นิยายที่แต่ง

คืออยากให้เสนอเหตุการณ์ใช่มั้ยคะ? แต่เราไม่รู้ว่าเนื้อเรื่องของจขกท.เป็นยังไงนี่สิ

แต่ส่วนใหญ่เหมือนจะชอบ happy end ค่ะ

ใดๆ ก็แล้วแต่ จบแบบตามใจคนเขียนดีที่สุดค่ะ เพราะคนเขียนคือคนที่ซึมซับความรู้สึกหรือเหตุการณ์ทั้งหมดดีที่สุด จะ bad end หรือ happy end มันมีคุณค่าในตัวมันเสมอ เซอร์วิสมากไปอาจจะไม่ใช่เรื่องดี บางทีมันเป๋จนพัง

เรามีปัญหากับวิธีเริ่มเรื่องมากกว่า ตอนจบกับจุดสำคัญของเรื่องเป็นสิ่งแรกๆที่เรามาร์กไว้เลย

หลักๆ3 ข้อ

1ข้อความสิ่งคุณจะพูดคือะไร แก่นของเรื่อง

2โครงเรื่อง ที่มาที่ไป จะวิธีเล่า วางตัวละคร เริ่มยังไง ตอนจบจะเป็นยังไง

3identiy ตัวละคร ปมของตัวละคร ที่มาที่ไป เขาเป็นคนยังไง คิดยังไง ทัศนคติต่อเพศเดียวกัน เพศตรงข้าม ชีวิต ต่อครอบครัว ทุกความคิด ทุกอารมณ์ ทุกความรู้สึก คุณรู้สึกว่าเขาคนที่สนิท เป็นญาติ การสร้างตัวละคร ไม่ใช่คิดฝันละเม่อเพ้อเจ้อแต่คุณต้องเคี่ยวกรำความรู้สึกตัวให้ถึงรากถึงแก่น ยิ่งลึกเท่ายิ่งทำให้ตัวเองมีชีวิตมากเท่านั้น เหมือนนักแสดงบางคนเข้าถึงบทบาท คุณมองใครสักคนที่มองตาแล้วรู้ใจ สามารถอ่านความคิด คำพูด ความรู้สึก นั้นแหละที่เรียกว่าสร้างตัวละคร

และอีกอย่างสำคัญไดอาร์ล็อดคบทสนทนาของตัวละคร คุณต้องพยาพยามมองความเป็นไปได้ในไงแง่อื่นอีก มองความเป็นไปได้ ความสมเหตุสมผลไว้ในหลายแนวทาง ครับ

ไม่มีใครจะตอบคำถามนี้ได้ดีไปกว่าจขกท.เองค่ะ//ไม่ได้กวนนะ

เหตุผล...

เนื้อเรื่องที่เขียน จขกท.เป็นคนคิด แน่นอนว่าคนที่เข้ามาตอบย่อมไม่มีใครทราบความเป็นไป หรือปมปัญหาใดๆ ที่จขกท.ผูกเรื่องไว้ บทจบควรอยู่ตรงไหน...เป็นเช่นไร นั่นเป็นปัญหาที่จขกท.จะต้องคิดเองค่ะ รวมทั้งคลายปมต่างๆ ที่ผูกไว้ไม่ให้คนอ่านค้างคาใจด้วย

ส่วนตัวอยู่สายด้นสดค่ะ

เราไม่เคยวางพล็อตหรือจดอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน เขียนงานในแนวตลาดเ็นส่วนใหญ่ โหนกระแสตามแต่จะเขียนได้ ดังนั้น...บทจบของเรา พระ-นางจะอยู่ด้วยกันค่ะ ส่วนสถานที่ก็ตามแต่บริบทนั้นๆ จะพาไปค่ะ//ขยายความเพื่อความเข้าใจ คือไม่ได้จบบนเตียงทุกเรื่องนั่นเอง

//เอาใจช่วยนะคะ ไฟต์ติ้ง