เคยมีท่านใดแต่งนิยายพร้อมกันหลายเรื่องบ้างคะ

เราค่ะ 

แล้วก็ไปไม่ไหว ช่วงที่แต่งสองเรื่องพร้อมกัน เรามีงานเข้า เครียดมากเลย 

สุดท้ายเขียนเรื่องที่แต่งไว้คลายเครียดก่อนค่ะ(ซึ่งก็ไม่ได้คลายเครียด)

แต่ตอนที่แต่งสองเรื่อง ก่อนจะเขียนแต่ละบท เราจะกลับไปอ่านที่เคยแต่งไว้ว่าการพูดเป็นยังไง

อีกเรื่องก็ทำแบบเดียวกันค่ะ

หากเขียนลักษณะนิสัยของตัวละครคร่าว ๆ ไว้ก็จะช่วยได้นะคะ

แต่ตอนนี้เราเขียนทีละเรื่องแล้วค่ะ ให้เรื่องนี้จบแล้วกลับไปเขียนอีกเรื่องให้จบไปทีละเรื่องดีกว่า เศร้าาาากค่ะ

ตอนนี้ก็ยังเป็นอยู่ นิสัยนี้แก้ไม่ได้สักที...ที่ทำได้คือตั้งสมาธิ อ่านทวนสักรอบก่อนเขียนต่อค่ะ เขียนเสร็จก็ทวนอีกสักรอบว่าเวิร์คมั้ย มีอะไรต้องแก้ต้องเพิ่มตรงไหนหรือเปล่า ค่อยลง

กำลังจะกดเปิดอีกเรื่อง5555555555555

ปัญหามันน่าจะเกิดตั้งแต่เรื่องแรกล่ะครับ ถ้าไม่พยายามเขียนต่อ แล้วดันไปเปิดเรื่องไหม โอกาศที่จะกลับมาเขียนจนจบโคตรยาก

ตอนนี้เราเขียนสองเรื่อง พบปัญหาการการแยกแยะคาร์ให้ชัดเจนและการปะติดปะต่อเรื่องราว

เพราะทั้งสองเรื่องมีไทม์ไลน์ที่ทับซ้อนกัน นี่ก็พยายามจดและบันทึกไว้ว่าใคร ทำอะไร ทีไหน

เวลาอ้างอิงถึงจะได้ไม่พลาด (แต่ก็พลาดเชื่อดิ)

เราก็ได้แต่หวังว่าจะไม่ทำมันพัง และลากมันลงเหวทั้งคู่

เอ่อ..สู้ๆนะตัวเรา

เขียนหลายเรื่องพร้อมกันอยู่ค่ะ อารมณ์ไหนอยากเขียนอะไรก็ไปเรื่องนั้น เลยไม่ต้องบังคับและฝืนอารมณ์ตัวละครเท่าไร ถ้าจะมีปัญหาก็ต้องลืมไปว่าจะต้องใส่อะไรเพิ่มในฉากนี้ เวลาคิดได้ต้องรีบจดไว้ก่อน มีเวลาก็มานั่งเขียนเติมลงไปค่ะ...เป็นคนเขียนงานช้ามาก อย่างเมื่อวานนี้เขียนได้แค่หนึ่งหน้ากระดาษ วันนี้ยังไม่ได้เขียนสักบรรทัด แต่นั่งจดคร่าวๆ ว่าจะใส่เหตุการณ์อะไรเพิ่มลงไป

คุณจะพบว่า ชื่อตัวละครจากอีกเรื่องหนึ่ง ไปปรากฏ​ที่นิยายอีกเรื่องได้อย่างน่าอัศจรรย์​ ราวกับมีพลังงานลี้ลับ

3 เรื่องยังไม่จบสักเรื่อง

(เป็นเเฟนตาซีล้วน ๆ เลย)

"อยากทราบว่าหากแต่งพร้อมกันสามารถแยกแยะอารมณ์และเข้าถึงตัวละครได้อย่างไร"

ไม่ทราบเหมือนกันครับ เเต่ทุกครั้งที่จะเขียนเรื่องไหน ก็จะได้รับความรู้สึก อารมณ์ทุก ๆ อย่าง พล็อตเรื่อง คาเล็กเตอร์ตัวละครของเรื่องนั้น ๆ ย้อนกลับมาเข้าตัว

2 ในสามเรื่องอยู่ในโลกเดียวกัน เเละมีความสอดคล้องกันระหว่างเส้นเรื่องเเละตัวละคร เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในเรื่องเเรกก็จะมีผลต่ออีกเรื่องหนึ่งเช่นกัน รายละเอียดต่าง ๆ รวมถึงเหตุการณ์ตกหล่นไม่ได้เลย เพราะเนื้อเรื่องจะดำเนินไปพร้อมกัน เเต่ตัวหลักคนละคน ต่างคนต่างดำเนินเรื่องของตัวเอง

รู้สึกตื่นเต้นตลอดเวลาที่วางพล็อตเรื่องว่าช่วงต่อไปจะเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้น เพราะเรื่องนี้ ซึ่งเป็นเรื่องล่าสุด(อัศวินสีดำอยู่ในโลกเดียวกับอีกเรื่องหนึ่ง) มันคือพล็อตเรื่องเดียวที่คาเล็กเตอร์ตัวละครหลุดโลก พล็อตเรื่องก็ไม่อาจคาดเดาได้ (คิดว่านะ) เเละผมกำลังจะไปเขียนต่อให้จบตอนที่ 8 ตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก

เราเขียนสองเรื่องพร้อมกันค่ะ แต่ไม่เคยมีปัญหาเรื่องการแยกแยะคาแรคเตอร์หรืออารมณ์ของตัวละคร อาจจะเป็นเพราะเราเขียนพร้อมกันมาตั้งแต่เริ่มด้วยมั้งคะเลยค่อนข้างชิน

เราเขียนพร้อมกันทีละ 2-3 เรื่องค่ะ เปิดหน้าไฟล์มารอพร้อมกันเลยนึกอะไรออกก็เขียนอันนั้น ไม่สับสนหรอกค่ะเพราะนิสัยลูกแต่ละคนมันไม่คล้ายกันเลย

เราค่ะ เขียนสลับกันหลายเรื่องตลอด เราเป็นพวกไอเดียเยอะมาก เดิน ๆ ไปจู่ ๆ สำนวนภาษาที่ใช้บรรยายก็ผุด ต้องเปิดเรื่องไว้เยอะ ๆ เพื่อรองรับสำนวนภาษาพวกนั้น แบบว่าเวลาคิดสำนวนภาษาใหม่ได้ จะต้องเลือกว่าจะเอาไปไว้ในเรื่องไหน เราเคยคิดสำนวนภาษาได้เยอะมาก ๆ แต่ตอนนั้นเขียนนิยายเรื่องเดียว เลยต้องจดสำนวนพวกนั้นใส่สมุด นาน ๆ ไปก็ไม่ได้ใช้ หลัง ๆ เลยเปิดไว้หลาย ๆ เรื่อง เพื่อใส่ไอเดียใหม่ ๆ ลงไปจะได้ไม่ต้องมาจดใส่สมุด

เราเขียนหลายเรื่องพร้อมกันแล้วจบด้วยนะ บางเรื่องที่มาเริ่มที่หลังก็จบก่อนเรื่องที่เขียนก่อนหน้าก็มี เขียนพร้อม ๆ กัน วันหนึ่งจะดูอีกทีว่าอยากเขียนเรื่องไหนค่อยเปิดไฟล์ขึ้นมาพร้อมกันสามสี่เรื่อง 555 เบื่อเรื่องนี้ก็ไปเขียนเรื่องนั้นค่ะ

ถ้าจะเขียนหลายเรื่องพร้อมกัน สิ่งแรกที่ควรมีคือเนื้อเรื่องที่แตกต่างค่ะ สมมติเขียนพร้อมกัน 3 เรื่อง แนวเนื้อเรื่อง สำนวนภาษาควรจะแตกต่างกันไปเลยเพื่อไม่ซ้อนไลน์กัน

ตอนนี้เขียน 4 เรื่องค่ะ แต่จะมีเรื่องนึงถูกดองบ่อยๆ ;;

วิธีแยกประสาทคือเขียนคนละวัน แล้วก็ทำพวกข้อมูลนิยายเอาไว้ เพราะส่วนตัวแล้ว เป็นคนที่ความจำแย่มากๆ ชอบลืมว่าเขียนอะไรไปแล้วบ้าง ส่วนการเข้าถึงอารมณ์ก็ต้องใช้เวลาจูนตอนหน้าแรกสักพัก ถ้าติดแล้ว ก็ได้เรื่อยๆ แล้วค่ะ 55

เราค่ะ

- ฟิกเกมส์ Devil May Cry (ภาคสุดท้ายแล้ว จะปลดแอกแล้ว)

- นิยายแนวโรงเรียนเวทมนตร์

- นิยายความรัก Feel Good(?)

- นิยายแอ็คชั่นแฟนตาซี

แต่งวนกันไปอยู่แบบนี้ค่ะ เวลาแต่งแต่ละเรื่องก็จะมีเพลงประจำของเรื่องๆนั้นที่ให้ความรู้สึกว่าใช่ มันก็จะรื่นไหลหน่อย หรือวาดภาพเรื่องนั้นๆก่อนจะเขียน ส่วนมากถ้าจะพ่ายก็พ่ายความขี้เกียจที่อยากนอนหรือเล่นเกมส์ (ฮ่า)