(โปรโมทนิยาย) เมื่อไรจะรู้ว่ารัก

ลิงค์สำหรับโหลดซื้อ ebook -

ราคาอีบุ๊ก 119.-

------------------------------------------------

ตอนขึ้นปีสี่เทอมสุดท้ายกิจกรรมภายในมหาวิทยาลัยหรือภายในคณะที่ต้องทำค่อนข้างจะซาลงเกือบครึ่ง กรกนกจึงมีเวลาเหลือเฟือสำหรับพาตัวเองมาวนเวียนอยู่ใกล้กับเพื่อนสนิทที่หลายคนฟันธงว่าเป็นแฟนกันไปเรียบร้อย ยกเว้นเจ้าตัวที่ยังคงสถานะไว้เป็นเพียงแค่เพื่อนสนิทคนหนึ่ง เพราะไม่เคยได้เอ่ยถามถึงความสัมพันธ์ชัดเจนระหว่างกัน...

“เย็นนี้มีดนตรีในสวน”

ร่างสูงกว่ามากคร่อมขาบนเก้าอี้นั่งพูดขึ้น พลางขยับเข้ามาใกล้เจ้าของร่างกลมกลึง จงใจเบียดลำแขนให้โดนเรียวแขนเล็ก งามเด่นเอี้ยวหน้ามองเล็กน้อยแต่ก็ทำเฉยหันไปสนใจงานของตัวเอง กรกนกอมยิ้มแล้วยืดคอยาวมองผ่านซีกแก้มขาวละเลียด เขาทิ้งสายตาอยู่บริเวณนั้นชั่วครู่ก่อนจะดึงมันกลับมากวาดมองเอกสารมากมายก่ายกองตรงหน้าของสาวเจ้า ประกายตาวาววับเพราะรู้ที่มาของมันดี ชู้รักของแม่มาที่นี่หรือ? เขาเผลอกวาดตามองหา เผื่อว่าจะได้เจอหน้ามันจังๆอีกสักครั้ง

“รู้แล้ว...”

คนที่เอาแต่นั่งก้มหน้าจนหัวแทบจุ่มเข้าหากองเอกสารตอบรับเสียงห้วนสั้น เพราะว่างามเด่นต้องใช้สมาธิในการตรวจงานรับจ้างของพี่ชายต่างบิดา เสียงนั้นยังช่วยดึงสติของผู้ชายด้านข้างให้หันกลับมาพร้อมกับหัวใจที่เหมือนมีเข้มนับร้อยนับพันเล่มทิ่มแทงตลอดเวลา

พลันนั้นความรู้สึกบางอย่างก็ไม่อาจทำให้เขาสามารถทนนั่งเฉยได้นาน

“เตรียมตัวไว้ก็แล้วกัน ตอนเย็นจะขับรถมารับ”

สั่งเสร็จก็กระโจนลุกขึ้นยืนหมุนตัวเดินจ้ำอ่าวราวกำลังหนีใครสักคน

กรกนกกำลังหนีจากก้นตะกอนของซากปรักหักพังจากสิ่งที่แม่ทำร้ายพ่อลับหลัง สองปีมานี้สมองเขายังจดจำได้เสมอ....แม่เขาทำอะไรไว้กับพ่อบ้าง แต่ในเมื่อเขาเลือกจะเก็บรักษาคำว่าครอบครัวเอาไว้คงเดิม เขาจึงต้องทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ วางตัวเองเป็นลูกที่ดีต่อไป

“อืม...เฮ้ย!เราไม่ว่าง อ้าว!”

งามเด่นตอบรับไปตามปฏิกิริยาทางร่างกายก่อนจะชะงักกึก เธอยังพูดไม่ทันจบประโยคพ่อเจ้าประคุณก็เผ่นพรวดไปนู่นแล้ว งามเด่นเงยหน้ามองแผ่นหลังกว้างเจ้าของคำสั่งอย่างวยงง จะรีบไปไหนนักหนา...

กรกนกขี่รถมาจอดอยู่ใกล้ร้านคาเฟ่ใกล้กับหอพัก เขาแตะขาตั้งลงกับพื้น ถอดหมวกกันน็อคที่สวมไว้บนศีรษะออกแล้วหยิบแว่นกันแดดขึ้นมาสวมทับใบหน้าแทน

เขายืนอยู่เพียงครู่ก็ได้ยินเสียงหวานทัก...

“พี่กรทางนี้ค่ะ”

เป็นเสียงของเด็กสาวปีหนึ่ง เจ้าหล่อนเป็นคนผิวขาวละเอียดหน้าตาน่ารักดูโดดเด่นที่สุดในชั้นเรียน วันนี้เจ้าตัวบรรจงเลือกชุดเดรสสีชมพูอ่อนยาวแค่หัวเข่า ผมยาวมัดรวมไว้ด้านหลังผูกด้วยริบบิ้นสีเดียวกันกับชุดขับความอ่อนละมุนให้ดูน่าหลงใหลกว่าเดิมเป็นเท่าตัว เจ้าตัวโบกมือให้รุ่นพี่หนุ่มหล่อด้วยสีหน้าสดใส ใครจะคิดกันเล่าว่าจู่ๆชายในฝันจะส่งไลน์มานัดเธอดื่มกาแฟ

ตอนแรกญาดาคิดว่าฝันไปเสียอีกตอนเธอเห็นข้อความนี้บนหน้าจอโทรศัพท์มือถือ นึกว่าถูกเพื่อนในกลุ่มแกล้งเอา เพราะพวกนั้นรู้กันหมดว่าเธอเกิดปิ๊งรักหนุ่มรุ่นพี่คนนี้จนเก็บเอาไปเพ้อฝันหนักขนาดไหน เลยลองกดเข้าไปดูโปรไฟล์...ปรากฏว่าเป็นพี่กรกนกจริงๆเสียด้วย เธอจึงรีบส่งข้อความตอบกลับ รับคำชวนโดยไม่มีอิดออด หลังจากนั้นก็เอาแต่ส่งเสียงกรี๊ดลั่นห้อง รีบลื้อหาชุดตัวสวยที่สุดมาลองสวม

เธอไม่รู้หรอกว่าพี่ปีสี่สุดฮอตผู้นี้ได้ไลน์เธอมาจากใคร ถ้ารู้ว่าเป็นใคร เธอจะได้ซื้อขนมเจ้าดังไปให้เป็นการตอบแทนน้ำใจเยอะๆเลย

กรกนกพยักหน้าตอบรับส่งไปเป็นสัญญาณถึงการรับรู้ เขาเดินเข้าใกล้รุ่นน้องสาว พร้อมกับรอยยิ้มหวานบรรจงปรุงแต่งมันขึ้นมาล้วนๆ หาได้เกิดจากความรู้สึกแท้จริงจากภายใน...

“สวัสดีครับน้องญาดา ยินดีที่ได้รู้จักกันอย่างเป็นทางการนะครับ”

หนุ่มหล่อโค้งคำนับด้วยท่าทางชวนเคลิ้มฝัน กรกนกยื่นมือมาตรงหน้าสาวน้อย คนถูกทักทั้งตื่นเต้นทั้งเขินอาย ตาเธอโตตอนเห็นมือขาวๆของเขาลอยเด่นอยู่แค่เอื้อม ตอนนี้ญาดารู้สึกตัวเหมือนจะลอยได้

“ยินดีที่ได้รู้จักเหมือนกันค่ะ พี่กร”

ญาดาทอดเสียงอ่อนหวาน ค่อยๆยื่นมือสั่นน้อยๆออกไปสัมผัสมือเขา หัวใจเธอเต้นโครมครามลั่นอก ปลื้มใจเหลือเกิน อยู่ดีๆผู้ชายในฝันก็โน้มเข้ามาหาเธอโดยไม่ทันตั้งตัว...

-----------------------------

*สามารถเข้าอ่านนิยายได้ตามลิงค์ด้านล่างได้เลยนะคะ*

สารบัญ / ลำดับตอน
ชื่อตอน

23 ม.ค. 67 เวลา 21:52 น.

347

views

(โปรโมทนิยาย) เมื่อไรจะรู้ว่ารัก

รายชื่อผู้ถูกใจกระทู้นี้ คน

แสดงความคิดเห็น

บทความที่คนนิยมอ่านต่อ