วันนี้มีนัดไปเที่ยวกับบรรเทานะครับ 19.30 ได้เวลาออกรถนะ

ตัวอย่าง [ซีซัน 2] ตอนที่ ๓

“ขึ้นรถค่ะทุกคน ขึ้นคันละแปดคนนะคะ” 

รถตู้มีอยู่สองคัน บรรลือกับสมจิตจูงมือขึ้นไปคันแรก เลือกแถวหน้าซึ่งเป็นที่นั่งคู่ กว่าบรรเทาจะเอากระเป๋าไปเก็บหลังรถกลับมา ก็เหลือที่นั่งแถวถัดมา ซึ่งในแถวนี้มีอยู่สองและหนึ่งที่นั่ง เวรกรรมแท้ ๆ ที่นั่งที่แยกต่างหากเป็นชายแก่ ๆ ตาขวาง ท่าทางสกปรก ส่วนที่นั่งคู่มีหญิงร่างอวบอ้วนนั่งอยู่ก่อนแล้ว 

ที่นั่งของเขาคือระหว่างชายตาขวางกับหญิงอ้วนนั่น

บรรเทาถอนหายใจ เดินไปนั่งกับหญิงที่ก้นเบียดมาครึ่งเก้าอี้ พอหย่อนตูดไปเท่านั้นจึงพบว่าเรื่องเลวร้ายที่สุดไม่ใช่การถูกเบียด แต่เป็นกลิ่นอันรุนแรงของเธอ บริเวณรักแร้เปียกแฉะจนเสื้อเป็นด่างดวง บรรเทารู้สึกเหมือนตกนรก ผู้หญิงคนนี้จะฆ่าเขาให้ตายหรืออย่างไร 

“เอ้า หนุ่ม เป็นอะไรหรือเปล่า?” เมื่ออ้าปากเท่านั้น บรรเทาถึงกับต้องจับชีพจรดูว่าตัวเองตายแล้วหรือไม่ ขนาดใส่หน้ากากอนามัยกลิ่นปากยังทะลุเข้ามาจนขมคอ ปกติบรรเทาไม่ใช่คนรักความสะอาด แต่เขาบอกได้ทันทีเลยว่าคนที่นั่งขนาบข้างสกปรกเกินไปจริง ๆ 

ผู้ชายที่นั่งโดด ๆ มีหรือจะน้อยหน้า มันดึงหน้ากากอนามัยมาไว้ที่คาง จากนั้นก็เริ่มใช้นิ้วแคะขี้ฟันดึงเศษพริกออกจากปากและดีดอย่างไม่เกรงอกเกรงใจใด ๆ บรรเทารู้สึกเหมือนตัวเองอยู่ท่ามกลางถังขยะสองถัง จะหนีก็หนีไม่ได้ ต้องนั่งเศร้าเอามือกุมเป้าอยู่ตรงนั้น 

19.30  นาฬิกา บรรเทาพาออกนอกสถานที่