ใครมีพล็อตที่คิดไว้แล้วชอบมาก อยากเขียนมาก แต่จนถึงวันนี้ก็ไม่ได้เขียนไหม

เขียนยาก ความสามารถเราไม่ถึง ออกมาไม่ได้อย่างที่ตั้งใจไว้

เขียนยาก ใช้ข้อมูลเยอะ ไม่มีเวลาเพราะมีเรื่องประจำต้องเขียน

มีหลายเรื่องเลยครับ ผมเตรียมพวกข้อมูล การตีความ การเลี่ยงที่จะผิดกฎหมาย มีครบหมด

แต่สาเหตุที่ไม่ได้เขียน เพราะอยู่ในวงการนักเขียนออนไลน์มาหลายปี เลยรู้ว่าอะไรดึงคนอ่านได้อะไรดึงคนอ่านไม่ได้ และสิ่งที่เราคิดพล็อตไว้มันเป็นนิยาย "แกงจืด" เขียนไปแล้วไม่คุ้มทุน เพราะจุดขายที่วางไว้ในพล็อตเหล่านี้คือ ขายการตีความ ปวศ. / ขายความรู้ / ขายแนวคิด / ขายความสมจริง อันเป็นสิ่งที่ไม่ใช่ความต้องการของนักอ่านออนไลน์ครับ

เพียบ

งานเยอะ ยังควักพลอตออกมาไม่ได้สักที

55555+

ไม่มีเหตุผลเลยสำหรับผม เพราะผมใช้ชีวิต มันเลยไม่สามารถกำหนดอะไรได้

ความคิดเปลี่ยนได้วันละ 108 ...ชีวิตก็เช่นกัน

(แต่ผมโคตรชอบคำถามคุณนะฮะ)

เคยวางพล็อต ฟิคชั่น แบบมหากาฬของเกม Genshin impact

อารมณ์ทำเป็น The Movie เอาไปฉายในโรงหนังเลยก็ยังได้

คิดโครงตั้งแต่ต้นเรื่องจนถึงจบซะดิบดี ลองเขียนเก็บไว้เงียบๆ ไปได้เป็นแสนคำ แต่สรุป พับโครงการทิ้งไป ไม่ได้เผยแพร่ และก็ไม่ได้เขียนต่อ

สาเหตุหลักๆ มาจาก ความซับซ้อนของเนื้อหาในโลกของ Genshin เอง ที่บิดไปบิดมา ประกอบกับมี Details อะไรใหม่ๆ โผล่มาเรื่อย พร้อมปมที่ยังหาไว้เพียบ จนทางผม ต้องกลับไปแก้พล็อตอยู่บ่อยครั้ง

ก็เลยได้เรียนรู้ว่า ถ้าจะเขียนฟิคชั่นกับเกมแนวนี้ ควรเน้นเป็นตอนสั้นๆ จบเร็วๆ ไม่ต้องอิงกับ timeline หรือเชื่อมโยงอะไรกับเนื้อหาหลักมากจนเกินไป ไม่งั้น เหนื่อยเปล่า

เยอะเลยค่ะ 5555 คือพอไอเดียมา พล็อตมันก็ฟุ้งไปหมด มาตายตอนวางโครงละเอียด เพราะต้องหาเหตุผลมาสนับสนุนเรื่อง คิดไปคิดมาก็ตันเลยพับไว้ก่อน

เรื่องกระแสกับตลาดยังไม่ใช่เหตุผลหลักของเรานะ เพราะเขียนแนวที่อิน ไม่ได้เน้นขาย จะไปติดที่เขียนยากเพราะโครงยังไม่ถูกใจค่ะ คิดฉากไม่ออกบ้าง หมดไฟบ้าง ไม่ก็ติดงานประจำ ตอนนี้ก็กำลังหาแรงบันดาลใจกลับมาเขียนงานของตัวเองเหมือนกันค่ะ ; ;

มีอยู่สองเรื่องค้างอยู่ แบบ พล็อตเกือบห้าสิบตอนไม่จบ ยาวเกิน ไปต่อได้เขียนห้าหกเล่มแน่ ไร้ชื่อ ไร้เสียง ไร้แฟนคลับ เขียนมหากาฬพันตอน มันเสี่ยงเกินเลยต้องเบรค หาอะไรที่พอดีตัวดีกว่า ไว้เก่งพอค่อยเว่อวังก็ไม่เสียหาย ตอนนี้ก็คิดถึงอยู่บ้าง แต่บ่อยสู้เรื่องที่เขียนอยู่ไม่

เยอะมากมาย ส่วนสาเหตุที่ไม่ได้เขียน เพราะพยายามปิดจบเรื่องปัจจุบัน ความเร็วในการเขียนก็เรียกได้ว่าช้ากว่าเต่าคลานอี๊ก

มีพล็อตครับ เป็นแนวที่เน้นประเด็นการค้าทาส การข่มขืน การเมือง และการโกงกิน รวมไปถีงการสงคราม ซึ่งเป็นพล็อตที่หนักหน่วงมาก และคิดว่ามีโอกาสกินเป็นหลักร้อยตอนเพราะเป็นบทใหญ่มาก และเป็นบทอยากเขัยนมากที่สุดเพราะเป็นบทที่เนื้อเรื่องเปิดเผยออกมาเยอะมาก และจะเป็นตัวอัพเกรดกลุ่มพระเอกเลยก็ว่าได้ การต่อสู้สุดมันส์

แต่ทำไมถึงยังไม่เขียนเรอะ....มันต้องผ่านอีกหลายบทเลย ถ้าตอนนี้กำลังเขียนภาค 1 อยู่ ภาคที่อยากเขียนมันคือภาค 5 เลยครับ

ต้แองเรียกว่าเป็นภาคที่ตัวละครสุดเท่ สุดน่ารัก และมีตัวสุดน่าเกลียดด้วย

และภาคนั้น ผมสามารถเขียนแยกเป็นอีกเรื่องได้เลย

และที่สำคัญภาคนั้นคงเป็นภาคที่ผมเครียดที่สุดเพราะต้องเขียนให้ดีที่สุด เลยกะร่วมกับเพื่อนที่ใช้ภาษาดีกว่าให้มาช่วยเขียนภาคนี่

ไม่ครบถ้วน เหมือนยังเติมอะไรได้อีก พอนึกไม่ออกนาน ๆ เข้า แล้วไปคิดเรื่องใหม่ เรื่องใหม่มีอะไรลงตัวกว่าเยอะ ก็เลยทำให้ต้องวางเรื่องแรกไป

ทางนี้นับได้คร่าวๆที่ร่างตลค.ไว้ก็20เรื่องได้ฮะ ส่วนสาเหตุที่ไม่แต่งคือ ดอ--//เอ้ย ลงคิวไว้ฮะ ถึงแต่งจบไปแล้วเรื่องหนึ่งแต่ก็เหลืออีกยี่สิบกว่าเรื่องรอให้แต่ง(ฮา) ตอนนี้อยู่สถานะแต่งทรีตเมนต์อยู่ก็ใกล้จบแล้ว แต่ก็ดองเพราะมีโปรเจคจบ(นอนอืด) คิดว่าถ้าจบออกมาคงได้แต่งนิยายไปเรื่อยๆ แต่ขายออกไหมอีกเรื่อง เพราะแต่เรื่องไม่เข้าตลาดเลย 555 (ส่วนหนึ่งเพราะแต่ละแนวที่วางไว้พล็อตอยากให้ตลค.ออกเทาๆหม่นๆ เลยอยากเก็บปสก. ดูสื่ออื่นๆก่อน แต่ก็ผลัดกันร่างวันละพล็อตผ่านงานวาด shotnoteไว้)

มีพล็อตหนึ่งครับ เล่าเกี่ยวกับครูสอนหนังสือ ที่มีอีกหนึ่งบทบาท คือนักมวยปล้ำสวมหน้ากาก แต่ยังไม่รู้ว่าจะเล่ายังไงให้พิสูจน์ว่า ไม่ว่าครูหรืออาจารย์ พวกเขาก็พร้อมจะทำทุกวิถีทางเพื่อช่วยลูกศิษย์ จริงๆร่างรายละเอียด กับ ดีเทล ไว้แล้วครับ แต่กลัวว่า เขาจะเข้าใจในสิ่งที่เราสื่อสารไปหรือไม่

ปกติมากสำหรับเรา

มีค่ะะะ เป็นความฝันที่ชัดเจนที่สุด อินที่สุด 55555

แต่จนป่านนี้ก็ยังเขียนโครงเรื่องไม่ถึงไหน เพราะ มีเรื่องที่อยากเขียนมากกว่ามาตัดหน้า

ซึ่งเราก็คิดว่าดีนะ ที่ตัดหน้ามาก่อน เพราะเรื่องแรกที่ทำอยู่ มันก็สอนเราได้หลายๆ อย่างจริงๆ

สำหรับเรื่องที่ว่านี้ ก็จะกลายเป็นนิยายเรื่องที่สองของเราแน่นอนค่ะ ระหว่างนี้ก็กำลังเขียนโครงเรื่องไปด้วยล่ะ

เยอะมากครับ ลิสต์เนื้อเรื่องไว้ยาวเป็นหางว่าวแต่ยังไม่กล้าเขียน เพราะกลัวออกมาไม่ดีพอ เพราะเป็นงานชิ้นนึงที่ผมคิดว่าเมื่อเริ่มเขียนแล้วจะทุ่มให้มันทั้งชีวิต ตอนนี้เลยต้องคอยสั่งสมประสบการณ์จนกว่าจะเก่งพอ

อาจจะเป็นเหตุผลที่ฟังดูแปลกหน่อย คือก่อนหน้านี้เราเพิ่งลาวงการ 3D Animation มาเขียนนิยาย และมีหลายพล็อตที่เคยวางไว้ แต่ทำเป็นแอนิเมชั่นได้ยาก

ปัจจุบันที่เปลี่ยนมาเขียนนิยายแทนแล้ว คิดว่าน่าจะนำพล็อตเหล่านั้นกลับมาเล่าใหม่ได้ มีทั้งนักดาบซามูไรแดนหิมะ เครื่องจักรกลต่างดาว ราชอาณาจักรยานยนต์ ที่เชื่อมโยงจักรวาลเหล่านั้นเข้าด้วยกัน

ดังนั้นเหตุผลหลักจริงๆ ของเราก็คงจะเป็นเรื่องประสบการณ์ที่ยังไม่เก่งพอนี่ล่ะ กระแสกับตลาดก็ตามไม่ทันตั้งแต่วงการเดิมแล้ว พอมาอยู่วงการนักเขียนจึงต้องคอยสอดส่องให้มากขึ้น แต่ข้อดีก็คือพอเปลี่ยนประเภทของการนำเสนอจาก 3D Animation มาเป็นงานเขียนนิยายแทนแล้ว มันยังพอเห็นทางเป็นไปได้จริงมากกว่าน่ะ สรุปได้ราวๆ นั้น

เราได้ล็อตแล้วก็ไปเล่นเกมจนไม่ได้เขียน 5555