มาเล่าประสบการณ์ฟินๆ กับคนที่แอบชอบกันดีกว่า
ตั้งกระทู้ใหม่
อยาก จขกท. ก็มีนะ เอาตรงๆเราเป็นไม่กล้าพูด ไม่กล้าบอกอะ พูดง่ายๆก็คือ ขี้ขลาดนั้นแหละ
มันมีอะไรหลายอย่างที่ทำให้เราไม่กล้าพูดไปอะ แล้วปีนี้เขาก็จะจบแล้วด้วย เราก็ไม่กล้าสักที
ทุกวันนี้ก็มีความสุขแล้วแอบมองเขาห่างๆ เนียนๆ
โอเค เริ่มกันเลยดีกว่า
อย่าง จขกท. นี้ก็คือ
วันนั้น เรากับคนที่ชอบเดินเข้ามาในโรงเรียนพร้อมกัน ก็มาสายอะนะ
เขาเดินอยู่ข้างหน้าเราอะ เราก็มัวแต่คุยกับเพื่อนแล้วก็ไม่รู้ว่าคนที่ชอบอยู่ข้างหน้า
เราก็คุยกันไปเรื่อยๆ จนสักพักพี่เขาก็หยุด เราเกือบแบกไม่ทันแหนะ แอบชนข้างหลังเขาๆเบาๆด้วย
เขินเลยพี่เขาก็หันมามองเราก็เลยขอโทษ แต่ก็ยังเนียนๆนะ
สักพักเราก็เดินมา ตอนแรกก็เดินกับเพื่อน สักพักเพื่อนหายไปไหนไม่รู้ พอหันไปมองข้างหลัง
อร๊ายยยยยย พี่เขายืนอยู่ข้างหลังเราเลยอะ
มีอีก วันนั้น เราเจอพี่เขาเล่นบอลอยู่ แล้วเขาก็วิ่งมาเก็บบอลด้วย อะ รอยยิ้มแบบ น่ารักมาก
แต่ก็แค่มองแว็บๆ ไม่กล้ามองนานเดี๋ยวเค้ารู้ไง
แล้วก็เคยลองทริคความรักด้วยแหละ
ทริคก้าวเท้าซ้าย
พอกลางวัน ปกติก็นั่งกินข้าวกันนั่นแหละ แต่สักพักก็มีพี่กลุ่มหนึ่งเข้ามานั่งด้วย
เราก็คุยกับเพื่อน หันไปมองข้างๆ นั่งอยู่ข้างเราเลยอะ ห่างหันไม่มาก ประมาณ 20 ซม.
หัวใจชุ่มฉ่ำเลยจ้า
อยากฟังเรื่องๆของเพื่อนบ้างมาเล่าให้ฟังหน่อย
ม่านชมพู
16 ม.ค. 57 เวลา 14:51 น.
7,372
views
21 ความคิดเห็น
แอร๊ยยยย>< แค่นั้นก็ฟินไปหลายโยชน์แล้วใช่มั้ยจขกท
ของเราบ้าง อยากระบายเหมือนกัน
เวลาเราแอบชอบใครคนหนึ่งเราจะชอบไปในที่ที่เราคิดว่าจะเจอเขาใช่มั้ย??
มีอยู่วันหนึ่งตอนบ่ายเราไม่มีเรียนเลยชวนเพื่อนไปเล่นเกมส์ที่ห้องสมุด เพราะว่าปกติเราเห็นพี่เขามาห้องสมุดบ่อยๆ (พี่เขาอยู่ ม.6/3 ไม่ใช่อะไรพี่เขาชอบไปเล่นเกมส์) แล้วทีนี้เราก็รอๆๆอยู่ห้องสมุดนั่นแหละนานมากพี่เขาก็ไม่มาสักที เราก็เลยว่าจะกลับแต่เพื่อนชวนไปเล่นเกม เราเลยไปนั่งเล่นแก้เซ็ง
โต๊ะคอมในห้องสมุดขของ รร เรา มันจะเป็นแบบนั่งหันหลังชนกันอ่ะ แต่มันจะแคบๆ เราก็ไปนั่งเล่นสักพักกลุ่มพวกพี่ที่เราแอบชอบก็เดินมา มีพี่เขาอยู่ในนั้นด้วย แล้วพวกแกจะมาเล่นเกม แล้วโต๊ะคอมมันเต็ม มันเหลือแต่แถวหลังเราไง แล้วพวกแกก็เดินมา เราภาวนาให้พี่แกนั่งตรงกับเรา แล้วแกก็นั่งจริงๆ ณ จุดๆนั้นแบบ >< เราเลยถอยเก้าอี้ออกไปแล้วเอนหลังให้มากที่สุดเท่าที่จจะทำได้ แล้วหลงมันเกือบชนกันไง เลยปลื้มเลลยยย
มี่อีกครั้งตอนเที่ยงอยู่ในโรงอาหาร อาทิตย์นี้พี่เขาไม่อยู่ ไปเข้าค่าย รด. คือเราไม่รู้ไงว่ากลับบตอนไหน
ตอนเที่ยงเราเดินไปซื้อน้ำคนเดียว แล้วทีนี้พวกที่ไปเข้าค่าย รด.กลับมา เราก็เลยยืนดู แต่ว่าไม่ได้จ้องขนาดนั้นแบบว่าแอบแหล่ แล้วทีนี้ เราหันไปทางที่พวก รด.อยู่ แล้วเห็นพี่เขาถอดเสื้อออออ >//< แบบแม่เจ้าโว้ยยยยไม่คิดว่าจะเจอเหตุการณืแบบนี้ สตั๊นไป 10 วิ แล้วเราก็เลยวิ่งไปที่โต๊ะกินข้าวคืน คือแบบตอนนั้นเขินมากกหน้านี้ร้อนจนเอาไข่มาทอดได้เลย(เว่อร์) แล้วแบบอิ่มอ่ะ คือพี่เขามีซิกแพ็คด้วยขาวมาก ข้าวเที่ยงยังไม่ได้กินเลย อิ่มเลย
อันนี้อีกอันเป็นความอิจฉาของเราเองแหละ อยากเล่า มันไม่มีอะไรมากหรอก เราแค่ไปฉีกโพสต์อิส ที่มันติดไว้ตรงบอร์ด เพื่อให้ นร. ใน รร เขียนความในใจ เราไม่ได้เขียนหรอก แต่ว่าเราไปดูแล้วเห็น ชื่อพี่เขา คือมันเป็นชื่อจริงพี่เขาเขียนไว้ (ชื่อพี่เขาแปลกไม่มีใครชื่อซ้ำ) แล้วมันมีรูปหัวใจเต็มไปหมดเลย เราก็ไม่รู้ว่าใครเขียน แต่ตอนนั้นรู้แค่ว่าอยากฉีกออกเห็นแล้วสะเทือนใจ เราก็รู้สึกผิดนะที่ไปฉีกออกมา งั้นขอโทษไว้ตรงนี้เลยแล้วกัน
ขอโทษค่ะ ขอโทษเจ้าของโพสอิส คนนั้น
ฝากถึงพี่.....ถึงเราจะจากกันไปแล้วแต่ฉันเชื่อค่ะว่าเราจะได้เจอกันอีก ถึงไม่ได้เจอก็จะตามหาพี่ ก็ฉันยังไม่ได้ถามคำถามที่ค้างคาใจเลยนี่น่า ว่าทำไมพี่ถึงมองฉันด้วยสายตาแบบนั้น สุดท้ายก็ขอให้รักกันนกับแฟนนานๆนะค่ะ
ถ้ายาวไปก็ขอโทษด้วยนะ
ฟินอะ
เราก็เหมือนกันอีกไม่กี่เดือนพี่เขาก็จะจบแล้ว
แอบเศร้า แต่ก็ไม่กล้าพูดไป
เหมือนกันพี่เขาอยูู่ม.3อีกหนึ่งเทอมก็จะจบแล้วอ่ะ
ตอนพี่เขาจบเราก็ไม่่ได้บอกเขาเหมือนกัน
แต่เราฝากดาวกระดาษไปให้พี่เขา
ฟินมากกกกกก
ของเราบ้างนะ (อึดอัดมาก)
วันหนึ่งอ่ะห้องเราขึ้นไปร้อเพลง พอร้องเสร็จเราก็ไปเข้าห้องน้ำแล้วถึงเดินกลับแถว เราเดินมากับเพื่อน แล้วเราเห็นพี่เค้านั่งตรงแถวสายอ่ะ เราก็ไม่ได้คิดอะไร แต่พอเดินมาใกล้ๆพี่เค้าพี่เค้าก็ยิ้มๆๆอ่ะ หลังจากขึ้นห้องแล้ว เราจะเดินลงมาข้างล่างแล้วพี่เค้าก็เห็นเรา เค้ากับเพื่อน(สนิท)ก็เดินไปข้างหน้าเราแล้วเค้าก็เล่นกับเพื่อนแบบงุ้งงิ้งมากกก และก็กอดเพื่อนเค้าด้วย พอมาถึงตอนเย็นพี่เค้าเดินผ่านเราแล้วเค้าก็หันมามอง และยิ้มแบบกรุ้มกริ่มๆๆ แล้วก็ก้มหน้าแล้วหันไป
เราอยากรู้มากว่าที่เค้าทำคืออะไร (กลัวคิดไปเองอ่ะ)
เราเล่ามั้ง..เล่ามาหลายที่ละ =3= แต่ก็ยังรู้สึดอึดอัดอยากเล่าอีก(โรคจิตนิดๆ :p)
ขอโต๊ดน่าาา
เราจะใช้ชื่อคนที่ชอบว่ารุ่นพี่นะค่ะ (ก็เขาเป็นรุ่นพี่จิงๆนี้หว่า..)
คือว่าโรงเรียนเราอะเวลาพักของม.ต้น กะ ม.ปลายมันคนละเวลากัน ม.ต้น ตอน11โมงถึงเที่ยง(จริงๆมัน11.00-11.50 แต่กว่าเราอาจานจะมาก็เที่ยงละ)
ม.ปลายก็เที่ยงถึงบ่าย(บางวันเราก็เห็นม.ปลายมาพักตอน11โมงด้วย..=3=)
ก็รุ่นพี่เขาอยู่ม.3แล้วอะ เสียดายมากอะเพราะว่ากว่าจะได้พักเวลาเดียวกันก็อีกตั้ง3ปีแหนะ..T^T ตอนประมาน11.30มั้งเรานั่งอยู่ตรงใต้ตรง4(สมมติว่าเป็นตึก4)
ตึกนี้มันจะเป็นเหมือนลานเล็กๆอะแล้วรอบๆก็จะมีโต๊ะให้นร.นั้งเรากับเพื่อน5คนก็นั่งตรงที่มันใกล้บรรไดขึ้นห้องมาที่สุด และใกล้ถังขยะสุดด้วย =^= แล้วในกลุ่มเพื่อนของเราอะมีคนรู้ว่าเราชอบรุ่นพี่คนนั้น3คนจาก6คน2คนแรกอะจะไม่สนหรอกว่าเราชอบใคร(ซึ่งก็ดี)แต่-คนที่3นะสิมันชอบชี้บอกว่าพี่เขาอยู่ไหน แบบว่าพี่เขานั่งศาลาที่2แล้วเรานั่งศาลาที่3เพื่อนคนนั้นก็จะหันมากระซิบบอกว่า''นั้นไงๆอยู่นู้น!!''เราก็งงอะดิ อะไรอยู่นู้นฟร๊ะ พอหันไปเท่านั้นแหละ จ๊ะเอ๋!! เต็มๆ =3=
ณ ใต้ตึก4(เล่าเรื่องเพื่อนเส็ดปุบ ไปต่อไม่เป็นเลย..)อยากที่บอกต่อแรกนั่งตรงข้างถังขยะ..(กินขนมข้างถังขยะได้อารมณ์สุดๆ=3=)แล้วก็นั่งหันข้างเข้าถังขยะอีก คือ ในกลุ่มตอนนั้นอะมี6คนนั้นโต๊ะ4คนนั่งตรงลานติดกับโต๊ะอีก2คน
การที่นั่งหันหน้าให้ถงขยะมันเสี่ยงต่อการโดนลูกบอลอัดหัวมาก(ลืมบอกไป ตรงข้างๆเราอะจะมีพี่ม.2มาเล่นวอลเล่ย์ กะ เล่นบอล แล้วมันจะมีลูกบอลปลิวมาโดนหัวใครซะคนบ่อยมาก)เพราะถ้าหันหลังให้ถังขยะมันก็จะเห็นว่าบอลมันมาทางไหนไง แต่เราหันหลังให้พี่ที่เตะบอล ถ้าลูกบอลมานี้วงแตกเลย เอ๊า!!ต่อๆรู้สึกว่าเราแถเก่งจัง ^^ เรานั่งอยุ่ที่เดิมคือหน้าหาถังขยะ และรุ่นพี่เขาเดินมาผ่านทางถังขยะอะ มันก็เลยส่วนกันเรา ตอนนั้้นแบบว่าอยู่ใกล้มาอะ สงสัยเพราะรุ่นพี่กลัวโดนบอลอัดหัวละม้างงง แล้วแบบรุ่นพี่เขาเดินไปยิ้มไป ยิ้มเหมือนดารายิ้มหว่านเสน่ห์อะ แล้วเราก็มองตาม..มองจนเพื่อนข้างๆ(คนที่เราบอกว่าชอบชี้ว่ารุ่นพี่อยู่ตรงไหนอะ)หันมาสะกิดแล้วบอกว่า "มองมากระวังคอจะหมุนได้นะ อะไรจะมองขนาดนั้น"พร้อมทำหน้าเอือมๆ
แล้วอีกครั้งหนึ่งตอนที่เรากำลังเดินไปที่โรงอาหารกับเพื่อน5คนเรากะว่าจะเดินผ่านทางเชื่อมตึกซึ่งมันเชื่อมได้ทุกตึกอยู่แล้ว เราเรียนอยู่ชั้นบนสุดชั้น4ตึก1(สมมติว่าเป็นตึก1)เราก็เดินลงมา1ชั้นแล้วเลี้ยวมาที่ตึก3ชั้น3(สมมติว่าเป็นตึก3)แล้วเราต้องผ่านหน้าห้องรุ่นพี่เขาเราก็พยายามมองไปในห้องแบบว่าเนียนๆเดินอยู๋ท้ายสุดแล้วเดินช้าๆอะ แต่ไม่เจอ..พอเราหันไปตรงหน้าห้องปุบนั้นแหละ รุ่นพี่เขาเล่นโทรศัพท์อยู๋หน้าห้อง ต๊กใจ๊!! เราเดินผ่านห้องรุ่นพี่เขาตลอดเลย(ผ่านเฉพาะตอนเช้าอะนะ)แล้วก็เจอรุ่นพี่นั่งเล่นโทรศัพท์หน้าห้องทุกวัน แล้วเมื่อเร็วๆนี้แหละ เราไปเรียนอะไรสักอย่างนี้แหละมันต้องผ่านห้องรุ่นพี่อีกเราก็แผนเดิมส่องๆ ตอนนั้นห้องรุ่นพี่เขาเรียนอยู่เราก็ส่องไปที่ ที่นั่งของรุ่นพี่แต่ก็ไม่เจอ แต่พอเดินมาใกล้ๆพ้นห้องอะ เจอรุ่นพี่อยู๋หน้าชั้นเรียน รู้สึกกำลังส่งงานครูอยู่ แล้วรุ่นพี่อะสูงประมานเรานั้นแหละ แต่สูงกว่านิดนุง แต่เวลาที่รุ่นพี่เขาส่งงานให้ครูตรวจเขาก็จะก้มหน้านิดๆเม้มปากและเอามาป้ายหลังงอหลังหน่อยๆ (มันก้จิงอะ เพราะครูเขานั่งเก้าอี้ รุ่นพี่เขายื่นนี้หน่ายก็ต้องก้มเป็นบธรรมดา) >////<
โทดทีนะค่าา ที่บรรยายยาวไปหน่อย(ช่วงนี้เก็บกดอะค่าาา)
ลองถามไปเลย
ถ้าว่ายังไงก็มาเล่าให้เราฟังหน่อยนะ
เราก็อยากมีคนที่เราแอบชอบบ้างอะ ตั้งแต่เลิกกับเเฟนก้เหงา อยากแอบชอบรุ่นพี่ แล้วได้จุ๊บกัน ฟินนะเลย์มากกก~
น่าเสีนดายแทนนะคะ ถ้าชอบและเเน่ใจแล้วก้บอกเขาไปตรงๆเลย รวบรวมความกล้าเข้าไว้ ไม่ต้องกลัวว่าจะเสียหากบอก ไม่บอกสิจะเสียใจเอานะ เราก้อยากจะบอกคนที่ชอบนะ แต่ยังไม่มี,555 เอ๊ะยังไง
เราก้มีนะ
'
คือเรื่องเราอ้ะ เกิดขึ้นตอนเปิดเทอมใหม่ๆ
แบบเปิดเทอมมา2อาทิตย์ คนที่เราชอบตัวขึ้นต้นว่า M...
วันนั้นเป็นวันศุกร์เรารู้สึกปลื้มคนๆหนึ่ง
แบบจะให้เป็นพระเอกนิยายไรงี้
(เราชอบนิยาย'ชอบแต่งเองกะเพื่อน) และพอมาโรงเรียนอีกทีวันจันทร์เพื่อนที่ห้องก็มาบอกเราว่า
'เห้ยมีคนชอบอ้ะ'
เรา'ใครวะ'
เพื่อน'...'
เรา'ห้ะ'
เพื่อน'(ชี้ไปที่คนๆนึ่งซึ่งคือคนที่เราปลื้ม)
-Mมันชอบ'
แล้วในใจเราก็แบบ มันโม้ป้ะวะ
พอขึ้นห้องมาก็รู้สึกว่าMมอง
เราก็แบบเขิลไรงี้
พอวันต่อมาเพื่อนMมันบอกกันหมดเลยว่าMชอบเรา Mเลยส่งจดหมายมาหาเราประมานว่า '[เราชอบแกนะ (ชื่อเรา)คบกันมั้ย](วาดรูปหัวใจ)'
-เราตอนแรกก็ดีใจอยู่หรอก แต่เราก็งงเราไม่รู้จักMเลยรู้แค่ชื่อ Mมันก็ไม่กล้ามาเจอเราส่งแต่กระดาษมา(ทั้งๆที่อยู่ห้องเดียวกัน-..-?)
พอตอนเย็นMทักเฟสเรามาประมานว่าเราชอบแกนะไรงี้
พอวันต่อมาเราไปโรงเรียนพอตอนกลางวัน ครูจะให้เข้าแถวรวมทั้งสายและร้องเพลงเรานอนข้างMและครูจะให้เอาสมุดมาจดเพลงพอเราหันหน้าไปเราเห็นMมองและพอเรามองมั่ง Mมันก็เอาสมุดมาบังหน้า
เราก็งงสิสรุปMมันชอบเราจรืงป้าว(สงสัยจะเขิลมั้ง-..-)
พอวันศุกร์มันมีวิชาพละคาบ3และครูจะให้เดินให้ดูแบบการเดินที่ถูกต้องและเขาให้เดินพร้อมๆกันทั้งห้อง เรากะMอยู่เยื้องกันนิดๆ พวกเพื่อนMมันก็ชอบแกล้งเราแบบ ขัดขามั่ง ตีหลังมั่งแต่เราก็ทำคืนนะ
แบบและตอนนั้นMมันก็เข้ามาแกล้งมั่งเฉย
เราก็เอาคืน เล่นกันอยู่นานเลยจนครูทำโทษให้ทำท่าตลกๆ เราเขิลมากๆเพราะครูเขาหาว่าเราเป็นแฟนกะM เพื่อนทั้งห้องก็ส่งเสียง หิ้วๆ
กันเต็ม Mมันก็ยิ้มหน้าแดงๆ
พอคาบ5 เราเดินไปหาเพื่อนหลังห้อง(เพื่อนนั่งหลังMพอดี) คาบ5ครูไม่อยู่ไงเลยมีหัวหน้าคุม เราเลยเอาการบ้านไปทำตรงโต๊ะเพื่อนเราเลยเอาเก้าอี้Mมานั่ง ตอนนั้นMไม่อยู่พอดี เราเลยนั่งซะเลย -พวกเพื่อนพอเห็นก็ล้อกันใหญ่ พอ-Mกลับมามันก็มองเราอย่าง งงๆ แต่หน้ามันตลกมาก
มันเลยจับหัวเราโยกไปมา เราเลยพูดไปว่า
'อย่าเดี๋ยวผมยุ่ง'
M:และเค้าจะนั่งไหน(พูดอย่างแอ้บแบ้ว)
เรา:-..-
M-(ไปนั่งโต๊ะข้างๆเรา)
พอเจ้าของที่มาพอดีเป็นเพื่อนมันมันเลยไม่ว่ามันเลยมานั่งกะเราแทน คือแบบเก้าอี้เดียวกันอ้ะเราเลยเขิลสิ
วันนั้นเป็นวันที่เรารู้สึกว่าเราชอบMจริงๆ
เปิดโรงเรียนมาเราก็รู้สึกเลยว่าเราสนิทกะMมากขึ้น
พอวันนึ่งเราไปเรียนคาบ2ที่ห้องดนตรีและพอกลับมา เห็นเพื่อนมุงดูไรกันประมาน3-4คนในนั้นมีM เราก็ไปดูมั่งสรุปคือ
หนอน!!! พวกมันเลยเอามาเล่นกัน
เราก็กลัวสิวิ่งหนียั้งกะวิ่งแข่ง100เมตร
แต่ก็วิ่งนิดเดียว เพื่อนมันก็ปัดมือเพื่อนที่หยิบหนอน หนอนเลยตกไปในถังขยะ
เราเลย ฮึด จะแก้แค้นเราไปดูที่ถังขยะหาหนอนๆ555 เรากำลังก้มดูและอยู่ๆMเอ็มก็เอาหัวมาที่หลังเราและกอดเราเฉยเลย
แต่เราเลยพูดไปว่า'เห้ยทำไรเนี้ย'
M:(ยิ้ม)
เรา: -/////////////////-
เพื่อนที่เห็น:นี่!!!!!!!!(แซวซะทุกคนหันมามอง)
ตอนนั้นเขิลมากกกกกกกกกกกกกจนจะระเบิดอยู่แล้ววว
นั่งไม่ใช่นอนเขียนผิด 555555
สนุกดีค่ะ^^
ขอเล่าบ้างนะคะ เเชร์ๆกันไป อันนี้ไม่ใช่เเนวรุ่นพี่เลยค่ะ
เเต่เป็นเเนวเพื่อนอ่ะค่ะ ขอเเทนว่า โอ ก็เเล้วกันนะคะ เพื่อนคนนี้รู้จักกันมา4ปีเเล้วค่ะ ขึ้นม.1เเล้วก็อยู่รร.เดียวกันค่ะ
เล่าเลยล่ะกันนะคะ คือ...ความชอบ(เเบบเพื่อน)เริ่มตอนป.3ค่ะ
คือว่าตอนนั้นไม่คิดอะไรกันเลย คือเเบบว่า..จับมือกันตลอด
เเล้วพอขึ้นป.4ก็ไม่ค่อยได้คุยกันเลยค่ะ เริ่มโตกันเเล้ว พอมาตอนป.6เเบบว่า ความรู้สึกมันกลับมาอีกเเล้ว วันนึงรร จัดเข้าค่ายวิทย์ เเล้วเค้าให้เเบ่งกลุ่มสุ่มๆนะคะ สรุป โอ ก็อยู่กลุ่มเราค่ะ
ก็ช่วยๆกันทำงานตลอด เเล้วพอจะเลิกรู้สึกง่วงขึ้นมา โอ ก็เลยให้เรานอนทาบบนหลัง...เรารู้สึกเขินมาก เเต่ทำไงได้...ก็เลยทาบลงไป อบอุ่นมากๆ พออยู่ ม.1 ก็เจอหน้ากันบ่อยมาก เเล้วพวกเราก็ไม่ได้คุยกันเลย หลบหน้ากันตลอดT^Tหลังจากสารภาพตอนจะจบป.6 จนวันนึงมีเพื่อนกลุ่มนึงที่เราสนิท อยู่กับ โอ เเล้วพวกมันก็ชอบล้อ ตอนนั้นเดินผ่านมันก็ล้อใหญ่เลยว่า เฮ้ยๆอุ่นๆโอ อยู่นี่
เเล้วบอก โอว่า เฮ้ยๆโอ อุ่นอยู่นั่นไง เราทั้งคู่เลยอายมากๆๆๆ
มองหน้ายังต้องหลบเลยค่ะ ..เราก็เริ่มคิดเเต่เรื่องโอ จนเก็บไปฝันว่า โอจับหน้าผากเรา ((เเต่เรา กะ โอ ไม่ได้เเหววขนาดนั้นนะ เรา กะ โอ ชอบเเกล้ง ทะเลาะ พูดจาไม่ดีใส่ คือว่าเเบบ..ฮาดคอร์)) เเต่ยังไม่รู้เลยว่าอีกฝ่ายจะชอบเราไหม??เเอบหวังอยู่นิดๆ รู้สึกเเอบชอบข้างเดียวมาตลอด4ปี มันคุ้มค่าจริงๆนะ^^
ถ้าเบื่อก็ขอโทษนะคะ เล่าเรื่องไม่เก่ง;(
.......ขอให้ทุกคนสมหวังในความรักนะคะ
ตอนพักเรากำลังเดินถอยหลังอยู่ดีๆก็ไปชนอะไรสักอย่าง แต่พอหันไป.............>< คนที่เราชอบนี่นา เขินเลย
มีอีกครั้งตอนที่เรียนพละ นั่งกันเป็นแถวแล้วเราต้องนั่งตรงที่แคบๆแล้วเค้าก็มาถามเราว่า. นั่งตรงนี้ไม่เมื่อยเหรอเธอ?เเล้วเราก็บอกว่าไม่ แล้วเขาก็พูดว่า. อุตส่าห์เป็นห่วง.....><
ขอเล่าบ้างน้า....
ตอนไปค่ายenglish camp อะ มันมีตำแหน่งKing. &Queenใช่ป่ะ แล้ว เค้าก็ประกาศจากK. ก่อน คือคนที่เราชอบได้เปนK . แล้วเค้าก็ประกาศQต่อ ....... ชื่อเรานี่นา คือรู้สึกงง อายนิดๆ(ขนาดอยู่ห้องเดียวกันนะเนี่ย) พี่ๆที่ค่ายก็เตรียมฉากถ่าย แล้วมีเพื่อนๆห้องเดียวกันตะโกนบอกว่าขอรูปคู่หน่อย เรานี่สตั้นเลย แถมด้วยท่า จับมือ>< กับ ซารางเฮโย >>><<<กิ้ววววววว
ของเราก็ยังไงๆอยู่นะ
คือเราแอบชอบเพื่อนเรานี่แหละ(ช)เป็นเพื่อนสนิทเราเองแหละ เราไม่กล้าบอกเพราะกลัวเขาจะไม่ชอบเราแล้ววันหนึ่ง ครูให้จับบัดดี้!!!!!! ความฟินคือ เราได้เป็นบัดดี้กันอ่ะ แบบฟินน ช่วงเรียนก็มีแกล้งกันบ้างไรบ้าง ก่อนเป็นบัดดี้เราเขาอ่ะติดแต่บอลตอนเที่ยงไม่อยู่ห้อง แต่พอเป็นบัดดี้เรา อยู่แต่ห้อง เขาเรียนเก่งนะ ฟิน2 วันหนึ่งอ่ะ เราก็เบื่อๆใช่มั้ย หน้าก็แบบเซ็งๆอ่ะ เขาก็แบบมาหยิกแก้มแล้วบอก"ยิ้มดิๆ"เราเห็นแบบนั้น เขินเวอร์ จากนั้นเราก็ดันสนิทกับแม่เขาอ่ะ ไปเข้าค่ายมีการมาฟง มาฝาก เราด้วย อิแม่เขินคร้าาาาา
ก็คือเรา....จะมาเล่าคนที่เเอบชอบ...เราชอบทุกระดับชั้น..ทุกปี...ไม่รู้เป็นไง...หัวใจมันหลายใจอะ...เเต่ก็เนาะ..คนเเรกก็...ใครว่า...น่าจะ ม. นะ ชื่อเล่นๆที่เราตั้งนะ ม. ม. เนี้ยเป็นคนที่เหมือนเมาตลอดเวลา เเต่เราชอบมันนะ..ไม่รู้ทำไม....เเต่มันเหมือนชอบเรากลับปะ...คงไม่...ตอนรู็จักมันเเรกๆ...มันเเบบมีคนชอบ1คน..ชื่อฟิว....เเต่มันเพื่อนสนิทเรา..เราก็ไม่อยากทะเลาะอะเนาะ..ก็เลยชอบคนอื่นที่อยู่ข้างๆโต๊ะเรา...มันเเบบหยาบมาก....เราชอบนะ...เเต่เราก็ไม่อยากพูด..ระดับชั้นมันตอน...ป.3....เด็กมาก..เราก็ไม่ได้คิดเป็นเเฟนหรอกเล่นๆ....ไปละพ่อเรียกบายๆ
แอบชอบคนที่ไม่มีทางเป็นไปได้(มั้ง)หรือเพื่อนสนิทที่
เราสนิทเล่าความลับให้เราฟังเป็นคนแรก และก็เราเหมือนกับว่าเป็นที่ปรึกษาในเรื่องความรักของมันเพราะว่ามันมีแฟนและมักจะทะเลาะกับแฟน เราอยู่โทรคุยกับมันยันตี1เรารับฟังทุกปัญหาจากมัน เราพร้อมช่วยเหลือมันทุกเมื่อเหมือนกับว่ามันเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตไปแล้ว เรามีมันมาแกล้งมาเล่นด้วยกันทุกวัน มีความสุขนะแต่เป็นความสุขที่ปนทุกข์ เราดีใจที่เป็นเพื่อนกับมัน เรารู้สึกดีทุกครั้งที่มันคอยทำดีกับเราเป็นห่วงเรา มันกลายเป็นความรักมากกว่าเดิมอีกด้วยซ้ำ แต่เราไม่รู้ใจมันเลยว่ามันคิดยังไง แอบเจ็บนิดนึงนะคะ ทำอะไรก็นึกแต่หน้ามันคือไม่รู้ใจมันได้เลยค่ะ
คนที่ชอบเป็นเพื่อนอ่ะค่ะแล้วตอนนั้นคุณแออัดมากค่ะเพิ่งออกจากห้องเรียนจัดห้องสอบพอดีค่ะเราก็แบบมีของมาให้แต่ว่าไม่กล้าให้เขาก็เลยใช้เพื่อให้เอาไปให้แต่ว่ากระเป๋าวางอยู่ตรงระหว่างขาของคนที่ชอบพอดีเพราะว่าเขาไปนั่งแล้วอยู่ดีๆก็ว่ากระเป๋าข้างเราทำไมก็ไม่รู้แล้วเราก็บอกเพื่อนคนอื่นที่นั่งอยู่บอกว่าหยิบให้หน่อยและพี่มีคนที่ชอบเขาก็หยิบให้น่ารักๆเลยค่ะแล้วก็เพื่อนมาบอกเขาว่าเขาชอบมากของขวัญที่ให้เขายิ้มแล้วก็บอกว่าเราไม่ลืมเขาเลยน่ารักจังเบ้ยเรายิ้มเลยแต่เขาบอกว่าต้องบอกแม่ว่าน้องรหัสให้ไม่งั้นแม่สงสัยแต่แค่นั้นเราก็นอนตาหลับแล้วได้แน่555+
ก็ตอนนี้เราอยู่ในสถานะเฟรนด์โซนมันเป็นอะไรที่เจ็บนะคะ แต่เราได้เห็นเพื่อนเรามีความสุขกับสิ่งที่มันได้เลือกเราเองก็ดีใจแล้ว เราไม่รู้เลยนะว่ามันเป็นยังไงรู้สึกยังไงกับเรา เราแค่เป็นได้ทุกอย่างสามารถตื่นมาตอนดึกๆทุกครั้งที่มันต้องการระบายความทุกข์ของมันให้เราฟัง พอเราท้อแท้หรือเสียใจบ้างมันก็มาคอยปลอบให้กำลังใจ เราก็รู้สึกดีนะคะแต่มันเป็นอะไรที่เจ็บมาก พอแฟนมันโทรมาเราก็ต้องบอกให้มันไปหาแฟนมันเถอะ แต่กลับกันกับความรู้สึกเรามันแทบจะไม่ได้อยากให้เป็นอย่างนั้นมันโคตรเจ็บ เราออกมาจากเฟรนด์โซนก็ไม่ได้เราต้องเป็นเพื่อนที่ดี อยู่ข้างๆเสมอในยามลำบากก็ยังมีกันและกันแต่ทำไมกันมันถึงเจ็บได้ขนาดนี้นะคะ วันๆนึงไม่เคยเปิดใจให้ใครเข้ามาในชีวิตเพราะติดแค่ว่ามีมันเป็นเพื่อนที่ดีและเราเองก็รู้สึกดี ก็อยากบอกมันสักวันนึงนะคะ ว่า”กูรัก-มากนะเว้ยถึงกูจะไม่ได้สำคัญอะไรในชีวิต-มากแต่เวลาที่-ไม่เหลือใครหันมาทางไหนก็จะเจอกูนะ กูจะรัก-และหวังดีกับ-แบบนี้ตลอดไปนะ” ขอแค่-รู้ไว้ว่ากูไม่หายไปไหนแค่นี้พอแล้วสำหรับเพื่อนอย่างกู
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?