วันนี้มาสาดน้ำ (ตา) รับสงกรานต์ไปกับบรรเทานะครับ

ผมกำลังมองว่า ทางเทคนิค ผู้ชายเราเมหือนมีกติกาที่เคารพกันในกลุ่มบีทเทิ้ล แต่โยโกะหรอืผู้หญิงนอกลกุ่ม เมหือนไม่รับรู้กติกานั้นหรือมองว่ากติกานั้นไม่สมเตหุสมผล ผมไม่โทษว่าชุอรในแง่นี่หากเธอคิดว่าตนเองในฐานะภริยาก้มีสิทธิพึงมีพึงได้เช่นกัน แค่"ทรัพยากร" ของบรรเทานั้นมันมีจำกัด ไม่ใช่สามารถจัดสรรให้เธอคนเดียวได้นั่นเอง เพระาเรือ่งบรรเทาทำให้ผมหามุกเล่นในเรืิ่องผมได้อีกเพียบเลยล่ะครับ ฮา และเริ่มพอเข้าใจแล้วว่าทำไมท่านอำมาตย์ในนิยายจีนและท่านย่าในนิยายจีนถึงนิสัยดูไม่ใส่ใจศีลธรรมขนาดนั้น

ดีใจจริง ๆ ครับที่คุณอ่านเรื่องบรรเทา ชอบสนทนาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกับคุณมากเลยครับ

ใช่ครับ ผมว่าคนวงนอกมันไม่เข้าใจวิถีชีวิตคนวงในครับ หรืออาจจะเข้าใจแต่ไม่เห็นด้วย คนเราพอคิดว่าตัวเองเป็นเจ้าของก็เจ้ากี้เจ้าการ พ่อแม่บังคับว่าลูกต้องเรียนคณะอะไร ผัวไม่ให้เมียแต่งตัวโป๊ เมียไม่ให้ผัวไปเที่ยวกับเพื่อน ฯลฯ เลยเกิดปัญหาแบบที่คุณว่ามาครับ

เอาจริงชุอรก็ไม่ได้ผิดที่อยากให้บรรเทาให้ทรัพยากรกับเธอ ลองนึกว่าเป็นเรา ๆ ท่าน ๆ คงไม่โอเคถ้าผัว/เมียเราไปแบกรับครอบครัวขนาดนี้ เป็นผมก็ไม่เอาครับ

ผมมาคิดได้ประเด็นหนึ่งว่าทำไมบางทีเราทนคนเห้ได้ แต่พอมันมาแตะต้องเมียหรือคนของเราแล้วทนไม่ได้ขึ้นมา ตอบจากประสบการณ์จริงของผมนะ

เวลาผมโดนหาเรื่อง ผมรู้สึกเสียหน้าพอประมาณเหมือนถูกคุกคามธรรมดา แต่ถ้ามันมาแตะต้องพวกพ้อง ผมรู้สึกเหมือนถูกหยามอย่างแรงว่าไร้ศักยภาพ ไม่สามารถปกป้องพวกพ้องได้ สิ่งนี้ทำให้ของขึ้นกว่าอีก ผมเองมีเพื่อนผู้หญิงที่ผมรักมาก ๆ (ไม่ได้กามนะครับ รักแบบเพื่อน แบบน้องสาว) ผมก็รู้สึกว่าผมควรปกป้องเธอเหมือนกัน

นั่นคือประเด็นหนึ่งที่ผมบอกว่าเงินไม่ใช่ทุกสิ่งทุกอย่าง การมีเงินไมไ่ด้หมายความวว่าเราต้องยอมทำตามคนคนนั้นทุกอย่าง โลกเรามันไมไ่ด้เรียบง่ายขนาดนั้น คนบางคนมันมีสิ่งที่อยมไม่ได้ของมันอยู่เช่นกัน เสียทองเท่าหัวไม่ยอมเสียผัวให้ใครมันก้มีัคตินั้นพุดกันอยู่บ้าง การเอาเงินไปใช้ ไม่มีความสุขขเท่ากับการกดขี่ข่มเหงเมียน้อยคนอื่น ว่าผัวหลงเรามากกว่าคนอื่นๆ พระพุทธเจ้าสอนไว้เลยว่าเราต้อง"ยกย่องว่าเป็นภริยา"นั่นคอืเงือ่นไขสำคัญในการครองเรือน

ใช่เลยครับ เงินไม่ใช่ทุกอย่าง มีเงินแสนล้านก็จ้างบรรเทาให้ทิ้งครอบครัวไม่ได้ครับ 5555

มันมีหลายเหตุหลายปัจจัยในโลกใบนี้ ไม่ใช่ว่าแค่มีเงินแล้วจะได้ทุกอย่าง น้าเขยมีเงินมากมายก็จ้างให้ลูกตุ๊ดเป็นผู้ชายไม่ได้ ถ้าเขารู้เรื่องนี้เมื่อไรก็คงทุกข์ใจเหมือนกัน

เงินสามารถจ้างการlobotomy การบำบัดฮอร์โมนไ้ดครับ ฮา แต่ทางเทคนิค ผมเป็นคนเชือ่เรือ่งวิทยาศาสตร์ การเป้นเกย์แสดงว่าสมองเราต่อวงจรให้พึงพอใจกับผู้ชายมากวก่า หากเราสามรถผ่าตัดวงจรในสมองได้จริงๆ เราจะมีคำตอบทางศีลธรรมอย่างไรฒ วิทยาศศาตร์และวิทยาการต่างๆนั้นไปไกลเกินกว่ามนุษย์หรือไม่? คืำคำถามที่ต้องถามกันต่อไป เป็นผมคงชกบรรเทาหากเขารักครอบครัวแต่มาทำให้ผมเดือดร้อนน่ะ ผมก็ไม่เอาไว้หรอก จะมาเบียดเบียดคนอื่นไม่ได้ ผมมองว่รามันคือนิสัยน่ารังเกียจอย่างหนึ่ง

ผมเคยเจอคนแบบบรรเทาพอสมควรครับ รักครอบครัวมากแต่มาเอาเปรียบคนอื่น ตีมึนเบียดเบียนผม เช่น ความจริงเป็นหน้าที่เขาที่เขาต้องทำงานนี้ แต่เขาเทผมเฉย ๆ เพราะต้องไปดูลูก หรือต้องทำงานเป็นทีม แต่เขาไม่ทำอะไรเลยเพราะต้องไปหาพ่อแม่ หรือบางคนผมไลน์ไปทวงงานไม่ตอบผม แถมยังมีหน้ามาบอกว่าตัวเองอยู่กับแฟน แล้วแฟนไม่ชอบให้คุยกับคนอื่น (ตูเพื่อนร่วมงานโว้ย ไม่ใช่ชู้รัก) ในส่วนนี้ก็เลยเป็นด้านมืดของบรรเทาครับ

จะเห็นได้ว่า บรรเทาทุ่มเทเสียสละเพื่อครอบครัวมาก ๆ แต่พอเป็นเพื่อนขอความช่วยเหลือนิดเดียว ทั้งที่เพื่อนมีบุญคุณมาก ๆ บรรเทาปฏิเสธหรือแกล้งทำเป็นลืมตลอด

บรรเทาไม่ได้ดีบริสุทธิ์แบบพระอริยะ แต่ก็ไม่ได้เลวทรามต่ำช้าฆ่าข่มขืนใคร บรรเทาก็ไม่ค่อยทำร้ายคนอื่นโดยตรงนะครับ แค่เห็นแก่ตัวกับคนอื่นสุด ๆ จนทำร้ายทางอ้อมมากกว่า

ผมว่าเรื่องเกย์มันไม่ใช่แค่ฮอร์โมนนะ มันน่าจะมีเรื่องรสนิยมความชมชอบต่าง ๆ ประสบการณ์ชีวิต การเลี้ยงดู หลาย ๆ สาเหตุครับ ถ้าแก้คือต้องแก้ให้ครบ แต่ก็ต้องถามตามที่คุณบอกว่า มันละเมิดสิทธิ์ส่วนบุคคลไหม ผิดจริยธรรมไหม แก้ไปเพื่ออะไร

ผมรู้จักเกย์คนหนึ่งที่เขาวิเคราะห์ตัวเองว่าเป็นเกย์เพราะขาดความอบอุ่นจากพ่อ มีปมบางอย่างกับเพศหญิง แล้วเขาบอกว่าเขาไม่สามารถเป็นผัวที่ผู้หญิงต้องการ ผู้หญิงโดยมากชอบชายร่างสูงใหญ่ หล่อ แกร่ง มีความเป็นผู้นำ ปกป้องดูแลเธอได้ แต่คนนี้เป็นคนนุ่มนิ่ม ต้องการคนดูแล ไหนจะรูปร่างที่เตี้ยกว่าผู้หญิงทั่วไปอีก ไม่รวย ไม่เก่งอะไร เขาเลยอยากกลายร่างเป็นเมียเองซะเลย อยากได้ผัวสูงใหญ่ไหล่กว้างมาโอบอุ้มเขาครับ อันนี้ผมเล่าตามที่ได้ฟังจากเจ้าตัวมา จริงเท็จเบื้องลึกเบื้องหลังอย่างไร เรา ๆ ท่าน ๆ ล้วนคนนอก ไม่สามารถรู้ถึงส่วนที่ลึกที่สุดในใจเขาได้ และเกย์คนเดียวคงไม่สามารถใช้อธิบายเกย์ around the world ได้เช่นกัน

ผมพยายามจะอธิบายแบบวัตถุนิยม ไม่เอาวิญญาณมาเกี่ยวน่ะครับ เพระาหากลากไปจิตนิยม เกย์หลายคนอาจจะไม่ชอบเพระามันไปเอี่ยวกับศาสนา

ทางเทคนิคศาสนาไม่ชอบเกย์อยู่แล้ว เพราะยายามเน้นการรกัาาบรรทัดฐานสังคมหรือข้อ้หามที่ควรปฏิบัติ

คนที่ผมเล่านี่ศาสนาเขาต่อต้านเกย์แบบสุด ๆ เลยครับ ผมเคยถามเขาว่า แล้วคุณเป็นเกย์แบบนี้ไม่ผิดเหรอ ถ้าผิดแล้วเป็นทำไม ในเมื่อคุณศรัทธาซะขนาดนั้น

คำตอบเขาทำเอาคนนอกอย่างผม งงเลยทีเดียว เขาตอบประมาณว่า ตอนนี้ก็เป็นเกย์ไปก่อน สักวันจะกลับเป็นผู้ชาย มีเมียมีลูกให้ได้ ผมก็ไม่ว่าอะไรนะ มันชีวิตเขา ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับผม

แต่ถ้าศาสนาพุทธจริง ๆ แบบว่าตามพระไตรปิฎก ไม่มีการแอนตี้เกย์นะครับ ชาย หญิง lgbtq ความจริงมันก็แค่สมมติทั้งนั้น ที่มีจริง ๆ คือ ภาวรูป เพศชาย (XY) เพศหญิง (XX) ไอความพอใจว่าฉันอยากเป็นอะไร ชอบอะไร รักอะไร อยากเสพกามกับอะไร มันคือราคะทั้งนั้นครับ

พุทธมีแต่สอนให้ทำความดี ถ้าในขั้นสูงกว่านั้นคือการละราคะ ซึ่งไม่ใช่แค่ว่าให้เลิกชอบชายชอบหญิง แต่คือละความกำหนัดอะไรพวกนี้ไปเลย เพราะงั้นจะเพศไหน ๆ ไม่มีความแตกต่างกันในการบรรลุธรรม แต่ถ้าจะบรรลุธรรมขั้นสูงคือต้องช่างหัวเรื่องเพศไปให้หมดเลยครับ

แม้ว่า trans จะห้ามบวช แต่การห้ามบวชไม่ได้แปลว่ากีดกันออกจากศาสนา การห้ามบวชเป็นเรื่องความเหมาะสมในการปกครองคนหมู่มาก เป็นความสบายในการอยู่ร่วมกันของคนหลากหลายที่มีทั้งดีชั่ว อีกทั้งคนที่อยู่ในเกณฑ์ห้ามบวช เช่น คนเป็นโรคเรื้อน แต่บรรลุธรรมก็มีครับ การห้ามบวชไม่ใช่การกีดกันและไม่ใช่การตัดสินว่าไอนี่บรรลุไม่ได้

ถ้านิยามของชายแท้คือ ผู้ชายที่พอใจในความเป็นชาย ชอบผู้หญิง พระพุทธเจ้าก็ไม่ใช่ชายแท้ครับ เพราะท่านไม่มีความพอใจในรูปกายแล้ว และไม่มีความกำหนัดในเพศใด ๆ

แถมอีกเรื่องคือมันมีความเชื่อที่ว่า การเกิดเป็นกะเทยเป็นวิบากกรรม แต่ไอคำว่ากะเทยนี่แหละที่ทำให้สับสน เพราะตามบาลี กะเทยในบริบทนั้นคือคนที่เกิดมาผิดปกติทางร่างกาย เช่น ไม่มีอวัยวะเพศเลย หรืออีกแบบคือมีอวัยวะเพศทั้งชายและหญิง ไม่ได้เกี่ยวกับรสนิยมครับ

ผมยังแปลกใจเลยว่าคนพุทธที่หาว่าเกย์เป็นบาปไปเอามาจากไหน เพราะสิ่งนี้ไม่มีอยู่ในพระไตรปิฎก คาดว่าเป็นความเชื่อท้องถิ่นหรือรับอิทธิพลจากศาสนาอื่นมา

จริง ๆ ประเด็นนี้ผมก็อยากเอาเข้ามาเขียนในตอนต่อ ๆ ไปครับ เพราะอุตส่าห์ออกแบบตาสุดงมงายมาแล้ว กะให้ตามองว่าเด็กตุ๊ดนี่เป็นบาป แล้วจะพาไปแก้กรรม แต่ไม่แน่ใจว่ามันจะซับซ้อนเกิน concept แซดคอมหรือเปล่า

พุทธมีชาดกที่อธิบายน่ะครับ ว่าทำบาป เป้นไ่ถูกเขาตอนห้าร้อยชาติ เกิดเป็นวัวถูกเขาตอนห้าร้อยชาติ เกิดเป็นบัณเฑาะก์ห้าร้อยชาติ เกิดเป็นหญิงห้าร้อยชาติ จึงจะได้กลับมาเกิดเป้นชายอีกครั้ง ...หากถามผมปัจจุบันศาสนาก็พยายามจะแก้ตัวตีความไปในทางที่เข้ากับสังคมปัจจุบัน แต่ปัญหามีอยู่ว่า ของบางอย่างมันบัญญัติเด่นชัดจนไม่สามารถตีความแถไปอย่างอื่นได้ ยกเว้นจะอาศับยช่วงสังคยานา ตีความสอดไส้คัมภีร์ สอดไส้เนือ้หาบางอย่างและเอาเนือ้หาบางอย่างออกไป ถึงจะพอทำได้ ผมจำได้ว่าท่านขรัวตาคนหนึ่งไม่เข้าร่วมการชำระคัมภีร์เพระาเหตุผลว่าตนเองไม่สุภาพ พูดหยาบคายและอีกอย่างมองว่าขรัวตาไม่มีสิทธิลบล้างถ้อยความที่บัญญัติไว้ในคัมภีร์ได้

ผมเข้าใจหลายคนที่ต่อต้านศษสนานะและเข้าใจว่าทำไมคนที่ศรัทธาถึงเกิดความขัดแย้งในจิตใจ คนเราไม่สามารถอยู่ได้โดยไร้"อุดมการร์"หรือสิ่งยึดเหนี่ยว ศาสนาสำคัญมากในการเติมช่องว่างทางจิตใจนี้

ศาสนาไม่ควรตีความตามอำเภอใจครับ มันต้องตีความให้ตรงกับศาสดา (ซึ่งศาสดาจะดีจริงไหมเจ๋งจริงไหมอีกเรื่องหนึ่ง แต่ต้องเข้าใจให้ตรงกับศาสดาก่อน จึงจะบอกว่าตัวเองเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วยได้อย่างถูกต้อง) ผมว่าการตีความ (แถ) เพื่อให้ได้รับการยอมรับจากสังคมเป็นการกระทำที่ดูถูกศาสดาตัวเองด้วยซ้ำว่าเขาไม่เจ๋งจริงถึงต้องเปลี่ยนสีตามสภาพแวดล้อมไปเรื่อย ๆ

ที่ว่าประมาณนั้นก็มีครับ แต่เมื่อตีความตามอภิธรรม บัณเฑาะก์ในบริบทนั้นคือนปุงสกบัณเฑาะก์พวกที่เกิดมาไม่มีอวัยวะเพศเลยครับ ไม่เกี่ยวกับการตอนเองในภายหลังหรือรสนิยมเจ้าตัว รสนิยมน่าจะเป็นการสะสมความชอบไม่ชอบในแต่ละชาติมามากกว่า ซึ่งรสนิยมพวกนี้ 'ไม่เที่ยง' มีเกิดมีดับ อันนี้คือ concept ของพุทธเลยนะครับ

นี่แหละหนา... พระอภิธรรมที่คุยกันด้วยภาษาปรมัตถ์ถึงสำคัญ เพราะในพระสูตรพระวินัย คุยกันด้วยภาษาชาวโลก ที่มันสับสนกันได้ แค่คำว่า 'กะเทย' ปัจจุบันคือชายที่อยากเป็นหญิงแล้วแต่งหญิง แต่สมัยก่อนมันมีตั้ง 5 แบบ ซึ่งจะแบบไหนไม่ใช่การแต่งหญิงเลยครับ แถมกะเทยที่เป็นผลของการทำบาปในปางก่อนหมายถึงแค่พวกผิดปกติทางกายแต่กำเนิด เกิดมาไม่มีอวัยวะเพศ

พูดง่าย ๆ ก็คือการเป็นเกย์ไม่ใช่ผลของการทำบาปในชาติปางก่อน และไม่ใช่บาปโดยตัวของมันเองแน่ ๆ เพราะไม่มีบทไหนที่กล่าวว่าการที่ผู้ชายชอบผู้ชายเป็นบาปเลย แต่มันเป็นราคะเป็นโลภะที่ถ้าจะบรรลุธรรมขั้นสูงต้องตัดให้ขาด ซึ่งผู้ชายชอบผู้หญิงหรือผู้หญิงชอบผู้ชายก็เป็นราคะเหมือนกัน ต้องตัดให้ขาดเช่นกันครับ ไม่มีบทไหนที่บอกว่าให้เปลี่ยนจากชอบผู้ชายด้วยกันมาเป็นชอบผู้หญิงแทน ถ้าในพระไตรปิฎกมีว่าแบบนี้ จะกลายเป็นหนังสือขายหัวเราะไปเลยครับ

ถ้าเอา way พุทธเนี่ย เบื้องต้นคนอยากมีผัวมีเมียก็คือครองรักกับคนรักของตัวเอง (ไม่จำเป็นว่าต้องเป็นชายกับหญิง) ซื่อสัตย์ ไม่นอกใจ ดูแลกัน ชักชวนกันทำสิ่งดี ๆ ถ้าขั้นสูงคือละความกำหนัดให้หมด ไม่ต้องเหลือความอยากเป็นไม่อยากเป็นเพศอะไร และไม่ต้องมีความกำหนัดยินดีในเพศไหนด้วย จิตใจบริสุทธิ์มีแต่ความรักแบบเมตตากรุณามุทิตาอุเบกขาแทน

ในอรรถกถามีเรื่องพระโสเรยยะครับ ผมว่าถ้าเรียกตามภาษาปัจจุบัน ตอนท่านเป็นชาวบ้านก็น่าจะเรียกว่าเป็น bisexual ได้ครับ (ชอบทั้งผู้ชายผู้หญิง) ถึงเนื้อเรื่องอาจจะดูเว่อร์ ๆ ไปหน่อย แต่เอา concept ของเรื่องราวแล้วกัน เรื่องนี้สรุปได้ว่า bisexual ก็มาถึงจุดละราคะและบรรลุอรหันต์ได้ สุดยอดไปเลยครับ

ผมเพิ่งเข้ามานับถือพุทธได้ไม่นานครับ จะว่าไปคุณนับถืออะไรนี่ เพื่อชวนสนทนาเชิงลึกหรือเลี่ยงประเด็นที่อาจ sensitive เพราะถ้าลงพุทธลึกมันจะมีศัพท์ประหลาด ๆ ที่คนทั่วไปไม่คุ้นเคย ผมไม่ได้มองว่าการมาพ่นศัพท์แสงที่ตัวเองเข้าใจอยู่คนเดียวเป็นอะไรที่ดูฉลาด น่าภูมิใจ ใช้ข่มคู่สนทนาได้ ผมจะรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นไอบ้าที่พูดไม่รู้เรื่องมากกว่า และผมไม่ได้มองว่าคนไม่รู้ศัพท์พุทธคือโง่ด้วย คนเรามีความสนใจแตกต่างกัน ถ้าไม่รู้เรื่องหนึ่งคือโง่ ทุกคนก็คงเป็นคนโง่ เพราะมนุษย์ธรรมดาก็ไม่มีใครรู้ทุกเรื่อง (ผมไม่รู้ชื่อพ่อคนข้างบ้านแล้วหนึ่ง 5555)

แต่ภาษาปรมัตถ์มันสำคัญจริง ๆ ครับ ไม่งั้นภาษาชาวบ้านจะทำหัวแตกเอา อ่านแล้วงงมาก ๆ ว่าทำไมบางบทดูแย้งกัน แต่ถ้าแปลทุกอย่างเป็นภาษาปรมัตถ์แล้วไม่มีอะไรแย้งกันนะ เรียนภาษาปรมัตถ์แล้วจะพบว่าหัวไม่แตก แต่หัวระเบิดไปเลยครับ 5555 มันเยอะมาก

แปะเรื่องบัณเฑาะก์

https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=04&i=125

1. เกย์ กะเทย ตุ๊ด ที่ชอบออรัล อาจจัดเข้ากลุ่มอาสิตตบัณเฑาะก์ได้

2. อุสุยยบัณเฑาะก์คืออะไร พวกถ้ำมองไหม หรือการดูเอวีก็ถือเป็นประเภทนี้ได้ ซึ่งตามอรรถกถาเขาก็ไม่ได้ระบุว่าต้องดูชายกับชายนะครับ แปลว่าอาจจะดูของใครกับใครก็ได้

3. โอปักกมิยบัณเฑาะก์ พวกที่ตอนแล้ว หรือพวก transgender สาวสองอะไรแบบนี้ครับ

4. ปักขบัณเฑาะก์ อันนี้ฟังดูแปลกไปหน่อย ข้ามไป 5555

5. นปุงสกบัณเฑาะก์ ไม่มีเครื่องเพศ ความผิดปกติทางกายตั้งแต่ปฎิสนธิ

แล้วมีอีกพวกหนึ่ง คืออุภโตพยัญชนก คนที่มีอวัยวะเพศของทั้งชายทั้งหญิงครับ

บัณเฑาะก์ห้ามบวช เป็นเรื่องความเหมาะสมในการปกครองคน (แต่ถ้ายึดตามอรรถกถานี้ แปลว่าถ้าเกย์ข่มความอยากออรัลได้ ก็ไม่จัดเป็นบัณเฑาะก์แล้วบวชได้ ตุ๊ดกะเทยที่ยังไม่แปลงเพศก็ควรจะบวชได้ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น พระที่จะบวชให้ก็ควรดูความเหมาะสมอีกที อย่างน้อยในแง่ที่เขาพร้อมบวชจริงไหม) ผมว่ามันคือการป้องกันการคุกคามทางเพศน่ะ ไม่ใช่ว่าพระอยู่ในวัด สักพักรูปนั้นลวนลามรูปนี้ เดี๋ยวรูปนี้ข่มขืนรูปนั้น เดี๋ยวสองรูปเต็มใจได้กัน เพราะไม่ใช่ทุกคนที่เข้ามาจะดี

แต่ถึงบวชไม่ได้ก็ไม่ได้แปลว่าจะบรรลุไม่ได้ คนเป็นโรคเรื้อนบวชไม่ได้แต่บรรลุโสดาบันได้ การบวชไม่ใช่ทุกอย่าง พระโสดาบันครองเรือนถมไป

อีกประเด็นคือพุทธอธิบายว่าทำกรรมแล้วมีวิบากยังไง แต่ไม่ได้มีอารมณ์ของการ bully ผู้รับวิบากอันเลวร้ายนะครับ ไม่มีการฝัง mindset ว่าคนกลุ่มหนึ่งสูงส่งกว่าคนกลุ่มหนึ่งสามารถเหยียบย่ำกันได้

สมมติบอกว่าคนนี้ทำบาปไว้เลยรับวิบากด้วยการเป็นคนตาบอด ก็เป็นการเล่าตามเนื้อผ้า แต่ไม่ได้เป็นการ bully ที่ไปเหยียดหยามล้อเลียนคนตาบอดว่า "ว้าย ไอคนเลว เพราะแกรเลวไงแกรเลยตาบอด สมน้ำหน้า ฉันคนมีบุญย่ะ" ไม่มีอนุญาตให้คนตาดีทำร้ายคนตาบอดได้ หรือสั่งว่าคนตาบอดต้องอยู่ใต้อำนาจคนตาดี มีแต่บอกว่าต้องเมตตาซึ่งกันและกัน ช่วยเหลือกัน ทุกคนล้วนทำกุศลได้

sunday going church ทางเทคนิค หากมองเรือ่งอภิธรรม ถาม-ตอบ จะเป็นเทคนิคมาตั้งแต่สมัยโบราณของพวกนักปราชญ์ เผื่อหลายคนจะลืมพระพุทธเจ้าวรณณกษัตริย์ ศึกษาความรู้ด้านกฎหมายมาตั้งแต่เด็ก เรียกว่าเคสและบัญญัติต่างๆ ท่านใช้ระบบ case law คือให้มีเรื่องก่อน จึงกำหนดกฎหมายไว้และให้อภัยผู้ที่ทำผิดต้นบัญญัตินั้น เรียกว่าท่านเคร่งมากในเรื่อง "ไม่ผิดหากไม่มีกฎห้ามไว้" แต่อนิจจา ศาสดาคือนักปรัชญาและนักวิศวกรสังคม แต่สาวกไม่ใช่นิสัยเช่นนั้นครับ

อ่า ที่ว่ามาว่า ไม่ผิดหากไม่มีกฎห้ามไว้ นั่นคือวินัยหรือเปล่าครับ กฎของสังคมกับกฎแห่งกรรมมันคนละเรื่องนะ พระฆ่าสัตว์คนแรกในวงการไม่ถือเป็นอาบัติเพราะเป็นภิกษุอาทิกัมมิกะ (คนทำคนแรก) ทางวินัยทางกฎเราจะลงโทษพระรูปนั้นไม่ได้ และพระรูปนั้นยังไม่ถือว่าทำผิดวินัย แต่ถามว่าพระนั่นจะต้องรับวิบากจากการฆ่าสัตว์ไหม ก็ต้องรับสิครับ

ผมมองว่าศาสนาต่าง ๆ คือการนำเสนอทฤษฎี (ทิฏฐิ) แม้แต่คนไม่มีศาสนาก็คือเสนอว่าตายแล้วสูญบ้าง นรกสวรรค์ไม่มีบ้าง นั่นก็คือทฤษฎีอย่างหนึ่ง

การ 'ผิดเพศ' จะเป็นความผิดตามทฤษฎีที่ว่า พระเจ้าสร้างมนุษย์มาเป็นชายกับหญิงให้ครองคู่กัน ชายจึงต้องสมชาย หญิงจึงต้องสมหญิง แต่งงานกันมีลูกมีหลาน เป็นการเชื่อฟังและอ่อนน้อมต่อพระเจ้า การฝ่าในจึงเป็นบาปต้องถูกลงโทษ

แต่พุทธปฏิเสธเรื่องพระเจ้าสร้างมนุษย์ ถ้าพูด concept ทฤษฎีพุทธง่าย ๆ คือ เพราะมีกิเลสจึงเวียนว่ายตายเกิด ดับกิเลสทุกอย่างจึงนิพพาน (ส่วนหนึ่งของกิเลสคือราคะ ความรัก ความใคร่ ความปรารถนาทางเพศ)

ผมจึงบอกว่าพระไตรปิฎกจะกลายเป็นหนังสือขายหัวเราะทันทีถ้าสอนให้อุบาสกเลิกหื่นกับชายมาหื่นกับหญิงแทน เพราะมันขัดแย้งกับที่สอนเรื่องละราคะละกิเลสที่ว่ามา

การเป็นเกย์เป็นกะเทย จะมีความผิดทางทฤษฎีพุทธได้ด้วยเหตุผลข้อไหน ในเมื่อการเป็นเกย์โดยตัวของมันเอง ก็แค่คน ๆ หนึ่งที่มันกำหนัดยินดีในเพศชายด้วยกัน มองให้ลึกระดับปรมัตถ์ มันก็คือราคะนั่นแล

ถ้าผิดอาจจะผิดต่อกฎของสังคม กฎหมาย (บางประเทศ) จารีตประเพณี กฎของครอบครัว แต่มันไม่ได้ผิดศีลหรือเป็นอกุศลกรรมบถไงครับ

ผมไม่ใช่เกย์ 5555

carnal desire นับเป็นบาปหมดครับ ฮา สังเกตศาสนาใหญ่ๆจะมีเรือ่งนี้คล้ายๆกัน มีมุกตลกเล่าเรื่องว่าโมเสสเห็นว่ากฎของชาวยิวเข้มงวดเกินไป เลยขึ้นเขาไปถามพระเจ้า พวกคนในเผ่าคิดว่าพระเจ้าจะเลกิกฎเข้มงวดแล้ว ชาวยิวเลยมทั่วกามแบบสุดสวิงริงโก้ โมเสเสกลับลงมาบอกว่าพระเจ้าบอกว่าลดบทบัญญัติให้แล้ว แต่ข้อห้ามประพฤติผิดในกามยังคงอยู่นะ สร้างความทุกข์ใจให้กับทุกคน

Carnal desire จัดเข้าหมวดอกุศลครับ ซึ่งบาปเป็น subset ของอกุศลอีกที

ถ้าตามทฤษฎีพุทธ พระโสดาบันคือคนดีใช่ไหมครับ แต่คนดีที่ครองเรือนก็ยังมีผัวมีเมียได้ มีเซ็กซ์กับผัวเมียตัวเองได้ อย่างเช่น อนาถบิณฑิกเศรษฐี นางวิสาขา อะไรแบบนี้ไงครับ ความสัมพันธ์ระหว่างคู่รักที่สมยอมกันแบบคู่นี้ จึงไม่ได้เป็นการละเมิดศีลหรือเป็นอกุศลกรรมบถ (ซึ่งคู่รักก็ไม่จำเป็นชายกับหญิง)

ผมจึงบอกว่า จะ ชายหญิง ชายชาย หญิงหญิง มันก็คือ carnal desire ทั้งนั้นแหละครับ ไอตัวนี้ทางพุทธก็คือราคะ คือโลภะ นั่นแล ที่มันเป็นอกุศล เป็นกิเลสขวางนิพพาน ถ้าจะมุ่ง way นิพพาน บรรลุธรรมขั้นสูง คือต้องตัดรากถอนโคน carnal desire ให้หมดสิ้นเยื่อใย

มันจึงไม่ใช่ ชายชายผิด หญิงหญิงผิด ชายหญิงไม่ผิด (ยิ่งในวงการ lgbtq มีเพศแปลก ๆ มากมาย ผมก็ตามไม่ทัน 5555)

มองกามผ่านสายตาพุทธ

ชายหญิง = ราคะ

ชายชาย = ราคะ

หญิงหญิง = ราคะ

สารพัดสารเพเพศ = ราคะ

พุทธเป็น non theism ต่างจาก theism ทั้งหลายที่มนุษย์มีหน้าที่ต้องเชื่อฟังพระเจ้าผู้ทรงสร้าง เมื่อพระเจ้าสร้างชายหญิงให้มี character นี้ ๆ มีบทบาทนี้ ๆ เมื่อมีใครฝ่าฝืนจึงเป็นบาป แต่ของพุทธคือเรา ๆ ท่าน ๆ เกิดกันตายกันอยู่ในวงจรนี้เพราะมีกิเลส ถ้าอยากออกจากวงจรนี่ต้องตัดกิเลสให้หมด มันคนละทฤษฎีครับ

ถ้าตอบตามพุทธแล้ว ชายแท้ หญิงแท้ เกย์ตุ๊ดทอมดี้เลสเบี้ยน ฯลฯ คือภาษาชาวบ้านที่มนุษย์สมมติกันขึ้นมา

จริง ๆ แล้วมันก็แค่

1. รูป (Form) = เพศชาย (XY) เพศหญิง (XX)

2. ความพอใจในรูป = ฉันอยากเป็นชาย ฉันอยากเป็นหญิง ฉันอยากเป็นเควียร์ ฉันอยากเป็นนู่นเป็นนี่ ฯลฯ

3. ความกำหนัดยินดี = ฉันชอบกล้ามแน่น ๆ ของผู้ชาย ฉันชอบนมใหญ่ ๆ ของผู้หญิง ฉันชอบเสียงเขา ฉ้นชอบผิวเธอ ฯลฯ

กามราคะล้วน ๆ กิเลสล้วน ๆ

ยังไม่ต้องระดับพระอรหันต์หรอกครับ เอาแค่เรื่องการทรงฌานได้ ยังต้องข่มกามราคะเอาไว้ คือไม่กระเ-้ยนกระหือรือกับเพศใด ๆ เลย ระดับมันต่างกันตรงนี้ครับ

อย่างไรก็ตาม ไม่ใช่ว่า asexual ทุกคนหรือคนที่ไม่มีอารมณ์ทางเพศใด ๆ จะแปลว่าเจ๋งในสายตาพุทธนะครับ มันขึ้นอยู่กับเคสด้วย บางคนเป็นโรค เสื่อมสมรรถภาพทางเพศ แก่แล้วไม่สนใจ มีปมทำให้กลัวหรือรังเกียจ ส่วนนี้ก็ต่างออกไป

เห็นคุณพูดถึงโมเสส ผมขอแลกเปลี่ยนความคิดเห็นประเด็น carnal desire ในศาสนาอื่น ๆ ด้วยครับ

มันมีสุภาษิตของคริสต์ทำนองว่า จงให้ถันของภรรยาเป็นที่หนำใจของเจ้า แปลว่าสามีภรรยาก็มีความปรารถนาในตัวกันและกันได้ใช่ไหมครับ

ศาสนาคริสต์เขายอมรับการแต่งงานของชายกับหญิงเพราะชายหญิงถูกสร้างมาเพื่อกัน เพศสัมพันธ์ก่อนแต่งงานเป็นการล่วงประเวณี เมื่อชายชายไม่สามารถแต่งงานกันอย่างถูกต้องได้ เพศสัมพันธ์ของชายชายจึงผิดโดยปริยาย

ส่วนของอิสลามยิ่งชัดเจนเลย จะเห็นได้ว่าแม้แต่นบีที่ถือว่าดีที่สุดตามความเชื่อของชาวมุสลิมยังมีภรรยาและลูกได้ ความต้องการระหว่างสามีภรรยาภายใต้การเชื่อฟังพระเจ้าจึงไม่ผิดบาปแต่อย่างใด ซึ่งก็เช่นกัน พระเจ้าสร้างชายให้เป็นชาย หญิงให้เป็นหญิง ชายต้องคู่หญิง คนที่เลียนแบบเพศตรงข้ามอย่างกะเทยหรือทอมต้องถูกสาปแช่ง การร่วมเพศทางทวารหนักเป็นบาป อย่างเรื่องโสดมนั่นแหละครับ

เพราะฉะนั้น carnal desire ระหว่างสามีภรรยาจะถือเป็นบาปตามความเชื่อของคริสต์และอิสลามหรือไม่ ถือว่าเป็นกิเลส ไม่บริสุทธิ์หรือไม่ เสียดายที่ตัวผมเองไม่ชำนาญสองศาสนานี้มาก เคยศึกษามาเบื้องต้นและเคยสนทนาแลกเปลี่ยนความเห็นกับเพื่อน ๆ ในประเด็นนี้ ถ้าคุณ omen หรือใครผ่านมา เชิญชี้แนะหรือร่วมสนทนากันได้ครับ

ดีใจเหลือเกินที่เรื่องบรรเทามีประเด็นให้สนทนาหลากหลายและลึกซึ้ง ทั้งที่มันเริ่มมาจากปัญหาในบ้าน กินข้าวแล้วไม่ล้างจานแท้ ๆ 5555

บรรเทาควรแก้ปัญหาโดยการไปเข้ารีตขชาวยิว ทำให้เกิดการทะเลาะกันระหว่างผู้เฒ่าผู้แก่ที่ถือศาสนาพุทธ และบรรเทาอยากจะให้ลูกได้รับการขลิปทีเ่กิดมาจากชุอร แต่ชุออรและบรรดาแม่ๆและยายไม่ยินยอม บรรรเทาที่รักครอบครัว แต่ก็ไม่อยากให้ครอบครัวตกไปสู่ลิมโบจะทำอย่างไรต่อไป?

ตัวบรรเทาเป็นคนไม่ให้ความสำคัญกับความเชื่อหรือทัศนคตินะครับผมว่า

ดูอย่างเรื่องการเมืองที่คนในบ้านเลือกคนละพรรค บรรเทาก็เลือกพรรคเดียวกับที่พ่อแม่เลือก เพราะพ่อแม่คือคนที่ใกล้ชิดที่สุด

พอญาติฝ่ายแม่ศรัทธาอาจารย์แหมบ บรรเทาก็ต้องไปตามแม้ลึก ๆ จะไม่เชื่ออะไร บรรเทาไม่ได้ให้ความสำคัญเรื่องศาสนา การเมือง แนวคิดไหน ๆ แบบเคร่งครัดหัวชนฝา ให้ความสำคัญแต่ครอบครัวครับ

แต่ถ้าคนแบบบรรเทาไปศรัทธาศาสนาไหนจริง ๆ จัง ๆ น่าจะพยายามโน้มน้าวให้ครอบครัวนับถือตามเพราะกลัวครอบครัวตกนรก แต่ถ้าสุดท้ายครอบครัวไม่เชื่อ ผมว่าบรรเทายินดีตกนรกพร้อมครอบครัวดีกว่าขึ้นสวรรค์ตามลำพัง

ตกลงเหตุผลอะไรที่บรรเทากลายเป็นคนนิสัยแบบนี้ครับ? หรือบรรเทาอิเซไคมาจากเด็กกำพร้า ขอพรจากพระเจ้าก่อนเกิดว่าขอมีครอบครัวแบบคนอื่น ..พระเจ้าจึงให้ตามคำขอสมใจ บรรเทาเลยไม่อยากผิดสัญยากับพระเจ้าหลังจากเกิดมาในชาตินี้ ฮา เปลี่ยนเรือ่งเป็นแนวอิเซไค stealth ได้เลย

เพราะ concept "ดีชั่วก็ต้องทน เพราะเป็นคนในครอบครัว"

อืม... ผมก็ไม่แน่ใจครับ อย่างที่บอกว่าตัวละครในเรื่อง ผมเอามาจากคนที่มีอยู่จริง ๆ ที่ผมเคยเจอมาในชีวิต บางคนเขาก็ยึดติดกับครอบครัวและสายเลือดมากเลยนะ เอาเปรียบสังคมยังไงไม่สน

ขอพูดตรง ๆ ว่า เจอพวกแม่มแล้วประสาท drag sheบหายเลยครับ 5555 แต่ชีวิตจริงจะไปตั๊นหน้ามันไม่ได้ ถึงบางทีจะอยากก็เถอะ

จะว่าไป จะมีตอนความฝันของบรรเทา ปิดท้ายซีซัน เป็นตอนที่เป็นความฝันของบรรเทาให้อ่านขำ ๆ ไม่ได้เกี่ยวข้องกับเนื้อเรื่องหลัก ที่คิด ๆ ไว้ มีบรรเทาฝันว่าตัวเองเป็นแม่ทัพ กับบรรเทาหนีซอมบี้ (แน่นอนว่าแม้แต่ในความฝัน บรรเทาก็ต้องแบกรับทุกปัญหาเหมือนเดิม 5555) คุณ omen มีไอเดียอะไรไหมคีบ

บรรเทาไปอยู่ในแนวปราณยุทธ ที่บรรชากลายเป็นพวกนายน้อยไปเหยียบตาปลาพระเอกแนวปราณยุทธจนถูกฆ่าล้างตระกูล ไมเ่หลอืแม่้แต่หมูเห็ดเป็ดไก่ รอดคนเีดยวคือชุอรที่ไปเป็นสาวในฮาเร็มของพระเอกปราณยุทธ โดน ntr ไปอีก

ชอบ ๆ ntr ไอเดียนี้ต้องมาครับ 5555

ตัวละครบรรชาผมใส่มาเพื่อคลายความตึงเครียดในเรื่องนะ บรรชาเป็นคนที่จะพูดจะต่อยจะกระทืบอะไรก็ทำตามใจตัวเอง จะได้ตบคนอื่น ๆ แทนบรรเทาและคนอ่านครับ

คนชอบด่าตจัวละครอย่างก๊วยเจ๋งว่าว์่อบื้อ แต่ความจริงแล้วนิสัยอย่างนี้ล่ะคือสิ่งที่เขียนง่ายมากที่สุดตามสายตาคนเขียน ใช้งานไได้สะดวกมากในการดำเนินเรือ่งเป็นเส้นตรง

ผมเคยเขียนไปเรื่องหนึ่งครับ นำแสดงโดยพระเอกที่ซื่อบื้อมาก ๆ มองทุกอย่างเป็นเส้นตรง โลกผ่านมุมมองของนายคนนี้จึงเรียบง่าย

ส่วนนางร้ายฉลาดสุด ๆ ฉลาดแบบแทบจะเป็นสัพพัญญู ความฉลาดนี้ทำให้เธอมองทุกอย่างเป็นเส้นตรงเช่นกัน เพราะโลกใบนี้คือเควสต์ที่ง่ายเกินไปสำหรับเธอ รู้ทุกอย่างจนไม่ต้องคิดอะไรอีกแล้ว

น่าประทับใจบรรเทามากครับ

ว่าแต่ควรจะปลื้มใจแทนไอรีนดีมั้ยเนี่ย T-T

จริง ๆ ผมมีไอเดียอยากทำบรรเทาตอนเฉพาะกิจ เป็นแนวความฝันของบรรเทาครับ เช่น ฝันว่าเป็นแม่ทัพ ท่านแม่กับฮูหยินไม่ถูกกัน ฝันว่าไปเจอซอมบี้ พาครอบครัวหนี อะไรแบบนี้ 5555 แต่ไม่รู้จะเข้าโทนเรื่องหรือเปล่า

ฝันว่าท่านแม่กับฮูหยินไม่ถูกกันนี่น่าจะเข้าโทนครับ แต่แม่ทัพนี่บรรเทาน่าจะลำบากหนักเลยละเมื่อต้องเลือกระหว่างเมียกับเมือง หรือซอมบี้นี่ก็ยิ่งหนัก ถ้าเมียกลายเป็นซอมบี้บรรเทาจะทำยังไง คงจะยอมโดนเมียกัดไปเลยจบ 5555

อยากเห็นเหมือนกันครับว่าไอเดียจะเป็นไง ลองดูครับ ^^

บรรเทาเลือกคนในครอบครัวแน่นอนครับ จักรวาลจะถล่มทลายใครจะเป็นจะตายช่างมัน รักครอบครัวสุด ๆ 5555 กะว่าจะทำเป็นตอนเฉพาะกิจตอนผิดแต่ละซีซันครับ