|
วัยรุ่นกับปัญหาเรื่องของความรักดูจะขาดกันไม่ได้ หนีกันไม่พ้น ยิ่งมารวมกับปัญหาชีวิตทั้งการเรียน การบ้านด้วยแล้ว ดูจะยุ่งเหยิงจนจับต้นชนปลายไม่ถูกเลย ความจริงวิธีมันอาจจะง่ายเพียงเรายอมรับว่ามีปัญหา จะได้หาทางแก้ไขกันได้ถูกต้อง พร้อมจะรับฟังปัญหาของพี่มิ้งหรือยังครับ ?
เมื่อไม่นานมานี้มีน้องคนหนึ่งกำลังมีปัญหา ได้มาปรึกษาพี่มิ้ง ปัญหาของเขาทั้งไม่ง่ายและไม่ยากที่จะแก้ไข อยู่ที่ความคิดของเจ้าของปัญหาล้วนๆ เพราะโดยทั่วไปแล้ว คนที่มักสร้างปัญหาให้กับเรา ก็คือตัวเรานั่นเอง บางปัญหาอย่างเช่นเรื่องของความรัก ที่เราเฝ้าถามเหตุผลว่า ทำไมเขาพูดอย่างนั้น ทำไมเธอทำอย่างนี้ ท้ายที่สุดแล้วเมื่อเราได้รู้คำตอบจริงๆ เรื่องมันอาจไม่จบก็ได้ แต่จะบานปลายใหญ่โต ไม่ก็กระตุ้นให้เราอยากถามคำถามในเรื่องอื่นๆ ต่อไปไม่รู้จักจบสิ้น แม้เรื่องราวที่เกิดขึ้นจะมาจากการกระทำของคนอื่น แต่บางกรณี ตัวเราเองก็มีสิทธิ์ที่จะไม่รับ หรือเดินผ่านทำเป็นไม่สนใจมันก็ได้
เมื่อยอมรับว่ามีปัญหาแล้ว ก็มาหาหนทางการแก้ปัญหากันดีกว่า เวลาคือตัวช่วยที่ดีอย่างหนึ่ง ไม่ต้องรอนานจนความจำเสื่อมหรอก แต่ถ้าเราอาศัยอยู่กับปัญหา โดยไม่ไปให้ความสำคัญกับมัน เวลาจะนำพาสิ่งต่างๆ หรือคนใหม่ๆ เข้ามาหาเรา สิ่งเหล่านั้นล่ะจะทำให้ความใหญ่ของปัญหาเล็กลง แล้วเมื่อเราชินเราก็ไม่เจ็บปวดโดยปัญหาอีกต่อไป การเบี่ยงเบนความสนใจ ก็ได้ผลเช่นกัน หาอะไรทำจนไม่มีเวลาว่างเศร้ากับ เพราะความจริงมีเรื่องต่างๆ มากมายให้ไปสนใจ ทั้งครอบครัว เพื่องฝูง หรือกิจกรรมโปรดยามว่าง กลไกสมองของคนเราไม่สามารถคิดเรื่องต่างๆ ได้พร้อมกัน ลองนึกถึงสถานที่ใดสถานที่หนึ่ง แล้วลองนึกอีกสถานที่หนึ่งไปพร้อมๆกัน จะรู้เลยว่าสามารถนึกได้ทีละสถานที่เท่านั้น ปัญหาต่างๆ เกิดจากการตีค่าของเจ้าของปัญหาทั้งนั้น มันอาจจะเป็นยักษ์ตัวโตหรือมดตัวจิ๋ว ก็ขึ้นอยู่กับคุณแล้วล่ะครับ ตัวปัญหา
|



48 ความคิดเห็น
ถูกต้องค่ะ
เราเป็นตัวปัญหาสำหรับตัวเอง
เมื่อเป็นตัวปัญหาแล้วก็จะต้องแก้ให้ได้ด้วย>w<
ใช่ๆ ทุกคนก็มีปัญหากันทุกคน เนอะๆ
ไม่ว่าเรื่องที่ผ่านเข้ามาจะเลวร้ายแค่ไหน
เราก็ต้องผ่านไปได้
ในดีย่อมมีเสีย
ในเสียย่อมมีดี
อยู่ที่ตัวเรา
ก่อนเคยอกหักก็คิดว่าจะลืมมันไม่ได้แน่นอน
พอผ่านมาจริงๆ ลืมมันไปละ...
เวลาเยียยาทุกสิ่ง :)
นอกเสียจากจะลองหงายฝ่าเท้าขึ้นดู (หาสาเหตุของปัญหา)
หรือไม่ก็ถอยหลังสักหนึ่งก้าว (ย้อนกลับไปดูต้นตอของปัญหา)
หรือไม่ก็ก้าวไปข้างหนึ่งก้าว (ก้าวผ่านปัญหานั้น เพื่อที่จะมองปัญหาได้ชัดขึ้น)
ชอบตรงนี้มากๆ >< ,, ขอบคุณค่ะพี่มิ้งค์
มันก็จริง !
ต้องใช้อริยสัจ 4
โตมาอยากดูคอนเสิร์ต ดูหนัง พ่อแม่ก็ให้เงินไปดู อยากได้อะไรซื้อได้ด้วยเงินเป็นส่วนใหญ่
เว้นแต่ความรักที่บางครั้ง เพราะความอยาก จึงเสียใจ รักคนผิด รักเขาเขาไม่รัก สารพัดปัญหา
ทำให้เด็ดหาทางออกในทางที่ผิด ส่วนใหญ่เพราะเพื่อนกับแฟน ลองนึกดูดีๆคนที่รักเรามากที่สุดคือพ่อแม่
ท่านเสียสละให้เราได้ทุกอย่าง เปลี่ยนความอยากที่ทำให้เราเสียใจเป็นอยากทำให้ท่านมีความสุข
เรียนจบ มีงานทำ ไม่เกเรก็พอ เรื่องเรียนไม่ต้องเครียดมากคนเราเก่งไม่เท่ากัน อย่างไรถ้าขยันสม่ำเสมอ
ผลออกมาอย่างไร ถือว่าทำดีที่สุดแล้ว
สู้ๆ^^
ปัญหาของเราตอนนี้
คือ ความขี้เกียจ
อ่านหนังสือ อ่ะดิ
555555555+
ตอนแรกเราก็เครียดอ่ะน่ะ ว่าแบบ
จะเข้าวิทย์-คณิต ไรงี้ ได้ไหม สุดท้ายเข้าได้
ก็โล่งสิ่ค่ะ ; )
555 5 +
ทุกปัญหาย่อมมีทางออกจ้า ^^
" เป้าหมายมีไว้พุ่งชน "
ทางออกจะดีมากหรือน้อย ขึ้นอยู่กับว่าเรามองปัญหาที่ต้นเหตุหรือปลายเหตุ
ใช่เลย..มีปัญหากับเพื่อน..ก็ตัวเองนั่นแหละที่ทำตัวเป็นปัญหาเลยเหมือนในบทความ..ทำไมเค้าพดแบบนั้น ทำไมเค้าแคร์เราน้อยลง และทำไม ทำไม ทำไม...ไม่สิ้นสุด จนสุดท้ายก็..ต่างคนต่างไป..เสียดายวัน เวลา ที่ผ่านมา...
ทางออกสุดท้ายที่ว่า "การปล่อยวาง"
นึกถึงเพลงที่แต่งโดยพี่บอย "อยู่ที่เรียนรู้ อยู่ที่ยอมรับมัน ตามความคิด สติเราให้ทัน
อยู่กับสิ่งที่มี ไม่ใช่สิ่งที่ฝัน และทำสิ่งนั้นให้ดีที่สุด"
รำคาญตา