หรือนิยายสืบสวนสอบสวนของคนไทยกำลังจะตาย?(ชวนคุย)
ตั้งกระทู้ใหม่
จากที่เราสังเกตมานะคะ แนวสืบสวนที่เป็นพล็อตหลักไม่ค่อยได้รับความนิยมเลย โดยเฉพาะนักเขียนคนไทย ส่วนมากนิยายสืบสวนที่ถูกตีพิมพ์มาเรื่อย ๆ คงจะเป็นเรื่องที่แปลจากต่างประเทศเป็นส่วนใหญ่ และตัวของสำนักพิมพ์(ส่วนมาก)เองไม่รับต้นฉบับจากนักเขียนคนไทยด้วย
ส่วนที่รับมักจะให้เรื่องนั้นผสมกับความโรแมนซ์ความรักไปด้วยถึงจะได้รับพิจารณา พอเป็นเรื่องของต่างประเทศที่แทบไม่มีความรักมาเกี่ยวข้องกลับได้รับความนิยมมาก ทั่งที่คิดว่าคุณภาพของนักเขียนไทยน่าจะมากและเพียงพอให้ติดตาม เพราะส่วนตัวเราอยากอ่านเซ็ตติ้งเรื่องราวแบบไทย ๆ บ้าง คงจะดีไม่น้อยถ้ามีแนวสืบสวนของคนไทยแบบ ทั้งแอคชั่น ผจญภัย รหัสคดี อย่าง เชอร์ล็อกโฮล์มส์ อกาธาคริสตี้ เคโงะ
คิดว่านิยายสืบสวนของคนไทยไม่ได้รับความนิยมนั้นมาจากสาเหตุอะไรบ้างคะ นอกเหนือจากที่เราว่าข้างต้นแล้ว ลองเข้ามาคุยกันค่ะ
11 ความคิดเห็น
อ่านไม่รู้เรื่อง
เราลองเขียนแนวนี้เองก็ยังสับสน
คุณหมอพงศกรก็เขียนนิยายแนวผี ลึกลับอยู่แล้ว
และมีบางเรื่องเป็นนิยายแนวสืบสวน โรแมนซ์ คอมเมดี้แทรกเข้ามาบ้าง
ยังอ่านรู้เรื่องกว่า
ถ้าอยากจะอ่านนิยายสืบสวนของคนไทยจริง ๆ ก็เห็นแต่นิทานทองอิน
พระราชนิพนธ์ของรัชกาลที่ 6 ที่ทรงใช้พระนามแฝงว่า "นายแก้วนายขวัญ"
ส่วนมากมาจากความ อิหยังวะ ของนักเขียน ที่ไม่ยอมให้คนอ่านคิดตามว่าจะสืบคดียังไง เพราะนักเขียนนึกอยากจะใส่ก็ใส่โดยไม่ดูความเหมาะสมของรูปคดี เหมือนคนจะทำคดีผกก.โจ้ เขียนไปเขียนมากลายเป็นคดีเปรมชัยเสือดำ
หรือนิยายสืบสวนสอบสวนของคนไทยกำลังจะตาย?
ก็ไม่นะ...
นิยายไทยแนวนี้มันตายมานานแล้ว
ตายทั้งนักเขียน ที่ชอบยัดเยียดความคิดมากกว่าชวนให้คิด
ตายทั้งนักอ่าน หาอ่านนิยายไทยแนวนี้ดีๆ ได้ยากเต็มที สุดท้ายก็ไปตามตลาดต่างประเทศแล้วไม่กลับมาตลาดไทยอีก
ส่วนตัวรู้สึกว่าตลาดสืบสวนในไทยที่น่าสนใจคือประมาณสิบกว่าปีก่อน หลังจากนั้นก็กลายเป็นแค่นิยายเฉพาะกลุ่ม
ตลอดมาก็มีแต่แนวรักที่ครองตลาดนิยายไทยนะ
ส่วนแนวอื่นก็แทรก ๆ กันมา คนเขียน กาหลมหรทึก ก็เขียนนิยายรัก
มันไม่เคยมีพื้นที่อยู่แล้วเหรือเปล่านิยายสืบสวน
ความคิดเห็นส่วนตัวนะ
คิดว่าฝีมือไม่ถึง
(งดดราม่านะ แค่ความคิดเห็นส่วนตัว อาจไม่ใช่ข้อเท็จจริง)
ใช่ค่ะที่เห็นฝีมือดีก็มีอยู่ไม่กี่คน หนึ่งในนั้นคือ คุณสรจักรเจ้าของนิยายเรื่อง อำพรางอำยวน ศพใต้เตียง เสียดายแกอายุสั้นไม่งั้นคงได้อ่านนิยายของแกอีกหลายเรื่องค่ะ
ประสบการณ์ไม่มากพอ เขียนออกมามันก็ดูธรรมดาไม่น่าสนใจ ไม่ใช่ใครๆ ก็เขียนแนวนี้แล้วปังได้
ภาพลักษณ์
เช่น จะอะไรหรือยี่ห้อไหนก็ตาม ถ้ามาจากจีนคือมองข้ามหมด เพราะเจอปัญหาคุณภาพต่ำบ่อย บางทีคุณภาพไม่ได้ต่ำแต่ขายราคาต่ำจนน่าระแวง นี่ยังไม่นับของเลียนแบบที่ทั้งได้มาตรฐานและไม่ได้มาตรฐานนะ เพราะรู้ ๆ กันอยู่ว่าเลียนแบบ ไม่มีใครอยากเสี่ยง
ต่อให้นักเขียนเขียนออกมามาดี สำนักพิมพ์สนใจ แต่พอมันติดชื่อคนไทยแล้วนักอ่านจะมองข้ามมันก็ไม่แปลกนะ
อาจจะไม่ทั้งหมดแต่ภาพลักษณ์มันเกิดจากคนรุ่นก่อน ถ้าอยากให้ขายออกมันก็ต้องเปลี่ยนแปลงกันที่รุ่นเรานี่แหละ แต่ใครล่ะจะทำ แล้วจะทำไหวมั้ย
เคยอ่านแต่ของนักเขียนรุ่นเก่าๆ ตอนนี้ก็อ่านอยากลองเขียนอยู่ แต่รอให้เรื่องปัจจุบันจบก่อน ประสบการณ์การเขียนของเราก็พอไปได้นิดหน่อย แนวสืบสวนคดีหายากมาก แต่ในความคิดส่วนตัวคือแนวนี้มันต้องใช้ความสามารถมากๆ เราคิดเหมือน คห.5
1.ถ้าเป็นแนวสืบสวนไม่ผสมแฟนตาซีเลย สำหรับเรา นิยายแนวนี้เขียนยากมากค่ะ ต้องคิดพลอตทวิสต์ให้เก่ง ต้องลึกต้องลับ ต้องใช้เหตุผลและหลักการทางวิทยาศาสตร์เข้าช่วย ต้องเข้มข้น **ของมันต้องถึง
2.เป็นเรื่องที่อยากเขียนค่ะ แต่บังเอิญเป็นคนโลกสวย วิ่งเล่นในทุ่งดอกไม้มากเกินไป ส่วนใครที่มีจินตนาการและบวกกับชอบแนวCSI หรือซีรี่ส์แนวนี้จากทางฝั่งตะวันตกน่าจะขมวด แตกปม และหักมุมได้ดี
3.เราเป็นนักอยากเขียนที่ขายอีบุ๊ค แต่**ในฐานะถ้ามองจากมุมนอก_ถ้าอยากเขียนแนวนี้ให้เราอ่าน คุณหรือใครที่จะเขียน จะต้องทำการบ้านมาค่อนข้างมากก่อนจะเขียนค่ะ มันเป็นแนวที่ต้องใช้ตรรกะและเทคโนโลยี(ในกรณีคดีที่ซับซ้อน) ที่ยากในความคิดเรา**คือมันไม่มีทฤษฎีการสืบสวนที่ตายตัว ต่อให้จินตนาการจะล้นแต่ถ้าไม่ตั้งอยู่บนความเป็นไปได้มันก็ฝืด
4.จุดสำคัญคือจะเขียนยังไงให้คนอ่านย่อยง่ายในเส้นเรื่องที่ยาก เพราะถ้าคุณเขียนคดีธรรมดา เราคนอ่านก็จะเดาทางออกใช่ไหมละคะ
5.เราก็ยังยืนยันอยู่ดีว่าสำหรับเรามันเขียนยากมากถ้าไม่ผสมแฟนตาซี แต่ใจคืออยากเขียน อยากมีผลงานเข้มๆแนวนี้ในชีวิตบ้าง เวลาเจ้ากรรม หันไปทางไหน นั่นก็งาน นี่ก็งาน จะหาข้อมูล
และศึกษาเวลาก็ไม่ค่อยจะมี เจียดเขียนแต่ละเรื่องก็ตอนดึกๆทั้งนั้น แฮร่ :)
6.ส่วนใหญ่แนวสืบสวนจะเป็นที่นิยมในแวดวงหนังและซีรี่ส์ค่ะ **ถ้าอยากให้คนอ่านแนวนี้มากขึ้น **น่าจะดึงความเป็นอะไรที่คิดว่าใกล้ตัวชีวิตประจำวันของคนไทยใส่เข้าไปด้วย(ไม่รู้จะเวิร์คไหมนะ) *คือต้องดึงเขาเข้าไปในโลกหรือเหตุการณ์นั้นให้ได้เวลาอ่าน(และเป็นจุดที่ยากที่สุด)
อ่านไม่ไหว เคยลองอ่านนิดหน่อยรู้สึกสมองเบ๋อสงสัยเราจะไม่รอดฮ่าๆ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?