แลกเปลี่ยนไม่ได้สวยตลอด Part 3 #แลกเปลี่ยน

(สำหรับคนมาใหม่ ไปอ่าน part 1 ก่อนเลยครับบบ http://www.dek-d.com/board/view/3596901/ )



ผมโดนขู่ฆ่า โดนรุมด่า โดนครูกล่าวหาว่าโกหกแล้วไม่เชื่อ 

แล้วต่อจากนั้นผมจะทำยังไงต่อหละ?  

ก็เดินไปที่สถานีตำรวจไงหละ 5555 (พอดีสถานีตำรวจของเมืองอยู่ข้างๆโรงเรียนพอดี) ตอนนั้นโกรธแค้นมาก ไม่เข้าใจเลยว่าทำไมโรงเรียนถึงต้องมาบอกว่า “ห้ามไปบอกใคร” 

ผมเอาจักรยานออกจากรรแล้วก็ปั่นไปสถานีตำรวจ พอผมไปถึงมันก็ประมาณ 4 โมงเย็นแล้ว (ทุกอย่างปิดตอน 6 โมง รวมถึงสถานีตำรวจด้วย เพราะสถานีตำรวจเมืองผมมันเล็ก ไม่ถือว่าสำคัญอะไรมาเท่าไหร่) พอไปถึง ผมก็จอดจักรยานแล้วก็รีบวิ่งไปข้างในแล้วไปที่เค้าเตอร์ ตอน
นั้นเพิ่งร้องไห้มาจากที่โรงเรียนเลยยังไม่ทันล้างหน้า พอป้าหลังเค้าเตอร์มองหน้าเราเท่านั้น
แหละ เหมือนนางรู้เลยว่าต้องมีอะไรแย่ๆเกิด 

“เห้ย หนู เป็นอะไรหรอลูก” (พูดมาเป็นดัทช์)

ผมใช้เวลาในการแปลสิ่งที่ป้าพูดแปปนึงแล้วตอบ

“ผมเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนอยู่ที่ รร ตรงข้ามนี้อะครับ แล้วเมื้อกี้มีคนในรร เอามีดมาขู่ฆ่าผมครับ” (ตอนนั้ภาษาอ่อนหัดมาก เลยไม่น่าจะพูดถูกเท่าไหร่ แต่มองหน้าป้า ป้าเหมือนจะเข้าใจ) 

ป้าก็เลยรีบวิ่งออกมาจากหลังเคาเตอร์แล้วมาปลอบก่อน หลังจากนั้นก็เรียกเจ้าหน้าที่ตำรวจมาคุยด้วยสองคน ผมก็เล่าไปว่าอะไรเกิดขึ้น ตอนแรกก็พยายามดัทช์ไป แต่หลังๆก็อังกฤษ ผมเล่าตั้งแต่ต้นจนจบ (ตั้งแต่ตอนเพื่อนมาด่า) แล้วผมก็บอกชื่อคนที่ขู่ฆ่ามา (นายเกื้อก) มันอยู่ห้องผมเลยจำได้แม่นมาก หลังจากนั้นตำรวจบอกว่าจะติดต่อกับทางรร แล้วดำเนินต่อไป ก่อนผมกลับตำรวจก็บอกมาว่า 

“พูดดัทช์เก่งดีจังหนิ”

ตอนนั้นแบบ อยากเอาตำรวจมาเป็นเพื่อนสนิทจริงๆ 

หลังจากนั้นผมก็เลยกลับบ้าน พอผมกลับบ้านทุกอย่างก็ดูปกติ โฮสยังไม่กลับมาเพราะว่าทำงานดึก ผมเลยไปนั่งอ่านนิยายที่โต๊ะกินข้าว โฮสมัมกลับมาปุ๊ป โทรศัพท์บ้านก็ดังขึ้นมาทันที ยังไม่ทันไปหวัดดีนางเลย นางรับเอาแล้วเปิดเสียงลำโพง 

“สวัสดีค่ะ.”

“สวัสดีค่ะ นี่เบอรบ้านคุณโฮส ดาโกต้า ใช่ไหมคะ?” 

นั่นไงหละ โรงเรียนโทรมาแล้ว ให้ทายว่าใครเป็นคนกดโทรมา

ครูประจำห้องผมที่มันเข้าข้างคนที่ด่าและขู่ฆ่าผมไง ตอนหลังผมก็ได้รู้ว่ามัมผมและครูคนนั้นสนิทกันมาก 

โฮสผมหันมามองหน้าผม แล้วผมก็ยิ้มแหยะๆกลับไป เพราะว่าผมรู้เลยว่ารร มันจะโทรมาตอแหลเล่าอะไรมาแน่นอน

“ค่ะ ใช่ค่ะ รอซักครู่ได้ไหมคะ เดี๋ยวดิฉันขอไปที่เงียบๆก่อนค่ะ.”

กูอ่านนิยายในใจนี่เสียงดังหรอสัส ตอนนั้นอยากเถียงมากกกกก แต่กลั้นไว้ แล้วหันมาอ่านต่อ 

ต่อจากนั้นซัก ครึ่งชม. ได้ โฮสผมก็ได้ออกมาจากห้อง แล้วเอาโทรศัพท์บ้านไปวางที่เดิม ก่อนที่จะเดินมาที่โต๊ะกินข้าวแล้วนั่งกับผม ผมก็อ่านต่อเพราะว่านึกว่านางแค่อยากนั่งเฉยๆ (ตรงโต๊ะกินข้าวจะมีไฟสว่างมาก เชิญชวนให้นั่งมากๆ 5555) ผมอ่านไปได้หน้ากว่าๆ นางก็ทำเป็นไอ 

“เอ๊ะ-เฮ้ม!”

สายตาหลุดไปจากนิยาย (ตอนนั้นนั่งอ่าน Metro: 2034 อยู่อย่างมันส์เลย) แล้วก็มาพบกับสายตาของมัม นางเองก็เป็นครู หน้าตานางดูใจดีมาก (ก็ใจดีได้นะ555) แต่นางโหดสึส

ผมวางหนังสือลงแล้วก็ทำหน้างงๆ 

“มีอะไรจะพูดไหม?” นางถามมา

ค้างเลยตอนนั้น ไม่รู้จะตอบไงต่อ ยังดีที่พูดมาเป็นอังกฤษ

“โรงเรียนโทรมาบอกว่า วันนี้เธอได้ไปหารองผ.อ แล้วก็ไม่ยอมไปเรียนกับห้องตัวเอง”

O_O หะ อะไรนะ 

“อ่อวันนี้ไปหามาครับ แต่ว่าไปคุยโดยขออาจารย์สอนมาแล้ว ผมไม่ได้โดดคาบอะไรเลยนะ”

โฮสทำหน้าเครียดใส่ เหมือนจะกล่าวหาว่าเราโกหก

“แต่อาจารย์เขาโทรบอกมาว่าเธอโดดเรียน ไม่ยอมเข้าห้อง”

ผมนี่เงียบเลย แล้วตอนนั้นเลยหายใจเข้าลึกๆ แล้วปล่อยออกยาวๆ คืออะไรกัน อาจารย์ทำไมทำแบบนี้ ตอนนั้นน้ำตาเริ่มไหล คือต้องเข้าใจนะว่า เวลาไม่มีใครเชื่ออะไรเรา มันรู้สึกแย่อะ แล้วนี่ก็โฮสเราด้วยอะ ควรเชื่อเราไหมหละ 

ผมเลยเล่าเรื่องให้นางฟัง นางพยักหน้าแปปเดียวแล้วก้เดินไปหยิบโทรศัพท์เพื่อที่จะโทรกลับไปที่ รร นางก็ทำเหมือนเดิม หายไป แล้วอีกพักนึงก็กลับมา ระหว่างที่ผมรอ ผมก็ไปล้างหน้า แล้วมองหน้าตัวเองในกระจก ตอนนั้นคืดหนักเลยอะ ว่า ทำไมมันต้องเรา ทำไมเรื่องแย่ๆอย่างนี้มันต้องลงที่เรา พอออกมาจากห้องน้ำ โฮสนั่งอยู่ที่โต๊ะเหมือนเดิม ผมเลยเดินตามไปนั่งเหมือนกัน 

“ฉันโทรไปคุยกับทางรร แล้ว เขาบอกว่ามันไม่ใช่อย่างนั้น เพื่อนเธอไม่ได้มีมีดในกระเป๋า แล้วนางบอกว่าเธอไปขู่เขาก่อน” 


ผมอยากบินกลับบ้านมากวินาทีนั้น 



(ใครอยากติดตามผมใน Youtube ก็ฝากด้วยนะครับ 5555 https://www.youtube.com/channel/UCUpfpBOZbLa3IRlTlG7qi8Q )

(ต่อ: http://www.dek-d.com/board/view/3597319/)