Dek-D.com ใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสบการณ์ของ
ผู้ใช้ให้ดียิ่งขึ้น เรียนรู้เพิ่มเติมที่นี่
ยอมรับ

(ebook ลดราคา30%) บ่วงอสูรพยศรัก

ตั้งกระทู้ใหม่
ตั้งกระทู้ใหม่

ราคาอีบุ๊ก เหลือเพียง 150.-     จากราคาปกติ 200.-
ลิงค์เข้าซื้ออีบุีก -    https://www.mebmarket.com/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiMTA5NTcwOSI7czo3OiJib29rX2lkIjtzOjU6IjYzOTM3Ijt9

-----------------------------

 ร้านอาหารที่ชายหนุ่มเลือกเลี้ยวรถเข้ามาจอดยังด้านในนั้น  ทำให้มารตรีแอบถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกไปที ก่อนหญิงสาวจะแอบระบายยิ้มสดใสออกมาโดยที่ไม่ให้คนขับด้านข้างนั้นจับได้ ก็ในเมื่อร้านอาหารร่มรื่นแห่งนี้ มีเจ้าของเป็นถึงปู่รหัสของเธอเองน่ะสิ นี่ถ้าพี่พีมาร้านวันนี้ด้วยก็คงจะดีอยู่ไม่น้อย  เพราะเธอจะได้ถือโอกาสกล่าวขอบคุณเขาที่อุตส่าห์มีน้ำใจ รื้อเอารายงานฉบับรุ่นเก่าลายครามของเขาเมื่อหลายปีก่อน เอามาเป็นไกด์นำทางให้เธอดูเป็นตัวอย่างในการทำรายงานวิชาของอาจารย์มนัสชัย จนเธอได้คะแนนวิชานี้มาเต็มร้อย...

“รีบลงสักทีสิ มัวแต่นั่งยิ้มอยู่นั่น”

“อุ้ย!” มารตรีสะดุ้งไม่คิดว่าเขาจะหันมาเห็น

“อย่าให้รู้นะว่ายิ้มให้ใคร ไม่อย่างนั้นเธอเจอดีแน่...” คนเจ้าอารมณ์ชี้นิ้วขู่

 และเพียงแค่เธอกับเขาหย่อนขาลงมายืนบนพื้นดินเท่านั้น เสียงเรียกอันหวานล้ำจนแสบแก้วหูดังแทรกอากาศอยู่ไม่ไกลจากที่เธอและเขายืนอยู่...

  “ราชคะ!ทางนี้ค่ะ...”

 เสียงหวานแสบแก้วหูดังมาจากอีกฝั่งของลานจอดรถตรงโซนหน้าร้านอาหาร ชมชบา ชื่อร้านอาหารที่ปู่รหัสของเธอเคยสาธยายให้ฟังด้วยความขนลุกขนพอง ในวันที่พวกพี่ๆน้องๆซึ่งเรียนคณะเดียวกัน ต่างร่วมใจกันมาเพื่อช่วยพี่พีเปิดร้านอาหารแห่งนี้ใหม่ๆ มันเป็นชื่อของหญิงสาวลึกลับคนหนึ่ง ถ้าหากอยากจะเจอเธอผู้นั้นเมื่อไหร่ พี่พีจะต้องกลับบ้านที่อยุธยา และต้องไปนอนในห้องของคุณย่าของพี่พีเท่านั้น คุณชมชบาถึงจะออกมาปรากฏตัวให้พี่พีได้เห็นในความฝัน ฟังดูออกจะเป็นเรื่องลี้ลับเหลือเชื่ออยู่สักหน่อย บางคนเชื่อ บางคนไม่เชื่อ นั้นล้วนขึ้นอยู่ที่วิจารณญาณของแต่ละบุคคล แต่สำหรับพี่พีในฐานะผู้ประสบพบเห็นมากับตัวเองเต็มๆ เขาทั้งเชื่อและได้แต่รอคอย หวังเอาไว้สักวันหนึ่ง คุณชมชบาจะได้ไปเกิดในภพภูมิที่ดี...

“ราชคะ...ราช!” เสียงหวานยังคงเรียกซ้ำและดูท่าจะเพิ่มน้ำหนักเสียงให้ดังมากขึ้นกว่าหนแรก ทว่าคนที่หันไปตามเสียงเรียกนั้นก่อนคือมารตรี เธอหรี่ตามองต้นกำเนิดของเสียง จึงพบเข้ากับหญิงสาวสูงระหงใบหน้าแต่งจัดสวมชุดเกาะอกสั้นเหนือเข่าขึ้นมาคืบ พอเห็นแล้วได้แต่กลืนน้ำลายลงคอเหนียวหนืด กลัวมันจะล้นขึ้นไปเห็นอะไรต่อมิอะไรเหลือเกิน ลุคการแต่งกายแบบนี้ ดูเหมือนเจ้าหล่อนเพิ่งหลุดออกมาจากแม็กกาซีนนิตยสารแฟชั่นดังอย่างไรอย่างนั้นแหละ

พอขคราชยืดตัวยืนตรงแล้วหันหน้าไปตามเสียงเรียกอีกคน ใบหน้าเข้มกลับดูเปลี่ยนไป มันแฝงไปด้วยความเคร่งขรึมปนรำคาญมากกว่าความยินดี แตกต่างจากสาวผู้เรียกราวหน้ามือกับหลังมือ รายนั้นทั้งยิ้มทั้งดีใจจนคนรอบข้างต่างหันมามองกันเป็นตาเดียว

  “ราชขา วีวี่ดีใจจังเลยค่ะ ที่ได้เจอราชวันนี้... ” หญิงสาวเจ้าของชุดเกาะอกสั้นจนหน้าเสียวไส้ เปิดยิ้มกว้างมาก่อนเจ้าตัวจะเดินถึงเสียอีก พอเดินเข้ามาใกล้ร่างเป้าหมาย เธอผู้เรียกชื่อตัวเองว่าวีวี่ รีบถลากระโดดเกาะแขนล่ำของคนหน้าบูด แสดงความเป็นเจ้าของโดยไม่แคร์สายตาอีกหลายคู่ ซึ่งกำลังมองทั้งสองคนด้วยความสนใจ

มารตรีไล้สายตาหวานมองนิ้วมือบนลำแขนล่ำด้วยความรู้สึกหน่วงในใจพิกล ดูจากการเกาะเกี่ยวข้องผู้หญิงสวยบาดตาคนนี้ คงมีความสัมพันธ์กับขคราชที่ไม่ธรรมดา...


*ลิงค์สำหรับเข้าอ่านเนื้อหานิยาย บ่วงอสูรพยศรัก*

สารบัญ ลำดับตอน



 

แสดงความคิดเห็น

>