Dek-D.com ใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสบการณ์ของ
ผู้ใช้ให้ดียิ่งขึ้น เรียนรู้เพิ่มเติมที่นี่
ยอมรับ

(ฝากอีบุ๊ออกใหม่) หอมกลิ่นรำเพย -เปิดให้โหลดฟรี

ตั้งกระทู้ใหม่
ตั้งกระทู้ใหม่

ebook เปิดให้โหลดฟรี
ลิงค์สำหรับเข้าโหลด หอมกลิ่นรำเพย  -   https://www.mebmarket.com/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiMTA5NTcwOSI7czo3OiJib29rX2lkIjtzOjY6IjMwMDgzMyI7fQ


----------------------------------------------
นิยายภาคต่อ ฉกาของทัพทอง
---------------------------------------
คำโปรย...
“เอ...พี่ทองก้อนไม่อยู่บ้านหรอกหรือ?...”
คนตั้งใจเอาของฝากมาให้ชะเง้อคอมองหาด้วยความรู้สึกผิดหวัง พอไม่เจอก็คิดจะเดินกลับเรือน เอาไว้ค่อยมาหาใหม่ พอดีตาสุขเดินสวนลงเรือนมาตะโกนใช้ให้รำเพยไปเก็บสายบัวมาแกงกินกับเนื้อแดดเดียว
รำเพยรับปากแล้วรีบเอาถุงของฝากขึ้นมาเก็บไว้ในห้อง คว้ากระจาดใส่สายบัวมาเหน็บไว้ที่เอวแล้วมุ่งหน้าเดินมายังบึงบัว
“อะ...นั่นมันพี่ทองก้อนนี่นา...”
รำเพยฉีกปากยิ้มกว้าง นัยน์ตาหวานหยดยามเพ่งมองแผ่นหลังกว้างของชายที่ตัวเองหลงรัก มีอันหยุดหุบยิ้มลงฉับก่อนร่างงามจะรีบผลุบหายกระโจนลงข้างทาง แล้วซ่อนตัวอยู่ข้างหลังต้นมะขามชนิดเฉียดฉิว ก่อนจะยกมือขึ้นลูบหน้าอก
“ตกใจหมดเลยคนบ้า...” จู่ๆพี่ทองก้อนดันส่งเสียงตะโกนเรียกชื่อใครสักคนดังลั่น รำเพยเลยตกใจไม่ตั้งใจจะหลบตั้งแต่แรกสักหน่อย
“ทางนี้...สายบัว”
ทองก้อนกวักมือเรียกสาวงาม เจ้าตัวมีชื่อว่าสายบัวเป็นหญิงสาวที่เพิ่งเดินทางมาขอพึ่งใบบุญกับนายบ้านสามโคก ความสาวแล้วก็สวยหยดย้อยทำให้นายบ้านต้องรีบโยนสาวเจ้ามาให้-น้องชายตัวดี อย่างน้อยๆ-ทองก้อนก็ยังเป็นหนุ่มโสด คงไร้ปัญหาเรื่องหึงหวงจากเมียสาวอย่างเขา
รำเพยหันขวับมองตามมือที่กำลังกวักเรียกยิกๆ เธอจึงเห็นหญิงสาวหน้าตาผิวพรรณผุดผาดขาวเป็นยองใย หน้าตาก็สะสวยราวกับนางฟ้านางสวรรค์ อีนังคนนั้นกำลังเดินหิ้วตะกร้าที่บรรจุสายบัวเอาไว้หลายสาย เดินยิ้มหน้าบานส่งมาให้พี่ทองก้อนจนรำเพยใจคอร้อนรุ่ม
อะ!แล้วอีนังคนสวยคนนี้มันเป็นใคร? ไยจึงมารู้จักพี่ทองก้อนของเธอด้วย? ดูสิต่างคนต่างส่งสายตาซะหวานหยด อกรำเพยชักจะร้อนวูบวาบ...
“พี่ทองก้อน...” สายบัวเรียกชื่อชายหนุ่มผู้มีจิตใจดี แบ่งปันที่อยู่ให้เธอได้เข้าพักอาศัย ทุกอย่างกำลังดำเนินไปตามแผนการ ถ้าเธอตกเป็นเมียของเขาหรือไม่ก็ของนายบ้านทัพทอง เชื่อว่าชายสองคนนี้จะต้องจัดการ-บัวผันได้อย่างแน่นอน
“พี่มาทำอะไรที่นี่หรือจ๊ะนั่น?...หรือว่าจะมาตามฉัน...ฉันไม่เดินหลงทางไหนหรอกจ้ะ เพราะเคยมาที่บึงบัวกับน้องฉกาแล้วหนหนึ่ง”
“เปล่าๆ พี่ไม่ได้มาตามสายบัวหรอกนะ พี่จะมาจับปลา จะได้เอาไปเผากินกับแกงสายบัวเย็นนี้ไง...”
ทองก้อนโบกไม้โบกมือพร้อมสาวเท้าเดินมาหาสาวสวย บอกจุดประสงค์ที่มาบึงบัว สายบัวส่งยิ้มสว่างจ้า ทำเอาหัวอกชายหนุ่มอุ่นวาบเพราะเกิดหลงรักสาวเจ้าทันทีที่เห็นหน้า ถือเป็นโชคดีของตัวมันเองที่นายบ้านนึกถึงมันก่อนจะนึกถึง-มิ่งแก้ว รายนั้นพอรู้เรื่องนี้เข้า ถึงกับโวยวายเสียงลั่นหาว่านายบ้านลำเอียง...ตัวเองก็โสดเหมือนกัน ไยจึงไม่ยกสายบัวให้มาพักที่บ้านของตัวเองบ้างเล่า
“ถ้าอย่างนั้นสายบัวจะรอกลับพร้อมกับพี่ทองก้อนแล้วกันนะจ๊ะ”
“เอาสิ...เอาตะกร้ามาพี่จะถือให้เอง”
“ขอบใจจ้ะ...”
สองหนุ่มสาวเดินคลอเคลียกันไปยังบึงกว้าง โดยมีสายตาสงสัยของรำเพยมองตามตาปรอย
อะไรยังไง? รำเพยไม่อยู่แค่เพียงไม่กี่อาทิตย์ อย่าบอกนะว่าพี่ทองก้อนดอดไปผูกข้อมือกับอีสาวบ้านอื่น...
แล้วถ้าหากเป็นเรื่องจริง รำเพยจะทำอย่างไรเล่า? รำเพยต้องอกหักอย่างนั้นน่ะหรือ?...
รำเพยมองตามคนทั้งคู่ดวงตาไม่กะพริบ กระบอกตาร้อนผ่าวแล้วน้ำตาหลายเม็ดก็พากันไหลรินออกมาเป็นสาย โพรงอกข้างซ้ายเต้นระรัว ทำไมมันเจ็บหน่วงพิกลก็ไม่รู้
ฮือ ฮือ
--------------------------------------------------------

ลิงค์สำหรับเข้าอ่านเนื้อหานิยาย dek-d 
https://dekd.co/w/n/2552697



 

แสดงความคิดเห็น