ขอเคล็ดลับที่ทำให้ผู้อ่านเขียนคอมเมนต์ให้ฟีดแบคหน่อยครับ

มาลงชื่อดักฟังครับ (-_-)/

ถ้าเปรียบกับนักมวย..

คุณต้องปล่อยหมัดเด็ดๆ หนักๆ โดนๆ คนดูถึงจะยอมลุกขึ้นมาตะโกนค่ะ

ถ้ายังเดินๆ หมุนๆ วนๆ ต่อให้จบครบทุกยก ก็คงไม่ได้ยินเสียงคนดู

เอาเป็นว่าต้องรีบปล่อยหมัดค่ะ จะถูกไม่เต็มหมัดบ้าง จะหวืดบ้าง อย่างน้อยก็น่าจะมีเสียงเฮบ้างล่ะค่ะ

ถึงจะไม่ได้ช่วยอะไรได้ เพราะเราก็มือสมัครเล่นเหมือนกัน ก็ขอให้ สู้ๆ ต่อไปค่ะ

ส่วนเราเองก็ต่อยไม่เก่งเลย แต่อาศัยเน้นลีลาเอาค่ะ 555+

ก็ไม่มีอะไรหรอกค่ะ ขอแค่ให้คุณเขียนเล่าเรื่องให้มันสมูทและลื่นไหล สนุกไปในตัวเรื่องนั้นด้วยค่ะ และยิ่งไปกว่านั้น คุณต้องขยันมีพยายามที่จะเขียนและอัพไปด้วยค่ะ อัพต่อไปจนกว่าจะจบ ถ้าคุณเทคุณมีสิทธิ์โดน นักอ่านเทด้วยเช่นกันค่ะ ดีหรือไม่ดีเขาก็จะไม่ไว้ใจคุณในเรื่องต่อๆไปที่คุณจะเขียนต่อไปค่ะ

ไม่รู้มันจะได้ผลมั้ยนะคะ เราไม่ใช่สายอ่านนิยาย ^^ แต่คิดว่าคนคงอยากเม้นท์มากขึ้นหน่อย ถ้า...

- นักเขียนชวนคุยค่ะ อาจจะในรูปของมุมนักเขียนชวนคุย ท้ายๆตอนก็ได้ค่ะ แซวตัวละครบ้าง ถามนู่นนี่นั่นนักอ่านบ้าง ไรงี้ เราว่ามันน่ารักดี บางทีมีคนคิดเหมือนกัน ก็น่าจะพอเปิดประเด็นชวนคุยได้

- นักเขียนเปิดใจยอมรับฟังคำติ หรือความเห็นต่างแล้วแก้ไขค่ะ อาจจะไม่ต้องแก้ตามทั้งหมดหรอก แต่ตรงไหนที่มันดูชัดมากๆว่ามันควรปรับ เช่นมีคนมาเม้นท์ ประเด็นนั้นๆ หลายๆคน ถ้าการปรับมันช่วยพัฒนางาน และไม่กระทบโครงเรื่องหลัก ก็ปรับตามบ้าง มันรู้สึกว่า เอ้อ...คำติชมของเรามันมีค่าไรแบบนี้ เราเคยเม้นเรื่องนึงพวกเรื่องคำผิดและความสมเหตุสมผลของเรื่อง แล้วเค้าปรับตาม เรารู้สึกดีมากเลย แม้ว่าสุดท้ายเค้าจะเทเรากลางทางก็ตาม ทุกวันนี้ก็ยังไปเม้นนางในเรื่องที่นางเขียนค้างไว้นั่นแหละ เผื่อเค้าจะกลับมาเปิดอ่านในสักวัน

- ตอบเม้นด้วยความสุภาพ มีเหตุผล และวุฒิภาวะ เราเข้าใจค่ะบ้างเม้นก็อินเกิน ด่าเละชนิดไม่ใช่ติเพื่อก่อ แต่เป็นการด่าเอาตามใจ เอาสนุกปาก และเอาแต่ใจ นักเขียนมาเห็นคงนอยด์มากแหละ แต่...ถ้าคุณตอบกลับเม้นแย่ๆเหล่านี้ด้วยคำแย่ๆ ด่ากลับบ้าง เถียงแทนตัวละครบ้าง คุณก็จะเป็นนักเขียนแย่ๆไม่ต่างกันค่ะ เราไม่จำเป็นต้องเป็นคนแย่ๆเหมือนพวกเค้านี่เนอะ บางคนนี่เถียงกลับทุกเม้นท์ แม้กระทั่งเม้นติเพื่อก่อ แบบนี้ก็ไม่ไหวนะ มันแสดงถึงทัศนคติตัวตนของคนเขียน คำแนะนำไหนปรับตามได้ปรับ อันไหนปรับไม่ได้จริงๆ รวมทั้งพวกเม้นท์แย่ๆ ข่มใจร่มๆ แล้วตอบกลับแบบสุภาพ ยินดีจะน้อมรับไปพิจารณาและพัฒนาให้ดีขึ้นในตอนหน้า ไม่ต้องไปค้าน หรือเถียงใดๆ อย่างน้อยตอนหน้า เค้าก็คงยังเข้ามาอ่านงานเรานะคะ^^

- รับผิดชอบกับงานเขียนตัวเอง อย่าเทนักอ่านกลางทาง บางทีรอนานอาจจะมีคนบ่นบ้าง แต่ถ้าคุณไม่เทเราว่าเค้าก็จะยังตามต่อ หรือหากต้องทำขอให้ทำให้น้อยที่สุด แบบเป็นเพราะมันจำเป็นจริงๆอ่ะเลยต้องเท เราเคยเจอแบบคิดพล็อตไว้ แล้วเขียนได้สองตอน แล้วก็เท เปลี่ยนไปเขียนเรื่องใหม่ เขียนได้ 5 ตอน แล้วก็เท...คือ...ใจร้ายมากนะ แล้วก็ออกตัวด้วยเหตุผล เป็นคนอินดี้ เป็นคนขี้เบื่อ คือ...คนอ่านก็เบื่อค่ะ

สำหรับเราคงมีเท่านี้ จากประสบการณ์ การอ่านนิยายเมื่อก่อน ปัจจุบันเราไม่ใช่สายอ่านนิยายแล้วค่ะ สงสัยกรรมคงหนัก สนใจเรื่องไหน โดนเททุกเรื่องเลยค่ะ TOT

จ้างคนมาวิจารณ์ค่ะ ได้แน่ ๆ ได้ตรง ๆ

รีวิวร้านวิจารณ์นิยาย1000/10

https://www.dek-d.com/board/view/4063772/

เอาเข้าจริง นักอ่านบางคนอ่านเพลิน ๆ อ่านยาว ๆ เขาไม่มาเสียเวลาเมนต์ให้ นอกจากบางทีอดหวีดไม่ได้ นอกจากนี้ยังมีเหตุผลอื่นอีกมากมายที่นักอ่านบางคนขอเป็นนักอ่านเงาอยู่เงียบ ๆ ดีกว่าคือ เมนต์ไปก็ไม่รู้ไปเหยียบตาปลานักเขียนเอาตอนไหน เมนต์แค่สติ๊กเกอร์นีกเขียนบางคนก็ด่ากลับ จะคาดหวังให้นักอ่านคอมเมนต์ประหนึ่งนักวิเคราะห์แยกส่วนนิยายคุณมันยาก อย่างนั้นใช้เงินแก้ปัญหาแบบที่แนะนำแต่ต้นก็เป็นอีกทางเลือกหนึ่ง

เมนต์เราส่วนให้ก็เมนต์ให้กำลังใจ กับกรี๊ดตัวละคร พวกมาวิเคราะห์สังเคราะห์ก็ไม่มีหรอก มีแต่ตอนที่เราไปรีวิวนิยายคนอื่น บางเรื่องถ้ามีอารมณ์ถึงค่อย ๆ แตกประเด็น

ส่วนตัว หลังเขียนจบแต่ละตอนจะมี ปล.ตอนท้ายคุยกับนักอ่านค่ะ คุยไปเรื่อยทั้งเรื่องนิยายที่เขียน หรือสัพเพเหระ ผูกมิตรกันไว้ อย่าได้คาดหวังว่าเขาจะตอบกลับมามั้ย แต่อย่าหยุดที่จะพูดคุยกับคนอ่านช่วงท้ายตอน ก็ถือว่าได้ผลอยู่นะ ไม่มากก็น้อยล่ะ

บางครั้งยิ่งสนุกก็ยิ่งไม่เม้นต์นะ เพราะเราก็เป็น ยิ่งตอนอ่านเพลิน ๆ นี่กดเปลี่ยนตอนรัว ๆ เลย รู้ตัวอีกทีก็ตอนตังที่เติมไว้หมดนั่นแหละ เอาจริง ๆ ทั้งนิยายและมังงะน่ะ ถ้าไม่หวีดจนถึงขั้นกรี๊ดกร๊าดจริง ๆ เราจะอ่านเงียบ ๆ อ่ะ

ส่วนมากก็ เพิ่งเขียนเรื่องแรก นักอ่านมีความเห็นใด ช่วยแสดงด้วยน้า จะได้ปรับปรุง ประมาณนี้ค่ะ แต่เรื่องต่อมาก็ ปล่อยไปตามยถากรรมค่ะ

ส่วนมากถ้านักอ่านเม้น เราว่าตอนนั้น ๆ อาจมีประเด็นบางอย่างที่แบบ ชั้นทนม่ายด้าย ชั้นจะเม้น

เข้าใจค่ะว่าอยากได้ความคิดเห็น แต่บางครั้งความคิดเห็นอาจบั่นทอนได้ นักอ่านจึงไม่เม้นก็ได้ค่ะ หรือถ้าเขามอบเม้นให้ นั่นก็เรียกว่าดีมาก ๆ ค่ะ แต่ใด ๆ คือ โฟกัสกับสิ่งที่ตั้งใจเขียนค่ะ อย่าให้ความไม่มีความคิดเห็นมาบั่นทอนจนย่อท้อ

ฟีดแบค บางทีทำให้หงอยไปสามวันสี่วันเลยนะ

โดนมากับตัว

เคยสนใจคอมเมนต์ค่ะ แต่ตอนนี้ปล่อยวางมากค่ะ

ถ้าได้คอมเมนต์ก็ดีใจ แต่ถ้าไม่ได้ก็เขียนให้ตนเองอ่านอย่างสนุกค่ะและแบ่งปันค่ะ เพราะบางครั้งเราก็เป็นนักอ่านเงา บางทีก็ไม่รู้จะเมนต์อะไรดี แต่ส่วนใหญ่เราจะคอมเมนต์นะคะ เพียงแต่อาจไม่ทุกตอนค่ะ

บางเรื่องได้คอมเมนต์หลักหน่วยก็มีค่ะ แต่ได้ทีก็ใจฟู แบบไม่คิดว่า จะมีคอมเมนต์จากนักอ่านเลยค่ะ

จะลองเข้าไปอ่านนะคะ

ผมว่าคอมเม้นจะมากขึ้นเองตามตอนที่เพิ่มขึ้นนะ บางทีต้องใจเย็นๆ

นี่ช่วงแรกที่เขียนคอมเม้นก็น้อยเหมือนกันนะ

แต่พอลงบ่อย ลงถี่ คอมเม้นก็มีมากขึ้น หลัง ๆ เราชวนคุยบ่อย ตอบเม้นบ่อย คนที่เคยเม้นแล้วเขาก็จะเข้ามาเม้นเล่นกับเราในตอนใหม่อีก ก็จะคุยเล่นด้วยตลอด เป็นกำลังใจให้นะะ เดี๋ยวก็มาเองง

เคยรอคอมเมนต์เหมือนกัน แต่พอไม่มี ก็ห่อเหี่ยว พอเลิกรอ เมนต์ก็มาค่ะ สรุปว่าอย่าคาดหวังใด

เดี๋ยวนี้แค่รีี้ดเมนต์สั้นๆ ว่า'รอ' ก็ปลื้มแล้ว

ตอนนี้ต้องการเหมือนกันเลยครับ เราเป็นมือใหม่ บางอย่างก็รู้ว่าต้องแก้อะไร แต่บางอย่างก็ต้องมองผ่านมุมมองนักอ่านจริงๆ55

เราเป็นทั้งนักเขียนและนักอ่านเงาด้วย ปกติเราอ่านไม่่เม้นอยู่แล้วค่ะ อ่านรวดเดียวเลย จะเม้นกรณีเดียวคือชอบมากๆ จนต้องชม หรือแย่มากๆ จนต้องติแล้วก็เท นอกเหนือจากนี้คืออ่านเงียบๆ ค่ะ

แนะนำว่าอย่ารอเม้น ตราบใดที่ยังมีคนอ่าน คนติดตามนิยายของคุณอยู่ นั่นคือดีที่สุดแล้ว ถ้านักอ่านเค้าอยากเม้น เดี๋ยวเค้าก็เม้นเอง คุณไปดูนิยายที่เราเขียนได้ สองเรื่อง มี 3 เม้น แต่ก็มีคนอ่านเรื่อยๆ ดังนั้น ขอแค่มีคนอ่านและซื้อตอนนิยาย ก็ปล่อยวางเรื่องเม้นไปเถอะค่ะ

การไม่มีคอมเมนต์เลยก็เป็นฟีดแบคอย่างหนึ่ง

ส่วนตัวใช้วิธีเขียนให้สนุก เขียนให้มีประเด็นน่าคุยด้วย

ชวนคุยท้ายตอนก็มีส่วนกระตุ้นให้ความรู้สึกเป็นกันเองและน่าคุยด้วย

สำคัญคือ เวลาเขาคุยด้วยก็อย่าตอบแบบที่ทำให้คนเขาหนีกระเจิงค่ะ

ไล่ตามด่าคนในหน้าคอมเมนต์นิยายตัวเองยิ่งไม่ควร คนที่เขาดูตาม้าตาเรือเขาจะไม่ลงมายุ่งน้ำโคลนกัน

มองว่าไม่มีฟีดแบคก็อาจจะเป็นสัญญาณว่าโอเคแล้วค่ะ (เพราะส่วนใหญ่ในเรื่องที่เนื้อหากลางๆคนจะยังไม่คอมเม้นเยอะ แต่ถ้ามีเรื่องที่ขัดใจเช่นวรรค ย่อหน้า บทบรรยาย หรือคำผิดคนจะเม้นให้ปรับปรุงซะมากกว่า เราเลยมองว่าไม่คอมเม้นน่าจะโอเคในระดับหนึ่ง)

ในฐานะคนที่แปลนิยายลงเว็บ ถ้าเป็นแนว slice of lifeไม่ได้เป็นแนวthriller/crimeหวือหวา ส่วนตัวคิดว่าให้รักตัวละครของตัวเองเยอะๆ สร้างตัวตนเขาให้ชัดแล้วก็ถ่ายทอดมันออกมาให้คนอ่านรับรู้ให้เขารักตัวละครของเราเหมือนหัน หลังจากนั้นคอมเม้นก็จะมาค่ะ

ถ้าเขียนแนวที่เน้นให้คนอ่านลุ้นระทึก มีปม มีดราม่าจัดๆ คอมเม้นจะมาตามเนื้อเรื่องที่ถ่ายทอดแทนค่ะ

ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆค่า

บางทีถ้าไม่มีประเด็นให้คอมเม้นก็ไม่รู้จะเม้นอะไรดีค่ะ ไม่ใช่ว่าแย่แต่ก็ไม่ได้ทำให้รู้สึกอยากพูดอะไรออกไป อะไรแบบนั้นคนอ่านบางทีก็แค่กดใจให้เท่านั้นแหละค่ะ