เสน่ห์ของเพลงญี่ปุ่นมีอะไรบ้างนะ?

เสน่ห์ของเพลงญี่ปุ่นมีอะไรบ้างนะ?

“เพลงพวกนี้ฟังรู้เรื่องเหรอ?”

(ไม่รู้เรื่องเสียเป็นส่วนใหญ่ แต่ทำนองมันเพราะดีอ่ะ อาเจ็กขา)

“ภาษาญี่ปุ่นก็ฟังไม่ออก แล้วทำไมถึงชอบฟังจังเลยเพลงญี่ปุ่นเนี่ย”

(ก็อยากจะฟังออกอยู่เหมือนกันถึงดั้นด้นจะไปเรียนภาษาญี่ปุ่นเพิ่มเติมไง อาแปะ)

“โหยยย ดูพวกนักร้องพวกนี้สิ ทำผมสีแดงเขียวเหลือง แต่งหน้าแต่งตัวก็ประหลาด”

(เค้าเรียกว่าเอกลักษณ์ของเอกบุรุษนะคะ อาซ้อ)

“เปลี่ยนเพลงได้ไหม? ทำนองแปลกๆเสียงร้องแปลกๆยังไงชอบกล เสียงดังโวยวายด้วย”

(ที่เค้าเสียงดังน่ะเพราะจะถ่ายทอดความเจ็บปวดผ่านบทเพลงไงล่ะคะ อาอึ้มง่ะ)

น้องๆที่ชอบฟังเพลงและชื่นชมศิลปินแดนอาทิตย์อุทัยคงเคยได้ยินคำกล่าวแบบนี้จากคนรอบข้าง ไม่ว่าจะเพื่อนหรือพ่อแม่บ้างใช่ไหมคะ? ประโยคเหล่านี้ล้วนเป็นประโยคที่เราๆท่านๆที่อาจจะเป็นคนส่วนน้อย (ในด้านรสนิยมการเสพดนตรี) ฟังแล้วรู้สึกระคายหูชอบกล ก็แหม...รสนิยมของใครของมันสิ ไม่อย่างนั้นจะมีสุภาษิตลางเนื้อชอบลางยาเหรอ จริงไหมจ๊ะ?

          “ดนตรีเป็นภาษาสากล” ใครนะ...ช่างเข้าใจกล่าวคำนี้จริงๆ พี่ปาล์มเห็นด้วยร้อยเปอร์เซ็นต์เลยล่ะ การฟังเพลงไม่ใช่การฟังเพื่อเข้าใจถึงเนื้อหาของเพลงเพียงอย่างเดียว แต่การฟังท่วงทำนองที่โดนใจ ไม่ว่าจะเป็นเพลงป็อป เพลงร็อคหรืออาร์แอนด์บี ก็เป็นการผ่อนคลายและเป็นอีกวัตถุประสงค์ของการฟังเพลงเช่นกันนะคะ บางครั้งคำถามที่ว่า ชอบเข้าไปได้ยังไง ฟังภาษาเค้าก็ไม่ออก ขอบอก (ขอบอกนะคะ ไม่ใช่ขอโบก 555) ว่า ถึงแม้จะฟังรู้เรื่องบ้าง (เช่น ไอชิเตรุ >>> ฉันรักเธอ) ไม่รู้เรื่องบ้าง แต่เราสาวกเพลงญี่ปุ่นเต็มขั้นก็ยินดีและมีความสุขที่จะฟังนะคะ เพราะอะไรน่ะเหรอ? ก็เพราัะว่าเราฟังเพื่อผ่อนคลายความเครียดยังไงล่ะ และการฟังเพลงแต่ละแนวนั้นก็แยกไปตามรสนิยมอีกเช่นกัน เอ...จะแยกไปกี่อย่างกันหนอ พี่ปาล์มจะแยกออกเป็นสองประเภทที่เป็นส่วนใหญ่นะคะ ลองตามมาดูกันเลยดีกว่า

          1.เพลงป็อป

- เย้ๆ เพลงป็อปใสๆฟังสบายฟังแล้วอารมณ์ดีหัวเราะฮ่าๆไำด้ทั้งวัน (แน่ใจนะว่าฟังเพลง ไม่ใช่กินยาบ้า) เพลงป็อปเนี่ย พี่ปาล์มอยากจะเรียกว่าเป็นเพลงเนเวอร์ดาย ไม่มีวันตาย เพราะว่าฟังกันได้ทุกเพศ ทุกวัย ทุกอารมณ์ ทุกสถานการณ์ จะอกหัก หิวข้าว ติวสอบ หรือแม้กระทั่งนั่งทำธุระอยู่ในห้องสุขาก็ฟังได้ฟังดี ไม่มีพิษภัย ตัวอย่างศิลปินเพลงป็อปที่โด่งดังของญี่ปุ่น เช่น อูทาดะ ฮิคารุ ราชินีเพลงป็อป , SMAP บอยแบนด์สุดฮิตที่อยู่ยั้งยืนยงมานาน หรือจะเป็นสาวตาคมผมยาว มิกะ นากาชิมะ สาวนานะสุดพังค์นั่นเอง ที่แม้จะไม่ถึงกับป็อปจ๋า แต่ก็เป็นป็อปร็อคที่ผสมผสานระหว่างท่วงทำนองเพลงที่อ่อนหวานไพเราะกับภาคดนตรีที่หนักแน่น ถูกใจวัยรุ่นทั้งเอเชียเลยล่ะ

          2.เพลงร็อค

- อันนี้ต้องบอกว่าเป็นจุดเด่นที่อาจจะถูกมองว่าแปลกแยกเลยทีเดียวล่ะ น้องๆอาจจะสงสัยว่า เอ๊ะ...ทำไมเป็นอย่างนั้นล่ะ แล้วเพลงร็อคญี่ปุ่นกับเพลงร็อคฝรั่งต่างกันยังไงเหรอ? พี่ปาล์มขอตอบว่าด้วยภาคดนตรีหรือเนื้อเพลงอาจจะต่างกันนิดหน่อย ซึ่งก็เป็นเรื่องปกติ คือ สังคม วัฒนธรรม รวมถึงสภาพอากาศอะไรมันก็ต่างกัน เลยทำให้ภาคเนื้อหาหรือแรงบันดาลใจในการเขียนเพลงแตกต่างกันบ้าง ซึ่งถือว่าเป็นสิ่งที่ืดีเพราะจะได้มีความหลากหลาย ผลดีก็อยู่ที่ผู้ฟังก็คือพวกเรานั่นเองจ้า

          แต่...สิ่งที่กลายเป็นจุดเด่นในการคุยกันครั้งนี้ ได้แก่ แต่นแต๊น (ตื่นเต้นไหมเอ่ย? ตื่นเต้นไหมคะ?) การแต่งเนื้อแต่งตัวและการเอ็นเตอร์เทนคนดูนั่นเอง ในอดีต (ก็ไม่นานหรอกค่ะสัก 20 - 30 ปีเอง แหะๆๆ) วงร็อคของญี่ปุ่นที่ชอบแต่งเนื้อแต่งตัวเหมือนผู้หญิง แบบที่เค้าเรียกกันว่า Visual Kei (วิช่วล เคย์) ก็ได้รับอิทธิพลการแต่งหน้ามาจากวงดนตรีร็อคฝั่งตะวันตกเช่นกันค่ะ และการแต่งตัวที่หลายคนอาจมองว่าแปลกประหลาดของเหล่าศิืลปินเพลงร็อคญี่ปุ่นทั้งหลายนั้น แ่ท้จริงแล้วเป็นการเอ็นเตอร์เทนผู้ชมอย่างเรานี่เองล่ะค่ะ และเพลงร็อคนั้นก็ไม่ได้มีเนื้อหาของเพลงรุนแรงถึงขั้นที่ใครๆจินตนาการกันหรอกนะคะ เนื้อหาเพลงหลายๆวงให้กำลังใจในการใช้ชีวิตต่อไปด้วยซ้ำ อย่างเช่นเพลงของวง L’arc~en~ciel หลายๆเพลงก็พูดถึงคุณค่าของการมีชีวิตอยู่และบางเพลงก็กล่าวถึงปัญหาสิ่งแวดล้อมด้วยนะ

ทำไมถึงชอบเพลงญี่ปุ่น?

          ทำไมน่ะเหรอ? จากการวิเคราะห์ของนักฟังเพลงญี่ปุ่นมานานนับสิบปี (ใครน้อออ?) ก็พบว่า...

1.เพลงญี่ปุ่นมีความแปลกใหม่

          แปลกใหม่ในที่นี้ หมายถึง ซาวด์ดนตรีและลูกเล่น เทคนิคต่างๆที่นำมาใส่เข้าไปในเพลง บางครั้งอาจจะไม่ใช่เอฟเฟกต์อลังการอะไรมากมายแต่เป็นเทคนิคการเล่นดนตรี เช่น เพลงบางเพลงฟังแล้วรู้สึก แหม...เท่ขาดใจ นั่นก็เพราะว่า เค้ามีไลน์เบสที่สวยงาม หนักแน่นและติดหู หรือบางเพลงฟังแล้วสนุกสนานอยากจะโยกหัวตามให้คอหลุด เพราะมีจังหวะการตีกลองที่หนักแ่น่นเร้าใจ หรือเสียงกีตาร์แสนเปรี้ยวนั่นเองจ้า

2.วัฒนธรรมใกล้เคียงกับประเทศไทย

          เนื่องจากไทยกับญี่ปุ่นเป็นประเทศที่อยู่ในเอเชียเหมือนกัน เวลาฟังเพลงเหล่านี้เราก็อาจจะรู้สึกอินมากกว่า สมมติในเพลงมีเีสียงขิมเสียงซามิเซ็ง เราฟังแล้วก็จะสัมผัสได้ถึงความเป็นเอเชียได้อย่างเต็มที่ และมีอารมณ์ร่วมไปกับเพลงอย่างไำม่ยากเย็นนัก

3.เนื้อหาของเพลงมีความสละสลวย

          เพราะอย่างที่พี่ปาล์มบอกไปแล้วข้างต้นว่าศิลปินญี่ปุ่น อันที่จริงก็ทุกประเทศนั่นแหละ มักเขียนเนื้อเพลงขึ้นมาจากสภาพอากาศ ศิลปะ วัฒนธรรม ของประเทศตัีวเอง หรือพูดง่ายๆก็เรื่องใกล้ตัวนั่นแหละค่ะ ดังนั้น จึงไม่แปลกอะไรเลยที่มิตรรักแฟนเพลงญี่ปุ่นทั้งหลาย ถึงแม้่ว่าจะไม่เข้าใจภาษาญี่ปุ่นเลยนอกจากคำว่า อะโน... ก็จะพยายามหาเนื้อร้องแบบโรมันจิ หรือที่เราเรียกกันว่า ภาษาคาราโอเกะ นั่นแหละค่ะ กับคำแปลเพลงที่มีคนแปลเอาไว้แล้ว จะภาษาไทยหรืออังกฤษนั้นไม่เกี่ยง เพื่อนักร้องที่รักของเรา เราทำได้เสมอแล้วเมื่ออ่านคำแปลแล้วเราจะยิ่งซาบซึ้งกำซาบความรักหรือเจ็บปวดลงในทรวงของเรามากขึ้น

          “โอ้ดอกซากุระกลีบสุดท้ายร่วงลงบนแก้มของเธอ ฉันยกมือขึ้นลูบไล้เบาๆ ลมแผ่วพลิ้วสัมผัสกับเส้นผมของเธอปลิวสยาย ส่งให้กลิ่นแชมพูบิโอเรขจาย”

          เนี่ย...ได้ฟีลไหมล่ะคะ? เห็นภาพเลยใช่ไหม? เผลอๆจะได้กลิ่นอีกด้วยสำหรับคนที่เคยใช้แชมพูบิโอเร

มันยอดมากเลยล่ะจอร์จเอ๊ยยยยย...

4.อลังการงานสร้าง+แพคเกจซีดี ฯลฯ น่าสะสม

          ศิลปินญี่ปุ่นเวลาเล่นคอนเสิร์ตเค้าอลังการจริงๆนะคะ (อ๊ะ ไม่ได้บอกว่าเพลงชาติอื่นไม่ลงทุนนะ แต่ว่าลักษณะเมนหลักของคอนเสิร์ตอาจต่างกัน) เป็นที่รู้่กันว่าญี่ปุ่นเป็นชาติที่ประณีตและมีความคิดสร้างสรรค์ ออกแบบแพกเกจสินค้าต่างๆได้สวยงาม ไม่แค่เพลงมีคุณภาพแต่แพคเกจก็มีึคุณภาพ สวยงาม น่าสะสม คอนเสิร์ตสนุกสุดคุ้มกับค่าตั๋ว (ที่แพงน่าดู) แค่นี้ก็ยั่วยวนใจวัยรุ่น รวมถึงวัยทำงานมากแล้วล่ะค่ะ

          เห็นไหมเอ่ยว่าเพลงญี่ปุ่น ศิลปินญี่ปุ่น ไม่ได้มีแค่การแต่งตัวฉีกแนวอย่างเดียว แต่ดนตรียังมีคุณภาพมากเลยนะคะ แถมองค์ประกอบเล็กๆน้อยๆทุกอย่างเค้ายังเก็บรายละเอียดและทุ่มเททั้งหมด เพราะฉะนั้น น้องๆคนไหนที่ชอบเพลงญี่ปุ่นแล้วถูกมองว่าตามกระแสหรือแปลกแยกก็ไม่ต้องเสียใจไปหรอกนะคะ เพราะอย่างที่บอกว่าดนตรีคือภาษาสากล แค่เราฟังแล้วมีความสุขสบายใจเท่านั้นก็เพียงพอแล้ว แถมเพลงหลายเพลงยังเป็นแรงบันดาลใจในการใช้ชีวิตได้อีกด้วย ยกตัวอย่างเพื่อนของพี่ปาล์มคนหนึ่งเค้าชอบเพลงและนักร้องญี่ปุ่นมากก็เลยไปเริ่มเรียนภาษาญี่ปุ่นตั้งแต่สมัยม.ปลาย ตอนนี้เรียนจบทำงานเป็นไกด์พาเที่ยวญี่ปุ่นแล้ว สบายไปเลย น้องๆคนไหนเคยมีประสบการณ์แบบนี้บ้างเอ่ย? เอ้า...ยกมือขึ้นซิ !!