เคยหลงรัก “ภาษา” และ “สำนวน” ที่สวยบ้างไหม

               เวลาอ่านนิยายเรื่องหนึ่งแล้วเคยเกิดความรู้สึกชอบวิธีการใช้ภาษาและสำนวนของนักเขียนบ้างไหมจ๊ะ พี่ปัดเคยเกิดความรู้สึกแบบนี้เหมือนกันจ้ะ และอยากที่จะเขียนสำนวนให้สวยบ้างเช่นกัน เมื่อคิดได้แบบนี้พี่ปัดก็เลยไปถามเคล็ดลับจากพี่ๆ นักเขียนผู้มีประสบการณ์ว่า......

"เขียนอย่างไร ภาษาและสำนวนถึงออกมาสวย"

{pic-desc}

                ซึ่งคนแรกที่ให้เคล็ดลับกับพี่ปัดมา คือ "แพรณัฐ" นักเขียนสาวแนวโรแมนติกแฟนตาซี ซึ่งมีผลงานมากมายไม่ว่าจะเป็น “วายุภัคมนตรา” , “แม้นเวลามากั้นรัก” , “โอฆะอัคนี” ฯลฯ ที่บอกว่า “การเขียนให้ภาษาและสำนวนออกมาสวยงามสำหรับพี่นั้น อันดับแรกคือเราต้องวางแผนการเขียน คิดภาพให้ชัดเจนว่าต้องการสื่อถึงอะไรเป็นลำดับก่อนหลัง อาจใช้คำถาม ใคร ทำอะไร ที่ไหน เมื่อไหร่ อย่างไร จะได้เห็นภาพชัดขึ้น แล้วค่อยลำดับเหตุการณ์อีกครั้งก่อนเขียน

                เมื่อเราวางแผนการเขียนแล้ว เราจะทราบว่าแต่ละฉากมีตัวละครหรือสถานที่อะไรบ้าง เราอาจหารูปภาพเสื้อผ้า เครื่องแต่งกาย หรือสถานที่ต่างๆเตรียมไว้ และบรรยายตามนั้นโดยใส่จินตนาการและอารมณ์เพิ่มเติม วิธีนี้จะช่วยให้การบรรยายของเราชัดเจนขึ้น สำนวนลื่นไหลไม่ติดขัด

                เมื่อลงมือเขียน พี่แนะนำว่าเราควรใช้ประโยคสั้นๆ ไม่ซับซ้อน และพุ่งตรงประเด็นตามที่วางแผนไว้ ไม่จำเป็นต้องใช้คำศัพท์สูงแต่เลือกคำง่ายๆ ที่คนส่วนใหญ่เข้าใจและมีอารมณ์ร่วมหลีกเลี่ยงการใช้คำฟุ่มเฟือย หรือคำซ้ำต่างๆในย่อหน้าใกล้เคียงกัน ก็ทำให้ภาษาของเราสวยได้ค่ะ

                หลังจากเขียนเสร็จ เราควรอ่านทบทวนและแก้ไข พี่ชอบอ่านออกเสียง เพราะทำให้รู้สึกถึงภาษาที่ติดขัดได้ง่ายขึ้น

               ทักษะการเขียนพัฒนาได้ด้วยการฝึกฝน ถ้าเราขยันเขียนเป็นประจำ เราจะมีความชำนาญในการเลือกใช้สำนวนภาษาไปเอง ที่สำคัญที่สุดคือเราควรอ่านหนังสือให้มาก จะได้มีคลังคำสำหรับดึงมาใช้ได้ไม่จำกัด รวมทั้งเห็นตัวอย่างที่ดีของนักเขียนท่านอื่น ด้วยขั้นตอนง่ายๆเพียงแค่นี้สำนวนและภาษาของเราก็จะลื่นไหลและสวยงามค่ะ”

{pic-desc}

                ทางด้าน “ศรีสุรางค์” เจ้าของผลงานแนวรักโรแมนติกอย่าง “ดาราแดง” , “เล่ห์ร้ายนิยายรัก” ได้เปิดเผยเคล็ดลับส่วนตัวว่า “ภาษาและสำนวนของนักเขียนนั้น จะสวยงามละเมียดละไมขึ้นได้ ก็ด้วยประสบการณ์จากการอ่านหนังสือ ซึ่งมีภาษางดงามนั่นเองค่ะ เหมือนกับคำสอนใจในเรื่องอาหาร ที่ว่า You are what you eat. คุณกินอะไร สารอาหารนั้นก็จะมาสร้างร่างกายคุณ คุณอ่านอะไร แนวไหน ประสบการณ์ก็จะหล่อหลอมภาษาและลักษณะแนวทางของคุณขึ้นมา เช่น ถ้าเคยอ่านหนังสือที่บรรยายฉากได้ไพเราะชัดเจนจนเห็นภาพตามไปด้วยบ่อยๆ เราก็จะเกิดการเรียนรู้ ซึมซับเข้ามาเก็บไว้ในคลังสมองของเรา พอเขียน สิ่งเหล่านี้ก็จะลื่นไหลออกมาเองได้โดยง่ายค่ะ

                 หนังสือกวีเก่าๆ อันทรงคุณค่า นิยายไทยที่ใช้ภาษาไทยอย่างแตกฉาน ทำให้เราได้รู้คำศัพท์และวิธีการใช้ ตลอดจนจังหวะ การรับสัมผัสคำ โทนเสียง และวรรณยุกต์ไปพร้อมๆ กัน ภาษาที่ไพเราะลื่นไหลจะมีลักษณะคล้ายกับบทเพลงด้วย คือมีสัมผัสตรงที่ควรและมีท่วงทำนองอันรื่นหู

                 อย่าคิดว่าภาษาไทย ไม่ต้องเรียนแล้ว เพราะเช่นเดียวกับที่เราเรียนภาษาอื่นๆ ยังมีคำศัพท์งามๆ เพราะๆ อีกมากมายที่เรายังไม่รู้ ซึ่งสามารถเรียนรู้จดจำเพิ่มขึ้น ถ้าเราอ่านเยอะ เก่งศัพท์กว้างขวาง ตัวเลือกในเวลาเขียนก็จะหลากหลายมากขึ้นค่ะ

                 และเทคนิคที่สำคัญที่สุด ก็คือ เวลาเขียน ต้องใส่ใจในการใช้ภาษา อ่านทบทวน แก้ไขให้ไพเราะ หมั่นตรวจสอบงานเขียนในด้านภาษาเรื่อยๆ ค่ะ ดูให้ภาษาที่เราใช้นั้น สื่อในสิ่งที่เราอยากบอกอย่างครบถ้วน แล้วแต่งแต้มให้มันงดงามขึ้นด้วย เมื่อเราเอาใจใส่ในความงาม ความงามของภาษาก็จะปรากฏออกมาให้คนอ่านเห็นได้แน่นอนค่ะ”

                 ภาษาและสำนวนจะออกมาสวยงามได้หรือไม่นั้นขึ้นอยู่กับตัวน้องๆ ชาว Dek-D.Com เองจ้ะ เพราะถ้าอ่านหนังสือเยอะก็จะทำให้น้องๆ ได้เห็นถึงสำนวนและวิธีการเขียนของนักเขียนมากมาย และต้องฝึกฝนการเขียนของตัวเองเป็นประจำด้วยนะจ๊ะ พี่ปัดรับรองว่าทำแบบนี้แล้วภาษาและสำนวนในการเขียนของน้องๆ จะออกมาสวยแน่นอนจ้ะ