ขอวิธีทำให้เศร้าหน่อยค่ะ
ตั้งกระทู้ใหม่
ตอนนี้กำลังหาวิธีทำให้เศร้า หรือทำให้ตัวเองรู้สึกหดหู่อยู่ค่ะ เพราะจำเป็นต้องใช้เขียนนิยาย555 แต่พอสวมบทบาทก็ยากค่ะ เพราะเราเคยผ่านอารมณ์นั้นมาแล้ว ตอนนี้เลยรู้สึกเฉยๆ เลยจำเป็นต้องทำให้เศร้าก่อน ถึงจะทำได้ // แปลกๆนะเรา
12 ความคิดเห็น
ยากเลยแฮะ
จิตใจคนเรามีกลไกการรับรู้ถึงความเศร้าแตกต่างกัน สิ่งที่ทำให้เราเศร้า อาจทำให้จขกท.แค่เฉยๆก็ได้
ฝากด้วยนะ ความเห็นต่อไป...
มันยากจริงๆค่ะ ขนาดนึกเรื่องเศร้าๆของตัวเอง ยังไม่เศร้าเลย //เอาหัวโขกำแพง
นี่อาจเป็นความเศร้าอย่างหนึ่งก็ได้นะ
เศร้าที่เขียนฉากเศร้าไม่ได้
มันเครียดแทนนี่สิคะ //
เพราะอารมณ์ของแต่ละวันไม่เหมือนกันด้วย555 บางวันเศร้าง่าย แค่เพลงรักยังร้องไห้=-= แต่ส่วนใหญ่ก็เศร้ายาก
เป็นกำลังใจให้นะคะ
ลองหาวิธีการใหม่ในการเขียนฉากเศร้าดูดีมั้ย
เปลี่ยนวิธีการอาจทำให้บรรลุผลได้ก็ได้นะ
ลองใช้วิธีนึกถึงการสูญเสียที่เคยเกิดกับตัวเองไหมครับ
สูญเสียบุคคลอันเป็นที่รัก สูญเสียสัตว์เลี้ยง
สูญเสียสิ่งของสำคัญ สูญเสียเป้าหมาย สูญเสียความเชื่อใจ
รวมถึงความผิดหวัง การพลัดพราก
ส่วนตัวอยากเศร้าก็ดูหนังดราม่า พลอตแนวๆ พระ นางทะเลาะกันหนักมาก นางเอกที่เพิ่งรู้ตัวว่าไม่น่างี่เง่าก็ตัดสินใจวิ่งกลับมาหาพระเอกอย่างสำนึกผิด แต่พระเอกที่วิ่งตามมาง้อกลับถูกรถชนตายต่อหน้า ฉากที่นางเอกวิ่งไปทรุดประคองร่างไร้วิญญาณของชายที่รัก ฉากนี้ก็รีบยัดเยียดแฟลชแบครอยยิ้มของพระเอกกับประโยคหวานซึ้งรัวๆ แถมท้ายด้วยนางเอกสารภาพกับศพพระเอกว่าฉันท้องลูกของคุณทั้งน้ำตา..!
T T
ผมคงนั่งเศร้าอยู่หน้าจอครับ
ไปดูข่าวการเมือง
แค่คิดก็น้ำตาตกในแล้ว
เศร้าเหรอ
เปล่า
อึดอัดจนน้ำตาหลั่งในอก ฮือออ
#แค่กๆ #คุกๆ
อย่าทำแบบนี้สิคะ555
ลั่น555
ไม่เศร้านะครับ ผมเครียด555
อย่าทำตัวให้จิตตกเลยมันไม่ดีหรอก
อันตรายทางอารมณ์จากการเขียนนิยาย
https://www.dek-d.com/board/view/3752879/
ให้ตัวละครเศร้าแทนดีกว่าค่ะ
อยากจะเอาความคิดเห็นคนๆมาเเปะให้อ่าน เเต่ก็ขก.ไปงมหา เพราะงั้น... #ช่างมัน
ทำไอศกรีมตกพื้นโดยที่ยังไม่ได้กินแม้แต่คำเดียว
เตะขอบโต๊ะ
โยนแบงก์พันลงน้ำ
เดินไปหาคนหล่อแล้วตดใส่
ตบหัวตำรวจทั้งโรงพักแล้วตะโกนว่าเก๋าเจอได้
ฆ่าตัวตายแปป//
มีทั้งวิธีเศร้าและเขียนแบบไม่เศร้าลองอ่านดูเน้อ (ก็อบของเก่ามาแปะเลยละกัน)
บางคนเชื่อว่าจะบรรยายอะไรให้ออกมาดีได้คนเขียนจำเป็นต้องอินมากพอ ฉากเศร้าคนเขียนก็ต้องเศร้าชิบผายวายป่วง ต้องระบายอารมณ์เหมือนคนร้องไห้ลงมาเป็นตัวอักษรถึงจะกลายเป็นงานที่ดี...
ขอบอกเลยว่ามันทั้งจริงและไม่จริง
สมองเรามันจดจำช่วงเวลาทุกข์ระทมขณะกำลังพิมพ์ตัวอักษรตามที่เราบิ๊วเอาไว้ พอพิมพ์เสร็จแล้วกลับมาอ่านเราจะ 'รู้สึก' อินกับมันเป็นพิเศษเลยคิดว่างานออกมาดี ความจริงคือ... ก็สมองมันจำเอาไว้ว่าตอนพิมพ์ตัวอักษรนี้แล้วเราเศร้า มันก็เชื่อมโยงกัน แต่ถ้าคนอ่านเอาไปอ่าน เขาก็จะเอาไปเชื่อมกับความทรงจำเศร้าๆของเขา ซึ่งไม่เกี่ยวอะไรกับเราเลย!
https://www.dek-d.com/board/view/3864732 <<< ทำยังไงคนอ่านอินโดยเราไม่ต้องรู้สึกร่วม
เขียนไปแล้วค่ะ555 //แถมไม่ได้อินตามตัวละครด้วย555 แต่ไม่รู้เขาอินกันหรือเปล่า...
ไม่มีใครรักคุณค่ะ เอิ๊ก... #เกิบใครลอยมา
เราจะอ่านบทความที่เกี่ยวกับครอบครัวที่แบบเศร้าไปเลยค่ะแต่เราเป็นพวกอารมณ์ติดง่ายมาก จะเศร้าก็แค่นึกแล้วก็เศร้าแต่เวลาเขียนบรรยายนี่คือันยากค่ะเพราะความเป็นคนบ่อน้ำตาตื้น เลยเขียนให้เศร้ามากแล้วหน่วง
อ่านนิยายนักเขียนบางท่านที่เศร้ามากๆเราต้องข้ามไปค่ะ ไม่งั้นจิตใจห่อเหี่ยวจนต้องไปพึ่งคลิปตลกของเหล่าสัตว์น้อยค่ะ
1.บังคับให้หัวคิ้วทั้งสองข้างชี้ขึ้นหากันที่กลางหน้าผาก
2.ถ่างหางคิ้วซ้ายชี้เฉียงลงทางด้านซ้าย และถ่างหางคิ้วขวาชี้เฉียงลงทางขวา พร้อมกันทั้งสองข้าง
3.ทำริมฝีปากให้เป็นรูปครึ่งวงกลมที่คว่ำลง พร้อมกับบังคับริมฝีปากและปีกจมูก ให้สั่นไหวเป็นจังหวะร็อคแอนด์โรล ให้ครบถ้วนพร้อมกันทั้งสามข้อ
เพียงเท่านี้คุณก็จะได้ใบหน้าที่เศร้าสุด ๆ จนอยากจะพรรณนาเป็นคำบรรยายได้เลยล่ะฮับ เฮ้ยยย!!!
อ้.า.ย.เสือออ เผ่นนนนนนนนนนนนน.. 55555555
ดูหนังเศร้า เดี๋ยวก็หดหู่ได้เอง
ทุกวันนี้ชีวิตออกจะหดหู่ ขอวิธีทำให้ชีวิตเฉย ๆ หน่อยฮะ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?