เคยเจอคำว่าไม่เมคเซ้นในคอมเม้นนิยายตัวเองไหม

มันก็ต้องดูแหละจ้า ว่าไม่เมคเซ้นตรงไหน เรื่องพี่ว้ากนี่ ก็ถ้าเป็นกิจกรรมที่มีกันอยู่แล้ว ใส่เหตุผลไปว่า เขาเชื่อว่าจะทำให้น้องรักกันอะไรแบบนี้ ก็น่าจะได้อยู่นา ไม่รู้งะ ไม่เห็นตัวอย่าง แต่อย่าคิดมากเลยถ้าเราทบทวนดูแล้วรู้สึกว่ามันโอเค แถมถ้าคนอ่านไม่ได้บอกชัดเจนเราก็ไม่รู้จาแก้ยังไงเนอะ

ถาม นิยายจำเป็นต้องเมคเซ้นมั๊ย

ตอบ ไม่จำเป็น แต่ก็ควร ในแง่ของมันจะทำให้ไม่ขัดต่อจิตสำนึกของคนอ่านส่วนหนึ่งด้วย เขาจะอ่านได้ลื่นไหลและอยู่กับเราไปนาน ๆ อย่างไรก็ตาม นักอ่านจำนวนมากเขาไม่สนใจเรื่องนี้ ขอแค่มีฉากสนองนีดหรือฉากที่สนุก ๆ ถูกใจ ก็เอาหมดแหละ

ยังไงก็แต่งแบบที่เรามั่นใจเถอะจ้า ถ้าอยากแก้ก็แก้ ถ้าไม่รู้จะแก้ยังไงก็เฉยไว้ สู้ ๆ จ้า

อย่าคิดมาก อะไรที่มันบั่นทอนจิตใจ เม้นไม่สร้างสรรค์ก็ปลงๆ มันไปซะ นิยายเรายิ่งกว่าคุณอีก ทั้งเวทมนตร์ / แม่มด / ความเป็นอมตะสารพัดสารเพ แถมวิธีการเขียนการเล่าก็พิิสดารไปอีก

ของเราโดนยับเลยค่ะ แต่เราชอบนะ เพราะมันรู้สึกว่าเออ เขาอินนิยายเรา เขาอ่านไปก็จับจุดไปด้วย ซึ่งแบบ เราสามารถอธิบายเขาได้ทุกคำถามเลยค่ะ แต่ดันติดที่ว่ามันจะเป็นการสปอยล์นี่แหละ ก็แหม เนื้อเรื่องดิฉันไม่ได้มีภาคเดียวสักหน่อย นี่เพิ่งดำเนินมาแค่ 20 กว่าตอนเอง ใจเย็นสิแงงงง

ถ้าเขาชี้ให้เห็นได้ว่าทำไมถึงไม่เมกเซ้นส์ นี่ผมจะขอบคุณมากๆเลยนะครับ 

ซึ่งจะว่าไปก็ยังไม่เคยเจอนักอ่านท้วงติงจุดนี้ครับ แต่ผมคนเขียนนี่แหละมาเจอเอง เช่น ตอนแรกเขียนให้ตัวละครตัดสินใจทำอะไรอย่างหนึ่ง แล้วพอมาคิดทบทวนอีกที ก็จะพบว่า เอ๊ะ ตัวละครก็มีทางเลือกอื่นๆที่ดูฉลาดกว่านี่นา ทำไมตอนนั้นเราคิดไม่ได้นะ

ถ้าเจอแบบนี้ก็แอบปวดหัวเหมือนกัน เพราะเรื่องมันเขียนไปแล้ว

จะว่าไป ก็เคยเจอ

แต่ก็ยินดีมาก ๆ เพราะจะได้รู้ข้อบกพร่องของตัวเอง จะได้แก้ไขได้ถูก

แต่ส่วนมาก คนอ่านหลายคนมักจะไม่กล้า

เพราะกลัวจะเจอนักเขียนเทพ ประหนึ่งว่า นิยายข้าเหนือฟ้าใต้พิภพข้าเจ๋ง เอ๋งห้ามติ

คนอ่านหลายคนก็เลยเลือกจะเป็นนักอ่านเงา

หรือ ชม ๆ ให้จบ ๆ ไป มากกว่า

เราก็โดนมาไม่น้อยค่ะ ด่าทุุกตอนที่เอาลง555 แต่เราก็ยังเขียนต่อไปให้คนอ่านได้ด่า มันแสดงให้เห็นว่าเขาอินกับนิยายเราจริงๆ

โรงเรียนแนวเวทมนตร์แล้วมีพี่ว้าก อันนี้น่าจะเซ้นใครเซ้นมันนะ เรายังเคยนึกเอากรรมการนักเรียนไปใส่ในนิยายเราเลย(แต่มันเยอะไปก็เลยเลิกคิด) ลองอธิบายเสริมไปว่าพี่ว้ากมีหน้าที่อะไรอย่างนี้น่าจะช่วยได้

ไม่เมคเซ้นส์ไม่ค่อนเจอนะ (รึเจอแต่จำไม่ได้ก็ไม่แน่ใจ)

แต่ที่เคยเจอแล้วจำได้ขึ้นใจก็จะประมาณนี้ค่ะ ที่อ่านแล้วรู้สึก อิหยังวะ มาก ๆ น่าจะเป็นช่วงแรก ๆ ของนิยายเราน่ะค่ะ เขาเม้นมาว่า

'ขอไปให้โอกาสคนเขียนเรื่องอื่น ไม่ใช่แนวเลย เนื้อเรื่องดีนะแต่...'

อันนี้คืองง งงแบบงงมาก แล้วคุณคนนั้นก็หายไป หายไปเลย และทิ้งความสงสัยนี้ไว้ให้ฉัน คำว่า 'แต่' ของเขานี่คืออะไร งงแท้เหลา สุดท้ายก็ได้แค่ปล่อยไปเท่านั้น

อะแฮ่มๆ เข้าเรื่องๆ

มีนิยายเรื่องที่ฉันซื้อเก็บเป็นของสะสมตั้งแต่สี่ห้าปีก่อน เป็นเรื่องเกี่ยวกับชีวิตของเด็กในโรงเรียนเวทมนตร์เหมือนกัน มีการรับน้อง มีพี่รหัส มีพี่ว้าก มันก็ไม่ได้แย่อะไรนะ จินตนาการตามได้ง่ายดีด้วย ทั้งนี้ก็ขึ้นอยู่กับความชอบส่วนตัวด้วยอีกนั่นล่ะ

สำหรับฉันนะเวลาตั้งพล็อตนิยายแฟนตาซีเนี่ยคำว่าเมคเซ้นส์นี่แทบไม่มีในหัวเลยนะคะ ไม่ก็ลองจั่วหัวเอาไว้ที่หน้าแรกเลยว่า 'อย่าหาความเมคเซ้นส์ในเรื่อง อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้นก็พอ' สบายใจทั้งคนแต่งและคนอ่าน

ในนิยายของฉันก็เขียนเอาไว้ว่า 'อ่านสนุก ๆ ไม่ต้องจริงจังมากก็ได้'

อีกสิ่งที่อยากจะบอก เวลาเจออะไรแบบนี้ให้คิดบ้างว่า เราไม่สามารถทำให้ทุกคนชอบเราได้ แต่เราเลือกที่จะมองได้ มีคนชอบก็ต้องมีคนเกลียดเป็นเรื่องธรรมดา แต่ละคนมีความชอบไม่เหมือนกัน บางทีสิ่งที่เราคิดว่าดี บางคนอาจจะไม่ได้คิดแบบนั้นก็ได้ แค่มองว่าเป็นหนึ่งความเห็นต่างที่เข้ามาหาเราและก็อยู่ที่เราแล้วว่าจะทำยังไงหากเป็นการติเพื่อก่อก็ควรรับฟังและนำกลับมามองตัวเองดู แต่ถ้าแค่ต้องการสาดโคลนใส่ก็อย่าไปใส่ใจมัน

มั่นใจในสิ่งที่ทำเป็นตัวของตัวเองก็พอ สู้ต่อไป

ผมคิดว่า ความเห็นของผู้อ่าน เป็นเหมือนเงินทอง

ขออภัย ไม่ได้โลกสวย

แต่ เวลาเราไปกินก๋วยเตี๋ยวที่ไม่ถูกใจ เราจะยอมบอกเจ้าของร้านหรือเปล่า

ก็คงมี แต่คงไ่ม่มากนัก

เวลาที่มีใบให้คำฟีดแบ็ควางอยู่ เราก็ไม่ได้เขียน

ผมคิดว่า คนอ่านที่สละเวลา เขียนให้เราแบบฟรีๆ เป็นเรื่องที่ดี เป็นของมีค่า

ส่วนสิ่งที่เขาเขียนนั้น เราจำเป็นต้องทำตามหรือไม่นั้น ไม่จำเป็นต้องทำทุกเรื่อง

ยกตัวอย่าง

ถ้าร้านๆหนึ่งขาย ไอติมโบราณ

ลูกค้าหนึ่งคนบอกว่า หวานไป

ลูกค้าอีกคนบอกว่า หวานน้อยไป

เป็นเรื่องที่ต้องพิจารณา ว่า น้อยไป หรือมากไป สำหรับคนส่วนใหญ่

แต่

ถ้ามีลูกค้าบอกว่า วันนี้รสชาติแปลกๆ

ต้องรีบชิม

แล้วเราอาจต้องขอบคุณเขาอย่างมากๆ เลยก็ได้ ดีกว่าวันนั้นผ่านไปโดยมีลูกค้าอีกหลายคนมารับประทานแล้วเราไม่รู้ว่าจะสูญเสียลูกค้าอีกเท่าไหร่

สรุปคือ เป็นเรื่องดี ที่มีคนคอมเม้น

ส่วนจะทำอย่างไรต่อไป แล้วแต่เจ้าของพิจารณา

โชคดีที่ตอนนี้ยังไม่เคยเจอ และหวังว่าในอนาคตทั้งใกล้และไกล จะไม่เจอเช่นกัน สาธุ

เป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้ สู้ต่อไป comment ไม่ดีแค่น้อยนิด แต่ comment ที่ดีคงจะมีอีกมาก อ่านที่ทำให้เรามีกำลังใจเข้าไว้ สู้ๆ

เมคเซ้นที่คุณว่ามานี้หมายถึงความสมเหตุสมผล

และถ้านิยายไม่ได้เขียนออกมาแบบเอาฮา เวอร์ๆแบบOne Punch Man

อย่างน้อยมันก็ต้องมีความสมเหตุสมผล ไม่เกี่ยวข้องว่าตัวนิยายจะมีธีมเป็นพ่อมด หรือไซไฟ หรือผจญภัยซีเรียสจิตตก

อย่างถ้าคนปกติถูกเหล็กฟาดหัวจนกะโหลกยุบ คุณก็จะไม่สามารถลุกขึ้นมาทำอะไรได้อีก นี่คือเมคเซ้น

แต่ถ้าคนปกติถูกเอาระเบิดยัดใส่ปาก แต่หัวไม่กระจุย อันนี้คือไม่เมคเซ้นแล้ว

สมเหตุสมผล กับสมจริง ไม่เหมือนกันนะครับ

ด้วยคำว่า "เวทมนตร์" ผมขอตีความว่าเป็นนิยายแฟนตาซีนะครับ

ด้วยความที่ว่ามันแฟนตาซี นิยายประเภทนี้ผมมองว่าเป็นประเภทที่ไม่เมคเซ้นส์อยู่แล้ว

ประมาณว่าวันดีคืนดีมีอุกกาบาตหมูมาจากนอกโลกแล้วมันพุ่งลงมาชนสระน้ำของโรงเรียนเวทมนตร์ของ จขกท. ก็จะไม่ใช่เรื่องแปลกเลยแม้แต่น้อย

ดังนั้นไม่ต้องคิดมากหรอกครับ รังสรรค์สิ่งที่เกิดขึ้นให้เต็มที่เลย ยังไงขอบเขตของคำว่าเมคเซ้นส์ของแต่ละคนก็ไม่เท่ากันอยู่แล้ว

เมคเซ้น กับ สมจริง ความหมายไม่เหมือนกันนะ เมคเซ้น คือความสอดคล้องของเนื้อหาครับ ต่อให้เนื้อเรื่องจะหลุดโลกขนาดไหนถ้ามันมีความสอดคล้องกันก็คือ เมคเซ้น ตย.ของไม่เมคเซ้น *นางเอกเป็นคนเดียวที่รู้วิธีการเอาตัวรอดจากการถูกผีหลอกเพราะเคยรอดเหตุการณ์ผีหลอนมาแล้ว ซึ่งวิธีการนั้นใช้ได้ผลด้วยทำให้กลุ่มนางเอกใช้ต่อสู้กับผีได้...แต่ไปๆมาๆ นากเอกคือคนที่หลอนจากการถูกผีหลอกคนแรก.....ราวกับลืมไปเลยว่าเคยมีวิธีแก้อยู่ 5555555

มันไม่มีคำว่าเมคเซ้นในนิยายหรอก จะเอาไรมากกับนิยายว่ะ ที่อ่านๆมาทั้งชีวิตก็ไม่เห็นจะเมคเซ้นสักอันนะ แค่พระเอกนางเอกมันคุยกับตัวเอกตอนละหลายๆรอบถ้าจะให้เมคเซ้นมันคงกลายเป็นคนบ้าไปแล้วโว้ยยย

สำหรับเรา ถึงไม่มีใครเม้นท์ เราก็คิดว่ามันไม่เมคเซนท์ซะเองอยู่บ่อยๆค่ะ *sad*

คือเราอยากเขียนให้มันน่าติดตาม ทุกครั้งที่มี to be continue ขึ้นมา คนอ่านจะต้องรู้สึกอดใจรอแทบไม่ไหว "ฉันจะต้องได้อ่านตอนต่อไป!" แต่ด้วยเป้าหมายสูงแบบนี้ ทำให้บางทีเราก็เค้นเอาเหตุการณ์ที่ไม่น่าเกิดมาใส่ในนิยายโดยไม่รู้ตัว กว่าจะทันคิดก็กดเผยแพร่ไปแล้ว ;-;

แต่ถ้าในแง่ดี จากหนังสือที่ชื่อ "เขียนบทหนัง ซัดคนดูให้อยู่หมัด" เขาบอกว่า เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นได้แต่เป็นไปได้ยากจะช่วยให้คนสนใจ ก็อาจพูดได้ว่า "มันเมคเซนท์ แค่เกิดขึ้นได้ยากนิดนึง" 5555 XD

สำหรับนิยายแนวแฟนตาซีมันไม่จำเป็นต้องเมคเซ้นก็ได้ เพราะถ้ามีคำว่าเวทมนต์อะไรก็เกิดขึ้นได้ถูกต้องไหมครับ แต่มันก็แล้วแต่ความคิดของคนอยู่ดีว่าเขาจำกัดคำว่าเมคเซ้นของตัวเองแบบไหน ยังไงก็สู้ๆนะค้าบบบ อย่างน้อยเขาก็ยังอ่านของเราถึงเขาจะมองว่าไม่เมคเซ้นแต่ถ้าเราเขียนแล้วมีความสุขก็ไม่ต้องกังวลเลยครับ แต่ส่วนตัวไม่เคยเจอคอมเมนต์แบบนี้เลย มีแต่คอมเมนต์ที่เขาอินกับนิยาย อ่านที่ไรก็รู้สึกถึงอารมณ์โกรธของลีดเลยครับ5555

เมคเซน มันหมายถึงความมีเหตุมีผล หรือสมเหตุสมผล ถ้ามีคนอ้างว่านิยายแฟนตาซีจะไม่เมคเซนต์หรือจะเขียนอะไรก็ได้ มันจะไปอยู่ในพวกนิยายแก๊ก หรือจำพวกนิยายขายความกาวของเนื้อเรื่อง ถ้าจขกท.เป็นคนเขียนนิยายประเภทนี้อยากเขียนให้ไม่เมคเซนต์ยังไงก็แล้วแต่เลย เพราะมีบางเรื่องเขียนแนวกาวผสมจริงจังก็มีหลายคนติดตามกันมานานมากทั้งๆที่เรื่องแมร่มไม่เมคเซนต์และดูตลกมากหลายๆจุด แต่คนก็ชอบความไม่เมคเซนต์ของมันนี่แหล่ะ

ความจริงแฟนตาซีส่วนใหญ่ก็ทำหลายๆเรื่องให้เมคเซนต์ได้นะ การทำให้นักอ่านสายแฟนตาซีรู้สึกว่ามันสมเหตุสมผลก็คือเนื้อเรื่อง ตัวละคร การกระทำ ความสามารถ มันสมควรเป็นในทางนั้นแล้ว สิ่งที่เกิดขึ้นมันมีเหตุผลที่ให้ยอมรับได้

ไม่เป็นไรครับ เก็บคอมเม้นท์วิจารณ์ดีๆไว้ปรับปรุง และก็...ช่างหัวแม่งคอมเม้นท์ไม่สร้างสรรค์ครับ ถ้าคุณคิดว่าไม่เม็คเซ้นท์ตรงไหน ก็ค่อยปรับเอาครับ

แฟนตาซี ใด ๆ ย่อมเกิดขึ้นได้ครับ ขอแค่มีปาปิก้า เอ๊ย ผิด

อย่าคิดมากครับ เขาคงจะแค่งงว่า เอ้อ โรงเรียนเวทย์มนต์ มีพี่ว๊ากได้ไง งง เด้ งง เด้ เขาอาจจะติดภาพกับโลกเวทย์มนต์ที่ไม่มีอะไรพวกนี้ครับ เพราะฉะนั้นต้องใส่เหตุผลของการมีอยู่ในการว๊ากแทนที่ลงไปครับ

สำหรับเรา แฟนตาซีกับคำว่าเมคเซ้นท์มันได้ด้วยกันได้นะ5555 ไม่เกี่ยวเลยที่นิยายแฟนตาซีจะเขียนไรมาก็ได้ ก็มัน"เหนือจริง"อยู่แล้ว มันไม่ใช่นะแกร้รรรรรร

คือนักเขียนควรจะหาเหตุผลยังไงก็ได้มาให้เรา"เชื่อ"ว่ามันเป็นอย่างนั้นจริงๆไง มองไกลๆแบบที่นักเขียนแนวแฟนตาซีดังๆเค้าทำกันคือปูเนื้อเรื่องให้มันซับพอร์ตความแฟนตาซี บางคนนี่ถึงกับคิดภาษาใหม่ขึ้นมาเลยเพื่อความสมจริง แล้วความย้อนแย้งในเรื่องมีมาเพราะอะไร สมมุติว่าเป็นแฟนตาซีที่มีพี่ว๊ากของคุณใช่มั้ย มีคนท้วงว่าไม่เมคเซ้นท์ ก็อัดเหตุไปเลยให้เค้าเชื่อว่ามันมี เช่นเขียนไปว่ามันเกิดมาจากใคร ตอนไหน เพราะอะไร แต่ต้องไม่ขัดกับธีมเรื่องมากจนเกินไป สมมุตินะถ้าคุณแต่งแฟนตาซีเวสเทิร์นแล้วคุณใส่รับน้องแบบไทยไปมันก็ขัดแน่นอน คุณต้องรับน้องยังไงก็ได้ให้มันเป็นเวสเทิร์นอ่ะ ก็คือหาธีมเรื่องแล้วใส่เหตุผลไปตามค่ะ สมมุติเป็นพีเรียดคุณก็รับน้องแบบคนโบราณนึกออกมั้ย หามุมมองทัศนคติที่คนในยุคนั้นควรจะมี ให้มันโฟลว์ไปตามธีมเรื่อง ถ้าคุณทำให้คนอ่านเชื่อได้เท่ากับประสบความสำเร็จเลยล่ะ ยังไงก็สู้ๆน้า