สำหรับนักอ่านนักเขียนมีความคิดเห็นกันอย่างไรกับความสั้นยาวของนิยายแต่ละเรื่อง

แล้วทาง meb เขาให้คำอธิบายอะไรมาเพิ่มหรือเปล่าคะ ทำไมไม่ลองสอบถามเพิ่มเติมว่าทางนั้นเขาให้เหตุผลอะไรมาแล้วค่อยมาพิจารณากันอีกทีว่ามันเหมาะสมหรือเปล่า

คือนี่ฟังจากความเห็นคุณคนเดียวนะและขอบอกว่าเราเคยเข้าไปดูนามปากกาคุณใน meb อยู่ว่ามีเรื่องอะไรบ้าง ที่เขาห้ามนิยายสั้นมันใช่นิยายสั้นที่เกี่ยวกับเรื่อง ... หรือเปล่า อันนี้เราไม่รู้ค่ะเพราะไม่รู้ว่าทางทีมงาน meb เขาว่าอย่างไรบ้าง เราได้ฟังแค่จากคุณอ่ะเนาะ ตัดสินอะไรไม่ได้จ้า

ถ้าจำไม่ผิดมีคำแนะนำว่า ถ้าเป็นเรื่องสั้นที่มีความยาวไม่กี่หน้าควรรวมเล่มขาย ซึ่งเราก็ทำแบบนั้นแหละค่ะ

1 เล่มมีเรื่องสั้น 31 เรื่องเพราะเขียนวันละเรื่อง

คิดว่าการที่ขายเรื่องสั้นที่สั้นมาก ๆ มันจะมีผลต่อราคาขายละมั้งคะ (เป็นแค่คนขายไม่ได้เป็นทีมงานที่ต้องดูรายละเอียดจุกจิก เลยไม่รู้ปัญหาภายใน) แต่ถ้าไม่โอเคกับการขายที่นี่ยังมีแพลทฟอร์มอื่นให้ขาย (แต่ถ้าขายที่อื่นก็ยังพบปัญหาเดียวกันมันคงมีปัญหาที่ตัวเราเอง) รวมถึงขายรายตอนก็โอเคนะคะ เอาเป็นว่าก็แค่หาทางขายที่เหมาะสมก็แค่นั้น หาจุดตรงกลางมันให้เจอ เพราะยังไงก็จะขาย

นักเขียนกับเว็บฝากขายอยู่กันด้วย "ผลประโยชน์" ครับ ไม่ใช่ฟรีแกลลอรี่

ถ้าทาง Meb ออกนโยบายว่าห้ามนิยายสั้นวางขาย (ตามที่จขกท.เข้าใจ)

ก็เป็นไปได้ว่าทาง Meb เล็งเห็นว่าผลประโยชน์ที่ได้ไม่คุ้มค่าที่จะลงทุนไปกับส่วนนี้หรือไม่ก็กลุ่มลูกค้าของเขาไม่ได้ชื่นชอบการอ่านเรื่องสั้น (นักอ่านอาจจะซื้อเรื่องของจขกท. แต่มีอีกพันเรื่องหมื่นเรื่องที่ไม่มีคนซื้อ) ทำให้พื้นที่เสียไปโดยเปล่าประโยชน์

ส่วนเรื่องที่ผู้อ่านไม่ควรถูกจำกัดการอ่าน

อย่าลืมว่า Meb ไม่ใช่เจ้าเดียวในการขายนิยายออนไลน์ครับ ดังนั้นนักเขียนและนักอ่านที่ชอบนิยายแนวนีี้ก็จะเทไปเว็บอื่นแทน เมื่อคนเทไปรวมกันมากพอที่เจ้าของเว็บได้รับผลประโยชน์ตามที่ควร เว็บนั้นอาจจะเป็นเว็บหลักในการขายเรื่องสั้นเลยก็ได้ แต่มันก็เป็นเรื่องในอนาคตนะครับ

อ่านคอมเม้นในกระทู้นี้ดู เขาบอกว่าขั้นต่ำ 3000 คำ จำนวนนี้มันน้อยมากเลยนะคะ มันคือนิยาย 1 ตอนในเรื่องยาวเลยก็ว่าได้ ไม่แปลกใจว่าทำไมเขาไม่ให้วางขาย มันสั้นเกินไปค่ะ ;-;

แถมอาจจะไม่คุ้มค่า ถ้าเขาจะให้พนักงานมาตรวจสอบนิยายเรื่องสั้นเป็นร้อย ๆเรื่อง (ในกรณีที่นักเขียนทำแบบนี้หลาย ๆคน) ถ้าต่ำกว่า 3พันคำแนะนำให้ลงขายตามแอพนิยายพวกเด็กดีหรือรีดอะไรท์ดีกว่าค่ะ

ถ้าจำนวนคำน้อย ราคาในระบบแอนดรอยจะแพงกว่าซื้อหน้าเวป เรามองว่ามันเอาเปรียบผู้บริโภคอยู่กราย ๆ

การรวมเล่มแล้วขายจึงน่าจะดีที่สุด ต่อให้พลอตแตกต่างกันจริง แต่สามารถนำเรื่องสั้นที่อยู่ในหมวดเดียวกันมารวมกันขายได้ อีกอย่างที่มองคือ จำนวนคำน้อย ผู้อ่านเขาจะมองข้ามได้ง่ายด้วย เขาอาจคิดว่าจำนวนคำหรือหน้าไม่เหมาะสมกับเงินที่ต้องเสีย

เราคิดว่านิยายสั้น ๆ ไม่กี่หน้าเวลาวางหน้า Shelf ของหน้าร้านแล้วมันกินเนื้อที่ เบียดการมองเห็นของนักเขียนคนอื่น ๆ ถ้ามีเรื่องสั้นไม่กี่หน้าก็รวมเล่มวางขายให้เป็นเรื่องเป็นราวเถอะค่ะ สำหรับนักอ่านเองก็จะได้เก็บไว้เป็นคอเลคชั่นไม่เกะกะ shelf ง่ายต่อการหาด้วย

ตามที่ผมเข้าใจนะ

ตอนที่เราส่งไฟล์เข้าไปในระบบ แม้จะใช้คำว่า "ระบบ" แต่คนที่จะต้องไปจัดการมันจริง ๆ ก็คงจะเป็น "คนตัวเป็น ๆ" นี่แหละครับ

เช่น ในไฟล์มันมีรูปปก + หน้าลิขสิทธิ์ + คำนำนักเขียน + บทนำ + ตอนที่1 + ตอนที่2 + ตอนที่3(จบ) + ส่งท้ายนักเขียน จากที่ผมยกตัวอย่างมาแค่นี้ทางทีมงานเขาก็จะต้องทำการคัดแยกเนื้อหาแต่ละอย่างออกจากไฟล์ตัวนั้นแล้ววางใส่ในช่องแสดงเนื้อหาในแต่ละตอน ซึ่งมันก็จะมีทั้งหมด 8 ตอน

คือปกติมันก็ไม่ใช่อะไรที่ทำแล้วดูยุ่งยากจนดูน่าเบื่อหรอกครับ แต่ในกรณีของคุณมันก็อาจจะพิเศษกว่านั้นไปหน่อยตรงที่

- นิยายของคุณส่วนใหญ่มักจะมีการเว้นบรรทัดแปลก ๆ ที่มันเกินความจำเป็นโดยปกติอยู่แล้ว หากทีมงานจะกังวลว่ามันจะทำให้นักอ่านหงุดหงิดมันก็ไม่แปลกอะไรเลย มันเหมือนไม่ได้ผ่านการกลั่นกรองเนื้อหามาเป็นอย่างดีในขณะที่เขียน หรืออาจจะเป็นทางทีมงานเองเลยก็ได้ที่หงุดหงิดเพราะอาจจะทำให้มันคัดแยกเนื้อหาได้ยากขึ้น

- ในกรณีที่เปิดขายในราคาถูก(ตามความเหมาะสมของเนื้อหา)ซึ่งมันก็ไม่สามารถทำกำไรให้กับทางเม็บได้มากมายอะไรอยู่แล้ว ถ้าจะต้องไปเหนื่อยกับการจัดการในระดับนั้นเพื่อแลกกับรายได้ในระดับนี้บางทีมันอาจจะดูไม่คุ้มสำหรับเขา สู้เอาเวลาไปจัดการกับนิยายของคนอื่นดีกว่า ที่บอกอย่างนี้ก็เป็นเพราะว่าจำนวนนิยายของคุณมันถูกส่งเข้าไปในระบบเป็นจำนวนมาก และส่งเข้าไปถี่ ๆ อีกด้วย แม้นิยายของคนอื่นที่เขาขายจะขายในราคาถูก ๆ เหมือนกัน แต่จำนวนนิยายที่จะทำให้เขาหงุดหงิดมันก็ไม่ถึงในระดับนั้น

- การเปิดลิงก์นิยายตัวใหม่ขึ้นมามันกินพื้นที่เยอะตั้งแต่ที่เริ่มเปิดเรื่องแล้ว มันเลยดูไม่คุ้มเมื่อมีเนื้อหาอยู่เพียงน้อยนิด และถ้ามีแบบนี้เยอะ ๆ มันก็ยิ่งเสียพื้นที่หนักเข้าไปอีก

- แย่งพื้นที่นิยายเรื่องอื่น ๆ ของนักเขียนคนอื่น ๆ

- มีอีกไหมนะ

ตอนนั้นที่ผมลองเอานิยายไปลงนะ เห็นเขาเขียนแนะนำเอาไว้ประมาณว่า "หากเป็นเรื่องสั้นควรนำมารวมให้เป็นชุดเดียวกัน" เหตุผลของทางทีมงานก็คงจะประมาณนั้นล่ะมั้งครับ

(เอ๊ะ หรือเหตุผลของผมกันหว่า)

เราไม่ใช่มือขายนิยายแม้จะมีอีบุคอยู่หนึ่งเรื่อง และไม่เคยคิดจะซื้อนิยายอีบุคเพราะชอบอ่านเป็นเล่มๆ

จึงจะขอตอบแบบอ่านนิยายทั่วไปนะคะ

เราชอบอ่านนิยายที่มีความยาวประมาณ 50,000-80,000 คำ เพราะคิดว่าเนื้อเรื่องจะกระชับแต่ยังให้ความยาวเพียงพอในการเข้าใจการกระทำและความสัมพันธ์กันของตัวละคร หรือเข้าใจที่มาที่ไปของเรื่องที่เพียงพอค่ะ

ยาวมากก็เบื่อจะอ่าน สั้นมากก็ยังไม่อิน แต่ถ้าทั้งสองแบบนี้ขึ้นต้นนำเรื่องมาน่าสนใจก็อาจเป็นข้อยกเว้น 555+

ขอเปรียบเปรยกับ นิยายเล่มละสิบบาท (เกิดกันทันไหมคะ ตอนนี้ไม่เห็นแล้วนะ 555+) มันสั้นและมันรวบรัดมาก พอมาเป็นเล่มละ 25-29 บาท อันนี้รู้สึกว่ากำลังพอดี ไม่สั้นไม่ยาว นอกจากราคาดีแล้ว มีนักเขียนแบบนี้หลายคนเขียนดีมากๆ ทั้งเนื้อเรื่องและสำนวน เสียดายที่เดียวนี้ไม่เห็นแล้วเช่นกัน เอหรือเราหาไม่เจอเอง เมื่อก่อนซื้อในเซเว่น

เอาเป็นว่า เราคิดเห็นว่า เรื่องของคุณ จขกท. อาจจะออกแนวจำนวนคำไปทางนิยายสิบบาทที่มันหมดยุคไปแล้ว ถ้าปรับขยายเรื่องให้เป็นนิยาย 29-39 บาท น่าจะน่าสนใจมากกว่าไหมคะ

เราคิดว่าทางเมพอาจจะตั้งเงื่อนไขนี้กับ จขกท. เพียงคนเดียวเนื่องจากดูแนวนิยายที่คุณทำส่งเขาขาย (เดาเอาเองนะคะ) ถ้าจะชอบรวมเล่มเรื่องสั้น อาจทำเป็นขยายเนื้อหาเพิ่มรายละเอียดหรือตัวละคร หรือ เส้นเรื่องเพิ่มอีก

จนกว่า..

ทางเมพจะตั้งเงื่อนไขใหม่ๆ ให้คุณมาอีกนะคะ