ขอคำแนะนำทีครับ

สวัสดีครับ ผมไม่มั่นใจว่าการขอคำแนะนำที่นี่เป็นเรื่องที่ถูกต้องหรือเปล่า ถ้าผิดพลาดยังไงต้องขอโทษด้วยครับ แต่ผมจนปัญญาแล้วจริงๆ

ต้องเท้าความก่อนว่าตัวผมเป็นเด็กต่างจังหวัด บ้านของผมนั้นอยู่ในบริเวณคาบเกี่ยวกับอุทยานแห่งหนึ่งในจังหวัดเพชรบุรี ตัวบ้านนั้นเป็นบ้านไม้ครึ่งหนึ่งคอนกรีตครึ่งหนึ่ง เราใช้เครื่องปั่นไฟกับตะเกียงน้ำมันในตอนกลางคืน ตัวบ้านนั้นค่อนข้างโดดเดี่ยวและอยู่กลางป่า ผมต้องเดินเท้าหนึ่งชั่วโมงเพื่อไปขึ้นรถที่ถนนลูกรังที่ใกล้ที่สุดในการเข้าตัวเมืองรวมถึงไปโรงเรียน ดังนั้นไม่ต้องพูดถึงสัญญาณมือถือหรืออินเทอร์เน็ต แทบจะเรียกได้ว่าที่บ้านของผมนั้นถูกตัดขาดจากโลกภายนอกโดยสิ้นเชิง ผมต้องใช้คอมพิวเตอร์ในห้องคอมของโรงเรียนในการโพสต์เรื่องราวเหล่านี้ของผม

ขอโทษที่เท้าความนานครับ แต่คุณต้องรู้เรื่องบ้านของผมก่อนที่จะฟังเรื่องราวต่อไป เรื่องของเรื่องก็คือในช่วงสุดสัปดาห์ที่ผ่านมาพ่อแม่ของผมได้กลับบ้านปู่ย่าในช่วงสงกรานต์และจะกลับมาอีกทีในสัปดาห์ต่อไป อันที่จริงปกติแล้วผมกับน้องจะต้องไปด้วย แต่เนื่องจากน้องของผมมีแข่งทักษะวิชาการในช่วงหลังวันหยุดสงกรานต์ ผมที่เป็นพี่คนโตจึงต้องอยู่บ้านกับน้องไปโดยปริยาย

เรื่องเริ่มขึ้นในช่วงวันสงกรานต์ที่ผ่านมา แถวบ้านของผมมีฝนตกหนักในช่วงเย็น ผมไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะมรสุมหรือเป็นเพราะสภาพอากาศ แต่ฝนนั้นจะตกอย่างแน่นอนในช่วงหลังหกโมงเย็นเป็นต้นไป และจะหยุดตกในช่วงเกือบเที่ยงคืนเป็นอย่างต่ำ

 ในคืนวันหยุดแรกของสงกรานต์ ผมกับน้องกลับถึงบ้านในช่วงหัวค่ำ เรารีบวิ่งหนีฝนกลับเข้าบ้าน ตอนที่กำลังรออาบน้ำต่อจากน้อง ผมก็สังเกตว่าหมาที่เลี้ยงไว้นั้นไม่อยู่ในบ้าน โดยปกติเราจะปล่อยมันวิ่งเล่นอยู่ด้านนอก และเอามันเข้าบ้านในช่วงเย็น ดังนั้นผมจึงลองไปเปิดประตูหน้าดูและคิดว่าจะเห็นหมาของผมนอนหลบฝนอยู่บนชานหน้าบ้าน

ผมโล่งใจเมื่อพบว่าหมาของผมรีบพุ่งตัวเข้าบ้านผ่านช่องว่างบนประตูที่ผมเปิดอ้าไว้ในทันที 

จนกระทั่งผมพบว่าไม่ใช่แค่หมาของผมเท่านั้นที่หลบฝนอยู่บนชานด้านนอก

ผมไม่มั่นใจว่ามันคือเลียงผาหรือเก้ง แต่มีพวกมันอยู่สามตัวด้านนอก และพวกมันรีบเบียดตัวผ่านประตูเข้ามาในระหว่างที่ผมกำลังตกใจอยู่

ฝูงเก้งรวมถึงหมาของผมกระจุกตัวกันอยู่ตรงมุมห้องนั่งเล่น เปียกปอน ตัวสั่น และทุกตัวล้วนจ้องมองมาที่ผมซึ่งกำลังตะลึงงันอยู่กับประตูที่เปิดอ้า

พวกมันไม่ได้จ้องผมหรอก

แม้ตอนที่ผมปิดประตูและวิ่งไปหาน้องที่เพิ่งออกมาจากห้องน้ำอย่างตื่นตกใจ

พวกมันกำลังมองไปที่ประตูหน้าบ้าน

แน่นอนว่าผมเคยเห็นสัตว์ป่ามาก่อน ในพื้นที่อุทยานนี้มีสัตว์ป่าอยู่หลากหลายสายพันธุ์ แต่ผมไม่เคยเห็นพวกมันพยายามที่จะเข้ามาในแหล่งอาศัยของมนุษย์แบบนี้มาก่อน

และแน่นอนว่าถ้ามันเกิดขึ้นเพียงครั้งเดียวผมก็คงไม่คิดอะไร

วันต่อมา หลังจากที่ผมเปิดประตูปล่อยให้ฝูงเก้งวิ่งลับหายกลับเข้าป่าไป ในตอนเย็นวันนั้น ผมกลับมาบ้านและพบว่ามีชะนีสองตัวกับลิงเสนอีกตัว พวกมันกอดกันกลมอยู่มุมห้อง ผมคิดว่าพวกมันเข้ามาทางหน้าต่างบนชั้นสองที่น้องผมเผลอเปิดทิ้งเอาไว้ นั่นอาจจะฟังดูแปลกๆ แต่ตอนผมอาบน้ำ มีนกตัวหนึ่งพยายามบินชนกระจกห้องน้ำอย่างเอาเป็นเอาตาย จนผมต้องเปิดหน้าต่างให้มันเข้ามา ผมคิดว่ามันเป็นเหยี่ยว แต่ไม่แน่ใจว่าสายพันธุ์อะไร มันกางปีกอย่างข่มขู่จนขนนกปลิวว่อนอยู่ที่มุมห้องขณะจ้องมองไปที่หน้าต่างห้องน้ำเป็นตาเดียว

ไม่ใช่แค่สัตว์ตัวใหญ่ สัตว์ตัวเล็กที่พยายามหาทางเข้ามาในบ้านของผมก็มีเช่นกัน ทั้งกบ, แมวดาว หรือพวกผีเสื้อกลางคืนตัวใหญ่ พวกมันดูเหมือนจะหาทางเข้ามาในบ้าน จับกลุ่มชุมนุมกันอยู่ที่มุมห้องคนละมุม จากนั้นก็เฝ้ามองไปที่ประตูหรือหน้าต่าง

ที่แปลกที่สุดก็คือแมลง ในช่วงหลังมีฝูงแมลงเม่าบินมาตอมไฟจำนวนมาก จนผมต้องปิดผ้าม่านให้สนิทก่อนเปิดตะเกียง จริงอยู่ที่แมลงเม่าจะออกมาเล่นไฟในตอนที่ฝนตก แต่ผมก็ไม่เคยเจอแมลงเม่าในจำนวนมหาศาลขนาดนี้มาก่อนเช่นกัน (ผมเคยวางตะเกียงทิ้งไว้ก่อนเข้าไปอาบน้ำ และเมื่อกลับออกมาก็ต้องตกใจเมื่อพบว่าห้องมืดสนิท ใช่ครับ ตะเกียงทั้งอันถูกแมลงเม่าเกาะจนไม่มีที่เหลือให้แสงส่องลอดออกมาเลยแม้แต่นิดเดียว)

ผมเข้าใจว่าผมฟังดูเหมือนคนบ้าหรือเสียสติ แต่ปกติมันไม่เป็นแบบนี้ ที่บ้านของผมเคยเจอมรสุมและพายุฝนที่หนักกว่านี้มาแล้ว แต่ไม่เคยมีครั้งไหนที่สัตว์ป่าจะพยายามเข้ามาหลบฝนในบ้านของผมแม้แต่ครั้งเดียว

ฟางเส้นสุดท้ายของผมเกิดขึ้นเมื่อวาน มันเป็นวันที่ผมปิดประตูหน้าต่างทุกบานอย่างมิดชิดและเข้านอนตั้งแต่หัววัน ผมกับน้องตื่นขึ้นมากลางดึกเมื่อได้ยินเสียงเอะอะดังมาจากประตูหน้าบ้าน

เมื่อผมเดินไปถึงห้องนั่งเล่นก็พบว่าทั้งประตูหน้าและข้าวของในห้องกระจัดกระจาย กำแพงไม้แตกหักและประตูก็หลุดจากวงกบ สายฝนสาดเข้ามาตามรูโหว่ที่เคยมีประตูอยู่

มีช้างตัวหนึ่งยืนอยู่ตรงมุมห้อง รายล้อมไปด้วยสัตว์ขนาดเล็กอื่นๆทั้งเก้ง, กวาง, จิ้งจอก และผมไม่แน่ใจนัก แต่น้องของผมบอกว่ามีหมีหมาอยู่ในกลุ่มนั้นด้วย

ช้างเชือกนั้นน่าจะยังมีอายุไม่มากนัก ผมอาจจะเรียกว่ามันเป็นลูกช้างก็ได้ สภาพของมันดูไม่ดีสักเท่าไหร่นัก ผมเห็นบาดแผลที่ข้างลำตัวของมัน เห็นรอยเลือดที่ไหลลงมาบนพื้น เห็นหูที่ขาดวิ่นไปข้างหนึ่งของมัน

รอยแผลบนข้างลำตัวของมันนั้นดูเหมือนเกิดจากคมเขี้ยวของสัตว์นักล่า ทว่ารอยแผลนั้นเปิดกว้างและมีขนาดยาวเกินกว่าที่จะเป็นรอยแผลจากสัตว์นักล่าทั่วไปในอุทยานนี้ ผมยอมรับว่าผมไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญทางด้านนี้ แต่ผมไม่คิดว่าคมเขี้ยวของเสือจะมีขนาดใหญ่ได้แบบนี้แน่นอน (หลังจากค้นคว้าข้อมูล ผมพบว่าเป็นไปได้ที่บาดแผลอาจจะเกิดจากกระทิงหรือวัวแดง แต่ทั้งสองสายพันธุ์ไม่ใช่นักล่าดุร้าย)

ช้างเชือกนั้นตายในตอนเช้าวันรุ่งขึ้น ผมแจ้งเจ้าหน้าที่อุทยานและเล่าเรื่องให้พวกเขาฟังไปแล้ว พวกเขาสงสัยอยู่ว่าผมกับน้องอาจพยายามกักขังสัตว์ป่า แต่ร่องรอยที่ประตูช่วยแก้ต่างให้กับผมว่าเป็นช้างตัวนี้ที่พังเข้ามาเอง 

แน่นอนว่าพวกเขาดูเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง ผมไม่โทษพวกเขาหรอก ผมพยายามเสิร์ชหาคำตอบให้กับปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นกับผม และถึงแม้จะมีเรื่องราวการเคลื่อนย้ายถิ่นฐานอย่างกะทันหันในตอนที่เกิดภัยพิบัติ แต่มันก็ไม่ได้ตรงกับสิ่งที่เกิดขึ้นที่บ้านของผมเลยแม้แต่น้อย แน่นอนว่าพวกเพื่อนๆของผมที่โรงเรียนก็ไม่เชื่อผมเหมือนกัน พวกเขาคิดว่าผมพยายามแต่งเรื่องสยองมาหลอกพวกเขา

ยังเหลือเวลาอีกเกือบอาทิตย์ก่อนที่พ่อแม่ของผมจะกลับมา ในขั้นต้นผมยังไม่แจ้งเรื่องนี้ให้ครอบครัวของผมฟัง ผมไม่อยากบอกพวกเขาในสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนที่ผมจะรู้แน่ว่าสาเหตุมาจากอะไร วันนี้ในขณะที่ผมกำลังพิมพ์เรื่องราวของผมอยู่ ผมได้ทำการจ้างช่างให้มาทำการซ่อมแซมบ้านในวันรุ่งขึ้น นอกจากนี้ผมได้ขอให้กลุ่มเพื่อนๆของผมอีกสี่คนไปค้างที่บ้านของผมในคืนนี้เพื่อเป็นการยืนยันเรื่องราวที่เกิดขึ้น 

หากใครเคยเจอเรื่องราวแบบนี้หรือมีคำแนะนำ รบกวนช่วยผมทีนะครับ

ผมไม่รู้ว่าควรเอาเรื่องนี้ไปปรึกษาใครแล้ว