ทำไมถึงกังวลและกลัวทุกครั้งที่ลงมือเขียนนิยาย ทั้งๆที่ก็อยากเขียนมันมากๆ บางทีเขียนเสร็จแล้วก็ไม่สนุก รู้สึกแย่กับผลงานตนเอง

แนะนำว่า...

คิดก่อนเขียน เขียนเสร็จแล้วค่อยคิด

ครับ

คิดก่อนเขียนคือ ให้คิดไว้แต่เนิ่นๆ เลยว่าเราอยากจะเขียนอะไรในตอนนั้น ใครทำอะไรยังไง จุดสำคัญของตอนคืออะไร ใครเดินเรื่อง ปิดตอนยังไง คิดให้เป็นรูปเป็นร่างในใจพอประมาณก่อน (ละเอียดได้จะดีมาก) เพื่อให้เวลาเขียนจะได้ใส่เกียร์เดินหน้าลูกเดียว ไม่มีหยุดกลางคันเพราะหัวตัน

ส่วนเขียนเสร็จแล้วค่อยคิดก็คือ ให้ปล่อยวาง มองข้าม เพิกเฉย สิ่งที่อาจจะตามมาตอนแต่งเสร็จ ทั้งหมดเอาไว้ก่อนครับ เพราะมันยังไม่เกิด และไม่รู้ว่าจะมาจริงหรือไม่

มันอาจสนุกหรือไม่สนุก หรือเฉยๆ ก็ได้ หรือบางทีเราอาจไม่สนุกแต่คนอ่านสนุกก็ได้ ซึ่งทางเดียวที่จะรู้ได้ก็คือ... แต่งจบแล้วโพสนั่นล่ะครับ เพราะงั้นกังวลก่อนแต่งเสร็จก็ไม่เกิดประโยชน์

อยากให้งานเดินหน้าได้ไม่สะดุด ก็ต้องปรับจังหวะตัวเองให้อยู่ตัวครับ

ไปคิดหนักในจุดที่ควรคิด แล้วไม่ต้องรีบคิดมากในจุดที่ยังมาไม่ถึง เน้นเอาเราสนุกเข้าว่าไว้ก่อนเป็นดีครับ

ผมก็กังวลกับการเขียนนิยายตอนใหม่ๆ / ขึ้นเขียนเรื่องใหม่เหมือนกันครับ

กังวล&กลัวว่าจะไม่ดีเท่าเรื่องเกล่า กลัวไม่สนุก

ไม่มั่นใจว่านักอ่านจะชอบการนำเสนอตอนใหม่ๆของเราไหม

ผมขอแนะนำวิธีแก้ไขที่ผมใช้บ่อยๆ คือ

LET IT GO

หายใจลึกๆ ก่อนถอนหายใจช้าๆ

เปิดเพลง Let it go และเพลงอื่นๆของ Frozen,Moana

หรือเพลงอื่นๆแนวให้กำลังใจตัวเองฟัง หลับตานึกพล็อต แล้วเริ่มลงมือเขียนครับ

เขียนไป ฟังเพลงไปชิลๆ จะช่วยลดความกังวลระหว่างเขียนได้บ้าง

สู้ๆนะครับ xD

ตอนเริ่มเขียน เราแค่นึกอยากเขียนก็เขียนค่ะ ไม่ได้สนใจอะไรนัก แทนที่เราจะเอาเวลามากังวลเราเอามาเขียนแทนดีกว่า พอเริ่มมีประสบการณ์และย้อนกลับไปดู เราก็จะพบข้อบกพร่องของตัวเองก่อนจะค่อยๆ แก้ไขปรับปรุงตัวเองมาเรื่อยๆ ค่ะ

อันนี้คงต้องจับตัวเองไปปรับทัศนคติครับ ทัศนคติของเจ้าของกระทู้ มันกระทบกับความมั่นคงทางจิตใจ แฮร่ ๆ

เวลาเขียน ไม่ควรมีความกังวล มีแต่จะมุ่งหน้าไปข้างหน้าอย่างเดียว ยิ่งเขียนยิ่งมั่นใจ ยิ่งเขียนยิ่งมีสมาธิ

แต่คนเรามันไม่เหมือนกันนี้เนอะ เจ้าของกระทู้อาจจะเป็นคนขี้กังวลก็ได้

สาเหตุที่เขียนแล้วไม่มั่นใจ อาจจะเป็นเพราะ ทักษะการลุยสด (เขียนแบบไม่มีพล็อต) ของเรายังไม่เข้าขั้น ต้องไปพัฒนา หรือ.... ไม่ได้วางพล็อต ทำให้ยิ่งแต่งยิ่งเละ ยิ่งเละยิ่งไม่มั่นใจ หากเป็นแบบนี้ ให้แก้ด้วยวิธีการคิดพล็อตก่อนแต่ง

แต่ถ้าคิดพล็อตก็แล้วแต่งสดก็แล้วยังกังวลอีก....

กังวลเรื่องอะไร...

ไปดับมันซะก่อน ไม่งั้นความกังวลมันจะซึมเข้าไปในนิยาย ทำให้นิยายไม่สนุก

ถ้ากังวลเรื่องยอดวิว ยอดเม้น ก็ไม่ต้องไปดูมัน ปลีกวิเวกออกไปเลย เวลาเราเขียนโดยไม่สนอะไรทั้งสิ้นนอกจากนิยาย บางครั้งมันทำให้จิตใจเรามีสมาธิกับงาน

ก่อนหน้ามีความกังวลแบบเดียวกันเลยค่ะ เขียนไม่ได้ ยิ่งบังคับยิ่งทรมาน ตอนแรกคงใจเราก่อน คือ พยายามผ่อนคลายตัวเอง อย่าตึงเครียดเกินไป และอย่าคิดเยอะ เพราะการที่เราคิดไปเรื่อย ว่าอย่างงั้นไม่ดี อย่างนี้ไม่ดี มันก็พานไม่ได้งาน เพราะไม่มีการเริ่มต้น คิดไรได้ ก็เขียนไปก่อนเลยค่ะ เขียนได้ ก็ไม่ใช่ว่าเราจะลบทิ้งไม่ได้ หรือสิ่งที่ทำไปแล้ว ก็ไม่ใช่จะไร้ประโยชน์เสียทีเดียว

ยอมรับนะคะ ว่าจะผ่านจุดที่เราสูญเสียความมั่นใจตัวเอง มันค่อนข้างลำบาก แต่พยายามหาจุดยืนแรก คืออะไร ที่ทำให้เราอยากเขียนนิยาย ลองคิดทบทวน ระหว่างทำสิ่งอื่นที่ผ่อนคลาย เช่น ดูหนัง ฟังเพลง อ่านหนังสือให้มากขึ้น วาดรูป ปลูกต้นไม้ ดอกไม้ หรืออะไรที่เราชอบ

หากเราเคยล้มเหลวกับสิ่งที่เราเคยตั้งใจทำมาด้วยความไม่มั่นใจตัวเอง ทำให้เราเกิดความกลัวและไม่กล้าที่จะเริ่มต้นกับสิ่งใหม่ๆ จนลืมคิดไปว่า แล้วชีวิตเราจะดีขึ้นจากการทำแต่สิ่งเดิมๆ

เราได้มีโอกาสฟังคลิปของอ.เฉลิมชัย ชื่อคลิป ศิลปินไส้แห้ง ท่านกล่าวไว้แม้เป็นคำตรงๆ แรงๆ แต่ก็เป็นสไตล์ของเขา เอาคร่าวๆ ที่พอจำได้นะคะ "-อย่าโทษนู้น โทษนี่ กระจอกไง สัสเอ๊ย ใจสูง-ก็รอด ใจกระจอก-ก็จน -ต้องทำงานมากกว่าคนอื่น กูอดทนได้ ถ้าท้อ-ก็กระจอก มาท้องานที่-รักได้ไง"

สำหรับเรามันกระแทกใจดีค่ะ พยายามบอกตัวเองเสมอ ว่าเราจะต้องไม่กระจอก พยายามคิดว่าความกังวล คือ สิ่งที่เรากำลังสร้างสรรค์

ความกังวลเป็นสิ่งที่ดี บ่งบอกว่าเราใส่ใจในงานแค่ไหน แต่หากมากไป ก็จะกลายเป็นว่างานไม่เดิน

#คำว่า ท้อ เป็นแค่ชื่อผลไม้ มันไม่ได้มีผลในชีวิตเราเลย

เราขอแนะนำดังนี้ค่ะ

1.ถ้าพิมพ์แล้วไม่พอใจเนื้อหาส่วนไหน ไม่ต้องลบทิ้งหรอก แค่ย้ายมันไปอีกไฟล์หนึ่งก็พอ บางทีมันอาจมีประโยชน์ในตอนหลังก็ได้นะ

2.ที่คุณรู้สึกไม่พอใจ เพราะถ่ายทอดออกมาไม่ได้ดั่งใจที่คิดไว้หรือเปล่าคะ?

แบบว่าคุณคิดไว้อย่างนี้นะ แต่พอพิมพ์ออกมากลับทำได้ไม่ดีพอ รู้สึกว่ามันไม่ใช่แบบนี้สักหน่อยอ ซึ่งปัญหาตรงส่วนนี้เกิดจากหลายสาเหตุด้วยกันค่ะ หลักๆ น่าจะเกี่ยวกับการเลือกใช้คำมาถ่ายทอดเรื่องราวค่ะ เช่น บรรยายสีหน้าไม่ถูก บรรยายท่าทางไม่ถูก ไม่รู้จะเลือกใช้น้ำเสียงแบบไหน กริยาแบบนี้จะใช้คำไหนดีนะ ทางแก้คือลองสังเกตและจดจำพวกคำศัพท์จากนิยายที่อ่านดูค่ะ ถ้าเขียนไม่ถูกก็มีพจนานุกรมคอยช่วยเหลือ คิดคำไม่ออกก็มีหนังสือเกี่ยวกับคลังคำอยู่นะ หรือจะพิมพ์หาเอาในกูเกิ้ลก็ยังได้

3.ความกังวลใจ และความไม่มั่นใจก็เป็นสาเหตุที่ทำให้รู้สึกเขียนนิยายไม่สนุกได้นะ

ดังนั้นลองเปลี่ยนมาคิดว่าเราอยากเขียนนิยายเรื่องนี้เพราะอะไรดีกว่าค่ะ แล้วยึดถือเรื่องนั้นไว้เป็นแรงผลักดัน มันจะช่วยเป็นกำลังใจให้สู่ต่อไปได้มากกว่ามัวแต่คิดแง่ลบ สรุปคือคิดบวกเข้าไว้ค่ะ ดีต่ออารมณ์และจิตใจนะ

4.ช่วงแรกๆ ที่เราเริ่มต้นเขียนนิยาย เราอ่านพวกหนังสือแนะนำการเขียนนิยายค่ะ ถ้าให้แนะนำก็มี เขียนนิยายของรตชา, 100 คำถามสร้างนักเขียนนิยายของฟีลิปดา, โรงเรียนนักเขียน แล้วก็อ่านเอาจากตามเว็บไซค์ต่าง เราพิมพ์หาเอาในกูเกิ้ลค่ะ มันช่วยเป็นพื้นฐานในช่วงต้นและช่วยตอบคำถามที่สงสัยได้เยอะเลยค่ะ ลองไปหาอ่านดูนะคะ

5.ถ้ายังเขียนออกมาเป็นนิยายไม่ได้ก็ไม่เป็นไร ให้จดสิ่งที่อยู่ในหัวออกมาใส่กระดาษก่อน จะเขียนยังไงก็ได้ตามแบบที่ตัวเองสบายใจเลยค่ะ ขอแค่กลับมาอ่านทีหลังรู้เรื่องก็พอแล้ว ตรงนี้แหละจะช่วยเป็นวัตถุดิบในการเขียนนิยายของเรา และสามารถนำไปจัดโครงเรื่องหรือลำดับเหตุการณ์ดำเนินเรื่องได้ด้วยนะ

6. ไม่ต้องรีบร้อนค่ะ ค่อยๆ เรียนรู้ทำความเข้าใจไปพร้อมกับการเแต่งนิยายก็ได้ ช่วงเริ่มต้นอาจลำบากหน่อย บางทีต้องพลิกเปิดตำราบ้างก็ไม่เป็นไร ถ้าให้เปรียบเทียบคงเหมือนคุณกำลังอยู่ในอุโมงค์มืด ค่อยๆ คลำหาหนทางไปก็จะเจอแสงสว่างของทางออกเองค่ะ

7.เขียนนิยายต้องใช้ความอดทนค่ะ และต้องมีความสุขกับการเขียนด้วย แต่เขียนๆ ไปแล้วก็อาจมีเครียด เบื่อ ท้อได้เช่นกัน เราต้องคลายเครียดให้ตัวเองด้วยการทำสิ่งที่ชอบค่ะ และไม่ควรกดดันตัวเองมากเกินไป กดดันมากๆ อาจเกิดอาการเขียนไม่ออกเอาก็ได้นะ

8.ถ้าเจอปัญหาหรือติดขัดอะไรขึ้นมาก็ค่อยๆ คิดหาหนทางแก้ไขไปค่ะ อาจต้องใช้เวลาบ้าง แต่ถ้าทะลวงผ่านไปได้ก็ถือว่าสำเร็จไปอีกขั้นแล้ว ถ้าคิดแบบสนุกๆ ก็เหมือนเล่นเกมผ่านด่านเลเวลที่หนึ่งแล้วนะ เตรียมจะไปเล่นต่อด่านเลเวลสองแล้ว อะไรแบบนั้น

9.เรื่องการเขียนนิยายผู้อื่นแนะนำได้แบบกว้างๆ เท่านั้นค่ะ หลังพอมีพื้นฐานแล้วก็ลองหาหนทางแต่งนิยายของตัวเองเองให้เจอ ก่อนจะหาเจอก็อาจต้องลองผิดลองถูกไปก่อน แต่ถ้าหาเจอแล้วเส้นทางต่อจากนี้ไปก็จะไม่ขลุกขลักเท่าช่วงแรกแล้วค่ะ

10.เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆ ค่ะ