Dek-D.com ใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสบการณ์ของ
ผู้ใช้ให้ดียิ่งขึ้น เรียนรู้เพิ่มเติมที่นี่
ยอมรับ

วางปมได้เฉียบมาก "อิงแอบแนบชิด" [ปล่อยอึ่งรีวิว]

ตั้งกระทู้ใหม่
ตั้งกระทู้ใหม่
ด้วยความที่ตอนนั้นผมก็กำลังมองหานิยายสยองขวัญสักเรื่องมาอ่านเพื่อเปลี่ยนบรรยากาศผมก็เลยเข้าไปในหมวดสยองขวัญแล้วเลื่อน ๆ ดู จนไปเตะตากับเรื่องเรื่องหนึ่งก็มีหน้าปกที่ดูคุ้น ๆ เหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อน แต่ที่สำคัญไปกว่านั้นนั่นก็คือชื่อเรื่องเลย “อิงแอบแนบชิด” ...มันไม่ได้มีความเข้ากันกับภาพปก แนวเรื่อง หรือว่าเรื่องย่อเลยแม้แต่นิดเดียว

แต่ที่ผมว่าไปอย่างนี้ก็ใช่ว่ามันจะผิดหรือว่าอะไรนะ กลับกันคือมันทำให้ผมรู้สึกสนใจแทนนี่น่ะสิ นิยายสยองขวัญแต่ชื่อเรื่องดูโรแมนติกมาก ไม่แน่บางทีมันอาจจะมีเรื่องราวความรักดี ๆ เข้ามาเกี่ยวข้องด้วยก็เป็นได้ เมื่อเป็นอย่างนั้นผมจึงลองเสี่ยงกับมันดูแล้วปรากกว่า “อื้อหือ ของเขาดีจริง”

สามารถใช้เป็นกรณีศึกษาของนิยายแนวลึกลับ สยองขวัญ หรือจำพวกที่ต้องมีการวางปมที่ซับช้อนและมีการวางเบาะแสตามรายทางใด้นะครับ

...

ชื่อ อิงแอบแนบชิด
ผู้เขียน ฝนมกรา
แหล่งเผยแพร่ meb
ที่อยู่ผลงาน อิงแอบแนบชิด
ผู้วิจารณ์ ปล่อยอึ่ง



อิงแอบแนบชิด นิยายลึกลับ สยองขวัญ ว่าด้วยเรื่องราวของ “โต” ชายวัยกลางคนที่มีปัญหาเรื่องความสัมพันธ์กับภรรยา ทั้งสองนั้นแต่งงานกันมานานมากแต่ยังไม่มีลูกหัวแก้วหัวแหวนให้ได้อุ้มชูกันสักที แต่แล้ววันหนึ่ง “ภา” ผู้เป็นภรรยาก็เกิดตั้งท้องขึ้นมาอย่างไม่ทราบสาเหตุ และนับจากวันนั้นเรื่องราวที่ชวนให้พิศวงงงงวยทั้งหมดมันก็ได้เกิดขึ้นมา

คือนี่เป็นอีกเรื่องที่ต้องของบอกว่าเล่าเรื่องย่อไม่ได้ มันไม่ได้เลย เนื้อเรื่องมันเยอะมาก แต่ถูกบีบอัดให้มันมาอยู่ในรูปแบบของนิยายขนาดสั้นเฉย ๆ แล้วถ้าเล่าไปนี่ก็คือ ถ้าไม่เผลอสปอยล์ก็เผลอทำให้คนที่อ่านรีวิวนั้นดูไม่รู้เรื่องอะ มันมีปริศนาด้วย แต่บอกไม่ได้ว่าใครคือผี หรือผีคือใคร ผีมีจริงมั้ย หรือมันก็แค่ขวิดไปเอง แนะนำให้อ่านเองดีกว่า มันกว่ากันเยอะ

เออ คือคราวนี้ผมจะมาเล่าความรู้สึกตอนอ่านนิยายเรื่องนี้ครั้งแรกแล้วกัน คือ ด้วยความที่ว่านิยายเรื่องนี้น่ะเส้นเวลาที่อยู่ในเรื่องน่ะมันเริ่มมาตั้งแต่ที่โตกับภาเรียนมหาลัยด้วยกัน กว่าจะรักกัน แต่งงานกัน อยู่ด้วยกัน รอวันท้องลูก รอจนทุกข์ใจ รอจนทะเลาะกันเอง แล้วสุดท้ายก้ลงเอยด้วยความสัมพันธ์ที่แทบจะหย่าร้างกันลง คือ-ที่ผมเล่าเมื่อเกี้ยะคือมันเล่ากระชับ ไม่เสียเวลาหรอก หลังจากนี้มันก็จะเข้าสู่เนื้อเรื่องจริง ๆ ที่ภาจะเริ่มตั้งท้อง แล้วโตก็เจอเรื่องราวแปลก ๆ เข้ามาไม่หยุดหย่อน ผ่านไปจนคลอดลูก จนลูกอายุครบ 1 ขวด, 2 ขวด และ 3 ขวดตาม ๆ กันมา และผ่านไปอีกเล็กน้อยจนถึงช่วงจบเรื่องอะ ยาว เส้นเวลาคือยาวมาก ๆ แต่นี่ไม่ใช่ข้อเสียนะ แต่ที่ต้องบอกก็คือความรู้สึก ณ ขณะอ่านของผมมันมีการไต่ลำดับไปเรื่อย ๆ เว้ย

อย่างตอนเปิดเรื่องที่ตัวคนเขียนเขาเอาฉากก่อนไคลแมกซ์มาเปิดน่ะ ผมก็อ่านไปเฉย ๆ นะ เพราะมันยังเพิ่งเริ่ม เครื่องยังไม่ติดมาก รับรู้ได้แค่ว่า “อู้หูว บรรยายดีฉิบหาย รายละเอียดดีโคตร แล้ว- ‘เล็ก’ ที่เป็นลูกของ-โตเนี่ยคือจุดสำคัญของเรื่องชิมิ” คะแนนในใจในตอนนั้นเลยมีแค่ราว ๆ 30 เปอร์เซ็นต์

พอจบจากฉากเปิดเมื่อกี้ ก็ต่อด้วยการปูเรื่องราวก่อนเข้าสู่เหตุการณ์จริง ก็-ที่เล่าว่าโตกับภาเรียนด้วยกันยันจะหย่าร้างนั่นแหละ ซึ่งตรงนี้ก็เฉย ๆ มีแอบน่าเบื่อนิด ๆ ตอนบรรยายสภาพแวดล้อมของบ้านแม่โตด้วย (ด้วยความที่ตอนนั้นไม่รู้ว่าสภาพแวดล้อมของบ้านจะส่งผลต่อเนื้อเรื่องขนาดนี้) ความรู้สึกมันเลยเริ่มลด ๆ ลงไปเหลือราว ๆ 30 เปอร์เซ็นต์เหมือนเดิม ฮ่า ๆ ๆ

เพื่อ...

จนกระทั่งเริ่มเข้าสู่เนื้อเรื่องจริง ๆ คือคืนหนึ่งในช่วงตีสามที่จู่ ๆ ภาก็รู้สึกว่าอยากจะกินมะม่วงขึ้นมา แน่นอนว่าภาตั้งท้อง ผมก็เลยมีความอยากลุ้นเพิ่มขึ้นมาเป็นครั้งแรกเพราะมันเล่นกับเวลาตีสามเลยนะ ผีหรือเปล่าวะ ตอนเปิดเรื่องมันก็เอาลูกพระเอกมาเปิดพร้อมกับเลือดและพลั่วในมือพร้อมกับอีกาหัวขาดแล้วนี่ ผีกลับชาติมาเกิดแน่นอน เอาล่ะเว้ย เครื่องเริ่มติดล้ะ 40 เปอร์เซ็นต์ไปเลย

แต่หลังจากนั้นนี่สิ

ทำไม

แม่ง 40 มาตลอดทางเลย

มันไม่ดีขึ้นเลยเหรอ

ไม่เชิงอะ แค่มันต้องใช้เวลาในการเตรียมพร้อมที่จะปล่อยหมัดฮุกใส่เราก็เท่านั้นเอง

มันลากยาวมาก เรื่องราวแปลก ๆ ถูกใส่เข้ามาอย่างต่อเนื่อง มีบางสิ่งจ้องจะเอาชีวิตของโต พฤติกรรมแปลก ๆ ของลูกชาย พระเอก ความน่าสนใจขยับเพิ่มทีละนิด ความอยากรู้ตอนจบขยับเพิ่มทีละน้อย แต่ทำไมมันถึงยัง 40 อยู่เหมือนเดิมฟะ ฮ่า ๆ ๆ

...ลมสงบก่อนจะพายุจะเข้าเสมอ...

สุดท้ายเรื่องราวทั้งหมดมันก็ดำเนินมาจนถึงจุดจุดหนึ่ง ฉากฉากเดิมที่เคยใช้เป็นตัวเปิดเรื่องถูกนำมาเล่าอีกครั้ง เด็กน้อยที่ผมคอยจับผิดอยู่ตลอดทั้งเรื่องว่า-เป็นใครแล้วจะทำอะไรกันวะก็พูดคำคำหนึ่งออกมา และคำคำนั้นก็กลับทำให้เรื่องราวที่ถูกซ่อนไว้อย่างดีถูกเปิดเผยออกมาเป็นครั้งแรกได้อย่างน่าสนใจ 60 ครับ จำได้เลยว่าตอนนั้นหัวใจเต้นแรงเพราะตื่นเต้นมาก เหมือนโดนตบหน้าไปด้วยว่า “เห้ย -ลืมอะไรไปแล้วหรือเปล่า” แล้วสิ่งที่ผมสงสัยและขัดใจที่สุดถูกนำเข้ามาพัวพันกับเด็กอาถรรพ์คนนี้

พอมีการเฉลยปมเมื่อกี้ผ่านไป ปมใหม่อีกปมที่ต้องเฉลยก็ตามมาติด ๆ ทีนี้ดีดไปถึง 80 และเพิ่มเป็น 90 เมื่อโตทำบางสิ่งบางอย่างกับใครลงไป

...แต่ยังก่อน

ยังก่อน

ยังก่อน

เหมือนทุกอย่างจะถูกสะสางจนหมดแต่ในใจลึก ๆ ผมก็ยังคิดอยู่ว่า “จบแบบนี้มันได้ด้วยเหรอ” ลองตรวจสอบจำนวนหน้าที่ยังไม่ได้อ่านดู “อีเ-้ย เหลืออีกเพียบ” ถ้าแค่ 2-3 หน้ามันก็แค่สรุปไง แต่นี่คือเหลือเป็นสิบ ๆ หน้า กูว่ามันไม่ใช่แล้ว มันต้องมีอะไรที่ยังไม่เคลียร์จริง ๆ แน่ ๆ หรือ-ที่เฉลยไปใน 2 ปมก่อนมันจะต้องมีอะไรที่มากกว่านี้แน่ ๆ บางทีแม่งอาจจะเข้าใจผิดไปเลยก็ได้ แถมยังมีบางสิ่งบางอย่างที่ยังไม่ได้ถูกพูดถึงอีกด้วย มันต้องใช่แน่เลย หัวใจเต้นแรงสุดขีด เป็น 120 เปอร์เซ็นต์ ทะลุ 100 ไปเลยครับผม

แต่เหลือร้อยนึงเหมือนเรื่องทั่ว ๆ ไปนะ ตอนจบมันตบด้วยมุก ฮ่า ๆ ๆ

โดยสรุปแล้วเป็นนิยายลึกลับ สยองขวัญที่ทำออกมาได้หลอนดี ชวนให้สงสัย มีอะไรให้จับผิด วางเบาะแสได้ครบ มีการเฉลยที่ไต่ระดับ มีการผูกปมที่เหมือนจะคนละเรื่องแต่ก็เรื่องเดียวกัน ถามคำเดียวคือ “คิดได้ไง”

ส่วนข้อเสียนะ ผมว่ามันไม่ค่อยมีอะ ในส่วนของเนื้อเรื่อง การเล่าเรื่อง หรือการเขียนนี่ผมไม่มีอะไรให้รู้สึกขัดใจเป็นพิเศษเลย ถ้ามีก็คงจะเป็น...มันจะมีอยู่เรื่องเรื่องหนึ่งที่ผมไม่ค่อยเข้าใจ หรือผมคิดมากไปก็ไม่รู้ คือพระเอกมันจะพูดถึงกลิ่นหอมของดอกไม้อะไรสักอย่างนี่แหละบ่อยมาก 2-3 ครั้งได้มั้ง ไม่รู้นะว่ามันสื่อความว่าอะไร มีความหมายแฝงหรือเปล่า หรือหมายถึงการฆาตกรรมงั้นเหรอ อุ๊บส์

กับอีกเรื่องคงเป็น...ถ้าใครไม่ชอบอะไรเอื่อย ๆ ล่ะก็ บางทีจุดที่ผมให้คะแนนความตื่นเต้น 40 ยาว ๆ นั่นก็อาจจะเป็นอีกจุดหนึ่งก็ได้ คือมันไม่ได้แย่นะ แต่ตอนที่เราอ่านเราคงไม่ได้สนใจอะไรมันมากเท่าไหร่ แต่ถ้าอ่านไปจนถึงจุดที่มันจะเฉลยแล้วจุดจุดนี้มันจะไม่ใช่ข้อเสียอีกต่อไป

เป็นเรื่องที่สองต่อจาก “พราก: เดียงสา” ที่ผมชอบแบบสุด ๆ ...ก็ประมาณนี้

และคะแนนที่ให้ก็คือ แม่งคิดได้ไงวะเนี่ย ครับผม

...

สรุปแล้วมันโรแมนติกมั้ย

...มันก็ดูดรามาอยู่นะ

เหรอ

เอาจริงคือเชียร์ให้พระเอกกับเมีย...กันด้วย

หืม ?

คืนดี ๆ

แสดงความคิดเห็น

>

1 ความคิดเห็น

14 ต.ค. 64 เวลา 15:35 น. 1

คนเขียนอึ่ง” เพจสำหรับการรังสรรค์และบอกเล่าประสบการณ์เกี่ยวกับการเขียนและอ่านนิยาย


ฝากนิยายด้วยครับ


Widow X แม่หม้ายไซด์ไลน์


https://image.dek-d.com/27/0779/6170/132371843


https://www.mebmarket.com/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiNTUwNjE5NCI7czo3OiJib29rX2lkIjtzOjY6IjE3MDMyNSI7fQ

1