น่าสงสารนักเขียนบางคน
ตั้งกระทู้ใหม่
ผมตามอ่านนิยายเรื่องนึงอยู่ เอาตรงๆผมว่ามันดีกว่าเรื่องที่ได้ทอปบางเรื่องด้วยซ้ำ พลอตดีบรรยายเยี่ยมมีเอกลักษณ์เป็นของตัวเอง แต่วิวมันดันน้อยกว่านิยายตลาดกลวงๆส่วนมากนี่สิ(อาจจะมองว่าผมเว่อไป หลายเรื่องมันกลวงจริงครับ ลอกๆกันมา แก่นเรื่องไม่มีอะไร บรรยายก็ไม่ได้เรื่อง) แล้วผมคิดว่าก็ไม่ได้มีแค่นักเขียนคนนี้หรอก ความจริงคงมีอีกหลายคนที่สร้างสรรค์ผลงานดีๆอีกมากแต่โลกไม่ได้เห็นเพราะโดนงานกลวงๆกลืนหายไปหมด บ่องตรงว่าโคตรเสียดายเลยครับ หลายเรื่องที่หายไปอาจจะเป็นผลงานระดับขึ้นแท่นไปวัดกับนิยายระดับโลกอย่าง game of thrones เลยก็ได้
บางท่านอาจจะมองว่าผมตีตราด้อยค่านิยายคนอื่นก็ได้ นั่นเป็นสิทธิ์ของคุณ ขอบคุณครับ
45 ความคิดเห็น
แปะลิงค์หน่อยค่ะ
ขอเสนอตัวเป็นนักเขียนที่น่าสงสารอีกซักคน
... เข้ามาอ่านกันได้นะ
งานเขียนร้อยกว่าเรื่อง ไม่ซ้ำตลาด
https://www.dek-d.com/member/profile/babybaby1234/writer
https://www.mebmarket.com/?store=publisher&action=home_page&publisher_id=2453685&publisher_name=babybaby1234
เข้ามากอด ขอผมว่าน้อยยังไม่ขนาดนี้เลย ลองเปลี่ยนไปขัดเกลาฝีมือในเว็ปที่มีผู้ใหญ่เยอะๆอย่างพันทิปก็ได้ครับ อย่างข้างล่างว่าแหละว่าเด็กดีไม่มีบรรณาธิการหรือคนคอยสับให้ ผู้ใหญ่เยอะอย่างพันทิปจะได้ฟีดแบ็กมากกว่า
เราก็เคยอ่านนิยายเรื่องหนึ่งที่เขียนดีมากๆในความคิดของเรา ทั้งการใช้ภาษา การดำเนินเรื่อง ตัวละครและการชิงไหวชิงพริบคือสุดยอดมากกกก
แต่ว่านิยายเรื่องนั้นกลับมีคนอ่านน้อย ยอดวิวหลักหน่วยคอมเม้นไม่มีเลย เราจึงพยายามเม้นให้กำลังใจทุกตอน ซึ่งก็รู้สึกสงสารและสงสัยว่าทำไมถึงไม่มีคนสนใจ
แต่จะบอกว่านิยายที่ขึ้นtopหรือเรื่องที่คนสนใจเยอะๆเป็นนิยายกลวงๆหรือไม่ควรค่าก็ไม่ใช่ นิยายทุกเรื่องคนแต่งเขาพยายามมากๆเลยนะคะ ดีบ้างไม่ดีบ้างแต่ทุกคนเขาก็พยายามเขียนออกมาให้ได้
มันคงอยู่ที่จังหวะและความชอบของนักอ่านแต่ละคนด้วยค่ะ
ก็ขอใช้สิทธิ์ส่วนนี้ด้วยเลยแล้วกันนะคะ ^0^
ขอแบ่งปันหน่อยได้มั้ยครับ อยากอ่านแนวนี้บ้าง ทางหลังไมค์ก็ได้ครับ
เป็นเรื่องเกี่ยวกับการเมือง เราไปเจอมา พระเอกลงเล่นการเมืองเลยตั้งใจว่าจะพยายามทำเพื่อประชาชนให้ได้มากที่สุด แต่เขาก็ถูกพวกที่มีอำนาจและอยู่มาก่อนใช้ทุกสารพัดวิธีกดดันรวมถึงใส่ร้าย
ทั้งพระเอกแล้วก็ตัวร้ายต้องผลัดกันใช้ไหวพริบในการเอาชนะอีกฝ่ายอย่างเต็มที่ คือแบบลุ้นใจหายใจคว่ำมาก
ที่จริงพระเอกก็มีครอบครัวที่ใหญ่โตอยู่เบื้องหลัง แต่เขาไม่ต้องการให้ครอบครัวเข้ามาช่วยเหลือเพราะต้องการที่จะฝ่าฟันอุปสรรคด้วยตัวเอง
เรื่องประมาณนี้ค่ะ ที่สุดแห่งมหาอำนาจ อะไรสักอย่างพอไป search หาดูแล้ว หาไม่เจอแล้วค่ะ
น่าอ่านจัง ขอบคุณมากครับเดี๋ยวจะลองไปหาดู
เป็นเรื่องของจริตล้วนๆค่ะ
ใครชอบแบบไหน อ่านแบบนั้น
แล้ว web ไม่ได้เป็นบรรณธิการ ที่จะคอยตรวจสอบว่าเรื่องไหนถูกต้องไม่ถูกต้อง
ดีที่เขามีกฎในการลงให้อ่าน ก็กลางๆนะ ไม่มีคำหยาบ ไม่โป๊ ไม่ละเมิดผู้อื่น ฯลฯ
ความเสรีมันดีตรงนี้ .....>>> แค่อยากปลดปล่อยจินตนาการก็มา
คนอ่านจะเลือกเอง อาจไม่ถูกใจเรา แต่ทำไงได้ ^^
นิยายท็อปไม่ได้ติดกันง่าย ๆ หรอกนะ
ต้องขยัน เข้าใจตลาด ฟอร์มดีไม่มีตก (อันนี้ยากสุด)
แต่งแบบแป้นคีบอร์ดไฟแลบ พล็อตต้องมีเสมอ ไม่ว่าลวกหรือไม่ลวก
มันมีความยากในแบบของมัน ไม่เคยดูเบาพวกท็อปเลย
กลวง ๆ ที่ว่า แต่ยอดวิวมันก็พิสูตรในตัวของมันเองแล้วนะว่าสนุก
มันก็แค่คุณไม่ชอบแค่นั้นแหละ ไม่มีอะไรมากกว่านี้หรอก
กระผมสัมผัสได้ว่าที่นี่อาจจะคุกรุ่นขึ้นในอนาคต เพราะฉะนั้น.....ขออนุญาติฝากร้านคร้าบ~
ใครอยากโต้วาทีกันก็ตามสบายเลย ส่วนใครอยากอ่านแฟนตาซี๊แฟนตาซีต่อยกันไส้แตกแหกยันบ้านเชิญทางนี้
https://writer.dek-d.com/UncleCaesar/writer/view.php?id=2228889
ไม่เกี่ยวกับกระทู้เลยครับท่าน5555 แต่ผมขอนุญาติอวย เรื่องนี้เด็ดจริง สำหรับผมแรกๆเอื่อยหน่อยแต่พอผ่านไปเรื่อยๆชักเข้มละ โดยเฉพาะตอนล่าสุดนี่อยากให้เป็นเมะมาก ตอนสามหนุ่มป่วนย่านโคมแดงนี่น่าจะกาวจัด555555
น่าจะที่แนวเรื่องกับกระแสช่วงนั้นๆด้วยล่ะครับ คนจะชอบอ่านแนวที่ตัวเองชอบ บางเรื่องเขียนดีมาก แต่แนวมันดันไม่ตรงกระแสก็แย่ไป ผมจำได้มีเรื่องนึงเมื่อ 'นานนนนนนมาาาาาาาาาก' น่าจะเกือบทศวรรษที่แล้วตั่งแต่สมัยผมยังอยู่ ม ต้น มันมีนิยายไซไฟ-แฟนตาซีเรื่องหนึ่งที่เขียนดีมาก ภาษาโคตรสวยและอ่่านง่าย บรรยายจนผมอิน แต่ดันมีคนอ่านที่น้อยและยอดซับที่น้อยบัดซบยิ่งกว่า มันเป็นเรื่องเกี่ยวคนที่หลุดไปในโลกอนาคต ไซไฟกึ่งแฟนตาซี แล้วนักเขียนเขามีไอเดียเกี่ยวกับโลกอนาคตที่ดีมากๆ ถ้าเขียนจบน่าจะเป็นผลงานชั้นเยี่ยมของคนไทยเลย แต่นายเสียดาย หายไปแล๊ว ผมจำไม่ค่อยได้แล้วว่าชื่อเรื่องอะไร น่าจะลงท้ายด้วยคำว่า Invention หรืออะไรสักอย่าง ทุกวันนี้ก็หาไม่เจอ คนเขียนน่าจะเลิกแล้ว เสียดายมาก
แต่จะว่างานที่ติดท็อปส่วนใหญ่มันกลวงๆ หรือไม่คู่ควรมันก็ไม่ได้นะ ผมเข้าใจว่ามันอาจจะไม่แฟร์สำหรับนักเขียนแนว 'นอกกระแส' แต่นักเขียนติดท็อปแต่ละคนก็ใช่ว่าเขียนตามกระแสอย่างเดียวแล้วดังได้... ใช่ แน่นอน เขาอาจจะดังง่ายกว่า แต่ก็ไม่ได้ 'ง่าย' อย่างที่คิด นักเขียนพวกนี้เขาขยันมากครับ พยายามมาก ยิ่งติดท็อปสูง ยิ่งมีคนอ่านมากก็ยิ่งต้องรักษาคุณภาพเดิมให้ได้ตลอดไม่ให้ตก เราอาจจะคิดว่ามันแย่ เพราะมันไม่ใช่แนวเราเฉยๆครับ ผมก็เข้าใจ เพราะนิยายติดท็อปหลายเรื่องก็ไม่ใช่แนวผม ผมก็หนึ่งในคนที่ชอบและเขียนแนวนอกกระแสเหมือนกัน แต่ไม่ว่ายังไง นิยายทุกเรื่องมีคุณค่าของมันเสมอครับ... ถ้าเราคิดว่ามันไม่ดี ไม่ได้หมายความว่ามันแย่ซะทีเดียว มันแค่ไม่ใช่สำหรับเรา
๋Just let it go and move on :)
ยอดวิวเยอะก็แปลว่าคนส่วนมากเห็นว่ามันสนุก
ยอดวิวน้อยก็ไม่สนุก
----
จะกลวงหรือไม่ บรรยายดีหรือกาก
ถ้าเราลองอ่านดูแล้วมันไม่สนุก เราก็ไม่อ่าน
ส่วนพวกหลักการวิธีการเขียนอะไรเราไม่ได้ดูเลย
ขอแค่ไม่แปลกมากแต่สนุกก็พอ
ในฐานะคนอ่าน เราต้องการอ่านนิยายที่สนุก อ่านแล้วเรามีความสุข ไม่ได้สนใจว่าจะต้องดีเลิศประเสริฐศรี ท็อปฟอร์มระดับโลก
อาจจะไม่เกี่ยวกับหัวข้อกระทู้ แต่ขออนุญาตฝากร้านด้วยคนนะคะ นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ 2 ของเราค่ะตั้งใจมาก ๆ อยากให้เข้ามาลองอ่านกัน ถ้าใครช่วยติชมได้จะดีใจมากเลยค่ะ
เรื่อง : นายเอกผมเป็นนักฆ่า
เเนว : Y omegaverse mpreg femboy
https://writer.dek-d.com/oasis1330/writer/view.php?id=2269129
ขออภัยล่วงหน้าถ้าเป็นกวนใจ จขกท. หรือคนอื่น ๆ นะคะ
มันก็แค่ไม่ถูกจริตคุณแต่ใช่ว่า นิยายจะไม่มีดีไม่งั้นคงไม่ติดท็อป
นิยายติดท็อปส่วนใหญ่ก็ไม่ใช่แนวเราเช่นกัน
อยากเสพผลงาน รบกวนส่ง Link ของนิยาย มาทางข้อความลับให้หน่อยครับ ขอบคุณล่วงหน้าครับ
ไม่ต้องข้อความลับหรอกครับ ผมก็อยากอ่าน
ถ้าเป็นผลงานที่ดีเหมือนที่เค้าคิดจริงมันก็ควรค่าแก่การแนะนำให้คนอื่นอ่าน ผมเองก็อยากอ่านเพราะแบบนั้นเหมือนกัน จะได้รู้ด้วยว่ามันน่าสนใจจริงเหมือนที่ว่าไว้หรือเปล่า ช่วงนี้ยิ่งอยากอ่านนิยายเยอะๆ อยู่ด้วย
บางเรื่องก็ไม่ต้องคิดมากหรอกครับ ถ้าเขาสนุกกับการแต่งต่อให้มีคนอ่านแค่คนเดียวเขาก็แต่ง พวกติดท็อปอาจมีดีสักอย่างก็ได้ อย่างฐานแฟนขับ พล็อต หรือเป็นฟิค นานๆครั้งจะมีบางอย่างบูมขึ้นมาซึ่งถ้าพวกตามกระแสมีคนอ่านเยอะก็ตกกะปิ ในเด็กดีมีคนอายุน้อยเยอะยิ่งเทกันตามความชอบของกลุ่ม เหมือนเอานิยายผีไปลงธัญฯหรือจอยฯ ไม่มีทางเกิดแน่นวล
โฆษณาของผมบ้าง คนอ่านหลักสิบเพราะเอาไปลงผิดหมวด(หัวเราะ) อันเก่าคนอ่านเยอะแต่ผมไม่ค่อยได้มาตอบคอมเมนท์ซึ่งช่างเหอะ จะดันให้จบที่ 26 ตอนแต่คงเกินสักตอนนึงแหละ
https://writer.dek-d.com/darigan/writer/view.php?id=2175645
จขกท. ความรู้สึกช้าไปนิดนะ เรื่องความกลวงกับการบรรยายที่ยังไม่เข้าขั้นของนิยายติดท๊อปบางเรื่องเนี่ยเป็นประเด็นให้เถียงกันได้เสมอ เราต้องไม่ลืมว่า "แนวตลาด" มันดึงดูดคนอ่านและขายได้เสมอ การติดท๊อปมียอดวิวสูงในหมู่นิยายแนวเดียวกันน่าจะเป็นเครื่องรับประกันข้อดีอะไรสักอย่างในนิยายเรื่องนั้น ซึ่ง จขกท. ไม่เห็นหรือมันอาจไม่ใช่แนวที่คุณชื่นชอบก็เป็นได้
---
เดี๋ยวนี้แค่สร้างผลงานดี ๆ ไม่เพียงพอหรอกครับ ต้องรู้จักโฆษณาและเสนอตัว หรือพูด (พิมพ์) คุยโต้ตอบกับคนอ่านด้วยเพราะอุตส่าห์มีช่องคอมเม้นให้ติดต่อกัน แหล่งโพสท์นิยายไทยก็ไม่ได้มีแค่เด็กดีเว็บเดียว ฉะนั้นอย่าไปสงสารนักเขียนเหล่านั้นเลยครับ พวกเขาก็ต้องทำการบ้านพัฒนาตัวเองรอบด้านให้ถึงจุดที่ "ฉายแสง" จนมีกลุ่มนักอ่านเห็นผลงานและเห็นคุณค่า ไม่ใช่เอาแต่ก่นด่านิยายแนวตลาดเรื่องอื่น ๆ ว่าบดบังงานตัวเอง
---
งานดี ๆ หรืองานที่มีคุณค่าสำหรับผมคือนิยายหรืองานเขียนที่ให้ความบันเทิงและสะกิดใจคนอ่านด้วย การสะกิดใจนี้อาจเป็นการกระตุ้นให้ขบคิดต่อในบางประเด็นหรือชี้ให้เห็นเรื่องนามธรรมอย่างความดีงาม ความชั่วร้าย อุดมการณ์และอื่น ๆ ได้อย่างแยบคาย ผมมองว่าคุณค่าต่างหากที่สำคัญ ไม่ใช่ยอดวิวหรือชื่อเสียงของนิยายที่ผู้คนกล่าวขวัญถึง เพียงแต่เรื่องคุณค่านี้มันไม่ใช่สิ่งที่พิสูจน์กันได้ในเวลาอันสั้นและมันไม่ช่วยเชิดหน้าชูตานักเขียนหรือมีผลตอบแทนสนับสนุนค่าครองชีพให้คนเขียน ก็ลองถามใจตัวเองดูบ้างว่าหากริจะเป็นนักเขียนขายนิยาย จะทุ่มเททรัพยากรที่มีไปกับงานเขียนที่ไม่มีอะไรเป็นผลตอบแทนได้สักเท่าไร
---
แต่ต่อให้เป็นงานเขียนแนวตลาดก็เถอะ มันไม่มีอะไรรับประกันหรอกนะว่านักเขียนจะไม่ "เททิ้ง" เข้าสักวัน
เป็นคอมเม้นที่ตอบดีมากเลยค่ะ สุดยอดด!
มันเป็นที่ระบบครับ นิยายที่ดีมันต้องใช้เวลาในการเขียน ตรวจคำผิด ร้อยเรียงประโยค โยงเรื่อง ผูกเรื่อง เมื่อต้องใช้เวลา บางทีมันก็ลงบ่อยๆถี่ๆไม่ได้ เมื่อลงบ่อยไม่ได้ มันก็แข่งขันยอดวิวกับนิยายที่ลงถี่ๆแต่คุณภาพด้อยลงไม่ได้ครับ เว้นเสียแต่คุณจะเป็นนักเขียนที่มีแฟนๆเหนียวแน่นอยู่แล้ว ดังนั้นในโลกออนไลน์ ผลงานดีๆที่เรียบเรียงดีแต่ลงได้ไม่ต่อเนื่อง คนจะอ่านน้อย เพราะต่อให้สนุกแต่ต้องรอนานๆ บางทีมันก็ไม่สนุกแล้ว ประมาณนี้
เมื่อก่อนคุณพจน์อานนท์ก็ทำแต่หนังคุณภาพ แล้วคิดว่าทำไมถึงเปลี่ยนมาทำแต่อแต๋วแตกล่ะครับ ก็เพราะคนไทยชอบอะไรแมสๆง่ายๆไง
แบ่งปันนิยายที่คุณคิดว่าดีหน่อยได้ไหมครับ ผมอยากอ่าน
มองแง่นึงก็เป็นเรื่องความเหมือนที่หลายคนบอก แต่พอมองอีกแง่มันก็รู้สึกเฟลเหมือนกันนะที่หลายคนที่เก่งมากในทางตัวเองต้องปรับมาเขียนอะไรง่ายๆให้คนอ่าน มันทำให้วงการนิยายขาดความหลากหลายไม่ค่อยมีการสร้างสรรค์อะไรแปลกใหม่ คืออย่างโซนญี่ปุ่นหรือตะวันตกมันก็มีนิยายกระแสนะ แต่อย่างน้อยนิยายแนวอื่นที่มีของจริงๆก็มีเยอะเหมือนกัน
มองแง่นึงก็เป็นเรื่องความเหมือนที่หลายคนบอก แต่พอมองอีกแง่มันก็รู้สึกเฟลเหมือนกันนะที่หลายคนที่เก่งมากในทางตัวเองต้องปรับมาเขียนอะไรง่ายๆให้คนอ่าน มันทำให้วงการนิยายขาดความหลากหลายไม่ค่อยมีการสร้างสรรค์อะไรแปลกใหม่
เป็นความจริง และ เป็นสิ่งที่น่าเป็นห่วงมาก กว่าที่เราจะมานั่งสงสารคนเขียนค่ะ
สวัสดีค่ะ คห.ที่18
เห็นด้วยกับคุณค่ะ
ในความจริงแล้ว ในเหตุการณ์ที่ว่า นํ้าน้อยย่อมแพ้ไฟ นี้ต่างหากที่เป็นอะไรที่น่ากลัวและน่าเป็นห่วงที่สุด
คือ คนที่เก่ง มีพรสวรรค์ มีศิลปะที่ดียิ่ง เป็นธรรมชาติของเขา เกี่ยวกับงานเขียน...หากแต่ เมื่อผลงานของเขาถูกทอดทิ้ง หรือแม้ในบางรายซึ่งเขาอาจจะมีความเดือดร้อนเรื่องเงิน ค่าใช้จ่าย ค่าครองชีพ ซึ่งมาวันนี้เป็นปัจจัยสำคัญ และเป็นเหตุเป็นปัญหามากมาย ทั่วถึง ซึ่งคนเขียนงานคุณภาพเหล่านี้ ต้องปรับตัวให้เขาเองลงไปเล่นด้วยกับงานที่เอาเพียงความสนุกไร้แก่นสารไปวันๆ ในรูปแบบงานทำเงิน(เงินจากผู้ที่ติดเสพงานง่ายๆ เพื่อการอยู่ไปวันๆ ) แน่นอน เมื่อนำมาบวกลบคูณหารกันแล้วนะ จะเกิดเป็นการสูญเสีย...ที่ยิ่งใหญ่ เป็นผลลัพธ์อย่างแน่นอน
และที่ยํ่าแย่สุดๆ ก็จะตกอยู่ที่เหล่าคนอ่าน คนเสพ และสังคมของเขา ขาดการพัฒนานั้น เป็นความจริงอย่างยิ่งยวด
คือ ในที่สุด ก็จะเกิดเป็นผักตบชวาที่ลอยตามสายนํ้าตามๆ กันไป ไม่มีใครยึดเหนี่ยว ไม่มีสิ่งยึดเหนี่ยว ซึ่งเกิดจากสิ่งดีๆ ผ่าน หรือแฝงไว้ในงานเขียน
ซึ่งเหตุเหล่านี้ ก็ไม่ต่างจาก นํ้าน้อยย่อมแพ้ไฟ(ไฟในที่นี้ หากจะเปรียบก็คือการโหมกระหนํ่า...ในรูปแบบที่สังคมส่วนมากนำพาไป...และคนส่วนมากก็ยอมทำตามๆ กัน และผลงานการเขียน การสื่อในแบบง่ายๆ ไร้สาระ ก้เกิดขึ้นตลอดเวลา แน่นอนนักเขียนดีๆ ก็จะไม่ต่างจากนํ้าน้อยที่ย่อมแพ้ไฟ คือเขาจะถูกกลืนกินในที่สุด ซึ่งนั้นต่างห่างที่เป็นอะไรที่น่ากลัว)
แต่ ก็มีความหวังเสมอว่า เหล่านักเขียน...ผู้ที่มีความสามารถ มีศักยภาพ มีสติปัญญา แกร่ง และดีพอ ที่เขาทั้งหลายจะชัดเจน และแยกแยะได้ และแบ่งปัน สร้างสรรค์ ผ่านผลงาน ในแนวต่างๆ ได้ด้วยดี ด้วยการสร้าง... ทั้งเรื่องราวในแบบที่ว่า...เรื่องใดเพื่อใครอ่าน...คือเชื่อว่าเขาจะไม่ยอมให้สังคมในรูปแบบง่ายๆ กลืนกินจนหมดสิ้น...ในธรรมชาติที่เป็นเขา เท่านั้น ที่เป้นความหวังค่ะ
และที่สำคัญ ผู้สร้างทำด้วยนะคะ คือทั้งผู้ผลิตหนังสือ ผู้ตีพิมพ์ ผู้ที่ทำหนัง ผู้ที่ทำละคร ผู้ที่ผลิตเหล่านี้ ก็มีความสำคัญยิ่งด้วยเช่นกัน
นั้น คือ เขาเหล่านี้เป็นตัวแปรที่สำคัญแก่สังคม เขาทั้งหลายสามารถทำได้ ช่วยได้ ในการที่จะพินิจ พิจารณา ผ่านการวิเคราะห์ที่ดี ในการนำเรื่องราวต่างๆ ซึ่งมีพล็อตดี มีแก่นเรื่องดี มีแก่นสารดี มีสาระดี ในการนำตีพิมพ์ หรือนำขึ้นสร้างเป็นความบันเทิงในรูปแบบต่างๆ ทั้งหมดนั้น จะเป็นแบบอย่างที่ดีได้ต่อไป(คือคุณๆ จะได้มากกว่าเงิน นั้นคือคุณค่าของความดี คุณค่าของความดี แท้จริงแล้วนะ ซื้อไม่ได้ด้วยเงินหรอกนะ คือผลพลอยได้ ที่เขาทั้งหลายจะได้ มีคุณค่า มีความหมาย เป็นความยิ่งใหญ่กว่าเงิน คือความภาคภูมิใจในการที่ได้ทำสิ่งดีๆ เพื่อสังคมเพื่อเพื่อนมนุษยชาติด้วยกันอีกด้วย) นั้นก็เป็นส่วนสำคัญยิ่งค่ะ
เมื่อคิดๆ แล้วนะ ก็เชื่อว่าสิ่งดีๆ นะ หากเราๆ รู้ได้ เห็นได้ว่าเป็นสิ่งดี สิ่งดีๆ นี้ จะมีอันคงอยู่ต่อไปได้เสมอ
เพราะทั้งหมดนี้ เป็นธรรมชาติ เป็นสิ่งที่ดีๆ แม้ว่าบางครั้ง บางโอกาส บางยุค บางสมัย การเกิดขึ้นของความดี...ในรูปแบบต่างๆ มันจะยุ่งยาก และระหกระเหินบ้าง ก็ตามที แต่ความดีต่างๆ ในรูปแบบดังกล่าวคือ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องราวที่แฝงไว้ในความบันเทิง ในรูปแบบต่างๆ ความดีก็จะคงอยู่ต่อไปได้อย่างแน่นอน เข้าใจแบบนั้นค่ะ
(ระหกระเหิน
คำกริยา
เร่ร่อนไปด้วยความยากลำบาก, เร่ร่อนทุลักทุเล, ตกระกำลำบาก.) คำ คำนี้ดูจะเป็นอาการที่ลำบากยากเย็น เหนื่อยยาก ทุกข์ทรมานจริงด้วยสิเนาะ แต่ก็หวังว่าเหล่านักเขียนผลงานดีๆ จะนำพาผลงานของคุณๆ ผ่านมันไปได้นะคะ
(เม้นต์นี้ ให้กำลังตัวเราเอง และเจ้าของเม้นต์ ด้วยความหวังที่ดีๆ ค่ะ)
ตลาดออนไลน์กับตลาดหนังสือไม่เหมือนกัน
ตลาดออนไลน์เข้าถึงสะดวก เลยมี 'เทรนด์' ที่รวดเร็ว รุนแรง (แมสง่าย ย่อยง่าย)
ตลาดหนังสือต้องผ่าน บก. สนพ. ผ่านเกณฑ์ พล็อต ภาษา ธีม ฯลฯ ถึงได้ตีพิมพ์
นักเขียนเองก็ไม่เหมือนกัน
บางคนเขียนเพื่อทำเงินทำงาน บางคนเขียนเพื่อคุณภาพและอุดมการณ์
สัดส่วน 50-50, 70-30, 20-80 ก็ว่ากันไป
ส่วนตัวก็คุ้ยหานิยายอ่านเองตลอด ก็เห็นทั้งเทรนด์ทั้งคุณภาพ
นิยายที่ จขกท. ชอบ ก็แอบอยู่ในหมวดท็อปๆ นั่นแหละ
อย่าน้อยใจไปเลย ถึงนิยายคุณภาพไม่ได้ขึ้นเทรนด์ แต่ก็ไม่เคยด้อยอยู่แล้ว
ผมมีเรื่องเล่าเรื่องให้คุณฟัง(มันจะเวอ่ๆหน่อยเพื่อให้คุณเข้าใจสิ่งที่ผมจะสื่อซึ่งคุณอย่าเข้าใจผมผิด)...ในโลกที่ไกลออกไปหลายกาแล็คซี่มีโลกที่มีสิ่งมีชีวิตคล้ายมนุษย์อาศัยอยู่มีคนประมาณ1พันล้านคนและตอนนี้พวกเขาอยู่ในยุคคล้ายๆนิยายวิทยาศาสตร์...
ซึ่งตอนนี้พวกเขากำลังวิจาร์ณนิยายของนอกมิติที่อยู่ๆก็โผล่ออกมา
ในโลกนั้นมีชีวิต10ชีวิตที่ถูกเรียกว่ามหาปราชญ์...พวกเขาทั้ง10คนได้รับฉายาว่าเป็นคนที่มีความรู้ที่สุดในโลก
แน่นอนว่าพวกเขาจะได้อ่านนิยายจากต่างมิติทั้ง3เล่มเป็นกลุ่มแรก(ขอตั้งชื่อเป็นนิยายว่า a b และc เพื่อให้ไม่งง) ...
หลังจากอ่านจบมหาปราชญ์เห็นตรงกันว่าเล่ม a ดีที่สุด รองลงมาคือb แย่สุดคือc...
ต่อมาให้คนอีก 999,999,990 ล้านอ่าน...แต่ผลปรากฏออกมาว่าคนเกือบทั้งหมดบอกว่า เล่ม c ดีที่สุด รองลงมาคือb แย่สุดคือa
คำถามคือจะตัดสินยังไงว่าเล่มไหนดีสุด
c ที่มหาปราชญ์ซึ่งมีความรู้มากที่สุดบอกว่าดีหรอ
a ที่คนเกือบทั้งหมดในโลกนันบอกหรอ?
หรือจะเป็น b ที่ทั้งสองไม่ได้บอกว่า? แต่มันก็ไม่ได้ดีที่สุดเช่นกัน
(ผมแต่เล่นๆแสดงความคิดเห็น อย่าซีเรียสน่าาา
)
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?