ฝากนิยายเรื่องแรกด้วยครับ ทุกคนสามารถมาอ่านและวิจารณ์ รวมถึงให้คำแนะนำน้ะครับ

อ่านแล้วคิดว่าตัวพล็อตมีจุดที่น่าสนใจในเรื่องของการเข้าไปอยู่ในแก๊งอธิพล แต่คอนฟิกในฐานะที่เคยเป็นนักฆ่าแล้วมาอยู่ในแก๊ง มันแทบไม่ต่างจากการสลับฝ่ายปฏิบัติการมาอยู่ฝ่ายบริหาร แต่ในเรื่องก็ยังเป็นฝ่ายปฏิบัติการอยู่ เลยมองไม่เห็นความสำคัญของการเป็นนักฆ่า โอเคว่าเก่งแต่มันก็ไม่ว้าวนะ ในแก๊งที่ไม่มีคนเก่งระดับนี้เลยนี่สิที่น่าเป็นห่วง

ภาพรวมจึงให้ความรู้สึกว่าตัวเส้นเรื่องยังไม่ตกผลึกดี การที่นักฆ่ามาเป็นหัวหน้าแก๊งมันชวนงงอยู่ว่าแล้วมันจะน่าสนใจอย่างไรเพราะความขัดแย้งมันไม่ชัด

ถ้านายตำรวจตงฉิน โดนแก๊งนี้ตามเก็บ ตายแล้วมาเข้าร่างลูกหลานของหัวหน้าแก๊ง เป็นเบอร์สองเบอร์สามสืบทอดอำนาจ เปลี่ยนบทบาทแบบพลิกฟ้าคว่ำดิน มันยังดูเข้าใจได้ว่าต้องเผชิญหน้ากับอะไร อยากจะทำอะไร เช่นตอนเป็นตำรวจว่าพวกมาเฟียเลวพอเปลี่ยนมุมมองเป็นมาเฟีย พวกตำรวจก็เลว ดีไม่ดีจะเลวกว่าด้วย พอไปเจอคนที่ฆ่าตัวเองก็ดันเข้าใจความรู้สึกเกลียดตำรวจเข้าไส้ของพวกลูกแก๊งอีก ยกตัวอย่างให้ดูว่าถ้าพลิกบทบาทมันจะเล่นอะไรได้เยอะ

ส่วนอีกอย่างจังหวะการเล่าเรื่องดูพอมีแววเขียนอะไรสนุก ๆ ออกมาได้ เพียงแต่ต้องอ่านนิยายให้มาก ๆ ถ้าได้อ่านของ ทอม แคลนซี่ ก็ดีครับแต่ผมก็ไม่เคยเห็นหนังสือของเขาบนแผงร้านหนังสือยุคนี้เลย สตีเวน คิง ก็ดีหรือหานิยายแปลในห้องสมุดอ่านเอาก่อนก็ได้

แต่ให้ดีคือหาอะไรอ่านได้ก็เอามาอ่านก่อนเลย อ่านให้มากอ่านให้หลากหลายและเขียนให้มากก็พัฒนาไปได้