แม่ไม่ให้เรียน CommArts ทำอย่างไรดี :(

แล้วน้องคิดว่า CommArts นี่จริงๆแล้วเขาเรียนเกี่ยวกับอะไรบ้าง

มีอาชีพอะไรบ้างที่จบไปแล้วสามารถทำได้บ้าง เหมือนน้องจะไม่ได้ ศึกษาข้อมูลตรงนี้ดีพอเลยตอบแม่ไม่ได้ และก็เหมือนน้องยอมรับกับแม่กลายๆว่านิเทศน์คือการเรียนเพื่อไปเป็นดารา ซึ่งมันเป็นความคิดที่ผิดถนัด สะท้อนถึงความไม่รู้อะไรเกี่ยวกับคณะนี้เลยสักนิด ตลกจริงๆที่ยังมีคนคิดว่าคณะนิเทศน์=เรียนเพื่อไปเป็นดารา โอ้ย..ตลก!

จาก จขกท. นะคะ

บอกได้เลยค่ะว่าเราบอกเหตุผลของเราให้ทางแม่ฟังหมดแล้วนะคะ เราหาข้อมูลทั้งคลิปแนะแนวการศึกษา, Open house ของคณะ ทั้งข้อมูลทางเว็บต่างๆ เราถึงต้องใช้คำว่า’ยืนกราน’ค่ะ ว่าท่านจะไม่ให้เรียนแน่ๆ เจ้าของคอมเม้นท์ก็ดูลักษณะมีความรู้ดีนะคะ น่าจะ’วิเคราะห์’ได้นะคะ ว่าในบทความที่เราเขียนเนี่ย ไม่มีส่วนเชื่อมโยงไหนที่บอกว่าเรายอมรับในความเห็นของแม่เราเลยนะคะ อ่านแล้วอยากให้ฝึก Interpret ให้มากๆ หน่อยค่ะ เรามาถามต้องการคำปรึกษาจากเพื่อนๆ พี่น้อง ไม่ได้ต้องการการพูดจาถากถาง ประชดประชัน

#ยาวโคตร #แต่อยากให้อ่านให้จบนะ

แนะนำว่าลองดึงพ่อ/ญาติผู้ใหญ่คนอื่นๆมาเป็นพันธมิตรโดยทำให้ท่านเห็นถึง "ความสุขชั่วชีวิต" ที่จะเกิดขึ้นทุกๆวันและทุกๆวินาทีที่เราได้ทำงานที่รัก มากกว่าให้มองเแค่ "ความสุขเพราะความมั่นคง" ที่เราจะมีความสุขที่ได้จากเงินและเกิดได้เฉพาะในเวลาว่างเถิด แล้วค่อยช่วยกันยกพลมากล่อมท่านแม่อีกทีหนึ่ง

อนึ่ง เราต้องมั่นใจว่าเราเป็นคนที่ "รัก" ในสายงานนี้จริงๆ Born to be จริงๆ รักที่ได้ทำมัน รักที่ได้ใช้เวลาให้กับมัน ไม่ได้รักเพราะผลตอบแทนที่มันจะให้ ไม่ได้รักเพราะชื่อเสียงที่จะตามมา ไม่ได้รักเพระาความมั่นคงที่จะทำให้เราเอาไปทำอย่างอื่นในภายหลังได้ พี่เชื่อว่าเราจะโน้มน้าวให้พ่อช่วยพูดไม่ยากหรอก จงไปลากเขามาให้ได้ 5555 พี่มองว่าชีวิตนี้สุดท้ายมันขึ้นอยู่กับความสุขของตัวเองนะเออ เรื่องอย่างอื่นสุดท้ายมันก็ของนอกตัวที่สังคม/คนอื่นหวังต่อเราล้วนๆ ถ้าเรามั่นใจว่าความสุขของเรามาจากการได้อยู่กับ "งานสายนั้น" นับแต่วันนี้จนถึงวันสุดท้ายก็จงไปเคลียร์เถิด สุดท้ายชีวิตนี้และจิตใจดวงนี้ก็ของเราเองนะเออ และถ้าเรามัน่ใจชัวร์ๆแบบล้านเปอร์เซ็นต์ว่าเราเกิดมาเพื่อมัน ก็จงเดินตามทางนั้นไป ถ้าเราทำให้แม่เราหันมองที่ "ความสุขของลูก"เป็นตัวตั้ง(แต่แน่นอน เราต้องชวร์ว่าเราตัวเองเข้าเงื่อนไขนี้นะ) พี่ว่าเขาต้องยอมรับได้ล่ะ

ปล.1 อนึ่ง ความมั่นคงโดยรวมของสาย BBA มันมากกว่าจริงๆอ่ะนะ ถ้าเราเลือกที่จะโยนมันทิ้ง ขอให้มั่นใจว่าเราเข้าเงื่อนไขมนุษย์สาย Born to be แท้ๆแบบที่พี่กล่าวมาก่อนนะเออ ถ้าเราไม่รักจริงแต่แค่อยู่ในระดับ "ชอบ" แล้วดันมารู้ตัวเอาทีหลังเราจะเสียใจไปอีกนาน ต้องเข้าใจว่ามุษย์สาย Born to be มันหายากกกก และแม่เราคงไม่ค่อยเชื่อว่าเราจะเป็นน่ะ พี่เองก็ไม่ค่อยเชื่อนักหรอกเพราะมันหายากมากกกกจริงๆ-คนที่มันพร้อมสละของที่ดูดีกว่าเพราะเป้าหมายที่แน่วแน่สุดๆแบบนั้นโดยไม่ใช่หลอกตัวเองเพราะแค่ความชอบระยะสั้น อันนี้เราจงไตร่ตรองดูเองเถิดว่าเราน่ะใช่แน่ไหม เคยทำอะไรด้านนี้เป็นชิ้นเป็นอันหรือยังนั่น? ถ้ามีหรือถ้ามัน่ใจว่าอีกไม่เกินคึร่งปีนี้มันต้องมีแน่ๆก็จงชี้แจงท่านพ่อหรือญาติผู้ใหญ่คนอื่นๆตามนี้แล้วช่วยกันกล่อมท่านแม่เอา ฟฟฟฟ

ปล.2 ถ้าเรามั่นใจแล้ว และสุดท้ายก็ยังจะต้องยื่น ก็จะบอกว่าจงกรอก SOP 3 ข้อของ BBA ตามที่เราคิดล่ะ และถ้าไปสัม ก็ให้พูดตามความคิดเราไปเลย ถ้าเขาจะให้ติดก็ให้ แต่ถ้าฟ้าจะเข้าข้างเราเดี๋ยวกรรมการจะเข้าใจเราแหละเอง

ปล.3 สำคัญสุด!! แต่ถึงอย่างนั้นอยากจะบอกว่าพี่เองนี่แหละ BBA นะ และน่าจะเป็นมหาลัยที่แม่น้องอยากให้เข้าด้วย 55555 จะบอกว่าถึงเวลาต่อให้เราต้องเข้ามาที่นี่มันยังมีทางไปต่อนอกสายจากคณะนี้อีกเยอะมากกกก(เกรดพังนิดหน่อยช่างมันเถอะ พวกเราไม่แคร์เพราะเราไม่ได้มาเรียนการเงินแต่ต้น เรามาเสพย์ความรู้ไปต่อยอดของๆเราเฟร้ย 5555) พี่เองคือหนึ่งใน BBA ที่แหวกไปทำของข้ามคณะรัวๆแทน(แถมบ้ากว่าเราเยอะด้วยเพราะของพี่คือสาย ครุนิดๆ + อักษรนิดหน่อย + สังคมสงเคราะห์อีกเล็กน้อยมาผสมกัน 5555) จะบอกว่าความรู้ด้านธุรกิจในนี้ต่อยอดได้เยอะมากจริงๆนะเออ ความรู้การตลาดเอย บัญชีเบื้องต้นเอย สารสนเทศเพื่อธุรกิจเอย ของพวกนี้ถ้าเราไม่ปิดตัวเองคณะนี้อาจต่อยอดฝันเราได้ไกลกว่าเรียนที่คณะนั้นๆเองด้วยซ้ำ และนี่คือเหตุผลที่ทำให้คนอย่างพี่ที่จริงๆโคตรเกลียดการเงินยังยอมทนเรียนแคลคูลัสและสถิติทั้งๆที่พี่กำลังจะตายกับมันอยู่ทุกอาทิตย์นี่แหละ 5555

-เราก็พ่อแม่ตามใจเนอะ

ดังนั้นถ้าเป็นเราเราก็บอกแค่ หนูอยากเรียนxxx

แม่ก็มีขัดบ้างแรกๆ แต่สุดท้ายก็บอกว่าเอาที่ลูกชอบอ่ะแหละ

เพราะยังไงเราก็จะกดแบบนี้อ่ะ 555555

ถ้าจขกท.ชอบจริงๆ ตั้งใจจริงๆ ก็บอกให้ชัดเจนไปเลยค่ะ แล้วทำตัวให้เหมือนกับมันเป็นเรื่องปกติ ตัดสินใจไปแล้ว เวลาคุยอะไรก็พยายามพูดแต่คณะที่ต้องการให้เหมือนมันคือชีวิตของเราไปแล้ว 555 ทำตัวเหมือนเรียนคณะนั้นๆ เราทำแบบนี้อ่ะ 555 เราค่อนข้างหัวรั้นเนอะ พ่อแม่ก็เลยต้องตามใจ 555