ขอจับเรื่องนี้ขึ้นมาเขียนต่อนะ(โปรโมทสามเรื่อง)

เจอดีเข้าให้แล้วสิฉัน!.......ฉันคิดในใจ อย่างนึกหวั่นเกรง

“ซิ่วมู่ เจ้าอย่าได้ปฏิเสธข้าอีกเลยนะ ข้าก็เป็นคนเดียวที่รักและหลงเจ้ามาตลอด ข้าขอเพียงอย่างเดียวที่จะให้เจ้ามาเป็นภรรยาของข้าเท่านั้น”พอเขาจบคำพูดเหล่านั้นแล้ว ฉันก็ถึงกับรีบร้องบอกขึ้นมาทันที

“ไม่! ฉันไม่ได้อยากเป็นภรรยาอะไรทั้งนั้น และฉันก็ไม่ได้ชื่อซิ่วมู่ด้วย! ฉันชื่อเมี่ยวลี่เฉียวต่างหาก!”ฉันร้องขึ้นจบแล้ว ก็พยายามเอาตัวเองออกจากอ้อมกอดของผู้ชายแปลกหน้าคนนี้

“ในเมื่อข้าพูดดีๆกับเจ้าแล้ว แต่เจ้ายังคงปฏิเสธข้าอยู่อีก แล้วยังปฏิเสธชื่อเรียงนามของเจ้าอีก! เห็นเช่นนี้แล้ว ข้าก็จะไม่เกรงใจเจ้าอีกต่อไป เด็กๆ!”เมื่อเขาพูดจบแล้ว ก็หันไปพูดเรียกใครสักคนที่อยข้างนอกห้อง

และแล้วไม่นานนัก ก็มีชายสามคนรีบเดินเข้ามาในห้องนี้ อย่างรวดเร็วพร้อมรับคำขาน

“พาตัวนางไปที่ห้องทำพิธีเดี๋ยวนี้เลย! ข้าจะเข้าพิธีกับนางโดยเร็ว!”พอผู้ชายคนนั้นสั่งจบแล้ว เขาก็ลุกขึ้นยืนพร้อมกับผลักฉันลงไปกับพื้น เพื่อหวังให้พวกชายสามคนนั้นจับไป

“โอ้ยยย!”ฉันร้องขึ้นมา ด้วยความเจ็บ เมื่อถูกผู้ชายตรงหน้านี้ผลักลงมา  

ฉันเงยหน้าขึ้นมองผู้ชายใจร้ายใจดำคนนั้นทันที พร้อมกับจ้องเขม็งเขา อย่างเอาเรื่อง

“กล้าผลักฉันขนาดนี้เลยเหรอ!? ไม่รู้จักฉันเสียแล้ว!”ฉันพูดขึ้นมา พร้อมกับลุกขึ้นยืน อย่างรวดเร็ว พร้อมกับปัดฝุ่นให้กับตัวเอง

“หยุดเดี๋ยวนี้นะ! ถ้าใครเข้ามาก้าวเดียว ฉันจะทำอะไรพวกแกเดี้ยงไปเลย!”

บางช่วงของตอนที่4

“พวกคุณเข้าใจผิดกันไปหมดแล้วนะ! ฉันไม่ใช่น้องนางของใคร และฉันก็ไม่ใช่ซิ่วมู่ของใครด้วย เข้าใจผิดกันไปหมดแล้ว!”ฉันร้องบอกขึ้น พร้อมกับมองหน้าของทุกคน ทั้งหญิงผู้อาวุโสคนนั้น และชายอาวุโส และสุดท้ายก็มาถึงตัวผู้ชายคนนั้น

“ไม่ใช่เจ้าแล้ว จะเป็นใครไปได้ล่ะ!? ข้าก็เห็นเจ้าที่เป็นกันอยู่นี่”ผู้ชายคนนั้นโต้ตอบกลับมาทันที โดยไม่สนใจข้อโต้แย้งของฉันเลย

“ฉันคือ เมี่ยวลี่เฉียว เป็นผู้กำกับหนัง แล้วยังบังเอิญถูกพามาที่แปลกๆแห่งนี้อีกด้วย ซึ่งฉันเองก็ไม่รู้เลยว่า มาที่นี่ได้อย่างไร ฉันไม่ใช่ซิ่วมู่ที่คุณพยายามยัดเยียดให้ฉันเป็นนะ!”เมื่อฉันพูดอธิบายยาวจบแล้ว ก็หันไปมองพวกเขาทั้งหลายที่แต่งตัวด้วยชุดแปลกๆ ของยุคโบราณ

พอพวกเขาได้ฟังคำของฉันจบลงแล้ว พวกเขาเลือกที่จะไม่เชื่อ

“ไม่จริง! พวกเราก็เห็นๆกันอยู่ ที่เจ้ากำลังพูดอยู่นี้ เพื่อที่จะหลีกหนีไม่ยอมแต่งงานกับข้าใช่หรือไม่?!”พอผู้ชายคนตรงหน้าฉันพูดขึ้นมา แบบนี้แล้ว ฉันถึงกับอยากจะบั่นหัวของผู้ชายคนนั้นทันทีเลย

อยากรู้ว่าเป็นอย่างไรต่อ ติดตามกันได้

ใน เรื่องนี้ข้าขอเป็นนางร้าย