คลินิกนักเขียน

ตอน ใบสน
กับ "พล็อต" นิยายที่ "แก่นเรื่อง" สมเหตุสมผล

สวัสดี ชาวไรเตอร์ที่กำลังรอคอย "คลินิกนักเขียน" ของเรา
สำหรับปีใหม่นี้ หัวข้อของเราพูดกันถึง
"แก่นเรื่อง" นิยาย 
โดยนักเขียนที่มาร่วมแบ่งปันความรู้กับเราคือ
"ใบสน" 
นักเขียนที่อยู่คู่ "เว็บเด็กดี" มานากว่าสิบปี 
เจ้าของผลงานชื่อดัง
"้ร้ายสุดขั้ว ชั่วสุดขีด" ที่ฮอตมากๆ 

และวันนี้ ใบสนได้เปิดใจ แบ่งปันข้อมูลดีๆ ให้น้องๆ อย่างเต็มที่
ชนิดที่ไม่มีกั๊กกันเลยทีเดียว 
อยากให้อ่าน อยากให้ศึกษา อยากให้ทำความเข้าใจ
เชื่อว่าบทความนี้จะเป็นประโยชน์ต่อน้องๆ
"นัก (อยาก) เขียน" ทุกคนอย่างแน่นอน

สุขสันต์วันปีใหม่ 
ของขวัญที่มีค่าที่สุดคือบทความที่มอบความรู้ดีๆ จากใจนักเขียน
ขอให้ทุกคนมีความสุขมากๆ จ้ะ

ป.ล. ลืมบอกไปว่า ผู้ที่ได้รับเลือกทั้ง 3 ท่าน 
กรุณาส่งชื่อ - ที่อยู่ มาที่ atin@dek-d.com ค่ะ 
ภายในวันศุกร์ที่ 8 มกราคม 2559 
คุณหมอนักเขียนมีนิยายเรื่อง
"เพลิงบุปผา" แจกให้เป็นของรางวัลด้วย  

 

ใบสน

นักเขียนนิยายที่อยู่คู่กับเว็บเด็กดีมานานกว่าสิบปี ในอดีตสมัยยังเป็นวัยรุ่น เคยเขียนนิยายชุด 4 เล่ม ที่โด่งดังมาก นั่นคือ "ร้ายสุดขั้ว ชั่วสุดขีด" ปัจจุบัน ก็ยังคงอยู่ในวงการการเขียน ทั้งเขียนนิยายและบทละครโทรทัศน์ นิยายเรื่องล่าสุดคือ "เพลิงบุปผา" (ในรูป) 

การสร้าง "พล็อต" นิยาย ที่มี "แก่นเรื่อง" สมเหตุสมผล 
โดย ใบสน

 

พล็อต (Plot) คือ โครงเรื่องค่ะ โดยจะสั้นจะยาว แล้วแต่เราอยากใส่รายละเอียด (ส่วนใหญ่ถ้ายาวและมีรายละเอียดเยอะๆ เขาจะเรียกว่า ทรีทเม้น Treatment อีกที ซึ่ง ณ ที่นี่เราเอาแค่พล็อตอย่างเดียวก็พอ) ความยาวประมาณ หน้า หรือสองหน้า ไม่มากไปกว่านี้ค่ะ พล็อตในโจทย์นี้ขอประมาณสามหน้าเอสี่ ก็พอค่ะ ไม่เกินนี้เนอะ โดยในพล็อต จะต้องเล่าเรื่องย่อ มีตอนต้น ตอนกลาง และตอนจบค่ะ
 
ทำไมเขียนนิยายต้องมีพล็อต? ก็เพื่อเราจะได้รู้ว่า จุดเริ่มต้นของเรื่องอยู่ตรงไหน จะเดินไปทางไหน และจะไปจบตรงไหน เหมือนเรากำลังจะเดินทางไปพัทยา ออกจากบ้านที่ลาดพร้าว ก็ต้องร่างแผนที่คร่าวๆ ก่อนว่าเราจะใช้ถนนเส้นไหน ต้องเจออุปสรรคอะไรบ้างมั้ย เพื่อไปให้ถึงจุดจบที่พัทยา
 
การสร้างพล็อตนั้น มักจะสร้างจากประโยคคำถามง่ายๆ เช่น “จะเกิดอะไรขึ้นถ้า…..” ยกตัวอย่างเช่น “จะเกิดอะไรขึ้น ถ้า คุณหนูสวยดูดีแต่นิสัยไม่ดี ถูกเสกให้กลายเป็นแมวทุกคืน….” , “จะเกิดอะไรขึ้นถ้า….นายเพลย์บอยที่ชีวิตนี้จะไม่ขอรักใครอีก ต้องมาเจอกับหญิงสาวใสซื่ออินโนเซนต์… ซึ่งเรื่องก็จะดำเนินต่อไปตามที่เราอยากให้เป็นจนจบได้ค่ะ
 
ต่อมาคือ แก่นเรื่อง หรือ Theme ถ้าแปลให้เข้าใจง่ายๆเลยก็คือ “นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า…. มันก็คือ สิ่งที่เรายึดไว้ว่าเราจะบอกอะไรกับคนอ่าน แก่นเรื่องของนักเขียนแต่ละคนจะมีความแตกต่างกันไปค่ะ บ้างก็มองเป็นภาพกว้างๆ บ้างก็มองเป็นประโยคเดียว สำหรับในที่นี้ ขอเลือกยึดเอาเป็นประโยคนะคะ เพื่อความเข้าใจง่ายๆ
 
ประโยคแก่นเรื่องโดยส่วนใหญ่แล้ว จะเป็น “ประธาน+กริยา+กรรม” ค่ะ เช่น ธรรมมะย่อมชนะอธรรม, ความซื่อสัตย์จะทำให้ชีวิตประสบความสำเร็จ หรือนักเขียนบางคนก็ใช้คำคม สำนวน สุภาษิต มาเป็นแก่นเรื่องก็ได้ค่ะ เช่น คุณจะได้รับสิ่งที่ดีที่สุดจากผู้อื่นก็ต่อเมื่อคุณได้มอบสิ่งที่ดีที่สุดให้ผู้อื่นไป, ทำดีได้ดีทำชั่วได้ชั่ว, ความล้มเหลวที่แท้จริงคือความล้มเลิก เป็นต้น
 
โดยแก่นเรื่องเกี่ยวกับความรักในพล็อตโรแมนติค ก็มักจะเป็น รักแท้ย่อมมีอุปสรรคเสมอ, ความรักไม่สามารถดำรงอยู่ได้ ถ้าปราศจากความเชื่อใจ, ความรักคือการเสียสละ เป็นต้นค่ะ
 
ตัวละครจะพูดหรือไม่จำเป็นต้องพูดประโยคแก่นเรื่องเลยก็ได้ค่ะ
 
ถ้าเรามีสิ่งที่ยึดเกาะนี้ไว้ เรื่องของเราจะมีทิศทางในการไปง่ายขึ้นและจะเป็นเรื่องที่มีคุณค่ามากขึ้นค่ะ ซึ่งแก่นเรื่องจะต้องสอดคล้องกับจุดขัดแย้งของเรื่องนะคะ
 
เล่าไปอาจจะไม่เห็นภาพ มีตัวอย่างมาให้เล็กๆ น้อยๆ ค่ะ
 
ภาพยนตร์เรื่อง ไททานิค แก่นเรื่องก็คือ “ความรักเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่มาก แม้แต่เรือที่ว่าใหญ่ที่สุดและทุกคนคิดว่าไม่มีวันจม ยังจมลงใต้ก้นมหาสมุทร แต่ความรักของแจ็คกับโรส จะยังคงอยู่ตลอดกาล” ประโยคอาจจะเรียงไม่สวยนะคะ 555 แต่เป็นประมาณนี้แหละค่ะ
 
เรื่อง Frozen แก่นเรื่องก็คือ “รักแท้สามารถรักษาได้ทุกอย่าง” เหมือนอย่างที่ตัวละครบอกในเรื่องว่าการจะแก้คำสาปของเอลซ่านั้น ต้องใช้การกระทำของรักแท้ 

 
  


 

1

Angel N       

Novel : [In love รักทำมึนกับยัยแสบสุดซ่า]
มายไอดี : 
http://my.dek-d.com/nuny33236/ 
Link (สำหรับอ่านผลงาน) :  http://www.dek-d.com/activities/39575/

ตัวอย่างอาการ :

พล็อต อินเวิดเป็นคุณหนูนิสัยซื่อไม่ยอมคนแต่รู้จักใช่เหตุผล ช่วง1ปีมานี้แม่ของเธอป่วยเข้าโรงพยาบาล อาการไม่น่าเป็นห่วง แต่คุณพ่ออยากให้อยู่ใกล้หมอจึงให้คุณแม่ของเธอแอดมิตที่โรงพยาบาลมาหลายเดือน และด้วยความเป็นห่วงหลายอย่าง คุณพ่อจึงสั่งให้เธอแต่งงานขึ้นมา
 
อินเวิดหนีออกจากบ้านโดยทิ้งข้อความไว้ว่าจะออกไปเที่ยวสัก 3 เดือนแล้วเธอจะกลับมาแต่งงานแน่นอน ถึงเธอจะเอาแต่ใจ แต่ก็เข้าใจดีว่า พ่อของเธอทำเพราะเป็นห่วงเธอเอง เธอหนีออกจากบ้านด้วยชุดนอนกระโดดจากระเบียงชั้น 2 หลบกล้องอินฟาเรด กล่อมน้องหมาติดตาม และปีนกำแพงบ้านหนีไป
 
เมื่อเธอผ่านทางมาสักพัก เธอก็ได้พบ ฟิกเจอร์ ที่กำลังโดนจิกโก๋2คนขู่กรรโชกอยู่ เธอจึงกระโดดฟาดทายทอยทั้งคู่จนสลบไป เธอไม่ชอบพวกอวดเก่งรังแกคนอื่นรวมถึงพวกที่เห็นคนเดือดร้อนแล้วไม่ช่วย อินเวิดถามฟิกเจอร์ว่า เธอช่วยเขาแบบนี้มีอะไรจะตอบแทนมั้ย ฟิกเจอร์ก็อึ้งๆงงๆตามไม่ทัน อินเวิดก็ต่ออย่างรวดเร็วไม่ให้ฟิกเจอร์ตามทันว่า เธอเป็นผู้มีพระคุณ เขาต้องตอบแทนเธอ และเธอจะไปพักบ้านเขาเพื่อจะทวงหนี้ง่ายๆขณะฟิกเจอร์ยังอึ้ง หญิงสาวที่พูดเองเออเองก็ล้มพับ หลับไปแบบไม่ตื่นง่ายๆ ฟิกเจอร์ที่ได้สติจากความอึ้ง เขากำลังจะโวย แต่จิ๊กโก๋เกิดขยับตัวขึ้นมาจนไม่มีทางเลือกต้องพาเด็กสาวกลับบ้าน
 
เมื่อกลับมาแล้วพวกเขาก็มีปัญหากัน เธอหนีออกจากบ้าน และเป็นคนแปลกหน้าสำหรับเขา ไม่มีทางจะยอมให้มาอยู่ด้วย ฟิกเจอร์ต่อว่าอินเวิดเรื่องนี้จนเด็กสาวร้องไห้ออกมา เธอพูดทุกสิ้งทุกอย่างที่อยู่ในใจ บ้านที่แสนอบอุ่นหายไปตั้งแต่แม่ของเธอไม่สบาย พ่อเครียดกับสุขภาพของแม่มาก เมื่อเหนื่อยจากงานมาก็ไม่มีใครแบ่งเบาได้ รวมถึงเธอที่มักจะโดนปฏิเสธว่ายังเด็กเกินไป เธอไม่สามารถแบ่งเบาความเครียดของพ่อได้ และขณะเดียวกันพ่อก็ตีกรอบเธอเข้ามาเรื่อยๆในทุกๆเรื่อง การเรียน มารยาท รวมถึงคู่แต่งงาน ทุกอย่างต้องดีเด่น มันเป็นหนึ่งปีที่มากเกินไปแล้วสำหรับเธอ พ่อไม่เคยเป็นแบบนี้และเธอก็ไม่เคยต้องมาเจอความเครียดขนาดนี้ด้วย เธอไม่ไหวแล้ว

 
(อ่านเนื้อเรื่องต่อได้ที่ลิงก์ด้านบน) 
 

วินัจฉัย :

แก่นเรื่อง การทำตามหัวใจเรียกร้อง มันก็เป็นเหตุผลที่ดีที่สุดแล้ว (แนวเน้นตลก ใสๆ)
 
เส้นเรื่องดีแล้วค่ะ ทิศทางดีไม่มีหลุด แนะนำว่าให้เพิ่มสถานการณ์มาให้มากกว่านี้หน่อย จะทำให้ความสัมพันธ์ของพระเอกนางเอกดูน่าลุ้นน่าเอาใจช่วยกว่านี้ ส่วนเรื่อง แก่นเรื่อง สั้นกระชับเข้าใจง่ายดีค่ะ แต่ติดตรงตอนไคลแมกซ์ ที่นางเอกกินยาของพระเอกเข้าไป น่าจะมีอะไรมาแสดงให้เห็นว่า นางเอกยอมเลือกที่จะกินยาเพื่อหัวใจของตัวเอง ดีกว่ายอมมีชีวิตอยู่ต่อไปโดยให้คนอื่นบงการ คืออยากให้ตรงนี้ชัดเจนนิดนึง จะได้สอดคล้องกับแก่นเรื่องที่ว่า นางเอกทำตามที่หัวใจเรียกร้อง อาจจะเป็นสถานการณ์ที่ใส่เพิ่มเข้ามาก็ได้นะคะ เช่น พ่อมัดมือชกจัดงานแต่งงานให้แล้ว หรือไม่ก็พาคู่หมั้นมาหาแล้ว หรือส่งลูกน้องไปทำร้ายพระเอก ต้องหาปมขัดแย้งที่ทำให้นางเอกคิดขึ้นมาได้ว่า ขอยอมกินยาตายไปเลยดีกว่า(ซึ่งตัวเองนางเอกก็ไม่ได้รู้หรอกว่าจะตายหรือไม่ตาย) ดีกว่าทนให้พ่อบังคับชีวิตไปอย่างนี้
 
ดูๆไป นี่มันก็คือ โรมิโอ จูเลียตนี่นา มีกินยาตายตอนจบด้วย 5555

2

เจืดจีรัง 

Novel : ใต้ปีกความฝัน
มายไอดี : 
http://my.dek-d.com/Jerdjeerang/
Link (สำหรับอ่านผลงาน) : http://www.dek-d.com/activities/39576/​

ตัวอย่างอาการ :

พลอต
ต้นเรื่อง
 
พราวเดือนลูกสาวคนเดียวของครอบครัวข้าราชการ อาชีพของเธอคือนักวิจัย ขณะกำลังเก็บข้อมูลภาคสนามเกี่ยวกับกลุ่มชาติพันธุ์บริเวณเขตรอยต่อของสามจังหวัดทางภาคเหนือ เธอก็ถูกเรียกตัวกลับเข้ากรุงเทพฯ เพื่อมาดูอาการของพ่อที่กำลังป่วยหนักและเสียชีวิตในเวลาต่อมา
 
วันหนึ่งหลังจัดการงานศพ เธอช่วยแม่เก็บเครื่องใช้ของพ่อ เธอพบสมุดบันทึกเล่มหนึ่งและภาพถ่ายขาว-ดำ พร้อมกับฟิล์มจำนวนหนึ่ง ที่เก็บใส่กล่องอย่างดี แน่นอนว่าเธอไม่เคยเห็นมันมาก่อนเลย เธอถามแม่เกี่ยวกับภาพถ่ายเหล่านั้น แม่ปฏิเสธว่าไม่รู้มาก่อน
 
เธอหยิบสมุดบันทึกเล่มนั้นติดตัวกลับขึ้นเหนือไปด้วย ตั้งใจจะสืบเรื่องราวของพ่อจากสมุดบันทึกและที่มาของภาพถ่ายอย่างเงียบๆ เธอพบกับตราบตะวันโดยบังเอิญขณะเก็บข้อมูลในหมู่บ้านปกาเกอะญอ เขาเป็นช่างภาพซึ่งกำลังเก็บรวบรวมภาพถ่ายชุดสุดท้าย เพื่อเตรียมโครงการจัดแสดงนิทรรศการภาพถ่ายขาว-ดำ ทั้งสองไม่ค่อยกินเส้นกันเท่าไรในตอนแรกเพราะเขาทำให้เธอและชาวบ้านเสียสมาธิในการสัมภาษณ์ แต่เมื่อทำความเข้าใจกับลักษณะงานกันได้ ต่างฝ่ายก็ทำงานของตนด้วยความเคารพซึ่งกันและกัน
 
เธอพบกับเขาอีกครั้งที่ห้องสมุดใหญ่ของมหาวิทยาลัยในสังกัด เขากำลังตามหาข้อมูลภาพถ่ายชุดหนึ่งที่เคยได้รับรางวัลภาพถ่ายยอดเยี่ยมเมื่อหลายสิบปีก่อน แต่ไม่เคยถูกเผยแพร่ที่ไหนอีกและไม่มีใครเคยพบช่างภาพท่านนั้นอีกเลย ภาพถ่ายชุดนั้นซึ่งได้สร้างแรงบันดาลใจและให้เขาเลือกเดินในเส้นทางอาชีพนี้ ซึ่งเขาต้องการบรรจุมันลงในนิทรรศการครั้งนี้ด้วย เขาเอาบางส่วนของภาพที่เขาค้นหาได้มาให้เธอดู พราวเดือนจำได้ว่ามันเป็นหนึ่งในจำนวนภาพถ่ายที่พ่อของเธอเก็บรักษาเอาไว้พร้อมกับฟิล์มต้นฉบับ

(อ่านเนื้อเรื่องต่อได้ที่ลิงก์ด้านบน) 
 

วินัจฉัย :

แก่นเรื่อง : รักแท้ย่อมไม่เด็ดปีกแห่งความฝัน
 
ตอนอ่าน ยอมรับว่า งงๆนิดๆค่ะ ความจริงที่ช่างภาพอาวุโสพูดถึงพ่อของพราวเดือน คืออะไรเหรอคะ?? อันนี้อยากรู้เพราะมันสำคัญมากกับประโยคที่ว่า “เขาตระหนักแล้วว่าความรักสำคัญเพียงใดกับความฝัน” อันนี้ถ้าดูโดยรวม ก็เรียบเรียงเนื้อหาได้ดีค่ะ มีงงไปบ้างบางช่วงค่ะ โดยเฉพาะช่วงสุดท้าย แต่เอาตามตรงคือ เหมือนมันไม่สอดคล้องกับแก่นเรื่องที่ว่า “รักแท้ย่อมไม่เด็ดปีกแห่งความฝัน” เพราะประโยคนี้น่าจะแปลตรงๆ คือ “รักแท้จะไม่เป็นอุปสรรคกับความฝัน”
 
ตอนอ่านแก่นเรื่องครั้งแรกชอบมากเลยค่ะ แต่พอดูพล็อตแล้วคิดว่า มันยังไม่ตอบแก่นเรื่องนี้อย่างสมบูรณ์นะคะ เพราะการที่ตราบตะวันจะเก็บรูปถ่ายมาจัดแสดงนิทรรศการสำเร็จหรือไม่ ดูจากในเรื่อง ปัญหาไม่ได้มาจากความรัก แต่มาจากที่ตราบตะวันรับไม่ได้เรื่องแม่ของพราวเดือนมากกว่า ถ้าจะให้สอดคล้องกับเรื่อง พราวเดือนต้องทำอะไรที่เป็นการแสดงออกถึงรักแท้มากกว่านี้เพื่อช่วยส่งเสริมให้ฝันของตราบตะวันเป็นจริงค่ะ เช่น แม่ของพราวเดือนอาจจะยึดฟิล์มภาพถ่ายนั้นไปเพื่อไม่ให้ตราบตะวันเอาไปใช้ (ด้วยความแค้นส่วนตัวของตัวเอง) พราวเดือนเลยพยายามจะเอาฟิล์มนั้นกลับมาให้ตราบตะวัน เพื่อให้ตราบตะวันทำตามฝันได้สำเร็จ เป็นต้นค่ะ
 
จริงๆโครงและปมเรื่องดีแล้วนะคะ แนะนำว่าให้เพิ่มสถานการณ์หลายๆอย่างมากกว่านี้หน่อย สถานการณ์ที่เป็นอุปสรรคต่อนางเอกและพระเอกค่ะ เช่น แม่ของพราวเดือนไม่เห็นด้วยเลยที่พราวเดือนจะออกตามหาเรื่องของพ่อ
 
แล้วก็อย่าลืมเก็บปมหลายอย่างที่ทิ้งไว้นะคะ เพราะตอนจบ สรุปว่า ยังไม่รู้เลยว่ารูปพวกนั้น คือรูปอะไร แล้วพ่อของพราวเดือนถ่ายที่ไหน ถ่ายทำไม แล้วทำไมตราบตะวันถึงเคยเห็นรูปพวกนั้น ทำไมถึงทำให้เขามีแรงบันดาลใจมากขนาดนั้น
 
เท่าที่อ่านตอนท้ายเหมือนหนังเรื่อง Walter Mitty เพราะพระเอกก็ตามหาฟิล์มภาพที่หายไปเช่นกัน และสุดท้าย หนังก็เฉลยให้เห็นว่า ฟิล์มที่พระเอกตามหา มีความสำคัญยังไงและสร้างแรงบันดาลใจอะไรให้พระเอกบ้าง ลองไปหามาดูนะคะ เผื่อจะได้ไอเดียในการพัฒนาเนื้อเรื่องเพิ่มขึ้นค่ะ

3

บลูฮิลล์ [Blue Hill]

Novel : Best Friend, Bad Friend เพื่อนรัก เพื่อนร้าย
มายไอดี : 
http://my.dek-d.com/wjskydow/
Link (สำหรับอ่านผลงาน) : http://www.dek-d.com/activities/39577/

ตัวอย่างอาการ :

พล็อต : อบเชยและนิติคบกัน  ฟางเพื่อนสนิทของอบเชย บินมาจากฝรั่งเศสและบอกว่าชอบนิติ ด้วยความใจดีของอบเชยจึงเลือกที่จะไม่บอกเพื่อน เพราะไม่อยากให้เพื่อนเธอผิดหวัง และตอบตกลงช่วยให้ฟางสมหวังกับนิติ แต่เธอหารู้ไม่ว่า ฟางเองเธอรู้อยู่แล้วว่านิติและอบเชยเป็นคู่รักกัน
 
ห้าปีผ่านไป ฟางจะเข้าสู่งานวิวาห์กับนิติ คีย์เพื่อนสนิทสมัยม.ปลายของนิติบินมาจากฝรั่งเศสเช่นเดียวกับอบเชยที่บินกลับมาจากอังกฤษ เพื่อมาทำหน้าที่เพื่อนเจ้าบ่าว เพื่อนเจ้าสาว

คีย์บอกชอบอบเชยทั้งที่ความจริงคีย์ชอบฟาง คีย์ยอมทำทุกอย่างเพื่อกีดกันอบเชยจากนิติ เพราะคีย์เองก็รู้เรื่องในอดีตของอบเชยและนิติ คีย์สามารถรับรู้ว่าทั้งสองยังคงรักกัน เพียงแต่นิติไม่สามารถจะเลิกกับฟางได้ เนื่องจากอาจจะเป็นความผูกพันหรืออะไรก็ตามแต่ ยิ่งไปกว่านั้น คีย์กับฟางเคยคบกันตอนที่ทั้งคู่อยู่ฝรั่งเศสแต่เรื่องก็จบลงเมื่อเธอบินมาไทย

ก่อนงานแต่งฟางและคีย์ได้พลาดพลั้งทำให้เกิดเรื่องอย่างว่าเนื่องจากความเมาของทั้งคู่ แต่ทุกอย่างจะถูกเก็บเป็นความลับ

วันวิวาห์ อบเชยถูกรถชน นิติทิ้งทุกอย่างเพื่อมาหาอบเชย วินาทีนั้นเขารู้เลยว่าความสูญเสียมันน่ากลัวขนาดไหน เขาเดินเส้นทางที่ผิดมาตลอด นิตินั่งเฝ้าอบเชยพร้อมกับสายตาที่เว้าวอนอยากให้เธอกลับมาอยู่กับเขาอีกครั้ง และครั้งนี้เขาสัญญาว่าจะดูแลเธออย่างดี

นิติจึงตัดสินใจกลับไปเพื่อเคลียร์เรื่องฟาง หลังจากที่อบเชยนอนแน่นิ่งอยู่บนเตียงสองเดือน นิติหวังว่าเรื่องมันจะจบ แต่มันไม่จบอย่างที่คาดไว้ ฟางท้อง ทำให้เรื่องยืดเยื้อ ฟางจึงขอร้องให้นิติไปอยู่ฝรั่งเศสเพื่อสร้างความครัวใหม่ที่นั่น และด้านของอบเชยเอง เธอก็ลางานจากอังกฤษมาเปิดร้านเบเกอรี่เล็กๆในแถบชานเมือง คีย์ก็หมั่นแวะมาเยี่ยม เพื่อหวังจะครอบครองหัวใจของอบเชย แต่มันก็ไร้ประโยชน์ เพราะอบเชยแทบไม่มองชายอื่นใด ตลอดระยะเวลาหกปีที่เธอเลิกกับนิติ เธอไม่มีใคร เธอไม่สามารถรักใครได้เลยนอกจากรักแรกของเธอ ทั้งสองมีช่วงเวลาที่ดีด้วยกัน(ดียังไงติดต่อเต็มเรื่อง) รักแรกที่ทำให้เธอมีความสุขจนลืมความทุกข์รอบๆตัว ความตั้งใจของเธอตอนนี้ เธออยากให้นิติมีความสุข ถึงแม้ตัวเองจะทุกข์ใจแค่ไหน 

(อ่านเนื้อเรื่องต่อได้ที่ลิงก์ด้านบน) 

 

วินัจฉัย :

แก่นเรื่อง : ความรักก็เหมือนดอกกุหลาบ สวยแต่อันตราย หากใครไม่รู้วิธีจับ อาจจะโดนหนามทิ่ม แต่หากคนที่รู้จัก ก็สามารถจับมันได้อย่างปลอดภัย ความรักก็เช่นกัน หากรู้จักใช้ไปในทางที่ถูก สิ่งที่ได้กลับมามันย่อมสวยงามเสมอ แต่หากใช้ความรักไปในทางที่ผิด อันตรายจากความรักก็จะหันมาเล่นงานเราเอง
 
เรื่องนี้โดยรวมโอเคดีค่ะ ตรงตามแก่นเรื่องเลย คือ อบเชย (นางเอก) ใช้ความรักได้ถูก อยากให้คนที่ตัวเองรักมีความสุข แม้ตัวเองจะต้องเสียใจ ในขณะที่ ฟาง (นางร้าย) เลือกที่จะใช้ในทางที่ผิด เพื่อแย่งชิงคนที่ตัวเองรักกลับมา สิ่งที่เป็นห่วงคือ ตอนเริ่มเรื่องต้องทำให้คนอ่านเชื่อให้ได้ว่า ทำไมอบเชยถึงต้องยอมฟางขนาดนั้น ในเมื่อนิติก็เป็นแฟนตัวเอง อาจจะใช้วิธีว่า ฟางเป็นเพื่อนที่อบเชยรักมาก ฟางเป็นเพื่อนเพียงคนเดียวที่อยู่กับอบเชยตอนที่แย่ที่สุด อบเชยเลยอยากให้ฟางมีความสุข อยากตอบแทนฟางให้ได้มากที่สุดเท่าที่ทำได้
 
อีกอย่างหนึ่งคือ นิติ ทำไมนิติมีอบเชยอยู่แล้ว ถึงได้ไปหาฟาง ตรงนี้ต้องใส่เหตุผลที่คนอ่านจะไม่เกลียดพระเอกมากนะคะ (พระเอกโลเล คนอ่านก็ไม่ชอบหรอกจริงมั้ย) เช่น อบเชยปฏิเสธนิติอย่างไม่เหลือเยื่อใย บอกว่าเธอรักคนอื่นแล้ว (โกหกเพื่อให้นิติไปหาฟาง ให้ฟางดามใจ) หรืออะไรก็ได้ ที่ทำให้นิติต้องไปคบกับฟาง ทั้งที่นิติยังคงรู้สึกดีกับอบเชยอยู่
 
อีกอย่างหนึ่งที่ไม่แน่ใจคือ คีย์ ทำไมคีย์จะต้องมายุ่งกับอบเชย เหมือนพยายามจะจีบอบเชยทั้งที่คีย์ก็ชอบฟางอยู่แล้ว สิ่งที่คีย์ทำน่าจะพยายามขัดขวางนิติกับฟางมากกว่า อันนี้ถ้าแกตรงนี้ได้ น่าจะสนุกขึ้นค่ะ เพราะคีย์ คือเป็นกุญแจสำคัญของเรื่อง มีความลับเรื่องลูกฟางอยู่ด้วย เพราะฉะนั้นตรงนี้ต้องวางดีๆว่า คีย์ควรจะออกมาตอนไหน และทำอะไรบ้าง
 
โดยรวมพล็อตสนุกค่ะ เส้นเรื่องดีแล้วค่ะ มีบางอันที่อ่านไปก็จะงงไปนิดหน่อย แต่มันยังเป็นแค่พล็อต ต้องลองเขียนไปเรื่อยๆ ค่ะ รายละเอียดจะถูกเติมเต็มมาเรื่อยๆเอง อย่าลืมปูเรื่องความสัมพันธ์ของตัวละครนะคะ เพราะถ้าเรื่องที่ซับซ้อน รักสามเศร้า แล้วไม่บอกเหตุผลว่าทำไมนางเอกตัดสินใจอย่างนี้ ทำไมพระเอกเลือกทางนี้ คนอ่านจะอ่านต่อไปด้วยความไม่เชื่อและจะทำให้ไม่อินได้ค่ะ (เหมือนเวลาเราดูละครแล้วด่าตัวละครว่า ทำไมนางเอกโง่จัง 5555)

4

` พายบลูเบอร์รี่ -?

Novel : Just Lonely | ลวงร้าย พ่ายรัก
มายไอดี : 
http://my.dek-d.com/fernnie1/

Link (สำหรับอ่านผลงาน) : http://www.dek-d.com/activities/39578/

คำแนะนำ : 
แก่นเรื่อง : การที่คนเรา ‘รู้สึกดีๆ’ กับใคร มันไม่ได้แปลว่า ‘รัก’ เสมอไป
 
อันนี้รู้สึกว่า เนื้อเรื่องไม่ค่อยตรงกับแก่นเรื่องที่เขียนมาเท่าไหร่ค่ะ ถ้ายึดจาก พล็อต มันน่าจะเป็นประมาณว่า “อย่าให้ความหวังกับใคร ถ้าไม่ได้รักเขา” ประมาณนี้รึเปล่า เพราะซันพยายามจะเข้าหาโฟร์ท เหตุผลเพราะไม่อยากให้ตัวเองเหงา แต่ไม่ได้รักโฟร์ทจริง ในขณะที่โฟร์ทรู้สึกเหมือนโดนหลอกตลอดเวลา พออ่านจนถึงตอนจบแล้ว สิ่งที่สอนอีกอย่างที่ผุดขึ้นมาคือ “ต่อให้เราไม่ได้คบกันเป็นแฟน แต่เราก็ยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน” อารมณ์นี้อ่าค่ะ โดยรวมพล็อตเศร้าดีนะคะ น่าจะเป็นแนวโรแมนติคเศร้าๆได้ดี
 

5

ฮัตโตริ มิยูอิ  

Novel : Empty Dreams ... ไร้ฝัน แต่ไม่ไร้หัวใจ
มายไอดี : 
http://my.dek-d.com/masdy001/
Link (สำหรับอ่านผลงาน) : http://www.dek-d.com/activities/39579/

คำแนะนำ :

แก่นเรื่อง : เพราะความไม่ย่อท้อและกำลังใจ ย่อมทำให้ฝ่าฝันอุปสรรคต่างๆไปได้
 
แก่นเรื่องดีมากค่ะ ประโยคให้กำลังใจมาก ชอบอ่านเรื่องที่แก่นเรื่องเป็น positive แบบนี้
 
อ่านไปแล้ว โดยรวมก็ดีนะคะ แต่อยากให้ปูมากกว่านี้ว่า ตัวยูมิ ไม่มีฝันยังไง เช่นว่า คนอื่นๆเขามีที่ไปเรียนกันหมดแล้ว แต่ยูมิไม่มีที่เลย จนเพื่อนให้ไปออดิชั่น และโดนหลอกให้ส่งไปเรียน ถึงได้พยายามทำให้จนได้ ตอนแรกที่ไปเรียนอยากให้ใส่อุปสรรคด้านการเรียนเพิ่มไปสักหน่อย นอกเหนือจากเรื่องภาษา เพราะจะทำให้เห็นพัฒนาการของตัวละครชัดเจนขึ้นค่ะ ว่ามีการพัฒนาขึ้นมากกว่าเดิม
   

6

U6110​ 

Novel : Lovin' You รักครั้งนี้บอกเลยแค่เธอ
มายไอดี : 
http://my.dek-d.com/UNaMi/ 
Link (สำหรับอ่านผลงาน) : http://www.dek-d.com/activities/39581/

คำแนะนำ :

แก่นเรื่อง : คนที่รักเราจริงคือคนที่ดูแลเราตลอดเวลา ถึงแม้เราจะไม่เคยรู้
 
ประโยคแก่นเรื่องโอเคค่ะ ทีนี้ก็เหลือแต่ต้องใส่ สถานการณ์เพื่อให้รู้สึกว่า เคแอลกับฮานิ รักชิชาจริงๆ และฟันฝ่าอุปสรรค จนพวกเขาสามารถที่จะอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขได้ จนจบค่ะ 
 

7

คนนี้เขียน

Novel : Love is Love  ความรักก็คือความรัก
มายไอดี : 
http://my.dek-d.com/fern_frung_fring/
Link (สำหรับอ่านผลงาน) : http://www.dek-d.com/activities/39582/

คำแนะนำ :

แก่นเรื่อง : ความรักเป็นไม่ได้ทั้งเพื่อนและศัตรู  แต่ความรักเป็นความรัก
 
อันนี้งงกับประโยคแก่นนิดหน่อยค่ะ แต่พล็อตทั้งหมดก็ตรงตามแก่นดีนะคะ เพียงแต่ว่า ช่วงที่พระเอกชอบทิพ แล้วก็เจอกับเม็ดทรายบ่อยๆ ต้องขยี้ให้เห็นว่า พระเอกกับเม็ดทรายเป็นศัตรูหัวใจกันนิดๆก็น่าจะดีค่ะ (เช่น เม็ดทรายทำอะไรก็เหนือกว่าพระเอกไปหมดทุกอย่างจริงๆ) ถ้าทำให้เม็ดทรายกลายเป็นผู้หญิงที่เท่ พูดอะไรตรงไปตรงมาได้จะน่ารักนะคะ อ่านแล้วรู้สึกว่า คาแรคเตอร์คล้ายๆเรื่อง paper town ที่เป็นหนังสือและจะมาเป็นหนังนี่เองค่ะ  กับอีกตัวหนึ่งที่คล้ายคือ แคท ในซีรีย์ love blood จัดรักให้ตรงกรุ๊ป ตอนที่ 62  ที่ ส้ม มารี เล่นค่ะ แคทจะทำอะไรก็เหนือกว่าพระเอกของเราเสมอ แต่มันทำให้พระเอกตกหลุมรักแคทอย่างไม่ทันตั้งตัวเลยค่ะ ลองหามาดู อาจจะได้ไอเดียเพิ่มขึ้นค่ะ

8

BLACK_Pbc

Novel : ปราบรัก กำราบร้าย
มายไอดี : 
http://my.dek-d.com/mink_ling 
Link (สำหรับอ่านผลงาน) : http://www.dek-d.com/activities/39583/

คำแนะนำ :

แก่นเรื่อง : แค่มองคนที่ภายนอกจะไปเห็นอะไรเพราะการแสดงออกให้ตรงข้ามกับความรู้สึกน่ะ...ง่ายจะตายไป
 
อย่างแรกเลยคือ ประโยคแก่นเรื่องค่ะ พี่ใบอ่านแล้วงงมากเลยค่ะ ต้องอ่านทวนสองสามครั้งแหนะกว่าจะเข้าใจ แนะนำว่าต่อไป ให้ใช้ประโยคที่เข้าใจง่าย จบในตัวดีกว่านะคะ
 
เรื่องราวดูสนุกสนาน แปลก แหวกแนวดีนะคะ แต่ต้องระวังเรื่องไม่ตรงกับแก่นเรื่องนิดนึงนะคะ เหมือนแก่นจะต้องการสื่อว่า “คนเรารักใครอาจจะซ่อนเก็บไว้แต่ไม่แสดงออกมารึเปล่า” หรือจะสื่ออะไรตรงนี้พี่ไม่แน่ใจหน่อยค่ะ พอพี่อ่านพล็อตจบเหมือนจะรู้สึกว่า “เวลารักใครให้ซื่อสัตย์กับหัวใจตัวเอง และแสดงออกมาตามตรง” รึเปล่าคะ เพราะตัวละครทุกตัวปิดบังความรู้สึกตัวเองกันหมดเลย จนเรื่องราววุ่นวายอย่างที่เห็น

9

ไส้อั่ว

Novel :  เพลิงแค้นทำลายรัก
มายไอดี : 
http://my.dek-d.com/popna36/
Link (สำหรับอ่านผลงาน) : http://www.dek-d.com/activities/39584/

คำแนะนำ :

แก่นเรื่อง : ความรักควรเกิดจากอะไรจากหัวใจหรือผลประโยชน์
 
อย่างแรกเลยคือ แก่นเรื่องจะต้องเป็นประโยคบอกเล่าค่ะ แต่ในที่นี้เป็นประโยคคำถาม ถ้าเราตั้งแก่นเรื่องไว้เป็นประโยคคำถามแล้ว ตอนเขียนไปอาจจะงงได้นะคะ นั่นแสดงว่ายังไม่ใช่แก่นเรื่องที่เราต้องการ ในที่นี้แก่นน่าจะเป็น “ความรักความเกิดขึ้นด้วยหัวใจ ไม่ใช่ผลประโยชน์” หรือ “ความรักที่เกิดขึ้นจากผลประโยชน์ ไม่มีทางจะยั่งยืนและถาวรเท่าจิตใจ” ประมาณนี้รึเปล่าคะ ถ้าพี่เข้าใจผิดไปก็ขอโทษด้วยนะคะ

10

อรพิมพ์                                                                     

Novel : มนต์รักดวงตะวัน 
Link (สำหรับอ่านผลงาน) : http://www.dek-d.com/activities/39586/

คำแนะนำ :

แก่นเรื่อง: ความรักเปรียบดังกีฬา เหมือนคำกล่าวที่ว่า รู้แพ้ รู้ชนะ รู้อภัย
 
ถ้าเปลี่ยนเป็นว่า “ความรัก ทำให้เรารู้จักอภัย” มันจะชัดเจนและตรงเรื่องมากกว่านะคะ โดยรวมโอเคแล้วค่ะ อย่าลืมใส่เรื่องที่พระเอกเคยแกล้งนางเอกหนักๆ ไว้นะคะ แล้วนางเอกจะต้องกลัวพระเอกมากๆ ในตอนต้นด้วยค่ะ จะเป็นลีลาที่ทำให้คนอ่านรู้สึกสงสัยว่า ทำไมจู่ๆ พระเอกถึงกลับมาทำดีกับนางเอกอีก ตินิดนึงว่า ชื่อเรื่องไม่สัมพันธ์กับพล็อตเลยค่ะ เปลี่ยนชื่อเรื่องดีกว่าเนอะ

พี่อติน
พี่อติน - Writer Editor ผู้ดูแลหมวดนักเขียนที่หลงใหลการอ่านแบบสุดๆ และไม่เคยพลาดทุกข่าวสารในวงการวรรณกรรม!

แสดงความคิดเห็น

ถูกเลือกโดยทีมงาน

ยอดถูกใจสูงสุด

5 ความคิดเห็น

Jerdjeerang Member 2 ม.ค. 59 01:35 น. 1

ขอบคุณมากๆค่ะสำหรับคำวินิจฉัยและคำแนะนำนะคะ จะนำไปปรับปรุงแก้ไขค่ะ ขอบคุณคุณใบสนและคุณอตินมากๆค่ะ ปิ้งปิ้ง

0
กำลังโหลด
เอฟ เอ เอช'ชชช นิเอ่อ Member 2 ม.ค. 59 09:18 น. 2

ขอบคุณมากค่ะ ไว้จะเพิ่มเติมรายละเอียดของตัวละครให้มากขึ้นนะคะ >< ได้ความรู้เพิ่มมากค่ะ  ว้าย

0
กำลังโหลด
nunny33236 Member 2 ม.ค. 59 22:31 น. 3

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำมากๆเลยค่ะ อ่านแล้วมีประโยชน์มากเลย 

ฉุดคิดขึ้นมาได้เลยว่า อ่ะจริงด้วย เรายังขาดตรงนี้ไปนะ ถ้าใส่ลงไปแล้วต้องมันส์แน่

โรมีโอกะจูเรียดอ่ะถูกเลยค่า(ปิ๊งป้องๆ!) ตอนนั้นหาไอเดียพอดี อะไรสักอย่างจะเป็นบทสรุปได้ แล้วก็พึงอ่านเรื่องนี้จบไปมาดๆเลยค่ะ เพียงแต่เอาความฮามาใส่แทน 

นางเอกเรื่องนี้ถึงเนื้อถึงตัวมาก ห่วงก็ตีเขินก็ต่อย

 ขอขอบคุณในคำแนะนำมากๆเลยนะคะ เห็นอะไรๆชัดเจนขึ้นเลยค่ะ

เยี่ยมรักเลยรักเลยรักเลยเย้ร้องเพลงร้องเพลงเยี่ยม

0
กำลังโหลด
U6110 Member 7 ม.ค. 59 19:52 น. 4

ขอบคุณมากๆสำหรับคำแนะนำนะคะ ทำให้รู้เลยว่าต้องเพิ่มตรงไหนบ้าง หลังจากนี้จะเอาคำแนะนำเหล่านี้ไปปรับใช้ค่ะ 

0
กำลังโหลด
กำลังโหลด
กำลังโหลด