ฉันเป็นโรค The disease hurt itself ที่รักษาแล้วไม่ยอมหายสักทีแต่ถ้าจะต้องรักษาแบบจริงๆจังๆมันต้องใช้เวลารักษานานมากๆถึงจะหาย และต้องใช้เงินเป็นจำนวนมาก ฉันไม่มีครอบครัว ไม่มีพ่อเเม่ พี่น้องแท้ๆก็ไม่เคยเจอกันเลยตั้งแต่พ่อกับแม่ของฉันเสียไป ฉันจึงมีแต่พี่บุญธรรมที่คอยดูแลฉัน แต่แล้วพี่บุญธรรมของฉันดันสอบติดทำงานต่อต่างประเทศตั้ง3ปี พี่ชายบุญธรรมของฉันจึงฝากให้กลุ่มลูกพี่ลูกน้องของพี่เค้าดูแลฉันจนกว่าพี่เค้าจะกลับมา และนั่นเป็นเหตุให้ฉันต้องเข้าไปอยู่ในบ้านที่มีผู้ชายตั้ง7คนรู้สึกไม่ปลอดภัยยังไงก็ไม่รู้ แต่ก็ช่างเถอะ ยังดีกว่าไม่มีที่ซุกหัวนอน

ฉันเป็นโรค The disease hurt itself ที่รักษาแล้วไม่ยอมหายสักทีแต่ถ้าจะต้องรักษาแบบจริงๆจังๆมันต้องใช้เวลารักษานานมากๆถึงจะหาย และต้องใช้เงินเป็นจำนวนมาก ฉันไม่มีครอบครัว ไม่มีพ่อเเม่ พี่น้องแท้ๆก็ไม่เคยเจอกันเลยตั้งแต่พ่อกับแม่ของฉันเสียไป ฉันจึงมีแต่พี่บุญธรรมที่คอยดูแลฉัน แต่แล้วพี่บุญธรรมของฉันดันสอบติดทำงานต่อต่างประเทศตั้ง3ปี พี่ชายบุญธรรมของฉันจึงฝากให้กลุ่มลูกพี่ลูกน้องของพี่เค้าดูแลฉันจนกว่าพี่เค้าจะกลับมา และนั่นเป็นเหตุให้ฉันต้องเข้าไปอยู่ในบ้านที่มีผู้ชายตั้ง7คนรู้สึกไม่ปลอดภัยยังไงก็ไม่รู้ แต่ก็ช่างเถอะ ยังดีกว่าไม่มีที่ซุกหัวนอน

...ฉันเป็นโรค The disease hurt itself ที่รักษาแล้วไม่ยอมหายสักทีแต่ถ้าจะต้องรักษาแบบจริงๆจังๆมันต้องใช้เวลารักษานานมากๆถึงจะหาย และต้องใช้เงินเป็นจำนวนมาก ฉันไม่มีครอบครัว ไม่มีพ่อเเม่ พี่น้องแท้ๆก็ไม่เคยเจอกันเลยตั้งแต่พ่อกับแม่ของฉันเสียไป ฉันจึงมีแต่พี่บุญธรรมที่คอยดูแลฉัน แต่แล้วพี่บุญธรรมของฉันดันสอบติดเรียนต่อต่างประเทศตั้ง3ปี พี่ชายบุญธรรมของฉันจึงฝากให้กลุ่มลูกพี่ลูกน้องของพี่เค้าดูแลฉันจนกว่าพี่เค้าจะกลับมา และนั่นเป็นเหตุให้ฉันต้องเข้าไปอยู่ในบ้านที่มีผู้ชายตั้ง7คนรู้สึกไม่ปลอดภัยยังไงก็ไม่รู้ แต่ก็ช่างเถอะ ยังดีกว่าไม่มีที่ซุกหัวนอน