ช่วย ถอดคำประพันธ์ ขัตติยพันธกรณี ให้หน่อยนะคะ

[ม.6]

เจ็บนานหนักอกผู้.........บริรักษ์ ปวงเฮย
คิดใคร่ลาลาญหัก......................... ปลดเปลื้อง
ความเหนื่อยแห่งสูจัก.................... พลันสร่าง
ตูจักสู่ภพเบื้อง........................... หน้านั้นพลันเขษม
เป็นฝีสามยอดแล้ว....... ยังราย ส่านอ
ปวดเจ็บใครจักหมาย.................... เชื่อได้
ใช่เป็นแต่ส่วนกาย........................ เศียรกลัด กลุ้มแฮ
ใคร่ต่อเป็นจึ่งผู้...........................นั่นนั้นเห็นจริง
ตะปูดอกใหญ่ตรึง........บาทา อยู่เฮย
จึงบ่อาจลีลา............................... คล่องได้
เชิญผู้ที่เมตตา.............................แก่สัตว์ปวงแฮ
ชักตะปูนี้ให้.................................ส่งข้าอันขยม
ชีวิตมนุษย์นี้................เปลี่ยนแปลง จริงแฮ
ทุกข์และศุขพลิกแพลง.................. มากครั้ง
โบราณท่านจึงแสดง......................เป็นเยี่ยง อย่างนา
ชั่วนับเจ็ดทีทั้ง.............................เจ็ดข้างฝ่ายดี
เป็นเด็กมีสุขคล้าย........ ดิรฉาน
รู้ศุขรู้ทุกข์หาญ............................ ขลาดด้วย
ละอย่างละอย่างพาล......................หย่อนเพราะ เผลอแฮ
คล้ายกับผู้จวนม้วย.......................ชีพสิ้นสติสูญ
ฉันไปปะเด็กห้า............ หกคน
โกนเกศนุ่งขาวยล.........................เคลิบเคลิ้ม
ถามเขาว่าเป็นคน.......................... เชิญเครื่อง
ไปที่หอศพเริ้ม............................. ริกเร้าเหงาใจ
กล้วยเหลืองแก่กล้ำ...... เกินพระ ลักษณ์นา
แรกก็ออกอร่อยจะ........................ใคร่กล้ำ
นานวันยิ่งเครอะคระ......................กลืนยาก
คนจ่อซ่อมจิ้มจ้ำ...........................แดกสิ้นสุดใบ

และทรงลงท้ายเป็นคำฉันท์ว่า กลัวจะป็นพระเจ้าแผ่นดินที่ทำให้เสียกรุง

เจ็บนานนึกหน่ายนิตย์....................มนะเรื่องบำรุงกาย
ส่วนจิตบ่มีสบาย.......................... ศิระกลุ้มอุราตรึง
แม้หายก็พลันยาก......................... จะลำบากฤทัยพึง
ตริแต่จะถูกรึง.............................อุระรัดและอัตรา
กลัวเป็นทวิราช............................ บตริป้องอยุธยา
เสียเมืองจะนินทา.........................จึงจะอุดและเลยสูญฯ

Comments

[มินิ]

ขอบคุณล่วงหน้าค่า><

[Kayking]

ถอดคำประพันด้ายยังคับ