ใครเคยตื่นเต้นกับนิยายของตัวเองบ้างครับ

ของเราคือแบบ อยากเขียนฉากนี้ในนิยายของเรา เมื่อไหร่จะถึงตอนนั้น เราอยากเขียนฉากนี้มากๆ

เป็นเหมือนกันเลยจ้า! ความรู้สึกเป็นแบบนั้นจริงๆ ของทางนี้จะประมาณว่า อยากให้นักอ่านเห็นฉากนั้นมากๆ เพราะมันเจ๋งจริงๆ แทบไม่เชื่อเลยว่าตัวเองจะกลั่นอะไรแบบนั้นมาได้

บ่อยครับ ยิ่งช่วงเขียนใหม่ๆ ยิ่งอิน แต่ก็ต้องมานั่งน้ำตาตกในที่ฉากนั้นไม่มีคนอ่าน อุแง

เป็นเหมือนกันเเน่นอนค่ะ มีหลายฉากมากที่อยากให้นักอ่านมาเห็น เเต่ตอนนี้ต้องรอให้นักอ่านมีเวลามาอ่านหลายๆตอนยาวๆที่เเต่งไปอยู่ค่ะ ยิ่งฉากน้ำตาดันจะน้ำตาร่วงซะเอง งงเเปปเลยค่ะ 555 เเบบตกลงจะให้เรานักเขียนหรือทางนักอ่านร้องไห้กับฉากนั้นกันละคะเนี่ย

เป็นเหมือนกันครับถึงแม้ตอนนั้นจะอยู่ห่างไกลไปสักร้อยตอนก็ตาม ก็ยังมีกำลังใจเขียนไปให้ถึงให้ได้ครับ

เหมือนกันเลยค่ะ บางทีคิดล่วงหน้าไปไกลมากๆ แบบเขียนเล่ม 1 อยู่ แต่คิดฉากนั้นที่จะอยู่ราวๆเล่ม 3 ได้ ก็สนุกนำหน้าละ

ตื่นเต้นค่ะ

ล่าสุดคือคิดคำพูดเจ๋งๆ ให้ตัวละครได้ ก็อยากจะอวดคนอื่นแล้ว

แต่อีกไกลกว่าจะจบ 5555555

เชื่อว่าหลายคนเป็นเลยครับ แต่ติดที่ยังต้องเขียนอีกหลายสิบตอนเลยกว่าจะถึงฉากในหัว 555

ตื่นเต้นตลอด แต่คนอ่านไม่ตื่นเต้นด้วย