เขียนไปเขียนมา เขียนให้เมนตัวเองตาย

เพจนักเขียนเด็กดีเพิ่งจะโพสต์ไปวันนี้เอง อ่านเมนต์แล้วยิ่งสุด https://www.facebook.com/dekdwriter/posts/3576678655747124

ถ้ามันสมควรให้เนื้อเรื่องเป็นเช่นนั้นต่อให้ร้องไห้แค่ไหนด็ยังเลือกทำแบบนั้นละค่ะ เรานี่ปูตัวละครมาอย่างดี ทำให้คนอ่านทั้งรักทั้งหลง จบตอนที่ 3 ตัวละครนั้นก็ตาย... ส่วนเรื่องทำใจ เราตั้งใจให้เขาตายแต่ต้นเพื่อสร้าง impact ค่ะ จึงไม่มีคำว่าทำใจไม่ได้ เท่าที่เขียนเรื่องสั้นไป 40 กว่าเรื่อง (เฉพาะที่เผยแพร่) ตายกันระนาวมากค่ะ เราแทบจะเขียนวันละเรื่องไม่มีเวลามานั่งเสียใจกับตัวละครมากนักค่ะ (ต้องทำเวลา)

นึกถึงหนังเรื่องสไปเดอร์แมนเอาไว้ครับ ลุงพูดได้ไม่กี่ประโยชน์ก็ถูกแทงตายแล้ว อ้อ ไม่รวมกับประโยคที่ไปเข้าฝันหลานนะครับ "เส้นทางที่ยิ่งใหญ่ของตัวละคร มาพร้อมกับน้ำตาที่ไหลริน" อิๆ

สรุปก็คือถ้าจำเป็นก็ต้องทำให้ตายครับ เหมือนตัวอย่างภาพยนตร์ข้างบน ถ้าลุงไม่ตาย พระเอกก็ไม่มีแรงบันดาลใจในการปราบโจรผู้ร้าย