ใครเคยบ้างแก้ไขนิยายตัวเองซ้ำไปมา
ตั้งกระทู้ใหม่
ใครเคยมีความรู้สึกอย่างงี้บ้างไหมครับ ถึงจะเขียนพร็อตโดยสำเขปแล้วแต่บ้างครั้งก็อยากแก้บทบรรยายใหม่
แถมพวกคำผิดถึงมั่นใจว่าตรวจทานดีแล้วพออ่านก็มักจะเจอสักคำสองคำเลยต้องไปแก้ทันทีเลย
เลยอยากรู้ว่านักเขียนทุกท่านเป็นกันบ้างไหมครับ
หรือผมเป็นพวกคิดมากไปเองนะ ฮ่าๆๆ
8 ความคิดเห็น
เรียกว่าฝีีมือยังไม่คงที่จะดีกว่า สำหรับเรามันเหมือนเป็นแค่การแก้ดราฟ ดังนั้นจนกว่าคุณจะพอใจในผลงานก็อย่างเพิ่งลง ไม่งั้นจะได้แก้แล้วอัปเดตไม่จบไม่สิ้น นักอ่านไม่ได้มีเวลามาตามอ่านทุกดราฟของคุณ ยิ่งแก้ถี่เท่าไรคนที่เคยอ่านก็จะยิ่งเบื่อเท่านั้น แต่ในทางกลับกัน ยิ่งเราแก้วนไปมากเท่าไรฝีีมือเราก็จะดีขึ้นมากเท่านั้น
สนับสนุนให้แก้วนไปเรื่อยๆ แต่อย่างเพิ่งอัปค่ะ
แก้จนเราตกตะกอนและพอใจในงานนั้นอย่างน้อยสักสัปดาห์นึงแล้วค่อยลงก็ยังดี
ไม่เป็น เพราะรีไรต์หลายรอบกว่าจะอัพ
จะมีก็แต่พวกคำผิดนี่แหละที่วกกลับมาแก้บ้าง เพราะบางทีอ่านเยอะๆ มันก็เบลอๆ หลุดรอดสายตาไปแบบเจ็บใจสุดๆ
ทุกวันนี้เขียนลงสมุดหนึ่งรอบก่อน พอพิมพ์มันก็จะเกลาไปในตัวค่ะ
จากนั้นก็อัป แต่บางครั้งก็เคยพิมพ์แล้วลงเลยค่ะ แต่จะมีตรวจดูคำผิดอีกรอบ
ทว่าพอทำอีบุ๊ก จะทั้งเกลาและแก้ค่ะ
กว่าจะอัพก็ตรวจหลายรอบแล้วเลยไม่มีอาการแบบนั้น ส่วนใหญ่จะมาเกลาสำนวนตอนจะทำอีบุ๊คเลยมากกว่าค่ะ
กว่าจะปล่อยออกมาตอนหนึ่ง นั่งเขียนนั่งแก้อ่านทวนไม่ต่ำกว่า 20 รอบ จนมั่นใจแล้วถึงลงนิยาย แต่นิยายที่จะลงต้องมีนิยายตอนอื่นตุนเก็บเอาไว้ก่อนอย่างน้อย 3 - 5 ตอน ไม่ควรลงนิยายที่ด้นสด หรือไม่มีเก็บสำรองไว้ เผื่อเกิดลังเลแล้วแก้งานจะได้ไม่กระทบงานเขียนที่ลงไปแล้วก่อนหน้านี้ เพราะไม่งั้นคนอ่านจะบ่นเอา ตกลงจะเอายังไงแน่
ปกตินะ นักเขียนก็เหมือนคนเป็นOCD กลับมาอ่านงานตัวเองใหม่ก็ต้องแก้ใหม่ทุกรอบไม่มีความสมบูรณ์แบบหรอก แก้โน้น เพิ่มนี่ ลดนั่น เป็นปกติ ขนาดวางขายไปแล้ว อย่างe-bookเรายังเข้าไปแก้อัพใหม่เป็นครั้งคราวเลย (rewrite) นี่ก็เพิ่งไปขุดนิยายตัวเองเมื่อ10กว่าปีก่อนมารีไรท์ใหม่ เวลาผ่านคนเขียนโตขึ้น สำนวนภาษามันจะเปลี่ยน รวมถึงบางส่วนที่มันอ่านแล้วดูตกยุคเราก็ปรับแก้ ให้มันดูร่วมสมัยขึ้น เหมือนคนซื้อได้กำไรอยู่นะ ซื้อไปแล้ว อัพแพทช์ฟรีตลอดชีพ
ตอนนี้ก็เป็นอยู่ค่ะพอกับมาอ่านซ้ำทำไมเนื้อเรื่องที่เขียนมันแปลก ๆ 555 แก้ไปหลายรอบจนท้อกลายเป็นมาตอนนี้กับคิดเนื้อเรื่องไม่ออกพิมพ์ไปมาก็ลบออกปวดหัวไปหมดแล้ว
เป็นคนที่แก้งานบ่อย เถียงกับตัวละครบ้าง แก้วน ๆ บทพูด บทบรรยายบ้าง ก็เลยต้องแน่ใจแล้วถึึงลง อย่างน้อยก็ต้องมั่นใจเรื่องคำผิดว่าไม่มี ถึงจะมีก็น้อยมาก ๆ สุดท้ายก็เลยเขียนเองอ่านเองเพราะขี้เกียจแก้งาน เขียนระบายไม่ต้องไปกังวลความสมบูรณ์เพื่อให้คนอื่นอ่านลื่นไหล ก็มีความสุขดีนะ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?