ปกติเเล้วเพื่อนๆนักเขียนทำเเบบนี้กันไหม?

ของผมแนะนำในข้อมูลเบื้องต้นเลยครับ มีทั้งคำนำ แผนที่และก็แนะนำตัวละครสำคัญแต่ละฝ่ายแบบกว้างๆ(อธิบายสั้นๆ) ใส่รูปบ้างไม่ใส่บ้างแล้วแต่ความสำคัญ ส่วนที่เหลือก็ไปให้ติดตามในเนื้อเรื่องเองครับ

เปิดตอนแรกมาผมเข้าเนื้ิอหาเลยน่ะครับ​ ไม่มีแยกตอนแนะนำตัวละคร​ ให้นักอ่านทราบจากเนื้อเรื่องเอา​ ก็ถ้าไม่ทิ้งช่วงนานนักอ่านคงไม่ลืมกันหรอกมั้งครับ

1. ไม่คับ แต่พอจบไปส่วนหนึ่งแล้ว ผมมีตอนที่แนะนำตัวละครแยกไปทั้งตอนเลย ลองเปิด ID ผมดูได้คับ

2. คิดจะใส่อยู่คับ แต่ยังวาดไม่เสร็จ

ของเราตอนแรกคือเกริ่นนำเรื่องคร่าว ๆ แต่ไม่มีแนะนำตัวละครใด ๆ เลยค่ะ พอบทแรกก็เข้าเรื่องเลย แต่คิดไว้ว่าถ้าจะทำE-Book จะเพิ่มแนะนำตัวละครและผังตัวละครเพิ่มค่ะ ^^

บางเรื่องทำตอนแนะนำตัวละครค่ะ และหากมีรูปก็ใส่รูป

แต่บางเรื่องก็ใส่ไว้ตรงข้อมูลเบื้องต้นเลยค่ะ

1. ไม่มี เพราะยังไงก็บรรยายนิสัยผ่านเนื้อเรื่องอยู่ดี

2. ไม่มีและไม่ใส่ ปล.ถ้าเอาภาพมาใส่ต้องถูกลิขสิทธิ์ด้วยน้า เดะจาโดนนักอ่านท้วงได้

1. ไม่แนะนำ ตัวละครเราความลับเยอะ อิอิ

2. ไม่ใส่ เดี๋ยวเขาหาว่าไปลอกนิสัยตัวละครคนอื่นมา

เปิดเรื่องมาเป็นซีนแนะนำตัวละครอยู่แล้ว จะผูกกับเรื่องที่เล่าให้เนียนเป็นเนื้อเดียวกัน

รูป...ถ้าเพื่อการเล่าเรื่อง ไม่เคยคิดว่าจำเป็นต้องใส่ เล่าเองได้ไม่ต้องพึ่งรูป

แต่มันเป็นสิ่งที่จะดึงดูดคนให้เข้ามาเปิดนิยายได้

ไม่มีครับ ไปโม้ในเรื่องเอาครับ

เพราะพล็อตมันดิ้นได้ คิดคาแร็คเตอร์ไหนออก อยากใส่ไปก็จัดเต็มไปเลยครับ

บรรยาย เพศ ช่วงวัย รูปลักษณ์ ภาพร่วม ความรู้สึก และจุดเด่น เพียงหนึ่งย่อหน้า ไม่เกินห้าบรรทัด

บางเรื่องที่เป็นภาคต่อก็จะทำ แต่ก็ไม่ได้อธิบายอะไรมากค่ะ

ไม่มีค่ะ ให้คนอ่านไปรู้จักเอาเองในเรื่องว่าตัวละครเป็นคนยังไง รูปก็ไม่ต้องค่ะ ให้จินตนาการเอาเอง ยกเว้นว่าตัวละครจะได้ขึ้นปก 555

เราว่ามันคือเสน่ห์ของนิยายนะ ที่คนิ่านแต่ละคนจะตีความตัวละครแตกต่างกันไปตามประสบการณ์ที่ได้รัยจากการอ่าน

เพียงแต่ถ้าตัวละครเยอะมากจริงๆ เป็นมหากาพย์ เราคิดว่ามีแผนผังความสัมพันธ์ไว้ก็ดีค่ะ

สมัยก่อนก็ไม่เห็นต้องมีนะ หลังมานี่คนพยายามจะเพิ่มนู่นนี่นั่นสารพัด เหมือนเมื่อก่อนมีแค่ ป.1 ต่อมามีอนุบาล 1 เดี๋ยวนี้เด็กต้องเก่งตั้งแต่เนิร์สเซอรี่ เราเป็นคนนึงที่ไม่เคยมานั่งอ่านแนะนำตัวละครอะไรเลย เพราะรู้สึกว่า มีทำไม มันไม่เห็นจำเป็น อ่านจบก็รู้เรื่องอยู่แล้ว แค่เปิดอ่านเนื้อเรื่องแล้วสนุกไปกะเรื่องราวดีกว่า ไม่ใช่ต้องมาอ่านนู่นนี่นั่นอะไรไม่รู้เต็มไปหมด คือจะรู้สึกแบบ ชั้นมาเพื่ออ่านนิยาย ไม่ได้มาเพื่ออ่านโครงเรื่องและตัวละคร นั่นมันหน้าที่ส่วนของผู้เขียน เค้าควรทำเพื่อใช้ช่วยการเขียนของตัวเอง ไม่ใช่เอามายัดให้ผู้อ่าน

ไม่เคยครับ ไม่อยากตีกรอบ

ปล่อยให้คนอ่านจินตนาการกันเอง

ทำเป็นตอนแยกไว้เลยก็ได้ค่ะ แล้วค่อย ๆ อัพเดตเอา ไม่ก็ทำใส่ไว้เฉพาะตอนแบบ คุณ A แนะนำแค่นี้ พอผ่านไปบท 10 เฉลยมากขึ้นก็เอา คุณ A ในบทที่ 10 มาเพิ่มใส่ท้ายของนิยายก็ได้ค่ะ น่ารักดี ตอนแนะนำตัวละครแรก ๆ ก็ใส่แค่ข้อมูลคร่าว ๆ ภาพไม่มีก็ไม่เป็นไร แต่อยากให้ใส่เพราะส่งเสริมจินตนาการค่ะ