10 เรื่องจริงของโพคาฮอนทัส เจ้าหญิงอาภัพผู้ถูกทารุณและข่มขืน!

สวัสดีชาวนักเขียนนักอ่านเด็กดีค่ะ เช่นเคย วันนี้แอดมินนักเขียนเด็กดีเจ้าเก่า ก็กลับมาพบกับทุกๆ คน พร้อมด้วยเรื่องราวน่าสนใจเกี่ยวกับวงการวรรณกรรมของเรา! และครั้งนี้ แอดมินเลือกที่จะเล่าเรื่องของ “โพคาฮอนทัส” 
 

แอดมินใช้คำโปรยว่า “เจ้าหญิง” ซึ่งอาจจะดูเกินจริงไปสักนิดสำหรับเนื้อเรื่องที่ปรากฎในภาพยนตร์เรื่องนี้ แต่ความรู้สึกของแอดมินเองนั้นรู้สึกว่า “โพคาฮอนทัส” เป็นหนึ่งในเจ้าหญิงของดิสนี่ย์ค่ะ จุดเด่นที่ไม่เหมือนใครของเธอคือ เป็นสมาชิกของชนเผ่าพื้นเมืองอเมริกัน หรือก็คือ อินเดียนเอง นั่นเอง ในภาพยนตร์ของดิสนี่ย์ เธอได้พบรักกับจอห์น สมิธ ผู้เป็นนักเดินทาง ทั้งสองเป็นคู่รักต่างชาติ ต่างภาษา ต่างเผ่าพันธุ์ และเป็นต้นแบบของคำกล่าวที่ว่า “ความรักไร้พรมแดน” ทว่า เรื่องราวจริงทางประวัติศาสตร์ ไม่ใช่แบบนั้นเลย โพคาฮอนทัสต้องเผชิญกับความเจ็บปวด การทารุณร่างกาย ถูกข่มขืน และทำร้ายศักดิ์ศรีโดยคนผิวขาว นักประวัติศาสตร์ถึงกับสรุปว่า เธอเป็นผู้หญิงที่ต้องพบชะตากรรมเลวร้ายและมืดมนที่สุดในประวัติศาสตร์  
 

มาเลยค่ะ ตามแอดมินไปทำความรู้จักโพคาฮอนทัสตัวจริงพร้อมๆ กันเลย
 

 

เมื่อ จอห์น สมิธ เดินทางมาถึงอเมริกา เรือของเขาจอดที่ อ่าวเชซาพีก (Chesapeake Bay) ทว่าแทนที่จะได้พบชนเผ่าเชซาพีกอย่างที่ควรจะเป็น เขากลับได้พบกับ หัวหน้าเผ่าชื่อ พาวแฮทัน ผู้เป็นพ่อของโพคาฮอนทัสแทน พาวแฮทันเป็นผู้ควบคุมชนเผ่าทั้งหมด 30 เผ่า ประชากรรวมแล้ว 15,000 คน กระจัดกระจายไปทั่วพื้นที่ที่ปัจจุบันคือมลรัฐเวอร์จิเนีย ข้อมูลทางประวัติศาสตร์บันทึกไว้ว่า หนึ่งปีก่อนที่สมิธจะมาถึง พาวแฮทันได้เข้าโจมตีชนเผ่าเชซาพีก ที่ขณะนั้นมีประชากรเพียง 3-400 คน อยู่กันอย่างสงบ เขาและกลุ่มนักรบจำนวนมาก ล้อมรอบหมู่บ้าน และสังหารหมู่ทุกคน แล้วยึดครองอ่าวเชซาพีกมาเป็นของตนอย่างเลือดเย็น    
 

 

ตอนที่โพคาฮอนทัสได้พบจอห์น สมิธครั้งแรก เธออายุเพียง 11 ขวบ ส่วนจอห์น สมิธอายุ 28 แล้ว ทั้งคู่ไม่ได้รักกันจริงอย่างที่นิยายเขียนไว้ แต่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอาจจะดูโรแมนติก และคล้ายพล็อตนิยาย จนทำให้ผู้อ่านอดไม่ได้ที่จะจินตนาการต่อ หลักฐานทางประวัติศาสตร์เล่าไว้ว่า... ณ เวลานั้น พาวแฮทัน หัวหน้าเผ่าผู้เป็นพ่อของโพคาฮอนทัสกังวลอย่างหนัก ที่ชาวยุโรปบุกเข้ามาในพื้นที่ของเขา เมื่อจับตัวสมิธได้ พาวแฮวันก็สั่งให้น้องชายจับตัวคนขาวผู้นี้เอาไว้ และเตรียมจะสังหารด้วยวิธีทุบหัว ทว่าเด็กหญิงโพคาฮอนทัสเข้ามาบังร่างของสมิธไว้และขอร้องให้พ่อไว้ชีวิตเขา ความมีน้ำใจและสงสารของเด็กหญิงถูกหลายๆ คนตีความว่าเป็นความรัก แต่นักประวัติศาสตร์หลายคนก็ให้ความเห็นว่าสมิธอาจกุเรื่องนี้ขึ้น เพื่อส่งเสริมภาพลักษณ์ของชาวเผ่าให้ดูดีขึ้นในสายตาของคนอังกฤษ 
 

 

จอห์น สมิธไม่ได้เดินทางเพียงคนเดียว แต่มาพร้อมกับสุภาพบุรุษชาวอังกฤษกลุ่มใหญ่ แน่นอนว่าคนขาวพวกนี้ไม่คุ้นเคยกับการทำงานหนักและยังปฏิเสธที่จะทำด้วย เมื่อพาวแฮทันแบ่งพื้นที่ให้พักอาศัย คนขาวไม่คิดจะเพาะปลูกหรือทำงานกลางแจ้ง และนั่นทำให้พวกเขาทั้งกลุ่มอดอยากปากแห้ง เมื่อไม่มีทางเลือกสมิธจึงต้องขอความช่วยเหลือจากพาวแฮทัน ทว่ากลับได้รับการปฏิเสธ พาวแฮทันอ้างว่าไม่มีอาหารสำรอง และถือโอกาสนี้ขับไล่กลุ่มของสมิธออกจากพื้นที่ของเขา สุดท้ายแล้ว ทั้งสองฝ่ายต่างข่มขู่จะฆ่ากัน สมิธประกาศว่า “อาวุธที่เขานำมานั้นร้ายแรงพอจะทำร้ายใครก็ได้” ส่วนพาวแฮทันก็โต้ตอบว่า “ถ้าสมิธคิดจะฆ่าเขา เขาจะฆ่าอีกฝ่ายก่อน” และนั่นไม่ใช่แค่คำขู่ พาวแฮทันเอาจริง เขาถึงกับวางแผนจะฆ่าคนขาวทั้งกลุ่ม ทว่าแผนการนี้ต้องล้มเหลวไป เนื่องจากโพคาฮอนทัสแอบไปเตือนกลุ่มของสมิธก่อน  
 

 

ในภาพยนตร์ของดิสนี่ย์ ตัวละคร จอห์น แรคคลิฟฟ์ คือศัตรูจอมละโมบ ทว่าในชีวิตจริง แรคคลิฟฟ์เป็นเพียงผู้ชายธรรมดาคนหนึ่ง เมื่อสมิธบาดเจ็บเพราะถูกระเบิด และต้องเดินทางกลับอังกฤษ แรคคลิฟฟ์ได้ขึ้นเป็นผู้บังคับบัญชาแทน และนั่นเป็นการตัดสินใจที่ผิดพลาดมากที่สุด! เพราะเมื่อสมิธจากไป พาวแฮวันก็เลิกนโยบายแบ่งปันอาหารให้กับผู้บุกเบิก เมื่อทุกคนอดอยากปากแห้ง แรคคลิฟฟ์ก็กลายเป็นผู้รับกรรมแทนสมิธ และเขาก็ต้องเจอกับสถานการณ์เดียวกัน คือต้องเดินทางไปเจรจากับพาวแฮวันเพื่อขอแบ่งส่วนอาหาร แรคคลิฟฟ์คิดว่าฉลาดแล้วที่ขอปันข้าวโพดจากหัวหน้าเผ่า ทว่าเขาทำพลาดที่พาคนของตนเข้าไปเก็บข้าวโพดจากไร่ของนักรบคนสำคัญในเผ่า แน่นอนว่านักรบคนนั้นโกรธมาก เขาจัดการฆ่าคนขาวทั้งหมด ส่วนแรคคลิฟฟ์ผู้เป็นหัวหน้า ถูกจับมัดกับต้นไม้ เปลือยกายล่อนจ้อน นักรบผู้นั้นค่อยๆ แล่เนื้อเขาทีละนิดอย่างใจเย็น ก่อนจะจุดไฟเผาเขาทั้งเป็น...! 
 

 

หลังจากปะทะกันทั้งทางตรงและทางอ้อมมาหลายครั้ง ในที่สุด คนขาวก็ทนไม่ไหว เปิดศึกอย่างเป็นทางการ ผู้คนจำนวนมากล้มตาย และในที่สุด โพคาฮอนทัส สาวน้อยผู้ใจดีก็ถูกลักพาตัว! ชายผู้ลักพาตัวเธอคือ กัปตันอาร์แกล เหตุผลที่คนขาวเลือกเธอเพราะต้องการต่อรองกับหัวหน้าเผ่า อาร์แกลฆ่าโคกวม สามีของโพคาฮอนทัสอย่างเลือดเย็น ทั้งยังตั้งใจจะฆ่าลูกชายของเธอด้วย โชคดีที่เด็กน้อยถูกซ่อนเอาไว้ โพคาฮอนทัสถูกจับและโดนชาวผิวขาวข่มขืนอย่างเลือดเย็น สุดท้าย แม้ว่าพาวแฮวันจะยอมแลกเปลี่ยนอาวุธและทำตามข้อตกลง เพื่อแลกกับชีวิตของลูกสาว อาร์แกลกลับไม่ซื่อสัตย์ โพคาฮอนทัสยังคงถูกคุมขังไว้ เพื่อข้อแลกเปลี่ยนอื่นๆ อันเป็นประโยชน์แก่ชาวผิวขาวในอนาคต... 
 

 

หลังจากถูกจับตัวมาที่ยุโรป โพคาฮอนทัสก็ตั้งท้องและคลอดลูก ซึ่งแน่นอนว่าเกิดจากเหตุการณ์ที่เธอถูกข่มขืน ต่อจากนั้น เธอได้พบกับ จอห์น รอล์ฟ และสมรสกับเขา ด้วยความตั้งใจที่จะสร้างความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างคนทั้งสองชาติ ณ เวลานั้น ชาวยุโรปมองโพคาฮอนทัสเป็นเหมือนเจ้าหญิง และรอล์ฟก็คาดหวังกับเธอไว้มาก เขาวางแผนปลูกกัญชาในดินแดนของเธอ และต่อมา มันกลายเป็นสินค้าส่งออกราคาแพง เท่ากับว่าการแต่งงานครั้งนี้ แท้จริงแล้วเต็มไปด้วยผลประโยชน์ และอาจไม่มีความรักเลยก็ได้
 

 

โพคาฮอนทัสรักและเคารพสมิธอย่างจริงใจ ทว่าสมิธไม่ได้คิดแบบเดียวกัน เมื่อบาดเจ็บและต้องกลับอังกฤษ เขาไม่ได้บอกเรื่องนี้กับเธอ แต่ปล่อยให้เธอคิดว่าเขาตายแล้ว... ต่อมาเมื่อโพคาฮอนทัสถูกจับตัวไปที่ยุโรป เธอได้พบสมิธโดยบังเอิญและดีใจมากที่ได้รู้ว่า... คนที่เธอมองเป็นเหมือน ‘พ่ออีกคน’ ยังมีชีวิตอยู่ ทว่าสมิธกลับเย็นชากับเธอ และปฏิบัติต่อเธอเหมือนคนแปลกหน้า คำพูดสุดท้ายของทั้งคู่คือประโยคเด็ดของโพคาฮอนทัส “ตอนอยู่อเมริกา คุณสนิทสนมและปฏิบัติกับฉันเหมือนลูกสาว แต่พอมาอยู่ในดินแดนของคนขาว คุณกลับทำเหมือนอับอายที่จะเป็นพ่อของฉัน” 
 

 

ระหว่างที่โพคาฮอนทัสถูกจับไปยุโรป สงครามระหว่างพาวแฮทันและคนขาวยุติลงชั่วคราว พาวแฮทันกลัวว่าถ้าดึงดันต่อไป จะเป็นอันตรายต่อลูกสาวคนโปรด เมื่อรู้ว่าโพคาฮอนทัสกำลังจะเดินทางกลับมายังอเมริกาพร้อมกับสามีใหม่ พาวแฮทันตื่นเต้นมาก เขาอยากเจอลูกสาวและหลานชาย ทว่าโชคร้าย โพคาฮอนทัสล้มป่วยบนเรือและเสียชีวิต เมื่อโพคาฮอนทัสตาย จอห์น รอล์ฟก็หันเรือย้อนกลับอังกฤษ แม้ในเวลาต่อมา เขาจะกลับมาที่เวอร์จิเนียอีกครั้ง แต่ก็ไม่ได้พาลูกชายของโพคาฮอนทัส, หลานชายอีกคนของพาวแฮทันมาด้วย พาวแฮทันตายในอีกไม่กี่ปีต่อมา โดยไม่มีโอกาสได้ร่ำลาลูกสาวคนนี้
 

 

หลังจากพาวแฮทันเสียชีวิต พี่ชายของเขา อัลกอนควิน (Opechancanough) ก็เข้าควบคุมชนเผ่าทุกเผ่า ณ เวลานั้น เส้นทางการค้ากัญชาของรอล์ฟได้รับความนิยมอย่างสูง เป็นผลให้ผู้บุกเบิกชาวยุโรปจำนวนมาก ตัดสินใจเดินทางมายังอเมริกา และเริ่มสร้างอาณานิคมของตน อัลกอนควินไม่ต้องการรักษาความสงบและไมตรี เขาไม่เห็นด้วยที่คนผิวขาวจะเข้ามายึดดินแดนที่เคยเป็นของตน วันหนึ่ง เขาและพรรคพวกตัดสินใจเดินทางไปที่เมืองเจมส์ทาวน์ ทำทีว่าจะมาจำหน่ายผลผลิต เมื่อเข้าเมือง พวกหยิบอาวุธทุกชนิดที่เห็น จากนั้นก็ฆ่าทุกคนที่ผ่านเข้ามาในสายตา ไม่เว้นแม้แต่เด็กหรือผู้หญิง เหตุการณ์นี้เองคือจุดสิ้นสุดมิตรภาพทั้งหมดที่โพคาฮอนทัสพยายามสร้าง หลังจากนั้น ชาวยุโรปกับชาวอเมริกันพื้นเมืองก็แตกแยกกันโดยสิ้นเชิง 
 

 

หลังจากเหตุการณ์สังหารหมู่ที่เจมส์ทาวน์ สงครามที่สงบลงไปแล้วเริ่มต้นอีกครั้ง อัลกอนควินได้เปิดฉากสงครามที่รุนแรงที่สุดในประวัติศาสตร์ และแน่นอนว่าพวกคนขาวไม่ยอมแพ้ พวกเขาโต้กลับอย่างรวดเร็ว ด้วยการล่อลวงชนพื้นเมืองมาพูดคุยเจรจาอย่างสันติ จากนั้นก็วางยาพิษพวกเขา ลูกชายของโพคาฮอนทัสอยู่ในเหตุการณ์นี้ด้วย เขาเองก็ร่วมมือฆ่าคนของแม่อย่างเลือดเย็น ในตอนท้าย อัลกอนควินถูกจับและถูกแห่ไปทั่วเมือง พร้อมเสียงโห่ร้องเย้ยหยันจากชาวผิวขาว คนอื่นๆ ถูกฆ่าตายเกือบทั้งหมด พวกที่รอดมาได้ก็กลายเป็นทาส และนั่นคือจุดจบของสงครามนี้ นั่นคือคนผิวขาวเป็นผู้ชนะ 

    
อ่านจบแล้วรู้สึกยังไงกันบ้างคะชาวเด็กดี สำหรับแอดมิน บอกได้เลยว่าหดหู่และเศร้าใจค่ะ หลังทำบทความนี้ แอดมินได้รู้ความจริงที่ว่า ชีวิตของโพคาฮอนทัสต้องลำบากมากแค่ไหน และประวัติศาสตร์ของชาวอเมริกันนั้นโหดร้ายเพียงใด สุดท้ายแล้ว แอดมินคิดว่าการแย่งชิง การต่อสู้ และสงครามนั้นไม่ให้ประโยชน์กับใครเลยจริงๆ แม้โพคาฮอนทัสจะมีชะตากรรมที่เลวร้าย แอดมินก็คิดว่าเธอมีศักดิ์ศรีและเป็นผู้หญิงที่กล้าหาญมากค่ะ เธอยืนหยัดต่อสู้กับผู้ชายถืออาวุธด้วยความสงบและมั่นคง ถือว่าเธอเป็นผู้หญิงที่น่านับถือมากจริงๆ นะคะ คู่ควรแก่การเป็นเจ้าหญิงแล้วล่ะค่ะ 
 

ทีมงานนักเขียนเด็กดี 
 

http://www.newhistorian.com/the-death-of-pocahontas/3309/