เนื้อเรื่องนี้ใส่ดีหรือไม่ใส่ดีกว่า

อืม... ถ้าไม่รู้เหตุการณ์ต่อไป มันก็บอกไม่ได้เลยว่าจะเพิ่มดีหรือไม่เพิ่มดี เพราะส่วนใหญ่เเล้วเวลาที่ตัวละครเอกจะโชว์เทพทำอะไรสักอย่าง ก็จะโม้สั้นๆเอา เเล้วลุยเลยมากกว่า เเต่ถ้าเกิดว่ามีการย้อนดีตเพื่ออธิบายความเก่งให้เห็นเเบบชัดๆ ส่วนใหญ่ก็มักจะเอามาใช้ในการหักมุมล่ะนะครับ อย่างเช่นเเบบว่า ย้อนอดีตโชว์ความเทพด้านการปาลูกดอกเเบบนั้นเเบบนี้ เพื่อกระตุ้นความมั่นใจเเล้วจากนั้นก็ บู้ม

"คงคิดว่านี่เป็นเกมปาลูกดอกธรรมดาอยู่สินะ เเต่ว่านี่ไม่ใช่ เเกจะถูกห้ามไม่ให้ปาลูกดอกเเบบตรงๆ การจะปาลูกดอกในเกมนี้ เเกจะต้องปาใส่ผนังหรืออะไรก็ได้เพื่อให้ชิ่งเข้าเป้า!"

เเล้วจากนั้นก็เหวอกันทั้งเเถบ อะไรเเบบนี้ครับ ไม่รู้ผมเเนะนำอะไรเลอะเทอะไปหรือเปล่า

เราว่าถ้าจะโชว์เทพไม่น่าจำเป็นต้องตัดฉาก คนอ่านส่วนมากสนใจสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไปมากกว่า

แต่อาจจะบอกคนอ่านให้หนักแน่นว่าเทพจริง ๆ ยกตัวอย่างขำๆงะ เช่น งานวัดทุกงาน ร้านที่มีปาลูกดอกจะไม่ต้อนรับเขา เพราะคนเฝ้าร้านจะขาดทุนย่อยยับ อะไรงี้ 5555

ส่วนมากเราย้อนอดีตแค่เรื่องที่หนักหนาจริง ๆ

ที่เราทำคือใช้ตอนพระเอกเจอกับคนในอดีตแล้วช็อค ความจำเลวร้ายไหลมาทำให้ยืนค้างไปไม่ยอมสู้จนสถานการณ์เลวร้ายลงไปอีก แบบนี้ถึงย้อนว่าในความทรงจำนางมีอะไรเกิดขึ้นอะ

เห็น #อาชญากรรม อันนี้คือสถานการณ์เกี่ยวกับความเป็นความตายใช่ไหม ถ้าใช่เรามองว่าแบบล่างดีกว่า เพราะถ้าอ้างง่ายๆเป็นนิยายต่างโลกแบบอันบน ตอนหลังๆคนอ่านจะไม่ลุ้น เดาได้เลย เดี๋ยวพระเอกมันก็นึกว่าเคยทำอะไรสักอย่างเก่งแล้วก็เอาตัวรอดจากสถานการณ์นั้นไปได้เอง อารมณ์เดียวกับ...