจอมเวทเผ่าปีศาจที่ตอนนี้เป็นศัตรู พวกปีศาจเข้ายึดเมืองในดินแดนมนุษย์ทั้งหมดที่เรารู้จัก ไม่มีทางหนีไร้ทางสู้ พวกเราได้แต่หลบซ่อน ณ ชายฝั่งหลังช่องเขา เสบียงเหลือน้อยเต็มที เช้านี้พวกทหารที่รอดพยายามต่อเรือให้ชาวบ้านหนีออกทะเลไป ณ ที่แห่งหนใดก็สุดแต่ชะตาฟ้าลิขิต
เย็นวันนี้มีเรื่องประหลาดใจ สงครามนี้เปลี่ยนหลายสิ่งทั้งคนดีกลายเป็นชั่วและโจรชั่วกลายเป็นดี ข้าเห็นมามากแต่ครั้งนี้ไม่เหมือนกัน เรือโจรสลัดยกธงขาวเข้าเทียบชายฝั่ง พวกมันมากับชาวบ้านกลุ่มเล็กๆ และเสบียงมากพอที่จะทำให้เราอยู่ได้อีกหลายวัน หัวหน้าโจรเห็นว่าเราไม่มีทางหนีคงต้องเข้าร่วมกับปีศาจแต่มาจำนนเอาตอนนี้ก็สายไป ความคิดโจรคือลอบเข้าเมืองขึ้นของพวกมันแต่ชาวบ้านกว่าห้าสิบคนคงลอบเข้าไปไม่ง่าย ต้องกระจายกันไปแล้วติดสินบนด่านตรวจคนของแต่ละเมืองด้วยของมีค่าจำนวนมาก ซึ่งหาได้จากสมบัติบนเกาะลับของพวกโจร ฟังดูเหมือนถูกหลอกไปหาสมบัติให้มัน ถึงกระนั้นนี่อาจเป็นความหวังริบหรี่ที่เหลืออยู่สำหรับเรา ความหวังสุดท้ายที่ฝากไว้กับโจร อาจฟังดูแย่แต่ยังไม่เท่ากับที่พวกมันบอกว่าสิ่งที่จะเจอบนเกาะนั้นเลวร้ายยิ่งกว่ากองทัพปีศาจที่เราเผชิญ และนี่อาจเป็นบันทึกสุดท้ายของข้า มอร์ดัส
2 ความคิดเห็น
บทนำใช้ได้ จัดว่าดี
ขาดเพียงความหนักแน่น เช่น ออกทะเลไป ณ ที่แห่งหนใดที่จะทำให้พวกเขารอด, ต้องไม่ใช่ความหวังริบหรี่ที่รอบเข้าเมือง แต่การรอบเข้าเมืองและหาสมบัติต้องเป็นแผนเพื่อได้ตัวพลิกเกมสำคัญที่จะช่วยเหล่ามนุษย์และเหล่าปีศาจพ่ายแพ้ได้อย่างราบคาบจริงๆ
คำโปรยไปเขียนใหม่ ขอให้ซื่อตรง จริงใจกว่านี้
จากบันทึก เราตั้งใจจะสื่อว่า
เขาไม่มีแผนที่จะชนะปีศาจได้
ความหวังริบหรี่คือเขาหวังว่าอาจจะรอดชีวิต
แล้วชาวบ้านมีที่อยู่ใหม่ในเมืองขึ้นของปีศาจ คือไปเป็นประชากรของเมืองขึ้นนั้นๆ
ดีกว่าออกทะเลไปเรื่อยๆ จนเสบียงหมด
เราคงต้องเพิ่มอะไรสักหน่อยให้เข้าใจไปในทางเดียวกัน
ว่าแต่ คำโปรย ให้ซื่อตรง จริงใจกว่านี้ คือยังไงหรอ รบกวนขยายความอีกนิดได้ป่าว
ขอบคุณมากๆ เลย
ไม่ได้ มีแผน ต้องหนักแน่น ต้องมีจุดหมาย
แน่นอนคนอ่านต้องการบรรยากาศ แต่คนอ่านก็ต้องการจุดหมายที่แน่ชัด หนักแน่นด้วย
มีจุดหมาย ทำไมจะมีบรรยากาศไม่ได้?
จุดหมาย+บรรยากาศ=ครบ=สิ่งที่นักอ่านต้องการ
คนอ่านต้องการความขัดแย้ง การแก้ปัญหาหรือหาคำตอบของคำถาม ถ้าชาวบ้านยอมจำนน แล้วมันจะเกิดความขัดแย้งยังไง
หมายถึงประเด็นหลัก ไม่ใช่ประเด็นย่อยอย่างไซด์เควส
จริงใจ ก็คือพูดตรงๆ ว่าเกี่ยวกับอะไร เกิดอะไร น่าติดตาม ค้นหา แปลกยังไง ไม่ต้องพิธีรีตอง อ้อมค้มหรือคิดมาก ให้ซับซ้อน
ความหมายของจริงใจอย่างสรุปคือ สื่อสารให้ชัดเจนอย่างตรงไปตรงมา
เหตผลส่วนใหญ่ที่นักเขียนใช้เล่นกลปัญญอ่อนหลอกลวงเพื่อล่อให้คนเข้ามาอ่าน เพราะเนื้อหามันไม่น่าสนใจหรือสนุกพอนั่นแหละ
โอเค เหมือนจะเริ่มเข้าใจอะไรมากขึ้นแล้ว
ขอบคุณมาก
ไม่เป็นไร ผมแค่แนะนำนิดๆ หน่อยๆ เฉยๆ
แต่ความจริงคนที่เก่งกว่าคือคุณ คุณไม่ธรรมดา คุณเขียนพล็อตได้ดีมากนะ มีแวว ผมชอบ
อุ่ยยย ขอบคุณอีกรอบๆ
พยายามหลีกเลี่ยง การบอกเล่ารายละเอียดตั้งแต่ต้นเรื่อง ไม่งั้นมันจะไม่น่าตื่นเต้น อย่างที่เราเคยบอกไปนั่นแหละค่ะ นิยายแนวนี้มันต้องการความตื่นเต้นและความประทับใจ ไม่เช่นนั้น มันจะน่าเบื่อง่วงหาวนอน เหมือนได้มานั่งดูประวัติศาสตร์
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?