มาแชร์ที่มาของตัวเอกตัวแรกของเรากัน!
ตั้งกระทู้ใหม่
ด้วยความชื่นชอบต่อนางฟ้าที่ดูบริสุทธิ์ปีกสีขาว มีพลังแห่งวารี เป็นที่เคารพรัก ขี้เล่นขี้แกล้งตามนิสัยนักเขียน เป็นนิยายที่เริ่มมาจากการดูอนิเมะสมัยเก่าๆ อย่างอนิเมะแปลงร่าง ที่ชอบน่าจะเป็นเจ้าหญิงแฝดแห่งแดนมหัศจรรย์และอีกเรื่องคือพริสตี้เคียวภาคแรก (บอกอายุคนเขียนมาก) จึงกลายเป็นตัวนี้นะคะ และหลอมรวมกับนิยายเรื่องที่ 1-3 ที่อ่านเลยทำให้มีตัวเอกตัวแรกขึ้นมาค่ะ
เลยอยากจะมาแชร์กันว่าตัวเอกของทุกคนเกิดมาจากอะไรกันบ้าง
15 ความคิดเห็น
จำได้ว่าเคยวาดเล่นๆแล้วรู้สึกอยากสร้างเรื่องราวให้ครับ 5555
ของผมก็เกิดมาจากตอนเมื่อก่อน ชอบดู Star trek กับหนังสงครามโลกมาก
ไปๆมาๆก็เกิดคิดว่า "เออ ถ้าเราเข้าไปอยู่ในหนังพวกนั้นจะเป็นยังไงนะ"แล้วก็ไหลยาวออกมารวมกับความชอบ,ความสนใจจนมาเป็นตัวเอกตัวแรกที่โลดแล่นอยู่ในโลกนิยายของตัวเองตอนนี้ที่กว่าจะคิดออกก็... 2 กว่าปี หลังจากนั้นตัวเอกก็ไปโผล่นั่นโน่นตามความคิดของตัวเองจนโดนลากมาให้โผล่อยู่ในนิยายตอนนี้
อารมณ์ตอนเขียนนิยายครั้งแรกเหมือนคุณเลยค่ะ
ตัวเอกนิยายที่แต่งจริงจังตัวแรกเป็นตัวละครเพื่อนค่ะ 555555
นอกนั้นไม่รู้เหมือนกันมาจากไหน จู่ ๆ ก็ผุดขึ้นมาเป็นดอกเห็ด
พระเอกคนแรกมาจากความฝันล้วนๆ หรืออาจจะพูดได้ว่านิยายเรื่องแรกมาจากความฝัน โลกแห่งจินตนาการ ฝันแค่นิดเดียวแต่เอามาแต่งเป็นเรื่องราวได้เยอะแยะมากมาย^^
ปกติของนักเขียนสินะคะ
ใช้ตัวเอกเเทนตัวเองเลยครับ มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับสายสัมพันธ์ของครอบครัวที่เหนียวเเน่นเเละคอยให้กำลังใจกันอยู่เสมอไม่ว่าจะเจอปัญหาอะไร เหตุผลที่ผมเเต่งนิยายเรื่องนี้ขึ้นมา เพราะผมอยากจะมีครอบครัวที่ดีเเบบนี้บ้าง อยากจะมีพ่อที่รักครอบครัวเเละเป็นที่พึ่งพาของทุกคนได้ทุกเมื่อ อยากจะมีเเม่ที่เข้าใจลูกเเละสามารถสอนบทเรียนที่ทันโลก อยากจะมีพี่น้องที่ช่วยเป็นเพื่อนเเก้เหงามาต่อปากต่อคำกันขำๆ เเล้วผมก็ใส่ตัวเองเข้าไปเป็นลูกในโลกเเห่งจินตนาการ พร้อมกับสร้างครอบครัวปลอมๆขึ้นมา เเต่เรื่องนี้มันก็ใกล้จะจบเเล้วในสักอาทิตย์หน้าเห็นจะได้ นำ้ตาจะไหลเหมือนกันที่ต้องจากลากับทุกคน
ชอบคอนเซ็บต์จังค่ะ
เดวจบแล้วจะไปอ่านนะ เล็งไว้อยู่ มะได้เฟ้บอะรำคาญแจ้งเตือน 5555
ชอบจังเลยค่ะ แอบอิจฉาตัวเอกในนิยายตัวเองบ่อยๆ เพราะความจริงกับนิยายมีจุดต่างที่เห็นได้ชัดมากอยู่ บางคนอาจคิดว่าคนที่เขียนแนวนี้คือคนที่มีครอบครัวที่มีความสุข แต่เราว่าไม่ใช่ แต่อย่างไรก็ตามสู้ๆ นะคะ
คนแรกมาจากชายในฝัน
คนที่สองนักมือปืนที่ต้องการ
คือผมอยากได้ตัวละครนำเป็นผู้หญิง แล้วก็อิงลักษณะนิสัยและบุคลิกภาพจากตัวละครในการ์ตูนที่เราชอบงี้ ทีนี้ไป ๆ มา ๆ ผมเริ่มรู้สึกว่าทุกตัวที่ผมชอบอะมันมีจุดร่วมคล้ายกัน แล้วหลาย ๆ อย่างที่เป็นนิสัยของตัวละครพวกนั้นก็ตรงกับผมมากด้วย ผมเลยไปนั่งเช็กบุคลิกภาพแบบ MBTI ของตัวละครที่ว่ามาและทุกตัวมีบุคลิกภาพแบบเดียวกันหมดซึ่งตรงกับผมด้วย
.
.
หรือก็คือผมอาจจะดึงเอาตัวเองมาสร้างคาแร็กเตอร์ได้นั่นเอง ที่ผ่านมาคือเราสนุกไปตัวละครพวกนั้นได้เพราะมันเป็นเหมือนตัวแทนของเราที่ได้ทำอะไรสักอย่างในจินตนาการไรงี้
สรุปก็คือตัวละครเอกของผม มันคือการเอาตัวผมมาปรับเป็นผู้หญิงแต่ตัดและปรุงแต่งบางส่วนให้มันต่างไปจากเดิม หรืออิงนิสัยมาจากตัวละครในการ์ตูน/หนัง ที่ผมชอบและบุคลิกภาพใกล้เคียงกันไรงี้ครับ
ทั้งหมดนั่นก็เลยทำให้ผมได้ตัวละครที่เหมาะกับสงครามและเนื้อหาที่เทา ๆ อะไรทำนองนั้นครับ
//เผ่น
เนื้อหาเทาๆ ก็สนุกดีนะคะ อิงนิสัยตัวเองด้วยอย่างนี้ราวกับเห็นตัวเองไปอยู่ในนิยายแน่ๆ (จขกท.เป็น)
ผมว่ามันสนุกตรงที่เหมือนได้ทบทวนตัวเองด้วยนี่แหละ เพราะกว่าจะมีฉากแอคชั่นได้สักทีหนึ่งก็เอาแต่เล่นฉากดราม่่า ความสัมพันธ์ของตัวละคร การพัฒนาของตัวละครไปมาจนแบบ...เออแหะ ในชีวิตจริงเราเองก็มองข้ามบริบทเล็ก ๆ ไปเยอะเลยนะ แล้วก็ไปๆมาๆก็รู้สึกว่า หรือเปลี่ยนเวย์ไปสายดราม่าดีไหม เขียนลื่นมากแนวนี้555
ก็น่าจะดีกว่าถ้าคุณคิดว่ามันควรไปในทางนั้นนะคะ
มาจากการเรียน ม.ปลาย กับ มหาลัย ตอนนี้น่อ แล้วอยากรู้ว่าถ้าเราไปในที่ๆ ความรู้สมัยใหม่ ยังไม่มี จะเป็นอย่างไร
น่าสนใจและอีกอย่าง ดูลึกลับดีนะคะ ในที่ๆ ไม่มีใครรู้เรื่องราวพวกนี้นอกจากตัวเราเอง
ใช้ตัวเองเป็นต้นแบบครับ[ขำตัวเอง คือลองหัดแต่งแล้วไปอ่านคอรัมสร้างคาแลคเตอร์ เลยคิดว่าถ้าอยากแต่งจบต้องเริ่มต้นจากตัวเองครับ] ชอบเล่นเกมซอบี้ เลยเขียนดู ^^
ความจริง 1 ข้อของนักเขียน คือ ไม่ว่าจะเป็นตัวละครตัวไหน เรื่องไหน หรือสกิลการเขียนจะมากแค่ไหน บางมุมก็อาจเห็นเสี้ยวนิสัยในตัวละครนั้นที่เป็นเรา
แล้วอีกอย่างนะคะ สู้ๆ นะคะ อย่างพึ่งท้อนะ
ตัวเอง ตามประสานิยายต่างโลก
ตัวเอกเรามาจากไบรอั้น 5555 น้อนชีวิตอาภัพแต่ก็ไม่ย่อท้อต่อชะตา เรียกว่าเขานั้นเป็นตำเเทนพลังแห่งการเซอร์ไวเวอร์
ได้ตัวเอกมาเพราะตัวเองเคยเป็นติ่งเกาหลีมาก่อน เลยไปความหาชื่อเกาหลีมาใช้กับตัวเอก ส่วนเรื่องนิสัยเอามาจากตัวเองส่วนหนึ่งและจินตนาการส่วนหนึ่งครับ
ผู้ชายที่เราแอบชอบมาตั้งแต่เรียนป.3 (เขาเข้าเรียนอนุบาลก่อนเรา 1 ปี) กับพี่ชายของเขา
มักจะได้เป็นต้นแบบของพระเอกกับพระรองเสมอ
เราเป็นต้นแบบของนางเอกกับนางรองและได้คู่กับเขา (แล้วแต่เรื่องว่าจะได้คู่กันในตอบจบมั้ย)
ส่วนผู้หญิงที่เราจิ้นให้เป็นแฟนของพี่ชายของเขาจะเป็นต้นแบบของนางเอกกับนางรอง
เราเขียนให้ลงเอยกับพี่ชายของเขาในตอนจบ
เวลาสองคนนี้อยู่ด้วยกัน เหมาะสมกันมากๆ อยากให้เป็นแฟนกันจริงๆ
เรารู้จักเขากับพี่ชายของเขา แต่เขากับพี่ชายของเขาไม่รู้จักเราหรอก
เป็นผู้ชายในอุดมคติของเรา
เขามีแฟนแล้ว (เพื่อนของเขาคงจะจับคู่ให้ตอนสมัยเรียน) แต่ยังไม่แต่งงาน
พี่ชายของเขาแต่งงานแล้ว(กับผู้หญิงที่เพื่อนจับคู่ให้)และไม่รู้ว่ามีลูกด้วยกันเหรอเปล่า
ส่วนคู่จิ้นของพี่ชายของเขาไม่รู้ว่าแต่งงานเหรอยัง
บ้านของเรากับบ้านของพวกเขาสองพี่น้องอยู่คนละซีกฝั่งของกทม.
ครอบครัวของพวกเขาก็มีฐานะไฮโซเป็นผู้ดีเก่าและเรียนจบจากโรงเรียนนานาชาติ
แต่เราเป็นพวกไก่กาอาราเล่
และเรียนจบมาจากโรงเรียนรัฐบาลกับโรงเรียนเอกชนธรรมดา
อ่านแล้วเศร้า เล่าแล้วเจ็บ
เราเอาชื่อจริงกับชื่อเล่นของพวกเขาทั้งสามคนมาตั้งเป็นชื่อตัวละคร
คิดแล้วเขินค่ะ ตัวละครเอกเรื่องแรกคือตัวเราที่เป็นนางเอกในโลกนิยายของตัวเองค่ะ
เขินทำไมคะ น่ารักดีออก จริงๆ แล้วก็มีเยอะด้วยที่เราเป็นตัวเองในนิยายตัวเอง
อิงตัวเองเล็กๆค่ะ สถานการณ์ต่างๆก็อิงตัวเองแค่เล่นให้ดูหนักกว่าเดิมเช่น ฉากที่เดิมทีแค่นินทาเรื่องเล็กๆก็แต่งให้ดูใหญ่ขึ้นกว่าเดิม ฉากโหดนิดๆหน่อยๆก็อิงจากตอนเล่นกับเพื่อนผู้ชายแรงๆแต่ทำให้ดูโหด แล้วก็ใส่ความกาวๆของตัวเองไปด้วยเป็นอันจบค่ะ!!//พิมพ์พอรู้เรื่องมั้ยเอ่ย?
รู้เลยค่ะ!!
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?