อยากรู้ว่า นวนิยายของพวกคุณ ใช้แบบ pov แบบไหน

แล้วแต่เรื่องที่เล่า ถ้ามันอยุ่รอบตัวเอกใช้ 1 หรือ 3 ก็ได้ ถ้ามันต้องพูดถึงปมของหลาย ๆ คนก็จะใช้ 3

ใช้ทั้งมุมมอง 1 และ 3 ร่วมกัน

ใช้ทั้งมุมมองบุคคลที่ 1 และ 3 ครับ ขึ้นอยู่กับว่าเรื่องนั้นอยากถ่ายทอดอารมณ์ในแบบไหนให้คนอ่านเข้าใจ

เราชอบเขียนบุคคลที่สาม มันบอกกิริยาของตัวละครให้นักอ่านได้คิด กลับกัน บุคคลที่หนึ่งจะรู้เรื่องในหัวตัวละครที่เราสิงเลย ซึ่งมันจะบอกหมด เราว่ามันน่าเบื่อ

ตัวอย่าง บรรยายตัวละครอยู่คนเดียวแล้วปวดฉี่ บุคคลที่หนึ่ง ทันทีผมก็ปวดฉี่ จบ บุคคลที่สาม ระหว่างที่เดินอยู่นั้น ตัวเอกก็หยุดนิ่ง หน้าเขียวปัด งอตัวลงนำมือกุมเป้า แล้วบิดซ้ายบิดขวา พร้อมมองมายังป้าย คล้ายหาบ้างสิ่งอย่างร้อนรน

บุคคลที่สาม เข้าใจยากกว่า แถมเว่อวังผิดธรรมชาติ แต่นักเขียนจะได้อารมณ์ คำที่มากขึ้น และไม่ดูเวิ่นเว้อ ซึ่งเป็นผลดีกับเรา อย่างไรเพื่อความรวดเร็วสะดวกง่าย บุคคลที่หนึ่งจะว่าเป็นทางเลือกที่ดีกว่า

โดยส่วนตัว ตอนแรกจะเขียนตรงๆ บุคคลที่หนึ่งไปก่อน แล้วมารีไรเปลี่ยนเป็นบุคคลที่สามในภายหลัง

อยากเล่าเป็นภาพรวม รวมถึงตัวเอกไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ = pov3

อยากเล่าจากมุมมองคนเดียวพอ เน้นติดตามชีวิตตัวเอก = pov1

อยากเล่าจาก pov1 แต่สลับตัวละครบ้าง = pov1 แต่อยากสลับตัวละครต้องขึ้นตอนใหม่

ผสมครับ บางครั้งทั้ง 1 และ 3 อยู่ในบรรทัดเดียวกันเลย

ผมใช้ทั้งหนึ่งและสามครับ อยู่ที่แต่ละตอนว่าอยากจะนำเสนอแบบไหน

ของผม มันเป็นการผสมผสานของบุคคลที่ 1 กับ 3 โดยใช้ 3 เป็นหลัก เรียกว่า มุมมองบุคคลที่ 3 แบบจำกัด ซึ่งหลักการคืิอ บรรยายแบบมุมมองบุคคลที่ 3 ปกติแหละ แต่มีการจำกัดมุมมองให้มันน้อย ไม่เป็นแบบมุมมองพระเจ้าที่รู้ทุกอย่าง แต่เป็นการซูมเข้าไปในมุมมองของตัวละครแต่ละตัว โดยจำกัดไว้ เช่น หนึ่งตอน เล่าผ่านตัวละครหนึ่งตัว ประมาณนี้ครับ ... กรณีศึกษาที่ชัดสุดคือ Game of Thrones ครับ