ช่วยรีวิวนิยายให้หน่อยนะครับ

อืม ก็ -เราก็วิจารณ์ไม่เก่งด้วยดิ 555 แต่พวกคำเชื่อมระวังอย่าใช้มากเกินไปจนมันซ้ำ เช่น บรรทัดแรกเลย คำว่าเพราะติดๆกัน พยายามอย่าใช้มากเกินไปเดียวอ่านแล้วจะสะอึก อันนี้ก็แล้วแต่คนนะ นี่คือความคิดเห็นส่วนตัวของผม ลองพยายามหาคำอื่นมาทดแทนดู

' ณ ตระกูลหลิน 1 ใน 5 ตระกูลใหญ่ของประเทศไทยและเป็นตระกูลที่ทรงพลังที่สุด ใน 5 ตระกูลใหญ่ ไม่สิต้องบอกว่าเคยเป็น เพราะตอนนี้ตระกูลหลินอยู่ในอันดับสุดท้ายของทั้ง 5 ตระกูลแล้ว เพราะหลังจาก...บลาๆๆ '

ลองเปลี่ยนคำอื่นมาแทนสักหน่อย

' ณ ตระกูลหลิน 1 ใน 5 ตระกูลใหญ่..........ไม่สิต้องบอกว่าเคยเป็น ปัจจุบันตระกูลรินรั้งท้ายทั้ง 5 ตระกูล หลังจากจากประมุขคนก่อนหลินเสวียนเสียชีวิตลง...บลาๆๆ ก็ว่าไป '

สำหรับผมคำเชื่อมจำเป็นนะแต่อย่าใช้เยอะเกินไป และก็ระวังเรื่องคำซ้ำ

แนะนำอะไรไม่ได้มาก สู้ๆนะ

โปรยเหมือนสารคดีอวกาศ ไม่ได้บอกอะไรเลย เคว้งคว้างมาก ค้นหา "วิธีเขียน logline" แล้วไปศึกษาเอาเอง

รู้สึกว่าอ่านยาก ไม่มีเริ่มเรื่องดำเนินเรื่อง มาถึงก็ซัดกันแบบคนอ่านไม่รู้สี่รู้แปด จับเส้นเรื่องไม่ได้

อธิบายแล้วเหรอ? นั่นละที่อ่านไม่รู้เรื่อง

เริ่มเรื่อง แสดงปมปัญหาของตัวละคร ปมระหว่างตัวละคร แสดงออกมาให้คนอ่านคิดตามว่าตัวละครมันต้องแก้ปัญหาแบบไหน

ดำเนินเรื่องแสดงวิธีที่ตัวละครแก้ปัญหา แก้ตามที่คนอ่านคิดหรือแก้ด้วยวิธีอื่น มีจังหวะพลิกผันที่คาดไม่ถึงจากตัวละคร

โดยสรุปผมรู้สึกว่าวิธีเล่าของคุณ ผมอ่านไม่รู้เรื่อง อาจจะเป็นปัญหาของผมเอง ถ้ามั่นใจว่ามันดีแล้วก็ข้ามคอมเม้นผมไปเถอะ

1.คำโปรยกว้างมาก ไร้จุดหมาย อธิบายเอาให้เข้าใจสั้นๆ โลกถึงจุดวิกฤติแล้วยังไงต่อ?

2.การบรรยายไม่มีปัญหา ติดคำว่า “แต่” หนักมากเลย สะสมคำศัพท์ คำเชื่อมอื่นๆ จะดีมาก

3.ต้นเรื่องยัดเยียดข้อมูลเกินความจำเป็นอย่างเรื่องของตระกูลหนึ่งมีกี่คน ถ้าค่อยๆ เปิดตัวละครให้รู้จัก เราจะจำได้ว่าคนนี้สำคัญกับตัวละครหลักยังไง

4.บทสนทนา เริ่มไม่แน่ใจอยู่เซ็ตติ้งนิยายจีนยุคไหนกันแน่ เห็นว่าปี3024 โบราณก็ไม่ใช่ โลกอนาคตก็ไม่เชิง เช่น ขอรับ ครับ ค่ะ ท่านประมุข มันมั่วไปหมดแล้ว

5.ตัวเลข บรรยายเป็นภาษาไทย เช่น 3-4 ก้าว 5คน เห็นละปวดใจ คำไหนมีตัวเลขจะใส่เลขอารบิกทุกตัวไม่ได้

อ่านแล้วเห็นแรงบันดาลใจมาจากนิยายหลายเรื่องมายำรวมใส่กันจนมั่ว มันเลยกลายเป็นนิยายพันธุ์ทางที่ไม่มีความโดดเด่น และเลือกเหตุการณ์มาเล่าได้ไม่น่าประทับใจ ทำให้มัดใจคนอ่านไม่ได้

พอพูดถึงฉากต่อสู้เหมือนซ้ำเติมให้นิยายดรอปลงอีก การบรรยายฉากต่อสู้ไม่ผ่านครับ ส่วนลูกหลานในตระกูลรู้วิธีฝึกปราณยุทธ์และลมปราณ พอเอามาต่อสู้กัน มวยไทย กลายเป็นมวยแก้ทาง ตกลงปราณยุทธ์และลมปราณทำอะไรได้บ้าง (ธาตุทั้ง 7 ไม่รู้จะเอาไปใช้ยังไง แต่เขียนแปะไว้ก่อนเผื่อเอาไปต่อยอด)

นิยายขาดเอกลักษณ์ คาแลคเตอร์ตัวละครหลักจืดชืดเกินไป นึกว่าจะกล้าบ้าบิ่นถึงสู้ไม่ได้แต่ก็มีไหวพริบ ประมาณเล่งฮู้ชงกระบี่เย้ยยุทธจักร

อ่านเลยตอนที่ 6 ไปถึงรู้ว่า เนื้อเรื่องไม่ใช่นิยายจีนยุคโบราณ มันเป็นโลกที่รวมเทคโนโลนีสมัยใหม่ที่ยังเหลืออยู่ ดันไปจำภาพตรงเวลาผ่านไป 1,000 ปี สรุปมีรถยนต์ใช้ นำไปพิจารณาด้วยนะครับ ว่าเขียนยังไงให้คนอ่านงง

-รอยแยกเกิดขึ้นได้ยังไง

-อมนุษย์คืออะไร และเกิดขึ้นมาได้ยังไง ทำไมถึงมีสติปัญญา

-เทคโนโลยีหายไปไหน ไม่ว่าปืน ระเบิด ขีปนาวุธ หรือแม้แต่นิวเคลียร์

-ทำไมจีนถึงได้ครองประเทศไทย คนไทยหายไปไหน

-ความเกี่ยวข้องของธาตุในตัวแต่ละคน เกี่ยวข้องกับสายเลือดไหม

-เป็นถึงผู้นำตระกูลแต่ทำไมไม่รู้สึกถึงอำนาจ ควรจะออกคำสั่งไปเลย การวางอำนาจอะ ถ้าคุมคนไม่ได้ก็ควรล่มสลายไปซะ

-ตัวละครแต่ละตัวจืดชืด สิ่งเดียวที่รู้คือชื่อ กับอายุของตัวละครบางตัว

ควรจะเพิ่มลักษณะเด่นให้น่าจดจำ อย่างถ้าพูดถึง หมวกฟาง ก็ต้องลูฟี่ไม่ก็ชาวไร่ชาวสวน ซันจิคิ้วม้วน โซโลสามดาบ แบบนี้จะทำให้ตัวละครดูมีมิติมากขึ้น

และการตัดสินใจและการกระทำของตัวละครจะบ่งบอกถึงนิสัย

**อันนี้สำคัญเลยนะครับ เพราะเรารู้เรื่องผ่านการอ่านไม่ใช่ภาพ**

เพราะฉนั้นการยัดตัวละครเข้ามาเยอะๆ มันทำให้อธิบายได้ยาก

-ทั้งยังกลับไปใช้ภาษาโบราณอีก ผลของปราณยุทธ์ทำให้วิวัฒนาการคนย้อนกลับหรือไงครับ

-เหตุที่เพียงแค่ถามพ่ออยู่ไหนทำไมปล่อยให้ลูกฝึกกันเอง ทำไมถึงต้องรู้สึกโกรธด้วย

ทั้งๆที่ไม่ได้ดูถูกอะไรเลย

-แล้ว-สองคนนั้นมาทำไม ถ้าจะมาหาผู้อาวุโส มือถือครับ โทรไป ไม่ก็ส่งข้อความ

-แล้วมาถึงก็มาหาเรื่องเลย นี่อยู่ตระกูลเดียวกันจริงปะเนี่ย เพราะเท่าที่ผมอ่านคือตั้งใจมาหาเรื่องชัดๆ ผมว่าผมรู้สาเหตุละทำไมตระกลูที่ยิ่งใหญ่ถึงได้เป็นแบบนี้

-การประลองยุทธ์ต้องถามผู้ใหญ่ไหม

-ไม่แปลกใจเลยทำไม

-แล้วมวยไทยที่คือยังไง เพราะเท่าที่อ่านเอามาแต่ชื่อเฉยๆ ไหนศอก ไหนเข่า ที่เป็นอาวุธเด่นๆ

ไม่ใช่ว่าแค่ต่อยหน้าได้ก็เป็นมวยไทยนะ

(อ่านถึงตอนที่ 4)

- ผมเป็นคนนึ่งที่ไม่ค่อยถูกใจกับการเปิดเรื่องแบบเล่าเท่าไหร่ คือแบบ ที่เราเป็นคนเล่าว่าเรื่องนี้มันเป็นยังไงอะคับ ผมว่ามันควรเป็นการเล่าผ่านปากตัวละครหรือให้ตัวละครเนียนๆ เล่าไปดีกว่า คือมาถึงคุณก็เริ่มเรื่องได้เลย แล้วระหว่างทางคุณก็อาจให้ตัวละครพูดกันไปมา แล้วไปเข้าเรื่องรอยร้าว เรื่องหายนะ อะไรนั่น แล้วก็คอยลงรายละเอียดตรงนั้นอีกที ผมว่าแบบนี้น่าจะดีกว่านะคับ

- สิ่งนึงที่ผมว่าทุกคนควรทำคือการ "คุมโทน" คับ คือผมไม่แน่ใจนะว่าคุณวางแผนอะไรไว้ไหม แต่ตระกูลคนจีนที่มาอยู่ไทยมานานแล้ว ก็ควรมีชื่อไทยไหมคับ หรือว่ายังไง อีกอย่างคือ ผมว่ามันไม่ค่อยเมคเซ๊นต์นะที่สิ่งๆ นึงที่เกิดขึ้นทั่วโลกจะถูกเรียกด้วยชื่อเดียว แถมเป็นชื่อจีนอีก อะไรแบบนี้อะคับ การคุมโทนคือการคุมสภาพแวดล้อมต่างในเรื่อง ไม่ให้มันดูแหวกจนเกินไป เรื่องนี้เกิดในช่วงไหนโลกเป็นยังไง โลกในยุคนั้นคนพูดกันยังไง คำไหนมีใช้ไม่มีใช้ อันนี้ก็เช็คดีๆ นะคับ

- คำผิดมีบ้างประปราย อันนี้แก้ได้คับไม่ได้มีปัญหาอะไรมาก อย่าง "นานา" เขียนแบบนี้นะคับ ไม่ใช่ "นาๆ" อันนี้คุณอาจไม่รู้จริงๆ เพราะมันเป็นหนึ่งในคำยกเว้นไ่ม่กี่คำ ใช้พวกตัวช่วยเช็คคำดูก็ได้คับ