ความเเตกต่างสุดๆ

[เเตกต่าง]

เราเคยเรียนโรงเรียนเอกชนเเต่ดันมีเหตุต้องย้ายมาเรียนโรงเรียนรัฐประจำจังหวัดตอน ม.ต้น เข้ามาครั้งเเรกวันเเรกรู้สึกว่าจะกลัว กลัวทุกอย่างที่เป็นเขตโรงเรียน รู้สึกว่าโรงเรียนเเคบลง สนามหญ้าที่เริ่มหายไปจนเป็นหลุม ที่นั่งไม้ หินอ่อนที่เละเกินเยียวยา หลังคาอันน้อยนิด เเละตึกที่สูงเกินไป เมื่อเรากลัวเราจะหลบ เลยหลบในห้องน้ำ...เฮ้อปิดประตูห้องน้ำไม่ได้ เดินหาห้องใหม่จนเจอห้องสุดท้ายที่ใช้ได้เเต่มันมืด ถ้าเป็นตอนเช้าเราเลยไม่กลัวเรากลัวทุกอย่างเราเป็นคนตัวค่อนข้างสูงเลยหาเพื่อนคุยได้ยาก+กับขี้อายเลยมองเเต่ระดับสายตาก็เจอเพื่อนเเต่เราเเยกคนไม่ออกเลย เราเจอคนเเย่ๆเเละนิสัยเเย่ๆในห้องเยอะมาก เราเคยโดนกลุ่มเพื่อนไม่ดีเเกล้งเพราะเราไม่ใช่พวกเดียวกับเขา เเถมดูอ่อนเเออีกด้วย เราลองผิดลองถูกเยอะมากเปลี่ยนเพื่อนเยอะด้วย เเละใช้ความอดทนไปเยอะมากกับความเเตกต่างนี้ เราเรียนไม่ทันเพราะเราเลือกคบเพื่อนผิดด้วยเเล้วเราก็ดันเล่นกับเขาอีก เเต่พอเกรดออกเราจึงตาสว่าง เกรดเราหายไปมากๆจากเฉียดเกรด4ดันหลุดไปไม่ถึง3เราช็อคสิหลุด ร้องไห้ ตกใจ ตอนนั้นเราติด0วิชาง่ายที่ต้องใช้กำลัง เเต่เราอ่อนเเอเกินไปเราเลยไม่มีคะเเนน เเต่เราได้เเก้0เเล้วเเต่มันเป็นงานกลุ่มเเล้วเราทำคนเดียวเราจึงโกรธเพื่อนมาก เลิกคบเเล้วหาเพื่อนใหม่ตั้งใจเรียนเหมือนเดิมเกรดก็ดีขึ้น พัฒนาขึ้นเเต่ไม่เฉียดเกรด4เลยเราไม่รู้ว่ามันยากตรงไหนพอดูเกรดเราก็นึกถึงตอนเรียนทำให้เราเข้าใจ เพื่อน ในห้องเอาเเต่คุยครูก็ไม่สอน บ่น ว่า ไม่ก็รอจนกว่าจะเงียบเเละว่าต่อ เฮ้อเราเบื่อทุกครั้งที่เจอเรื่องเเบบนี้พอเรามองโต๊ะมองบรรยกาศห้องเรียนมันเเตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง โต๊ะที่เคยใหญ่เเละมีที่วางเท้านิดๆมีที่ใส่หนังสือเเละสะอาด ไม่เคยมีอยู่ที่โรงเรียนนี้ เรามักจะโดนเพื่อนเอาเท้ามาวางบนข้างหลังเก้าอี้เราเสมอ เราอึดอัดมากเราบอกเพื่อนหลายทีเเล้ว บอกทุกวันเลยด้วยเขาไม่จำเลย ครูไม่ได้ช่วยอะไรเเม้จะเดินรอบไปห้อง ครูคุมเด็กไม่เป็นเเละในห้องไม่รักกันเหมือนเอกชน กฎระเบียบเเม้ไม่เคยถูกเขียนไว้ในเล่มหนาๆเพื่อบังคับให้อ่านหรือให้ท่องจำ เเต่พวกเรามักทำตามได้เสมอถ้าสั่งมา มีความสามัคคี จิตใจดีต่อกัน หัวหน้าคุมเพื่อนๆได้ดีเเค่พูด1-2ครั้ง เเต่เมื่ออยู่โรงเรียนรัฐเราสงสัยทำไมไม่มีใครอยากทำตามหละ ทำไมไม่ทำตัวดีๆกับเพื่อนหละทำไมเล่นกันรุนเเรงขนาดนั้นหละ ทำไมไว้เล็บยาวปากเเดงพูดคำหบายเเทนการทักทายหละ ทำไมกินขนมน้ำต่างเเล้วไม่ทิ้งหละ ทำไมไม่เคารพกฎหละ มันง่ายขนาดนี้ อาจเป็นเพราะไม่ได้รับการอบรมตั้งเเต่เด็กๆจากโรงเรียนที่ดี เราไม่รู้ทำไมเวลาเข้าเเถวถึงไม่เรียงตาลำดับความสูงเเล้วก็เรียงเเถวตอนลึก เเต่ดันจัดมั่วๆเเล้วเรียงเเถวหน้ากระดาน คนอื่นก็หันคุยกับเพื่อนได้สบายเลยสิ ครูก็พูดอยู่ทุกวันว่าเงียบนักเรียนเงียบหลายๆรอบ ไม่มีใครอยากเงียบเลยถ้ายังคุยไม่จบ เราที่สนิทกับเพื่อนมาบ้างเเต่เราก็ไม่หันซ้ายหันขวาไปคุยกับเพื่อนบ่อยๆเราก็ฟังเเต่ครูพูดเดิมๆซ้ำๆครูควรดีใจที่มีคนอย่างเราฟัง ถ้าเราอยู่ม.5เเล้วสามารถสมัครประธานนั้กเรียนได้นะ เราจะเปลี่ยนโรงเรียนโดยใช้รูปเเบบการเข้าเเถวเเละวินัยเเบบเอกชน ตรงเวลา รวดเร็ว สามัคคี เเค่นี้ก็คุมทุกๆคนได้เรายังคิดเปรียบเทียบโรงเรียนอยู่ตลอดว่าทำไมถึงเเตกต่างกันขนาดนี้ เเต่ที่เราทดได้เสมอมาเพราะความชิวเเละการปรับตัวของเราเเละครอบครัวที่ดีที่สอนให้เราเข้าใจคนว่าเป็นเรื่องปกติหรือเรื่องที่เราไม่ควรเอาอย่าง

Comments

[A-B-C-D]

ไม่รู้จะพูดอะไรได้แต่ยิ้มค่ะ :)