ถ้าแต่งนิยายไม่จบ

ถ้านิยายเรื่องนั้นสนุก ก็อาจจะโดนรีทบ่นที่ค้างแบบนั้น และแน่นอนรีทคงผิดหวัง ไม่ก็รอ รอ รอ รอ ไปเรื่อย ๆ

ถ้านิยายไม่สนุก ก็คงไม่มีใครคาดหวัง เพราะงั้นจะจบ หรือไม่จบก็ไม่มีใครสนหรอกครับ

แต่คงไม่มีใครด่าหรอก นอกจากจะตัดจบแบบ ห๊ะ...!! อิหวังวะ จบแบบนี้เนี่ยนะ

แล้วทำไมถึงตันล่ะครับ คิดไม่ออก หรือที่คิดมันไม่ดีพอ ไม่ถูกใจ

ถ้าตันลองพักสมองมองหาไอเดียจากสิ่งรอบกาย นิยาย หนัง อนิเมะ มังงะ ละคร ชีวิตจริง ข่าว

สู้ ๆ ทางตันไม่มีจริง เพียงแต่คุณยังหาค้อนทุบ หาสว่านเจาะ หาระเบิดเปิดทางไม่พบแค่นั้น^^

ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ไม่ได้ผิดกฎหมายหรือทำให้ถึงตายแค่ความน่าเชื่อถืออาจจะลดลงค่ะ

อยากให้แต่งให้จบค่ะ ช้าหน่อยก็ไม่เป็นไร

แต่ถ้าไม่ไหวก็ลองปล่อยไปก่อนค่ะ

ส่วนตัวเคยคิดว่า เรื่อง องครักษ์หญิงหมายเลขหนึ่ง จะแต่งต่อไม่ได้แล้ว ทว่ากลับมีผู้อ่านเกือบหลักพัน

พอทิ้งไว้เกิน 5 ปี กลับรู้สึกว่า คิดปมเรื่องออก ทำให้จะกลับมาเขียนค่ะ

โดนบ่น โดนตำหนินะมีแน่

แต่อย่าลืมว่า มีนักอ่านหลายคนเขาเอาใจช่วยอยู่

ผมเองก็มีหลายเรื่องที่เห็นคนแต่งเขาหยุดไป - ไม่เคยบ่น มีแต่จะให้กำลังใจ

คิดในแง่ดี นักอ่านอาจชินก็ได้ค่ะ ไม่ใช่คุณคนเดียวที่แต่งนิยายไม่จบนี่เนอะ นักอ่านอาจมีบ่นตามประสาแหละค่ะ แต่เดี๋ยวเขาก็ไปหาเรื่องอื่นอ่านต่อ บางคนเขาอาจรอนะคะ แต่คงไม่ได้ใจจดจ่อจนไม่ทำอะไร มันก็เหมือนความเจ็บปวดนั่นแหละ เวลาช่วยเยียวยาเอง (เอ๊ะ เกี่ยวไรกัน^^) หากมาแต่งต่อ เขาก็แค่ตามอ่าน แต่คงมีระแวงบ้างแหละว่าจะแต่งจบไหม

เราก็ตามอยู่เรื่องหนึ่งนะ ตอนนี้คือเห็นเขาไม่ลงไม่วางขายสักที รอจนไม่ได้รู้สึกอยากตามต่อหรืออยาก่านอ่ะ แต่แค่อยากรู้ตอนจบ โกรธนักเขียนไหม ไม่โกรธหรอก ผิดหวังไหม ก็มีบ้างแหละ แต่นิยายไม่ได้มีเรื่องเดียวนี่นา หาเรื่องอื่นอ่านก็ลืมเรื่องนี้ไปแล้ว

ถ้าเขียนต่อไม่ไหวก็หยุดได้ค่ะ หากมีไฟหรือไม่ตันค่อยไปต่อ เกิดขึ้นได้กับทุกคนแหละ ถ้าไม่อยากให้นักอ่านผิดหวังหรือบ่น ก็แต่งให้จบแล้วค่อยลงค่ะ

คือ มันต้องมีความผิดหวังหรือความไม่พอใจ หรือผลกระทบอะไรบางอย่างแน่นอน

แต่ก็นะ ... สุดท้ายแล้วแต่ท่านครับ การแต่งนิยายไม่จบ ไม่ได้เป็นโทษอาญา ไม่ได้เป็นอาชญากรรม และถ้าหากท่านมีเหตุผล บางครั้งผู้อ่านก็เข้าใจครับ

ในที่นี้ ผมเชื่อว่านักเขียนที่แต่งนิยายจบแล้วทั้งหลาย ต้องเคยแต่งสักเรื่องนึงไม่จบมาก่อน บางครั้งก็ปล่อยดองและลบทิ้งไปเลยก็มี ดังนั้น เรื่องนี้เป็นเรื่องปกติมากครับ

ถ้าไม่เปิดขายตอนก็ไม่เท่าไหร่

ถ้าติดตัวละครไม่ได้ติดพล็อตเรื่อง เราจะคิดถึงแล้วอยากตะกุยไรต์บอกว่าเขียนอะไรก็ได้ให้มันจบเถอะ หรือไม่ต้องจบก็ได้เขียนไรก็ได้ต่อไปหน่อยเถอะ 5555

ถ้าติดพล็อตเรื่องนี่หลายอ็อพชั่นเลยอะ ถ้าจบแล้วโอเคก็จะฟินมาก อาจเม้นต์ให้หรือโดเนท ถ้าไม่จบก็อาจจะเซ็งหน่อย ๆ แต่ไม่เป็นไร แต่ถ้าจบแล้วไม่โอนี่อาจจะเซ็งยิ่งกว่า 55555 แต่ถ้าพล็อตเรื่องง่าย ๆ ไม่มีอะไรน่าค้นหามาก จบไม่จบก็ไม่เป็นไร...

ถามว่าโดนด่าไหม ก็อาจจะโดนนิดนึง แต่ถามว่าผิดหวังไหม ก็ไม่คับ เพราะถ้ามันจะไม่จบ มันก็ต้องเป็นไปตามนั้น ถ้าคนเขียนจะไม่ทำต่อ ก็ต้องตามนั้น เพราะถ้าจะให้ดันทุรังเขียนจนจบแล้วผลงานออกมาไม่ดี สู้ให้ค้างอยู่ตรงนั้นให้คนคิดเองดีกว่าคับ

แต่ทีนี้ทุกอย่างมันมีทางออก ถ้ารู้แน่ๆ ว่าจะไม่จบหรือจะไปต่อยาก ก็พยายามเขียนต่ออีกนิดให้มันจบเป็นส่วนๆ ไป อารมณ์เหมือนหนังสือจบเล่มอะคับ อย่างน้อยแทนที่มันจะเหมือนจบค้างๆ มันจะได้เป็นการเหมือนพักเบรคแทน แล้วจะประกาศพักหรืออะไรยังไงก็แล้วแต่จากนั้นเลยคับ

ขอบวกหนึ่งครับ

ผมเองมีเรื่องหนึ่งกำลังเข็นอยู่ ใกล้จบแล้วครับ แต่ติดอะไรหลายอย่างทำให้ยังไ่ม่ไปถึงไหนสักที นักอ่านน่ารักไม่เคยบ่นมีแต่ส่งกำลังใจให้

เอาใจช่วยนะครับ

เรื่องของสามัญสำนึกและความรับผิดชอบต้องถามด้วยเหรอ

โดนด่าค่ะ 5555 โดนจนต้องปิดช่องแสดงความคิดเห็น...แต่งไม่จบเพราะจินตนาการมันหยุด ไปแต่งเรื่องใหม่ ก็ตามมาบ่นมาทวงที่เรื่องใหม่ เครียดไปพักหนึ่งแต่หน้าด้านค่ะแหะๆ ตอนหลังรีดรู้ทางเลยเทโดเนทหลอกให้แต่งเรื่อยๆพอขี้เกียจก็โดเนทจนเราเกรงใจต้องลุกมาแต่งต่อ 555555

เราคิดว่าการแต่งนิยายให้จบ เหมือนเป็นการรักษาเครดิตให้กับตัวเอง นักอ่านอาจจะไม่ว่าอะไร แต่เราก็รู้สึกผิดกับตัวเองอยู่ค่ะ เลยพยายามจะไม่เปิดเรื่องที่คิดว่าเราจะเขียนไม่จบ

ทุกวันนี้ก็ยังมีนิยายเรื่องหนึ่งที่รออ่านอยู่ ถึงจะผ่านมาเกือบ 10 ปีได้แล้วมั้งที่นักเขียนเท...