ก้าวแรกในรั้วมหาวิทยาลัย
ตั้งกระทู้ใหม่
ก่อนจะมาอ่านก้าวแรกในรั้วมหาวิทยาลัยของเรามาอ่านเรื่องที่เรามาอยู่มหาวิทยาลัยนี้ได้ยังไง?แล้วทำไมถึงเลือกที่นี้?กันก่อนดีกว่าค่ะ
| ตอนที่เรากำลังแอดมิชชั่นอยู่ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่6 เรารู้สึกตื่นเต้นและกลัวว่าจะแอดมิชชั่นติดไหมแต่สุดท้าย....ก็ไม่ติด -_- เพราะเราแอดมิชชั่นไปแค่ที่เดียวเอง หลายคนคงคิดว่าทำไมไม่แอดหลายๆที่สำรองไว้เพื่อสอบไม่ติดเหตุผลก็คือไกลบ้านครอบครัวไม่สนับสนุนให้อยู่หอและมหาวิทยาลัยรัฐบาลที่อยู่ใกล้บ้านก็มีอยู่ไม่กี่ที่ด้วยสิ เราก็ถูกใจมหาวิทยาลัยอยู่ที่เดียวคิดว่าถ้าแอดมิชชั่นไม่ติดก็จะไปหามหาวิทยาลัยที่เดินทางไปสะดวกและมีคณะที่เราอยากจะเรียนก็คือคณะนิเทศศาสตร์ พอแอดไม่ติดเราก็เริ่มหามหาวิทยาลัยใหม่แต่จริงๆก็มีสำรองไว้แล้วแต่ก็ยังอยากจะศึกษาหาข้อมูลต่อไปเพราะตอนนั้นยังมีเวลา ขณะที่เรากำลังหาข้อมูลของแต่ละมหาวิทยาลัยไปเรื่อยๆพ่อก็มาบอกเราว่ามีมหาวิทยาลัยแนะนำ เราก็ถามว่ามหาวิทยาลัยอะไรเหรอค่ะ พ่อก็บอกว่ามหาวิทยาลัยเนชั่นอยู่ตรงบางนา เราก็เลยเข้าไปดูข้อมูลของมหาวิทยาลัยเนชั่นว่าเป็นยังไง พอเข้าไปดูแล้วเรารู้สึกชอบมหาวิทยาลัยเนชั่นเพราะว่ามีคณะที่เราอยากจะเรียนและเพราะมหาวิทยาลัยนี้สอนคนให้เป็นมืออาชีพไม่ได้แค่ให้เรียนแต่ในตำราสอนให้ทำงานได้จริงและได้เรียนกับมืออาชีพโอ้วว!!คือแบบอยากที่ใจเราต้องการเลย ^_^ สถานที่ก็น่าเรียนเรารู้สึกชอบที่นี้มากอยากเรียนจึงไปบอกพ่อกับแม่ พ่อแม่ก็ยินดีอยากให้เรียนเพราะท่านทั้งสองก็ชื่นชอบมหาวิทยาลัยนี้เหมือนกันถือว่าโชคดีมาก พอพ่อกับแม่โอเคกับเรื่องที่เรียนของเราแล้วจึงเตรียมตัวอ่านบทสัมภาษณ์ ข้อเขียนและทำแฟ้มสะสมผลงาน หนึ่งสัปดาห์ก่อนไปสมัครเข้าเรียน |
และแล้ว..ก็มาถึงวันที่มาสมัครเรียน ตอนที่นั้งรถไปยังไม่ค่อยรู้สึกตื่นเต้นเท่าไรค่ะยังชิวๆอยู่แต่พอใกล้ถึงมหาวิทยาลัยความตื่นเต้นก็ได้เกิดขึ้นแต่ก็ต้องพยายามควบคุมสติไว้ให้ได้ พอมาถึงอาจารย์และพนักงานทุกท่านดูเป็นมิตรทำให้รู้สึกผ่อนคลายไม่ค่อยเกร็งเท่าไรและก็ได้เวลาสอบข้อเขียนก่อน ตอนสอบไม่ค่อยยากเพราะถ้าเราชอบในคณะนั้นจริงๆเราก้น่าตอบได้ค่ะไม่น่ายากจนเกินไป พอสอบเสร็จแล้วอาจารย์ก็เรียกไปสอบสัมภาษณ์เลย ความรู้สึกตอนนั้นคือควบคุมสติตัวเองแถบจะไม่ได้แล้วตื่นเต้นมาก พอเข้าไปข้างในห้องอาจารย์ก็ถามตามบทสัมภาษณ์พื้นฐานแล้วอาจารย์ก็อธิบายให้ฟังว่ามหาวิทยาลัยนี้เรียนแบบไหน มีกี่สาขาประมานนี้ตอนสัมภาษณ์ลยไม่ค่อยน่ากลัวและกดดันมากจนเกินไป พอจบการสัมภาษณ์อาจารย์ก็บอกว่า ยินดีต้อนรับสู่มหาวิทยาลัยเนชั่นนะครับพิมพ์ชนก ความรู้สึกตอนนั้นคือดีใจมากก >___< และที่ดีใจยิ่งกว่านั้นคือพอเดินออกแม่ถามว่าเป็นไงผ่านไหม สายตาแม่อย่างลุ้นมากกว่าเด็กดื้อคนนี้จะผ่านไหม-.-555 เราก็บอกว่าผ่าน แม่ก็ยิ้มออกมาแบบดีใจมากเห็นรอยยิ้มแม่แล้วรู้สึกดีใจมากที่ทำให้ไม่ผิดหวัง.... พอสมัครเรียนเรียบร้อยก็ไปซื้อชุดนักศึกษา ตอนลองใส่ชุดแล้วมองตัวเองในกระจกมีความรู้สึกว่าเราโตมาขนาดนี้แล้วหรอดูแก่จัง55555แต่ก็ดีใจและภูมิใจที่ผ่านมาถึงวันนี้ได้^^
ก้าวแรกในรั้วมหาวิทยาลัย…..วันแรกไปถึงที่มหาวิทยาลัยก็นัดเจอกับเพื่อนและขึ้นตึกเรียนพร้อมกัน ในวันแรกอาจารย์จะบอกเกี่ยวกับเกณฑ์การเก็บคะแนนและการสอบยังไม่ค่อยได้เรียนอะไรมากในวันแรก ตอนพักก็ไปหาของกินกับเพื่อนๆ พอหมดเวลาพักก็ขึ้นเรียนตามปกติเสร็จแล้วก็กลับบ้าน ส่วนวันที่สองก็เรียนตามปกติและมีกิจกรรมรับน้องหลังเลิกเรียน กิจกรรมรับน้องสนุกก พี่ๆก็น่ารัก^^ได้เริ่มเรียนแล้วมีความสุขค่ะ
ก้าวแรกในมหาวิทยาลัย.......ทำให้เราต้องเปลี่ยนแปลงหลายๆอย่าง เมื่อก่อนตอนเรียนมัธยมเราไม่ค่อยตั้งใจเรียนเท่าที่ควรติดเล่น ติดคุย เวลาครูสอนไม่ค่อยฟัง สอบเก็บคะแนนก้ทำได้ไม่ค่อยดีเท่าที่ควร แต่เราก็ทำงานส่งนะเพราะไม่อยากมานั้งตามงานทีหลัง-- พอได้ขึ้นมหาวิทยาลัยความคิดที่เคยคิดตอนมัธยมมันเปลี่ยนไปเลยค่ะคือถ้าเราเรียนเล่นๆไม่ตั้งใจเรียน ไม่อ่านหนังสือ เวลาสอบข้อสอบมันไม่ได้ง่ายเหมือนตอนอยู่มัธยมอยู่แล้วที่จะเดาๆและอาจจะถูกได้ ข้อสอบมหาวิทยาลัยส่วนมากเป็นข้อเขียนสะส่วนใหญ่แล้วถ้าเราติดFสอบไม่ผ่านเราก็ต้องไปลงเรียนใหม่แล้วค่าเทอมค่าใช้จ่ายมหาวิทยาลัยไม่ใช่ถูกๆแล้วคนที่เสียใจทั้งเราและก็พ่อแม่ เพราะฉะนั้นเราเลยคิดว่าเราต้องตั้งใจเรียนและต้องพยายามทำเกรดให้ดีจะได้มีงานดีๆทำ เรียนให้จบเพื่ออนาคตของตัวเราเองและครอบครัว ส่วนเรื่องสังคมของมหาวิทยาลัยเนชั่นดีมากเลยค่ะถึงจะน้อยแต่เราอยู่กันแบบเป็นครอบครัว
ส่วนเรื่องเพื่อนก็เพื่อนใหม่เพราะว่าเรามาเรียนคนเดียว เพื่อนใหม่ที่นี้ดีค่ะ มีอะไรก้ช่วยเหลือกัน ไม่เคยทิ้งกัน เพื่อนเก่าก็ไปเรียนตามคณะที่อยากเรียนเลยแยกๆกันไป เพื่อนใหม่ก็คล้ายๆตอนมัธยมแต่แค่ไม่ต้องตัวติดกันไปไหนไปด้วยกันทั้งกลุ่มหมือนตอนมัธยม555555และนี้คือก้าวแรกในรั้วมหาวิทยาลัยของเราเองค่ะ มันอาจจะไม่ดีไปหมดทุกอย่างแต่มันก็ไม่ได้แย่ไปสะทุกอย่าง ^-^ และสุดท้ายนี้ก็อยากจะบอกว่ารู้สึกดีใจที่เลือกมหาวิทยาลัยไม่ผิด ดีใจที่ได้มาเรียนที่นี้ และถ้าเขียนผิดพลาดประการใดขอโทษด้วยนะค่ะเพราะเขียนบล็อกครั้งแรก อ่านแล้วช่วยให้ความคิดเห็นด้วยนะว่าเราเขียนเป็นยังไง เราจะได้เอาไปปรับปรุงแก้ไขให้ให้ดีขึ้น ขอบคุณทุกคนที่อ่านค้าาาา
่
pimchanok_26
28 ส.ค. 59 เวลา 12:26 น.
4,353
views
2 ความคิดเห็น
มีรับน้องแบบแก้ผ้าที่ต่างจังหวัดครับ มหาลัยผมมี ผมไม่ไป เล่นอะไรสกปรกๆ
ถ้าเราเจอแบบนั้นก็ไม่ไปค้ะ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?