Dek-D.com ใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสบการณ์ของ
ผู้ใช้ให้ดียิ่งขึ้น เรียนรู้เพิ่มเติมที่นี่
ยอมรับ

สิ่งที่ท้าทายของการเป็นนักเขียน

ตั้งกระทู้ใหม่
ตั้งกระทู้ใหม่
                                             สวัสดีค่าาา     เราอยากรู้ว่าการเป็นนักเขียนมีจุดท้าทายอะไรที่ควรรู้     ตอนนี้อยากเป็นนักเขียนมากเลยค่ะ มีพล็อตคร่าวๆแล้ว    แต่ก็มีหลายๆคนบอกว่ายากนะ จะรอดหรอ  เลยอยากถามนักเขียนทุกคนว่า
                               
                                         สิ่งท้าทายหรือสิ่งยากๆที่นักเขียนต้องเจอคืออะไร มีอะไรบ้าง    จะได้นำมาประเมินตนเอง ว่าจะสามารถไปต่อทางด้านนี้ได้จริงมั้ยน่ะค่ะ 

แสดงความคิดเห็น

>

23 ความคิดเห็น

Miran/Licht 29 มี.ค. 63 เวลา 23:36 น. 2

เริ่มต้นก็น่าจะราว ๆ นี้ละค่ะ ไม่ใช่ case study หรอกแต่เป็นสภาวะที่ต้องประสบและผ่านมันไปให้ได้ รวมถึงการควบคุมอารมณ์กับการรับมือในหลากหลายรูปแบบ


เขียนดีแต่ไม่มีคนอ่าน รู้สึกท้อกันบ้างไหม?

https://www.dek-d.com/board/view/3966456/

เศร้า นิยายเราไม่ใช่แนวสมัยนิยมหรอ คนเลยไม่ค่อยอ่าน

https://www.dek-d.com/board/view/3966524/

ตอนนี้ออกนิยายมา เงียบ ไม่ค่อยมีอ่านเลยไม่มีกำลังใจเลยเซ็ง มียอดวิว 53คน ไม่มีคอมเม้น ไม่มีผู้ติดตามเซ็งมาก

https://www.dek-d.com/board/view/3967020/


0
หิวข้าววว 29 มี.ค. 63 เวลา 23:39 น. 3

ความท้อค่ะแงงงง ต้องพยายามผ่านมันไปให้ได้ ถึงจะบอกว่าแต่งเพื่อสนองนี้ดตัวเองแต่ก็แอบหวังให้คนเข้ามาอ่านเหมือนกัน

อีกเรื่องนึงคืออาการตัน คิดอะไรไม่ออก ถึงจะมีพล๊อตแล้วแต่พอถึงขั้นการบรรยายก็มันก็ตื้อขึ้นมาดื้อๆ

0
ทิตภากร : กันต์ระพี 29 มี.ค. 63 เวลา 23:54 น. 6

สิ่งที่ท้าทาย คือตัวผู้เขียนค่ะ

(ความอดทน+เพียรพยายาม +ความมุ่งมั่น)


ทำไมต้องอดทน+เพียรพยายาม?

เหตุผล...งานเขียนเรื่องยาว 1 เรื่อง มาตรฐานอยู่ที่ 150 หน้า world ตัวอักษร 14 pt ถ้าตามเกณฑ์สนพ. เดี๋ยวนี้อยู่ที่ 200 หน้า หรือ 400,000 ตัวอักษร บางคนพอตันก็ท้อ ไปต่อไม่ได้ ถอดใจไปเสียก่อน ถ้าไม่มีความอดทน+เพียรพยายาม มันเป็นเรื่องยากที่จะเขียนจบค่ะ


ทำไมต้องมุ่งมั่น?

เหตุผล...จิตใจคนเรามักวอกแวกค่ะ เขียนงานเรื่องหนึ่งอยู่ มักจะมีพล็อตอะไรโผล่แวบๆ เข้ามาในหัว ทำให้เกิดความลังเล อยากวางเรื่องที่เขียนไปเขียนเรื่องที่พล็อตโผล่ ถ้าทำเช่นนั้น ระหว่างเขียนเรื่องที่พล็อตโผล่ ก็จะมีพล็อตโผล่ขึ้นมาอีก เป็นอย่างนี้ไปเรื่อยๆ ทำให้เขียนไม่จบสักเรื่อง เพราะขาดความมุ่งมั่นนี่เอง


สรุป...สิ่งที่ยากสุดในงานเขียน คือการท้าทายตัวเองค่ะ

0
พยัคฆ์ขาว 30 มี.ค. 63 เวลา 00:15 น. 7

สิ่งที่ท้าทายหรือสิ่งที่ยากๆ ที่นักเขียนต้องเจอ คือ ตัวเองค่ะ


ทั้งความขี้เกียจเขียน ความท้อเวลาไม่มีคนอ่าน ความกดดันตัวเองยามรีดเดอร์คาดหวัง บราๆๆ อุปสรรคที่ยิ่งใหญ่ในการเขียน คือ ตัวนักเขียนเองค่ะ


นักเขียนบางคนแต่งนิยายจบเรื่องไปได้อย่างง่ายๆ ไม่มีอะไรที่เป็นเรื่องยาก แต่บางคนก็แต่งไม่จบเพราะท้อ หรือมีเหตุผลอื่นจนต้องเลิกความเขียนไป ดังนั้นสิ่งที่ท้าทายและยากสำหรับนักเขียนมือใหม่คือตัวเขาเองค่ะ


0
30 มี.ค. 63 เวลา 00:26 น. 8

การไม่ดองและห้ามเปิดเรื่องใหม่ทั้งที่ยังเขียนไม่จบค่ะ

0
peiNing Zheng 30 มี.ค. 63 เวลา 00:30 น. 9

ท้าทายเหรอ...สิ่งแรกที่ต้องเผชิญกันทุกคนน่าจะเป็นเรื่อง "ความคาดหวัง" ละมั้งคะ


แต่ละคนมีไม่เท่ากัน แต่เชื่อเถอะ คนที่เพิ่งกระโดดเข้ามาใหม่ๆ ปากบอกว่าไม่หวังหรอก แต่ยังไงก็เหลือใจของความคาดหวังไว้สัก 1% อยู่ดี หวังจะได้รับการยอมรับ และการยอมรับที่ว่ามันอยู่ในรูปแบบของยอดวิวบ้าง คอมเมนต์บ้าง เม็ดเงินที่คนอ่านยอมจ่ายบ้าง


แม้หวังเพียง 1% แต่ยังคงไม่ได้ดังหวัง ก็เจ็บปวดเป็นธรรมดา นอกจากเจ็บปวดแล้ว จะเกิดการตั้งคำถามครั้งแล้วครั้งเล่าว่า เราไม่ดีตรงไหน งานเขียนเรามันแย่มากเลยหรือ นิยายเราอยู่นอกกระแสใช่ไหม ทำไมไม่มีใครอ่าน ทำไมไม่มีใครคอมเมนต์ ทำไม ทำไม ทำไม แล้วก็อีกสารพัดทำไม


จากนั้นก็เข้าสู่วังวนว่า จะไปต่อหรือไม่ไปต่อ เมื่อเลือกไปต่อ ก็พบกับสิ่งเดิมคือ คำถามว่าทำไมอีกครั้งแล้วครั้งเล่า แล้วก็วนมาถามตัวเองใหม่ จะไปต่อหรือไม่ไปต่อ


ช่วงเวลานี้เกิดขึ้นกับนักเขียนหลายคน บอกว่าเป็นส่วนใหญ่เลยก็ว่าได้ค่ะ ทีนี้ถ้าไม่อยากอยู่ในวังวนนั้น นักเขียนแต่ละคนจะเริ่มจัดการกับ "ใจ" และ "ความคาดหวัง" ของตัวเอง ซึ่งแต่ละคนมีวิธีจัดการไม่เหมือนกัน และระยะเวลาของการเอาตัวรอดจากวังวนนี้ก็ไม่เหมือนกันด้วยค่ะ บางคนแค่เดือนสองเดือนก็ตระหนักรู้ บางคนอาจใช้เวลาเป็นปีๆ แล้วแต่


เมื่อผ่านด่านนี้ไป ก็จะมีอุปสรรคอื่นๆ เข้ามาเรื่อยๆ แต่ที่เรายกเรื่องนี้ขึ้นมาเพราะเป็นจุดคัดกรองค่ะว่าใครจะได้ไปต่อ ใครจะไม่ได้ไปต่อ


แต่ส่วนตัว ทุกการท้าทายคือความสนุกค่ะ มีความท้าทายมากมายที่ดาหน้ามาหาคนเขียนครั้งแล้วครั้งเล่า บางเรื่องก็ชวนขบขัน บางเรื่องก็ชวนเสียน้ำตา บางเรื่องก็ยากจนแทบกลืนเลือดกว่าจะผ่านมันมาได้ แต่เมื่อเราเผชิญหน้ากับมันบ่อยครั้งเข้า เราจะเลิกสนใจบาดแผลเหวอะหวะของตัวเอง หยาดเหงื่อและน้ำตาคือธรรมดาโลก พอชินเข้า เราจะเริ่มเปิดตามากขึ้น มีสิ่งที่น่าสนใจและน่าสนุกมากกว่าความเหนื่อยและเจ็บปวดเหล่านั้นอีกมากมายรอเราอยู่นะคะ

5
ทิตภากร : กันต์ระพี 30 มี.ค. 63 เวลา 00:34 น. 9-1

ชูป้ายไฟให้ประโยคนี้ ปรบมือรัวๆ https://www0.dek-d.com/assets/article/images/sticker/jj-11.png


"เมื่อเราเผชิญหน้ากับมันบ่อยครั้งเข้า เราจะเลิกสนใจบาดแผลเหวอะหวะของตัวเอง"

0
babybaby1234 30 มี.ค. 63 เวลา 01:24 น. 11

ผมคิดว่า งานเขียนเป็นศิลปะอย่างหนึ่ง อัตลักษณ์และความคิดสร้างสรรค์เป็นเอกลักษณ์ของแต่ละบุคคล งานเขียนที่สร้างสรรค์จะกลายเป็นอัตลักษณ์ของนักเขียนคนนั้นไปโดยปริยายครับ

0
อรัณย์ Arunne 30 มี.ค. 63 เวลา 01:25 น. 12

วินัยค่ะ ฮือๆๆๆๆ ท้าทายที่สุดแล้ว ไม่ว่าจะมีอารมณ์เขียนนิยายหรือไม่ แต่ถ้าเราทำเป็นหน้าที่ และมีวินัย ยังไงแต่ละวันก็ต้องเขียนออกมาได้แน่ๆ ค่ะ ซึ่งวินัยนี้จะส่งผลถึงการพัฒนางานเขียน และเป็นเรื่องของความรับผิดชอบต่อตัวเองและผู้เขียนด้วยค่ะ

0
white cane 30 มี.ค. 63 เวลา 12:16 น. 15

สิ่งที่สำคัญที่สุดเลยก็คือ ใจสู้หรือเปล่า ?


เหตุผลไม่มีอะไรมาก เนื่องจากนักเขียนหน้าใหม่มักจะหมดไฟไปก่อนแต่งจบ เดี๋ยวเริ่มเขียนเมื่อไหร่ก็รู้ได้เองครับ และเมื่อถึงจุดนั้น มาระบายที่นี่ได้ จะมีคนคอยให้กำลังใจอยู่เสมอครับ

0
XinRuiXin09 30 มี.ค. 63 เวลา 16:26 น. 16

ปล.อันนี้เป็นอาการส่วนตัวที่ประสบมานะคะ

ขอแบ่งอาการออกเป็น 2 ช่วงนะคะ

1.ช่วงแรก/ช่วงเริ่ม

ในช่วงนี้จะมีความสุขกับยอดคนดู คนคอมเม้นต์มาก พอไม่มีจะรู้สึกเศร้ามาก ไม่มีกำลังใจทำต่อ แต่ถ้ามูฟออนไปจากความคิดแบบนี้ได้ ด้วยการถามตัวเองว่า "ที่ทำอยู่ตอนนี้ ทำเพื่อชื่อเสียงหรือความชอบของตัวเอง" ก็จะผ่านไปได้ จะกลายเป็นการลงไปเรื่อยๆ ทำต่อไปเรื่อยๆ ด้วยความเชื่อที่ว่า "สักวันคนที่ชอบเหมือนกันจะผ่านเข้ามา" แค่นั้นเลยค่ะ

2.ช่วงอยู่ตัว

ช่วงนี้จะเป็นช่วงที่ต้องแข่งกับอาการหมดไฟ คิดไม่ออก แต่งต่อไปยังไงจบหรือออกทะเล ช่วงนี้จะกลายเป็นอาการที่ไม่ได้สนใจยอดคนดู ยอดคนคอมเม้นต์ขนาดนั้นแล้ว เน้นไปที่เรื่องกำลังใจและไอเดียล้วนๆเลยค่ะ จะต้องวางแผนเรื่องให้ดี(พล็อต) เป็นไปได้ก่อนจะแต่งสักเรื่องก็คิดไว้คร่าวๆก่อนว่าเรื่องเริ่มจากอะไรและจะจบอย่างไร


หวังว่าจะมีประโยชน์นะคะ สู้ๆค่ะ สิ่งที่ยากคือ 'เริ่มต้น' และที่ยากกว่าคือ 'ทำต่อไปจนจบ' แต่ก้าวแรกสำคัญเสมอ ถ้าเราได้เริ่มลงมือทำแล้ว แสดงว่าเปอร์เซ็นต์ว่าจะสำเร็จก็มีเพิ่มขึ้นมาแล้วค่ะ


0
เจมจิก้า 39 31 มี.ค. 63 เวลา 20:07 น. 19

สำหรับผมคือการมีสมาธิครับเพราะเป็นคนสมาธิสั้น เขียนแปบ ๆ ใจก็นึกทำอย่างอื่น ต้องพยายามมีสมาธิเวลาเขียนต้องฝืนให้เขียนต่อเรื่อย ๆ ไม่ว็อกแว็กครับอาจจะออกมาแย่ตอนแรกแต่ก็แก้ไขได้

0
สายฟ้า 31 มี.ค. 63 เวลา 21:11 น. 20

เขียนอย่างไรให้สนุก1

เขียนอย่างไรให้มันส์ ให้ฟิน ให้เศร้า ให้ตื่นเต้น หรือจะเป็นอะไรก็เเล้วเเต่ที่เรียกอารมณ์ต่างๆของนักอ่านให้ไปตามอารมณ์ที่เขียนเรื่องขึ้น มันเป็นความท้าทายที่เหนื่อยอย่างนึง....

ความท้าทายอีกอย่างคือการเขียนอย่างถูกต้องไร้คำผิด

เเละอย่างสุดท้าย ความท้าทายที่จะ เขียนให้จบเรื่องให้ได้....

0