(นิยายมีebook) แม่บ้านรสแซ่บ

ลิงค์สำหรับเข้าดาวน์โหลดซื้อ แม่บ้านรสแซ่บ - https://www.mebmarket.com/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiMTA5NTcwOSI7czo3OiJib29rX2lkIjtzOjY6IjI4MzY5NSI7fQ

ราคาอีบุ๊ก 80.-

----------------------------------------------

“ไปกันเถอะนายหญิง...วันนี้อยากได้อะไร เชิญสั่งกระผมได้ตามสบาย กระผมยินดีรับใช้ขอรับ...”

ก็เพราะนิสัยเขาขี้เล่นอย่างนี้ขวัญฤทัยจึงโกรธเขาไม่ลง รู้ทั้งรู้นั่นแหละมารุตชอบทำมาเป็นหมาหยอกไก่ใส่เธอตลอด อาจมีแตะนิดแตะหน่อยตามประสาผู้ชายนิสัยเจ้าชู้ ทว่าไม่มีรุ่มร่ามลวนลามหรือทำมากกว่านั้น เธอจึงไม่เคยต้องหวาดระแวงตอนอยู่กับเขาเพียงลำพัง

ทั้งสองเดินเคียงคู่เลือกซื้อทั้งของกินของใช้จนเต็มคันรถเข็น

มารุตเดินตามหลังแม่บ้านสาวของพี่ชายสุดที่รักต้อยๆ สีหน้าเขาแสดงออกถึงความพึงพอใจ ต่อให้ไม่ได้กินตอนนี้ ได้แค่เต๊าะปั่นประสาทใครบางคนก็ยังดี

มีช่วงจังหวะหนึ่งขวัญฤทัยกำลังก้มหยิบของ มารุตล้วงหยิบโทรศัพท์จากกระเป๋ากางเกงแอบถ่ายเธอตอนนั้น พร้อมกดส่งไปให้ยังเจ้านายโดยตรงของเจ้าหล่อน อยากทำให้มันคลั่งตายซะบ้าง ชอบมาทำเป็นหมาหวงก้างกับเขาดีนัก ขอมันดีๆก็ไม่ยอมให้ พอถามว่ามันกินเจ้าหล่อนไปแล้วหรือยัง-พี่ชายปากหนักก็ไม่ยอมตอบ แต่คนอย่างออสติน โคล นิสัยไว้ตัวอย่างนั้นเขายังนึกไม่ออกจะทำอีท่าไหนนอนกับสาวใช้ตัวเองได้ลง

ขวัญฤทัยไม่รู้ตัวเธอถูกเขาแอบถ่ายภาพ พอได้สิ่งของที่ต้องการตามที่ลิสรายการจนครบเธอจึงบอกมารุตแล้วพากันเดินมาชำระเงิน

มารุตขับรถมาส่งขวัญฤทัยถึงบ้าน ช่วยยกของหนักๆขนเข้าบ้านด้วยท่าทางกระตือรือร้น ภาพตรงหน้าทำเอาคนแอบมองอยู่หลังผ้าม่านถึงกับกัดกรามกรอด

ให้มันได้อย่างนี้สิแม่ตัวดี...

ออสติน โคลกัดกรามแน่น พอเขาได้รับรูปถ่ายจาก-น้องตัวแสบจึงเปิดภาพไฟล์นั้นดู ใจเขาก็ร้อนรนนั่งทำงานต่อไม่ไหว รีบยกเลิกประชุมช่วงบ่ายทั้งหมดขับรถกลับมาดักรอที่บ้านนี้ทันที

เขายังไม่คิดปรากฏตัวให้คนทั้งคู่ได้เห็น รถที่ขับมาเขาเอาไปจอดไว้ยังซอยบ้านถัดไป อยากจะดูปฏิกิริยาขวัญฤทัยที่มีต่อมารุตนั้นเป็นอย่างไร?

มารุตยังคงป้วนเปี้ยนช่วยหยิบนั่นจับนี้ส่งให้สาวรับใช้คนงาม ขวัญฤทัยรู้สึกเกรงใจลูกพี่ลูกน้องของเจ้านายเลยไม่กล้าปฏิเสธหรือออกปากไล่ให้เขากลับ เธอจึงก้มหน้าทำงานโดยไม่อยากคิดอะไรมาก ตอนที่กำลังจะเอื้อมตัวเก็บกระปุกอาหารแห้งใส่ตู้เก็บของ บังเอิญเหลือเกินว่าปลายเท้าเธอดันลื่นทำท่าจะพลิกล้มลงมา เป็นเหตุทำให้คนที่ยืนอยู่ใกล้ถลาตัวเข้าไปรั้งร่างกลมกลึงเข้ามาสวมกอด

“อุ๊ย!...” ขวัญฤทัยอุทานเสียงเบา เธอเงยหน้ามองคนที่ช่วย ใจเธอหายวาบเพราะว่าเธอกับเขาเหมือนกำลังยืนกอดกันตัวกลมไม่ผิดเพี้ยน

“เกือบจะล้มก้นกระแทกพื้นไปแล้วไหมล่ะ...”

มารุตว่าให้เสียงดุ ทว่าแววตานั้นแพรวพราว เขายังไม่ยอมคืนอิสรภาพให้ขวัญฤทัย เพราะเนื้อตัวสาวใช้ของพี่ชายช่างหอมละมุนและนุ่มนิ่มมือเขาเหลือเกิน ขนาดแค่รัดไว้หลวมๆยังรู้สึกดีเป็นบ้าถ้าได้เคล้นคลึงบดขยี้ไปทุกสัดส่วนมันจะให้ความรู้สึกดีมากขนาดไหน

อ๊า...อยากเอาชะมัด

มารุตโอดครวญในใจ กลิ่นตัวหอมๆนุ่มๆมันไปกระตุกต่อมอารมณ์เสน่หา สะกิดเรียกสัญชาตญาณล่าเหยื่อของเขาให้แง้มฝาบานประตูเปิดอ้าออกมาข้างนอก ทั้งที่ไม่คิดจะทำเพราะยังไงขวัญฤทัยก็ยังเป็นอภิสิทธิ์ของ-พี่ชายปากหนัก เขาขอมันไม่ให้เขาก็ไม่คิดจะทำ

แต่ตอนนี้อารมณ์มันไม่ใช่ ไฟในตัวเขากำลังโหมกระพือสุดแสนจะหักห้ามตัวเองลำบาก มารุตขยับบดเบียดท่อนขาแข็งแรงเข้าหาเรือนร่างนุ่มนิ่ม ขวัญฤทัยรีบกระเถิบห่างออก ใช้ฝ่ามือออกแรงดันหน้าอกเขาให้ปล่อยตัวเธอ มารุตกับยิ่งรัดเธอแน่นเข้าไปใหญ่ จนเธอรู้สึกอึดอัด

“คุณรุตปล่อยขวัญก่อนนะคะ”

หญิงสาวร้องบอก รู้สึกตกใจกับท่าทีเปลี่ยนไปของเขาอยู่เหมือนกันปกติเขาไม่เคยทำตัวรุ่มร่ามกับเธอทำไมวันนี้เขาจึงเปลี่ยนไป

“อยากให้ฉันปล่อยขวัญจริงๆน่ะเหรอ...” เขาโน้มใบหน้าหล่อสะอาดเข้าใกล้พวงแก้มนวล ขวัญฤทัยเรียบเบี่ยงหลบทันที

“นี่คุณรุตคิดจะทำอะไรขวัญหรือคะ?”

“ถ้าตอบจริงๆ ขวัญจะยอมรับได้เหรอ?”

มารุตหมายจะกดปลายจมูกขโมยสูดดมแก้มหอมๆ ทว่าสายตากลับปะทะเข้ากับร่างสูงที่คุ้นเคย...หมอนั่นกำลังยืนกอดอกมองเขากับขวัญฤทัยอยู่ตรงประตูห้องครัว มันเล่นมายืนเงียบๆโดยไม่คิดส่งเสียงให้ได้ยินสักแอะ อยากจะแอบดูงั้นหรือ?...ก็น่าจะใช่

มารุตกลอกตามองบน... เผ่นแน่บกลับบ้านก่อนเวลาเลิกงานแบบนี้ มันเรียกว่า หมาหวงก้างชัดๆ

และด้วยความสนิทสนมกันมาตั้งแต่จำความได้ มารุตพอจะเดาแววตาที่กำลังจ้องมองมาของลูกพี่ลูกน้องตัวเองออก มันกำลังโกรธถึงขั้นโมโหด้วยซ้ำ คงจะหึงและก็คงจะห่วงของเอามากๆ เขาเองคงไม่มีปัญหา อย่างมากก็คงถูก-พี่ชายมันเตะให้สักทีสองที คนที่น่าเป็นห่วงคงหนีไม่พ้นแม่สาวใช้คนงาม ไม่รู้ถ้าเขากลับเจ้าหล่อนจะถูกหักเงินเดือนหรือไม่ก็คงถูกให้ทำอย่างอื่น ซึ่งเขายังไม่รู้ความสัมพันธ์ระหว่างสองคนนี้ไปถึงไหนต่อไหน

เป็นเพราะมารุตเผลอส่งสายตาเหลือบมองเจ้าของสาวใช้คนงามตัวจริง ขวัญฤทัยจึงได้จังหวะ เธอรีบดันตัวเองให้พ้นจากพันธนาการได้สำเร็จ สีหน้าเธอแสดงออกถึงความไม่พอใจ ปากเตรียมจะเอ่ยต่อว่า ร่างสูงของเจ้านายก็เดินเอื่อยเข้ามา

ขวัญฤทัยแปลกใจ เพราะถ้าดูจากเวลา ตอนนี้เขาน่าจะยังต้องนั่งทำงานอยู่ไม่ใช่หรือไง?

“ขอโทษที่เข้ามาขัดจังหวะ...พอดีว่าหิวน้ำเลยจะเข้ามาเอา”

ขวัญฤทัยก้มหน้าหนี รับรู้ได้ถึงรังสีอำมหิตแผ่กระจายออกมาจากตัวเขา อย่าบอกนะว่าเจ้านายกำลังเข้าใจเธอกับคุณมารุตผิด แต่จะว่าไปความเข้าใจของเขาจะผิดหรือถูก มันก็ไม่เห็นจะเกี่ยวอะไรกับเธอด้วยสักหน่อยเพราะว่าเรื่องนี้ถือเป็นเรื่องส่วนตัว ไม่เห็นจะเกี่ยวอะไรกับเขา ขวัญฤทัยจึงหมุนตัวเดินสวนเจ้านายหนุ่มออกมาจากห้องครัว ทำงานของตัวเองต่อโดยละความสนใจทั้งคนพี่คนน้อง

เธอยังต้องขึ้นไปเก็บเสื้อผ้าในห้องเจ้านายลงมาใส่เครื่องซัก เสร็จแล้วยังต้องเตรียมทำอาหารเย็น แล้วก็รดน้ำต้นไม้ งานบ้านต้องทำจิปาถะ ขวัญฤทัยจึงจมจ่อกับงานตัวเองมากกว่าจะให้ความสำคัญกับเจ้านาย

“กลับบ้านแต่หัววันเลยนะ-พี่ชาย...”

มารุตหัวเราะขบขันชอบใจอยู่ลึกๆที่เห็นแม่บ้านสาวคนงามไม่แสดงอาการกลัว-พี่ชายของเขาจนหงอ เขาเอี้ยวตัวสูงหลบให้-พี่ชายเดินเอื่อยๆเข้ามาด้านใน ออสตินเพียงปรายตามอง-แมวขโมยพร้อมเดินมาจนถึงตู้เย็น

“ก็นี่บ้านกู...”

----------------------------------
สามารถเข้าอ่านนิยายต่อได้ตามลิงค์ด้านล่างนี้เลยนะคะ
สารบัญ /ลำดับตอน

ชื่อตอน

กนกรส 27 ก.พ. 67 เวลา 08:55 น.

271

views

(นิยายมีebook) แม่บ้านรสแซ่บ

รายชื่อผู้ถูกใจกระทู้นี้ คน

แสดงความคิดเห็น

บทความที่คนนิยมอ่านต่อ