ฝากนิยายครับ สาวน้อยเวทมนตร์สุดโกลาหล ตอนที่ 22 ดอกไม้นี้เเทนคำอำลาจากฉันถึงเธอ
ตั้งกระทู้ใหม่
กาลเวลาได้หวนคืนความทรงจำเก่าๆกลับคืน ทว่าเธอที่ไม่น่าจะมาปรากฎตัวขึ้นกลับได้มายืนอยู่ตรงหน้าเธอ
ดวงตาเเห่งความเเค้นได้จ้องลงมายังเบื้องล่าง มังกรที่อ่อนโยนตนนี้ไม่อาจจะฝืนโชคชะตาอันขมขื่นได้จริงงั้นหรือ?
สาวน้อยเวทมนตร์สุดโกลาหล//ปฎมบทดินเเดนของราชามังกรผู้เเสวงหาการเเก้เเค้น
"เพราะเหตุใด เธอถึงมาอยู่ตรงนี้ได้กันล่ะมังกรเเห่งเเสงจันทร์?"
เธอผู้ผ่านอดีตอันเเสนเจ็บปวดมานับไม่ถ้วน บัดนี้ความรู้สึกนั้นได้หวนกลับมาอีกครั้งหนึ่ง
มังกรผู้งดงามยามเเสงจันทร์กระทบออกมาเป็นประกายสีเทา บัดนี้มีเพียงความชั่วร้ายที่ปกคลุมผิวสีเทาให้กลายเป็นสีดำทมิฬ
"เเละนี่ก็คือเรื่องราวของเธอที่น้อยคนจะได้รู้ ณ อาณาจักรเเห่งหนึ่ง..." เธอบรรยายเนื้อหาในไดอารี่ของใครสักคน เเละเริ่มเล่าเรื่องให้ วิญญาณสถิตได้ฟัง
"เเละสุดท้าย..." เธอปิดหนังสืงลงพร้อมกับน้ำตาที่ไหลลงมาถึงหน้าตัก เธอเอามือขึ้นปิดหน้าเเละปิดมันเอาไว้
'นี่เธอ...อ่า!ฉันไม่ถนัดการโอ๋เด็กนะ!' เสียงในหัวพยายามทำให้เธอสบายใจขึ้นเเต่ดันไม่มีปัญญาพอ
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ...เเค่เนื้อหามันหลากอารมณ์เกินไปน่ะ" เธอเช็ดน้ำตาออกเเละยิ้มได้อย่างหน้าตาเฉย
'เห้ย! นี่มันอารมณ์ไหนของเธอเนี่ย!'
เธอไม่ได้ตอบกลับอะไรเสียงในหัว เพียงเเต่ยิ้มขึ้นมาพร้อมกับน้ำตาที่ยังคงไหลไม่หยุด
'ความหนาวเย็นที่ถูกปลุกเพราะคนสำคัญ,ความปราถนาเล็กๆของเด็กสาว,เรื่องราวเเห่งการพบเจอเเละจากลา'
เธอคิดในใจเเละลุกออกไปล้างหน้าเพื่อชำระล้างคาบน้ำตาที่ไหลไม่หยุด
OoHhMm6-3
16 ม.ค. 65 เวลา 18:31 น.
262
views
แสดงความคิดเห็น