ครูที่เรารักผิดสัญญากับเราทั้งที่เขาเป็นคนสัญญาเอง #ครู #นักเรียน
ตั้งกระทู้ใหม่
เราอยู่ม.3 เรามีครูที่สนิทอยู่คนหนึ่งรู้จักกันตั้งแต่ม.1ครูผญ.อายุ30+ แกเป็นคนน่ารัก นิสัยดีเฮฮา ชอบหยอกแกล้งนร. และแกปลอบเด็กเก่งมาก เราก็เป็นเด็กที่ไม่ปกติเหมือนคนอื่นเรามีโรคประจำตัวคือโรคเครียด และโรคซึมเศร้า(ขั้นใจอ่อน)ครูแกก็รู้ดี ครูแกเป็นคนเดียวที่เรารักเหมือนแม่ เวลาเรามีปัญหาอะไรเราก็ปรึกษาแกเยอะอยู่ เราเคยถามแกด้วยว่าแกเบื่อเรามั้ยแต่แกตอบว่าไม่เบื่อ เวลาเราร้องไห้แกก็จะปลอบเรา จับมือเรากุมไว้ทำให้เรารู้สึกผ่อนคลายลงดีมาก เราชอบกอดแกแกดูแลเราเหมือนลูก เราเรียกแทนแกว่ามี๊แกทำให้เรานักแกเหมือนแม่แท้ๆมาก แต่ตอนนี้แกเปลี่ยนไป แกเคยเล่าให้เราฟังว่าเมื่อก่อนแกเป็นคนที่ไม่สนใจใคร ไม่แคร์อะไรไม่แคร์ใครเลย แกรักแต่ตัวเอง สนใจแต่ตัวเองไม่สนใจใครเลยเอาแต่ใจตัวเองด้วย แต่แกบอกว่าตอนนี้แกปรับตัวเข้ากับคนอื่นได้ดีแล้ว แต่ปรากฏว่าตอนนี้แกกลับมาเป็นคนเดิมแล้ว แกเคยสัญญากับเราไว้ด้วยว่าแกจะดูแลเรา (แกไม่มีลูกด้วย) แกบอกรักเราเก่งมาก แกบอกเป็นห่วงเรา บอกคิดถึงเรา แกใจดีกับเรา เวลาที่เราน็อคที่รร.แกเคยมาดูแลเราจับมือเราไว้ แน่นมาก แกทำให้เรารักแกมาก ไว้ใจแกมาก แต่ตอนนี้แกเปลี่ยนไปแล้ว เราช่วยเหลือแกทุกอย่าง เวลาที่แกไม่อยู่รร.เป็นตอนที่ใกล้สอบด้วย1เดือนแกไปอบรม แกให้เราเอางานแจกเพื่อน บอกให้เพื่อนทำ เก็บงานมาส่งให้แก บอกให้เพื่อนเข้ามาเช็คชื่อทุกคนคือเพื่อนทุกคนเราแทบไม่สนใจเลย พอเราเอางานลงมาให้เพื่อนก็ดุด่าว่าเรามากแต่เราก็ยิ้มไว้ ทั้งที่ข้างในเรามันร้องไห้ทรมานมาก ดีที่เอายามาเราก็อัดยาเยอะเลยย งานหนักเบาที่แกสั่งมาเราไม่เคยเกี่ยงแกเลย เรายินดีทำให้แกด้วยความรักทำให้แกเต็มที่ ซึ่งเราต้องเรียนด้วยมันเหนื่อยมากแต่เราก็มีความสุขที่ได้ทำให้แก แต่แกเริ่มเปลี่ยนไปแกจะเอาแต่สั่งๆๆเรา แกไม่เห็นดีเห็นงามเราเลยใช่สิเรามันไม่ใช่เด็กที่เรียนเก่งที่สุดที่แกชอบนิ่ และอาการน้อยใจเราก็เริ่มมา วันหยุดเราก็เอางานเพื่อนที่รวบรวมมาไปส่งให้แกที่รร.วันที่แกเป็นเวร เราก็เอาไปให้ แต่แกไม่สนเราเลยย แกกลับมาวันคุมสอบแกก็ไม่คิดจะมองจะทักทายเราเลยเรามีแกคนเดียวเราอยากได้กำลังใจจากแกมากเลย แต่สอบทั้ง2วันเราก็ไม่ได้เลยย เราได้ยินเสียงแกเรียกเราเราดีใจมากแต่แกเรียกใช้ให้ปิดหน้าต่างซึ่งเราเองก็ปิดไม่ถึงเพราะมันสูงแต่เราก็พยายามทำ และเราพยายามปิดเบาๆเพราะเห็นแกเล่นทรศ.อยูู่ และคำสุดท้ายที่ได้พูดกับแกคือ หนูไปแล้วนะคะ แกแค่ยิ้มให้นิดๆและก็หันไปคุยกะเพื่อนคนอื่นๆเราแทน คือเราน้อยใจแกมาก เราเดินร้องไห้ลงบรรไดมาแกก็เดินตามมาเราเลยรีบเช็ดน้ำตาแล้วรีบวิ่งหนีแกไป คือหลังจากวันนั้นมาเราก็ร้องไห้คิดถึงแกบ่อยมาก แต่เราก็เป็นศิษย์เนอะทำอะไรไม่ได้อยู่แล้วเรามีแกคนเดียวเปรียบเสมือนแม่เราเลยย เราอยู่กะตายายซึ่งไม่มีเวลาใหเราเลยย พ่อแม่เราก็ไม่สนใจเราทำงานอย่างเดียวไม่ติดต่อเราเลยย เราเคยบอกแกว่าหนูมีอาจารย์คนเดียวนะคะหนูรักมี๊มากนะคะ ตอนนั้นแกก็ตอบว่ารักเช่นกันดูแลตัวเองดีๆนะ แต่ตอนนี้มันไม่มีอีกแล้ว ละมีอยู่วันนึงที่เราปิดเทอมแล้วแหละ เราทักเฟสแกไปถามงาน เราถามแกอยู่3-4ครั้งอาทิตย์ละครั้ง2ครั้งเพราะเราติดต่อครูคนอื่นไม่ได้เลยมีแค่แกคนเดียว แกออนแต่ไม่อ่าน อ่านแต่ไม่ตอบ รึไม่เราทักปุ๊ปแกก็เลิกออนเลย ทำให้เราเสียใจมากทำไมแกเปลี่ยไปมากและทำกับเราแบบนี้ ติดต่อรร.ก็ไม่ได้และถ้าแกอ่านแกก็ตอบแค่เยี่ยมมา เราก็คิดว่าหนูช่วยอาจารย์ทุกอย่าง อาจารย์ตอบแทนหนูแบบนี้หรอ ที่เราทักนะก็มีแค่ อาจารย์คะ อาจารย์ว่างมั้ยคะ แกเป็นครูอัตราจ้าง และเราแค่จะถามแกว่าครูฝ่ายสิชาการมีใครอยู่รร.มั้ยแค่นั้นเอง แต่แกไม่สนใจเลย แกกลับมาเป็นคนเดิมแล้วจริงๆ เราคิดถึงแกมาก และเราก็น้อยใจแกมาก แต่เราทำอะไรไม่ได้อยู่แล้วเนาะ เราเลยคิดว่าเราจะลองทำแบบนี้ดูว่าแกจะคิดยังไง เราลองบล็อคแชทแก บล็อกแค่แชทพอ และอันที่เราถามแกเพิ่มแกก็เพิ่งมาอ่านตอนที่เราบล็อกแกแล้ว เราอยากรู้ว่าแกจะคิดยังไงเราว่าตอนแรกแกต้องคิดว่าเฟสเรามีปัญหารึป่าว แต่แกเข้าไปดูวันของฉันเราได้ แปลว่าแกต้องรู้ว่าเราบล็อกแก แต่ยังไม่บล็อกเฟส ปรากฏว่าแกมาดูวันของฉันเราทุกอันเลย และไลค์โพสเราเกือบ100โพส แต่เราก็ยังไม่หายงอนหรอกรึบางทีแกอาจไม่รู้ก็ได้ว่าโพสแต่ละโพสของเราโพสน้อยใจแกมากขนาดไหน วันของฉันเราก็หมายถึงแก รึบางทีแกรู้แต่ไม่สนใจเราแล้ว เราคิดว่าถ้าเปิดเทอมไปคอยดูแกจะทักทายเรามั้ย แกจะคุยกะเรามั้ย แกจะสนใจเราเหมือนเมื่อก่อนมั้ย คือแกทำให้เรารักแล้วแกก็ทิ้งเราไปแบบไม่มีเยื่อใยแบบนี้หรอ และแกไม่ใช่ไม่ว่างหรอกเพราะครูก็ปิดเทอมกันอาทิตย์กว่าๆแล้ว แต่ถ้าแกไม่สนใจอะไรเราแล้ว เราก็จะปลง เราจะรอครูที่น่ารักแสนใจดีคนเดิมกลับมาคำว่ามี๊เราใช้กับแกแค่คนเดียว และถ้าไม่มีแกเราก็จะไม่ใช้กับครูคนไหนอีก เราก็จะจดจำเรื่องราวดีๆที่มีต่อกันไว้จนวันตาย เราเริ่มคิดแล้วว่ารึเป็นแบบที่เขาพูดกันว่าครูเขาชอบเด็กเก่งๆทั้งนั้นแหละ เราไม่ใช่คนในครอบครัวเขา เราไม่ได้มีอิทธิพลพลต่อชีวิตเขานิ่ เขาก็ไม่ต้องแคร์เราอะไร เราไม่ได้สำคัญ และถ้าอาจารย์ได้เข้ามาอ่านหนูอยากจะบอกอาจารย์นะคะว่า "หนูรออาจารย์ที่แสนดีน่ารักใจดีคนเดิมกลับมา หนูรักอาจารย์มากนะคะ แต่อยากให้อาจารย์รู้ไว้ว่าอย่าทำแบยนี้กะนร.คนไหนนะคะเดี๋ยวเขาได้งอน น้อยใจ เสียใจแบบหนู ให้หนูเป็นแบบนี้คนเดียวก็พอแล้วนะคะ หนูยังรอคำว่ารักจากอาจารย์ รอคำว่าคิดถึงจากอาจารย์ รอคำถามที่ว่า ทำไมอยูู่ กินข้าวยัง กินยายัง ช่วยยายทำงานบ้านยัง เป็นอะไร ไหวมั้ย เล่าให้ครูฟังได้นะ พักผ่อนเยอะๆนะ อย่านอนดึกนะ เป็นเด็กดีของครูนะ และอาจารย์เป็นคนที่ทำให้อาการหนูดีขึ้นนะคะหนูขอบคุณนะคะ แต่หนูเป็นเด็กดื้อกลับมาทรุดเหมือนเดิมอีกแล้ว หนูคิดถึงอาจารย์มากๆๆๆเลยนะคะ อยากกอดอาจารย์มากเลย หนูอยากได้กำลังใจจากอาจารย์ และถ้าอาจารย์เบื่อหนู โกรธหนู งอนหนู รำคาญหนู บอกได้นะคะหนูยินดียอมรับมัน หนูรออาจารย์อยู่ตรงนี้จะไม่ไปไหนนะคะ มี๊"
1 ความคิดเห็น
จขท.สู้ๆนะคะ อ่านแล้วร้องไห้เลย เราเป็นเด็กคนหนึ่งแหละที่อ.ไม่สนใจ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?