คุยเล่นแบบฉบับนักเขียน
ตั้งกระทู้ใหม่
สวัสดีค่ะ~ฉันGale-x มีใครเคยคิดแบบเราไหมว่าในเวลาที่เราเขียนนิยายทีไร.. ก็มักจะไอเดียมันจะตันทุกครั้งเวลาเรากำลังเขียนแต่ก็เขียนไม่ออก.. บอกเลยค่ะว่ามันเป็นปัญหาสำหรับนักเขียนที่มีไอเดียแจ่มๆแต่เขียนไม่ออก
แต่ที่ฉันจะคุยไม่ใช่เรื่องไอเดียตันสักเท่าไหร่ แต่จะคุยอย่างอื่นมากกว่าเมื่อเวลาเราดูอนิเมะเราก็เหมือนเราหลุดเข้าไปทุกครั้งใช่ไหม แน่นอนว่าฉันเองก็เป็นหนึ่งในนั้นเหมือนกัน
พอเวลาเราดูหนังหรือดูอนิเมะทีไรคนเรามักจะชอบตัวละครหรือรักตัวละครนั้นๆเวลาเราดูรู้สึกว่าชอบตัวละครนั้นและไม่อยากให้ตัวละครนั้นตายตัวนู้นตัวนี้ นักเขียนอย่างเราก็มักจะเขียนนิยายไม่ได้ตัวละครตัวนั้นตายหรือว่าเสียน้ำตา..
แต่ขอบอกตามตรงเลยว่าทางฉันไม่ใช่คนเขียนเรื่องนิยายน้ำเน่าซะเท่าไหร่โดยเฉพาะพวกนิยายรักน้ำเน่า (บอกเลยว่าอ่านทีไรก็ปวดหัวทุกครั้ง) คนอื่นคงคิดอย่างนั้นใช่ไหมเวลาพระเอกเลวนางเอกไม่ได้ทำอะไรผิดโทษนางเอกไปซะทุกอย่างต่อเมื่อเลือกรากันไปจริงๆนั่นแหละรู้ตัวว่าตัวเองรัก ..ทุกคนคงรู้ใช่ไหมว่าคืออะไร..นางเอกลึกๆแล้วก็รักพระเอกแล้วจูบอย่างแฮปปี้เองดินิยายบางเรื่องก็มักจะไม่สวยเหมือนกันแหละ แต่ในซีรี่ย์ไทยเราก็มักจะมีตอนจบไม่สวยอยู่บ้างใช่ไหม.. จริงๆแล้วมันก็เคยมีจบไม่สวยบ้างนิยายเราเองก็เช่นกัน.. (หู้วว~พูดแล้วหดหู่)
และอีกเรื่องนึงที่นักเขียนทุกคนจะรู้สึกลำบากใจมากที่สุดก็คือ comment ของผู้อ่านใช่ไหม ว่าให้แต่งแบบนู้นทีแบบนี้ที Gale-x เองก็เคยถูกคอมเม้นท์มาว่าให้เขียนแบบนั้นทีแบบนู้นที ทุกคนรู้สึกลำบากใจใช่ไหม มันก็แล้วแต่คนเขียนนั่นแหละ ที่เขาอยากจะเขียนแบบนั้นมันก็เรื่องของเขา..
อ๋อ แล้วก็ที่จะบอกนักเขียนทุกคนด้วยนะว่าอย่าเพิ่งถอดใจที่จะเขียนเรื่องราวนิยายของตัวเองนะ แม้ว่ามันจะทำให้เรารู้สึกว่าไอเดียตัวเองตันอยู่ตลอด ..คือเราไม่ได้พูดบังคับอะไรนะแต่พูดให้กำลังใจว่าอย่าเพิ่งถอดใจเท่านั้นเอง และถ้าเรายังหาไอเดียไม่ได้เราก็ไปหาในหนังหรือว่าอย่างอื่นนิยายแฟนตาซีหรือว่าอนิเมะเรื่องอื่นๆ..
ทุกคนมักจะคิดกันอย่างนี้ใช่ไหมว่าเขียนเรื่องนี้ไม่รุ่งแล้วก็ลบนิยายเรื่องนั้นทิ้งไปอะไรทำนองเนี้ย ขอบอกเลยว่ามันก็มีบ้างในทุกๆครั้งสำหรับนักเขียนนี่แหละ..(เฮ้ย~พูดแล้วลำบากใจ)
แต่ว่าถ้าคนเราพยายามให้นิยายของเราจบลงแล้วก็เราจะต้องหาไอเดียใหม่ๆหรืออะไรใหม่ๆเข้ามาเสริมสร้างอยู่บ้านตลอดทุกครั้ง ทุกคนส่วนใหญ่ก็ไม่ว่างจะมาเขียนนิยายของตัวเองกันเพราะมีงานและหน้าที่ของตัวเองต้องทำอยู่แล้ว เราหาเวลาว่างมาเขียนหรืออะไรหรือไม่ก็ทำกิจกรรมอะไรให้มันคลายเครียดในเวลาที่เรากำลังนั่งกลุ้มใจ Gale-xเคยเป็นหนึ่งในนั้นเหมือนกันน่ะเวลาจะหาไอเดียอะไรมันก็ต้องใช้เวลาพวกเราคิดไปคิดมาเวลามันเรื่องเลยผ่านไปตั้ง 2-3 เดือนเผลอๆอาจจะปีกว่าๆ
ถ้าเรามาลองมุมมองของนักอ่านดูก็มันจะเห็นว่าเอ้ยเรื่องนี้สนุกแล้วน่าติดตามแล้วเรากำลังรอลุ้นอยู่ว่าเรื่องนั้นจะออกมาเป็นยังไง แล้วพอมารอไปรอมาต้องเขียนเขายังเขียนไม่เสร็จใช่ไหมล่ะเราก็แบบว่า “ยังไงเนี้ย เมื่อไหร่จะกลับมาแต่งต่ออะไรทำนองเนี้ย” นี่แหละมันก็เหมือนกับการบีบคั้นบังคับให้เขากลับมาเขียนโดยที่เขากำลังหาไอเดียใหม่อยู่
-ที่เราพูดเนี่ยมันไม่ใช่ความคิดเห็นของคนอื่นนะแต่เป็นความในใจเราเอง ..
แต่ถ้าใครรู้สึกเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วยเนี่ยก็อย่าลืมขอให้คอมเมนต์เตือนทางนี้ด้วยนะ -เรามันก็เก็บกดด้วย
1 ความคิดเห็น
เป็นข้อสังเกตที่ตรงกับประสบการณ์ผมหลายเรื่องเลยครับ บางจุดก็แทงใจอย่างแรง (โอ๊ย)
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?