ไม่ยอมก้มหน้ายอมรับโชคชะตาอันโศกเศร้า สยายปีกโบยบินกินตะวันนั่นแหละเรา ข้าผู้สืบนานสดายุนกกินตะวัน เป้าหมายของข้ามีอยู่เพียงหนึ่งเดียว...

เจ้าของเรือนผมสีชาดมองคนหน้าสวยนิ่ง วันนี้ที่เขามาก็ไม่ได้อยากจะมาช่วยใคร แต่ที่มาเพราะ สัญลักษณ์ที่เขาเห็น มันเกี่ยวกับสิ่งที่เขารู้จักดี ชายหนุ่มมองหน้ามิติกาเงียบๆ ไปสักพัก ก่อนจะพูดขึ้น " สัญลักษณ์ที่ถูกประทับลงในศพตามที่ผมเห็นในข่าวน่ะ มันเป็นสัญลักษณ์ของกลุ่มผู้ใช้คุณไสยสมัยก่อน มันเป็นสัญลักษณ์ของ..... ภาคีธรรมอาถรรพ์ "

" สวัสดีเหล่าลูกศิษย์ที่รักของข้า " เสียงเข้มห้าวกล่าวขึ้นมา ก่อนเจ้าของเสียงจะเดินออกมาจากในที่พำนัก

เรือนผมสีฟ้าสยายยาวรับกับใบหน้าคมของคนที่เดินออกมา " ไม่ยอมก้มหน้ายอมรับโชคชะตาอันโศกเศร้า สยายปีกโบยบินกินตะวันนั่นแหละเรา ข้าผู้สืบนามสดายุนกกินตะวัน ยินดีต้อนรับเหล่าลูกนกทั้งหลาย เข้ามาในภาคีใหม่แห่งนี้ "

" ท่านสดายุจงเจริญ!!!! "

เสียงร้องสรรเสริญดังระงมห้องโถงใหญ่ ส่งเสียงยกย่อง สดายุ ชายผู้เคยเป็นผู้นำแห่งภาคีในครั้งก่อน และตอนนี้เขากลับมาอีกครั้งในฐานะ ผู้นำแห่งภาคีคุณไสย ในยุคที่พัฒนามากขึ้นอีกหลายเท่าตัว

" เรามาเริ่มหาวัตถุดิบ ฝื้นคืนชีวิตให้กับครูแห่งภาคีกันเถอะ ศิษย์ของข้า "